Η διεθνής point guard της Εθνικής Γυναικών, Πηνελόπη Παυλοπούλου, από την αρχή της αθλητικής της πορείας διέθετε όλα τα παραπάνω στοιχεία. Την σκέψη να πει στον πατέρα της «θέλω να παίξω μπάσκετ». Την πίστη ότι μπορούσε να κάνει τα όνειρά της πραγματικότητα. Την τόλμη να δοκιμάσει τα όριά της!

– Πριν έναν χρόνο συζητούσαμε για την προετοιμασία της Εθνικής Γυναικών ενόψει των αγώνων για τα «παράθυρα» του Ευρωμπάσκετ. Δώδεκα μήνες μετά, η ομάδα μετράει αντίστροφα για την έναρξη της διοργάνωσης. Πώς προετοιμάζεται μια παίκτρια σε όλο το  προηγούμενο διάστημα; Υπάρχει στο πίσω μέρος του μυαλού της το Ευρωμπάσκετ, ή αρχίζει να το σκέφτεται μία εβδομάδα πριν το πρώτο παιχνίδι;

«Θα έλεγα ότι είναι ένας συνδυασμός. Η αλήθεια είναι ότι κάθε φορά εστιάζεις την προσοχή σου σε ό,τι έχεις μπροστά σου εκείνη την στιγμή. Το γεγονός όμως ότι το Ευρωμπάσκετ εφέτος θα φιλοξενηθεί στη χώρα μας, υπήρχε στο πίσω μέρος του μυαλού μας. Στους αγώνες για τα “παράθυρα”, υπήρξαν στιγμές που αναρωτιόμουν: “τι θα έκανα αν το παιχνίδι ήταν για την τελική φάση της διοργάνωσης; Πώς θα αντιδρούσα; Θα έκανα κάτι διαφορετικά; Θα έκανε η ομάδα κάτι διαφορετικό;”. Έπλαθα ιστορίες με το μυαλό μου, οι οποίες στο τέλος δεν είχαν καμία σημασία».

– Είσαι ανυπόμονη για την έναρξη της διοργάνωσης;

«Είμαι ανυπόμονη για το Ευρωμπάσκετ ως προς το να ζήσουμε την εμπειρία. Αν με ρωτούσες όμως αν θέλω να αρχίσει αύριο, θα έλεγα όχι. Έχουμε ακόμη αρκετή δουλειά μπροστά μας. Υπάρχουν πολλά πράγματα που πρέπει να κάνουμε. Να βελτιωθούμε, να δουλέψουμε περισσότερο, να βρούμε τις συνεργασίες μας με τα κορίτσια που ήρθαν από τα αμερικανικά κολλέγια και δεν ήταν μαζί μας στα “παράθυρα”… Να είμαστε σε όλα έτοιμες! Προς το παρόν, λοιπόν, απολαμβάνω τη διαδικασία της προετοιμασίας. Τη συνάντηση στο πρωινό, την προπόνηση, τη θεραπεία».

– Όταν ολοκληρωθεί το Ευρωμπάσκετ 2025, με τι θα είσαι ικανοποιημένη;

«Για την ώρα δεν σκέφτομαι το τέλος. Σκέφτομαι μόνον την αρχή. Σίγουρα όμως στο τέλος, θα ήθελα να έχουμε πετύχει την πρόκρισή μας στην «8άδα». Αυτός είναι άλλωστε και ο στόχος μας. Επίσης, θα ήμουν ικανοποιημένη αν έβλεπα τον κόσμο να ενώνεται με την ομάδα. Να παθιάζεται! Να γεμίζει το γήπεδο!».

