Print this page

Βασιλική Λούκα: Ο τοίχος των τιμών!

Written by  Μάι 27, 2025

Σε έναν τοίχο στην μακρινή Βρετανική Κολομβία η φανέλα, η φωτογραφία της και τα επιτεύγματά της θα μείνουν για πάντα κρεμασμένα. Πού να ήξεραν οι άνθρωποι ότι το μυστικό της επιτυχίας ήταν μια μπιρίμπα του κοζιού; Η Βασιλική Λούκα έκανε πολλούς να πιστέψουν στο ταλέντο της από νεαρή ηλικία… Στο τέλος (σ.σ. spoiler alert), το πίστεψε και η ίδια!

– Ποιοι παίζουμε;

– Κλασικά τα ζευγάρια…

– Μοίρασε εσύ…

– Εσύ κάνεις!

– Ανακάτεψε…

– Πάρε πακετάκι…

– Καθαρή είναι αυτή!

– Βγήκα!

Και κάπως έτσι περνάνε βράδια, μέρες, Κυριακές, γιορτές, εβδομάδες, μήνες, χρόνια, ρεκόρ…

@ Πρώτη στην ιστορία του προγράμματος ως πρωτοετής σε λεπτά συμμετοχής, ριμπάουντ και πόντους.

# Πρώτη στην ιστορία του προγράμματος σε μπλοκ.

@ Ρούκι της χρονιάς στο University British Columbia και στην καλύτερη πεντάδα των πρωτοετών στον Καναδά.

# Τρεις φορές αθλήτρια της χρονιάς στο UNBC

@ Πρώτη όλων των εποχών σε πόντους, ριμπάουντ, μπλοκ, χρόνο συμμετοχής και μέσα στις καλύτερες πέντε όλων των εποχών σε ασίστ στο κολέγιό της.

# Αθλήτρια της εβδομάδας σε όλο τον Καναδά, όπως ψηφίστηκε στις 7 Δεκεμβρίου του 2016.

Το 2021, κι αφού είχε αποφοιτήσει με πτυχίο δημόσιας διοίκησης και πολιτικών επιστημών, ήρθε ο τοίχος των τιμών. Η στιγμή για να θυμηθεί και για να τη θυμηθούν. «Είχε τέτοια θέληση για να κερδίζει, που έβλεπες ότι θα έκανε τα πάντα για να οδηγήσει το πρόγραμμα στη σωστή κατεύθυνση. Ελάχιστοι αθλητές έχουν το πάθος που έχει. Τόσο αποφασιστική και με τέτοια επιθυμία στην προπόνηση, πάντα να δουλεύει για να γίνει καλύτερη και παράλληλα τόσο ευγενική και στοργική». Λόγοι υπήρχαν πολλοί για να μην έχει ξεχαστεί: Ήταν η αθλήτρια που οδήγησε το κολέγιο για πρώτη φορά σε πλέι οφ και για πρώτη φορά σε θετικό πρόσημο νικών-ηττών στην ιστορία του.

Αλλά για να καταλάβεις την ιστορία της Βασιλικής Λούκα, πρέπει να πας πίσω…

Η Στέλλα Κομματά μεγάλωσε στην Γερμανία και ασχολήθηκε με την κολύμβηση, ούσα μάλιστα σπουδαίο ταλέντο και φτάνοντας στον προθάλαμο της Εθνικής Γερμανίας.

Όχι τόσο πίσω…

Η Στέλλα Κομματά, με τον επαναπατρισμό της οικογένειάς της στην Ελλάδα και την εγκατάσταση στην Πάτρα, θέλησε να συνεχίσει την κολύμβηση στον ΝΟΠ, αλλά εντέλει άρχισε να παίζει μπάσκετ.

Πιο πρόσφατα αν γίνεται…

Η Στέλλα Κομματά ήρθε για σπουδές στην Αθήνα και πήγε να παίξει μπάσκετ στην Γλυφάδα. Λίγο καιρό μετά βρέθηκε στα Πατήσια και ξεκίνησε να παίζει μπάσκετ στον Σπόρτιγκ. Έπαιξε από το 1979 ως το 1991, κατακτώντας έντεκα πρωταθλήματα και συμμετέχοντας στο φάιναλ φορ του κυπέλλου πρωταθλητριών του 1991.

Καλά το πας, αλλά έχει και πιο πρόσφατο…

Η Βασιλική Λούκα είναι η κόρη της Στέλλας Κομματά.

Το μπάσκετ είναι μια οικογενειακή υπόθεση (αν και δεν ήταν πάντα τέτοια), με τον Βαγγέλη,  μεγαλύτερο αδερφό της, να παίζει επαγγελματικά και με την Βάσω να ακολουθεί το δρόμο της μητέρας της, όταν κατάλαβε πως δε θα είχε μέλλον στην ακροβασία – ήθελε να είναι στην κορυφή της πυραμίδας στις επιδείξεις και στην κορυφή δε θα ήταν ποτέ. Ειρωνικά, εκείνη η κορυφή θα ήταν και η μόνη που θα αποτύγχανε να διεκδικήσει. Σα να το έβαλε πείσμα από τότε να μην την τρομάζει τίποτα. Θα έφτανε όσο πιο ψηλά μπορούσε να φτάσει και θα έφτανε με τον δικό της τρόπο. Κι αυτό, όταν υπάρχει οικογενειακή παράδοση, δεν είναι καθόλου εύκολο και ακόμα λιγότερο αυτονόητο.

