Θα μπορούσε πολύ απλά με λίγες λέξεις να είναι το χρονικό του Ευρωμπάσκετ Γυναικών για την Ελληνική ομάδα (και ας είναι στα ξενόφερτα θυμίζοντας κάτι από 007). Έπαιξαν για τις ίδιες, για το Ελληνικό μπάσκετ γυναικών, για την Ελλάδα.

Κάθε φορά στο παρκέ ήταν πέντε αλλά την ίδια στιγμή στον πάγκο ήταν άλλες επτά που φώναζαν και τους έδιναν ώθηση. Αυτή είναι η πραγματική ΟΜΑΔΑ, που άμα χρειαστεί πετάει και τις διαφημιστικές πινακίδες κάτω... έτσι για το σαματά... αλλά όλες κάνουν τις ανήξερες!!!


 
Ανάμεσα σε εκατοντάδες λέξεις που έχουν γραφτεί και ίσως γραφτούν και στο μέλλον για το DNA, την ταυτότητα, την ψυχή αυτής της ομάδας επέλεξα να μην προσθέσω άλλες και γίνω γραφική αλλά να παραθέσω ένα κείμενο που ανέβηκε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αμέσως μετά τη λήξη της πρώτης αναμέτρησης στο τουρνουά της Πάτρας κόντρα στη Λευκορωσία (ναι τότε που κανείς δεν τις υπολόγιζε) και πολύ απλά τα περιγράφει όλα.

"Πηγαίνοντας σήμερα να δω την Εθνική γυναικών είχα σκοπό να δω αγαπημένα πρόσωπα και ανθρώπους που έχω νοσταλγήσει.Στη συνέχεια να δω το παιχνίδι της ενόψει Ευρωμπάσκετ. Τελικά είδα άλλα πράγματα. Είδα δυο αθλήτριες που σήμερα δεν ήταν έτοιμες να παίξουν να το ζουν από τον πάγκο σαν να είναι τελικός. Είδα μια αρχηγό να λέει σε κάθε παρατήρηση προπονητή και προπονήτριας μόνο ναι. Όχι ναι αλλά.. Ήταν ναι και το κάνω.. κι ας είναι αυτή που ξέρουν όλοι.. Την είδα να τραβάει μια συμπαίκτρια της και να της μιλά χαμηλόφωνα στο αυτί.. Σιγανά να μην ακούσει κανείς αυτό που έλεγε.. την νουθετούσε και την παρότρυνε. Μετά είδα την Σπανού να ζητάει μια πετσέτα η οποία της δόθηκε αμέσως και απάντησε ''Ευχαριστώ πολύ''. Είδα όταν πήγε να στραβώσει το παιχνίδι όλες μαζί να λένε πάμε.. Όχι έλα μωρέ δώσε πάσα σε μένα. Πάμε κορίτσια δυνατά όλες μαζί.. Στο τέλος φωτογραφήθηκαν με οτιδήποτε κινητό και ακίνητο υπήρχε στο γήπεδο με το χαμόγελο μέχρι τα αυτιά.. Είναι αθλήτριες και παίζουν μπάσκετ.. Μόνο που αντί για πινακάκι σήμερα και plays δίδαξαν πολιτισμό. Αξίζει να τις δείτε αύριο να παίζουν όσοι δεν μπορέσατε να τις δείτε σήμερα.. Μη διστάσετε να της σταματήσετε και να συζητήσετε μαζί τους.. θα σας μιλήσουν σαν να σας γνωρίζουν χρόνια.. Είναι κι αυτές επίσημη αγαπημένη!" (Μιχάλης Λάγκης 7/6/2017)

Άλλωστε δεν χρειάζεται να πούμε εμείς περισσότερα, τα λένε όλα μόνες τους. Μέσα σε λίγες λέξεις περιγράφουν τα πάντα. Και υπάρχουν πολύ περισσότερα που δεν περιγράφονται. Απλά τα ζεις..

Υ.Γ "Time to shine": το λάτρεψα από την πρώτη στιγμή που οι διοργανωτές το έκαναν το moto της διοργάνωσης. Δεν ξέρω αν λέγεται ένστικτο ή κάτι που όλοι ήθελαν πολύ όμως τους ταίριαξε γάντι και είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι πήραν το χρυσό στην ψυχή, το πάθος και την αγωνιστικότητα και αυτό το αναγνωρίζουν όλοι.