– Ελπίζεις ότι το τέλος του Ευρωμπάσκετ θα είναι μια νέα αρχή ή μια καλύτερη συνέχεια για το μπάσκετ γυναικών στην Ελλάδα;

«Σίγουρα! Αυτή είναι και η μεγαλύτερη πρόκληση. Η μεγάλη ελπίδα όλων μας! Αν το καλοσκεφτείτε, το χρονικό σημείο στο οποίο θα διεξαχθεί το Ευρωμπάσκετ, ο γυναικείος αθλητισμός, αλλάζει. Αναπτύσσεται σε ραγδαίους ρυθμούς. Ειδικά στο μπάσκετ βλέπουμε αθλήτριες οι οποίες έχουν αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο παιζόταν το άθλημα τα προηγούμενα χρόνια με αποτέλεσμα να τραβούν πολλά βλέμματα Και μαζί με τα βλέμματα έρχονται η προβολή, οι χορηγοί, οι οικονομικοί πόροι, η ανάπτυξη στον χώρο και φυσικά πολύ περισσότερα παιδιά στο αθλητισμό. Περισσότερα νέα κορίτσια που μπορούν να βρουν νέα πρότυπα, να ταυτιστούν και να προσπαθήσουν να κάνουν κάτι καλύτερο και πιο ξεχωριστό».

– Μιλώντας για πρότυπα και ταύτιση, πόσες από τις αθλήτριες ταυτιστήκατε με το μικρό κορίτσι που πρωταγωνιστεί στο βίντεο της Ελλάδας για το Ευρωμπάσκετ 2025;

«Προσωπικά όταν είδα το βίντεο γύρισα πίσω στον χρόνο και θυμήθηκα τον εαυτό μου. Το μικρό κορίτσι με την κορδέλα στα μαλλιά που πάντα έκανε όνειρα πολλά, κάποιες φορές μεγάλα. Το κορίτσι που έπαιζε με τον μπαμπά και τον αδερφό… Στα ανοιχτά γήπεδα, στις γειτονιές, στο σχολείο, στη συνοικιακή ομάδα. Η μόνη διαφορά με το κορίτσι που παίζει τον ρόλο στο βίντεο ήταν αντί να πω “μαμά αυτό θέλω να κάνω” είπα “μπαμπά αυτό θέλω να κάνω! Να παίζω μπάσκετ!”. Πραγματικά ταυτίστηκα και θεωρώ ότι άγγιξε την καρδιά πολλών ανθρώπων».

– Και τώρα που έγινες γυναίκα και έχεις κάνει μια αξιόλογη πορεία, τι σκέφτεσαι;

«Σκέφτομαι ότι όχι μόνον έκανα τα όνειρά μου πραγματικότητα, αλλά τα έχω ξεπεράσει! Το μεγαλύτερο όνειρο απ’ όλα ήταν να αγωνιστώ κάποτε στην Εθνική ομάδα. Σε μια εποχή μάλιστα που μπορεί να μην γνώριζα καν αν υπήρχε επαγγελματικό πρωτάθλημα μπάσκετ γυναικών στην Ελλάδα, στη Γαλλία, στη Ρωσία, στην Ισπανία, στην Ουγγαρία, στην Αμερική. Το μόνο που ήξερα ήταν η επιθυμία μου να φορέσω τη φανέλα της Εθνικής ομάδας. Να εκπροσωπήσω την χώρα μου και να τη βοηθήσω με όποιον τρόπο μπορούσα».

– Το σύνθημα του Ευρωμπάσκετ 2025 είναι “dare to dream”, δηλαδή, “τόλμησε να ονειρευτείς”. Εσύ τολμάς ακόμη να ονειρεύεσαι;

«Ναι! Όλα ξεκινούν από ένα όνειρο. Από ένα όραμα. Από το πλάνο που κάνεις για να κατακτήσεις τον στόχο σου. Αν ονειρευτείς κάτι χαμηλότερο, δεν θα μπορέσεις να πετύχεις το υψηλότερο. Το “dare to dream” δίνει το σύνθημα σε όλους, αθλητές και μη, να ονειρευόμαστε πάντα κάτι πολύ μεγάλο. Κι εμένα, στην Εθνική ομάδα μου δίνει το κίνητρο να ονειρευτώ κάτι μεγάλο για την χώρα μου!».

Πηγή και φωτό: basket.gr