Στο κολέγιο έσπαγε το ένα ρεκόρ πίσω από το άλλο και ένιωθε σαν μια ακόμα μέρα στο γραφείο. Βέβαια, δε συνηθίζεται στα μέσα γραφεία να ξυπνάς στις 5π.μ., να περπατάς στην παγωνιά και να τρέχεις στα χιόνια, αλλά εκείνο έτυχε στην Βασιλική! Με αγώνες Παρασκευές και Σάββατο, με ταξίδια που έπαιρνες δύο αεροπλάνα, με περπάτημα μέχρι τη στάση του λεωφορείου, εξαντλημένος από την κούραση της μέρας και το κρύο, με Κυριακές στο mall ή στο σπίτι, με παιδικές, αδερφικές ιστορίες ή με την μαμά να διηγείται τα δικά της χρόνια στα γήπεδο. Καμιά φορά και με ανάλυση αγώνων, και πάντα, μα πάντα με μπιρίμπα. Έτσι συνοψίζεται το γραφείο εκπαίδευσης της Βασιλικής Λούκα!

«Εδώ έμαθα τι σημαίνει να προπονείσαι, να είσαι καλός αθλητής, αλλά και είσαι καλός παίκτης. Πρέπει να προπονείσαι πολύ. Πρέπει να βάζεις τη μπάλα στο καλάθι. Πρέπει να μπορείς να κερδίζεις τον αμυντικό σου. Πρέπει να τρέχεις πιο γρήγορα από τον αντίπαλό σου».

Αλλά, πρέπει, και να give yourself a break… Σωστά Βασιλική;

Λάθος, θα σου έλεγε τότε. Ο πιο σκληρός επικριτής της είναι ο εαυτός της. Οι πιο δύσκολες στιγμές της ήταν τα σκοτάδια της. Και της Σουηδίας τα σκοτάδια, αλλά κυρίως του εαυτού της. Η μετάβαση από το κολέγιο στον επαγγελματικό αθλητισμό ήταν μια πρόκληση. Το γεγονός ότι έπρεπε να γίνει εν μέσω πανδημίας, το έκανε ακόμα μεγαλύτερη. Η πίεση υπήρξαν στιγμές που την έπνιγε. Την κατέβαλε. Να παίζεις μπάσκετ χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από το σπίτι σου, να είναι εποχές πανδημίες, να βρέχει ή να χιονίζει επί μήνες και να είσαι κλεισμένος σε ένα σπίτι από το μεσημέρι, με τη νύχτα να αρχίζει να πέφτει από τις 2μ.μ.; Δε θα το κάνουμε και ντοκιμαντέρ του Travel Channel για τη βόρεια Σουηδία, αλλά είναι κομματάκι δύσκολο.

Η διαχείριση έγινε μέσα από τη γνώση. Μέσα από την εμπειρία. Μέσα από την αντίληψη ότι μπορείς να ζητήσεις βοήθεια και να μην ντραπείς να την αποδεχτείς. Κανείς δεν είναι τόσο δυνατός που να μην χρειάζεται βοήθεια και κανείς δεν είναι τόσο αδύναμος που να μην μπορεί η βοήθεια να του δείξει τη διέξοδο από τον λαβύρινθο. Αν θα βγει, είναι υπόθεση πειθαρχίας. Ο αθλητικός ψυχολόγος βοήθησε την Βασιλική να διαχειριστεί τον εαυτό της. Κανείς ποτέ δεν την έκρινε τόσο σκληρά όσο ο εαυτός της. Κι αν κάνεις το λάθος να πιστέψεις την παραμορφωμένη αντανάκλαση στον καθρέφτη, αν σε ξεγελάσει στο να την πιστέψεις, ίσως να μην φτάσεις ποτέ όπου θα μπορείς.

«Όταν έκανα κάτι καλό το μηδένιζα, όταν έκανα κάτι κακό ένιωθα ότι είχε έρθει η καταστροφή», κι αν στην Σουηδία σκοτείνιαζε στις δύο μετά το μεσημέρι, στο μυαλό της τέτοιες στιγμές το μαύρο δεν είχε ωράριο. «Κατέβαζα ρολά όταν κάτι δεν πήγαινε καλά, δεν μπορούσα να το διαχειριστώ. Σκεφτόμουν τα χειρότερα για μένα. Προσπάθησα να διαχειριστώ το άγχος που έχω και την πίεση που βάζω στον εαυτό μου. Τα πρώτα χρόνια χρειαζόμουν μέρες για να ξεπεράσω ένα κακό ματς. Πάντα θα υπάρχουν προπονήσεις και αγώνες που θα νιώθεις ότι δεν ήσουν καλή και εκεί είναι που πρέπει να δεις την επόμενη στιγμή. Κάποτε έχανα ένα καλάθι και πίστευα ότι ερχόταν η καταστροφή. Δεν είναι εύκολο να το αλλάξεις. Χρειάζεται αρκετή δουλειά και πολύ ψάξιμο μέσα σου».

Χρειάζεται και η επανάληψη.

«Πέφτεις, σηκώνεται, πέφτεις, σηκώνεται. Ξαναρχίζεις. Δεν σταματάει ποτέ αυτό».

Αλλά για να καταλάβεις την ιστορία της Βασιλικής Λούκα πρέπει να πας πίσω…

Η Στέλλα Κομματά ήταν διεθνής με την Εθνική ομάδα γυναικών και μέτρησε 17 συμμετοχές. Η Βασιλική Λούκα την έχει ξεπεράσει. Όταν, όμως, κοιτάζονται μαζί στον καθρέφτη βλέπει η μία τον εαυτό της στην άλλη…