Γεννημένος στις 14 Αυγούστου 1959 στο Lansing της Πολιτείας του Μίσιγκαν, ο Έρβιν Τζόνσον ο νεώτερος, μεγάλωσε σε πολύτεκνη εργατική οικογένεια –είχε έξι αδέρφια – όπου η βασική της αρχή ήταν η σκληρή δουλειά και η διάθεση για προσφορά στο κοινωνικό σύνολο. Ο ίδιος αρκετά συχνά βοηθούσε τον πατέρα του, ο οποίος ήταν μηχανικός αυτοκινήτων, ενώ είχε την τύχη να αγαπήσει το μπάσκετ από πολύ μικρός, αφού και οι δυο γονείς του είχαν ασχοληθεί με αυτό.

Ο Τζούνιορ έμαθε τα βασικά του αθλήματος από τον πατέρα του, ενώ από τα σχολικά του χρόνια κιόλας είχε αποφασίσει ότι θα ασχοληθεί επαγγελματικά με το μπάσκετ. Έχοντας ήδη εντυπωσιάσει με τις εμφανίσεις του στο λύκειο Sexton, δεν πτοήθηκε ούτε κατά την μεταγραφή του στο λύκειο Everett, όπου μαζί με τα αδέρφια του ήταν οι μοναδικοί μαύροι μαθητές, αντιμετωπίζοντας αρκετά συχνά κρούσματα ρατσισμού και κοινωνικού αποκλεισμού.

Αν και στο πρώτο έτος οι συμπαίκτες του στην ομάδα ούτε καν που του έδιναν πάσα, δημιουργώντας πολλές φορές αντιδράσεις και ξεσπάσματα που συχνά οδηγούσαν σε καυγάδες, ο Έρβιν δεν το έβαλε κάτω και συνέχισε να προσπαθεί. Έτσι, τη δεύτερη χρονιά του κατάφερε να αλλάξει την κατάσταση όταν σε έναν αγώνα πρωταθλήματος είχε εντυπωσιακή απόδοση, κάνοντας, μάλιστα, triple-double, γεγονός που οδήγησε έναν δημοσιογράφο τοπικής εφημερίδας να του κολλήσει –παρά τις αντιρρήσεις της θρησκευόμενης μητέρας του – το παρατσούκλι «Μάτζικ» για πρώτη φορά.

Η συνέχεια ήταν…μαγική, όπως και το προσωνύμιό του. Αγωνιζόμενος με τη φανέλα του Michigan State University, από την πρώτη του χρονιά ο «Μάτζικ» ήταν ένας ψηλός πλέι μέικερ που εντυπωσίασε με την απόδοσή του. Ως πρωτοετής, οδήγησε την ομάδα του, τους Spartans στην κατάκτηση του πρωταθλήματος της Περιφέρειάς τους, ενώ την επόμενη χρονιά ήταν από τους βασικούς συντελεστές της πρόκρισης στους τελικούς του NCAA, εκεί, όπου απέναντι στην ομάδα των Indiana State Sycamores αντιμετώπισε για πρώτη φορά στην καριέρα του τον Λάρι Μπερντ, με τον οποίο αποτέλεσε ένα από τα πιο εντυπωσιακά δίδυμα αντιπάλων στην ιστορία του NBA.

Το 1979 ήταν η χρονιά κατά την οποία ο Τζόνσον επελέγη στο ντραφτ από τους Los Angeles Lakers που εκείνη την εποχή είχε παίκτες «θρύλους» του NBA, όπως ο Καρίμ Αμπντούλ Τζαμπάρ, ο Τζαμάαλ Ουίλκς και ο Νορμ Νίξον. Στην πρώτη του χρονιά ολοκλήρωσε με 18 πόντους, 7,7 ριμπάουντ και 7,3 ασίστ μ.ο., επιδόσεις που του χάρισαν τον τίτλο του πολυτιμότερου παίκτη των τελικών του NBA, όπου οι «Λιμνάνθρωποι» επικράτησαν με 4-2 των Philadelphia 76ers.

Το άστρο του «Μάτζικ» είχε πια ανατείλει και πια αποτελούσε έναν από τους βασικούς συντελεστές της «χρυσής» εποχής των Lakers. To 1982, οι Lakers έφτασαν ξανά στον τελικό απέναντι και πάλι στους Philadelphia 76ers, τους οποίους κέρδισαν εκ νέου με το ίδιο σκορ, με τον «Μάτζικ» να κερδίζει τον δεύτερο τίτλο του MVP των τελικών στην καριέρα του. Δεν συνέβη, όμως, το ίδιο την επόμενη χρονιά, όταν οι Philadelphia 76ers πήραν την εκδίκησή τους και έκαναν περίπατο με 4-0 απέναντι στους Lakers.

Το 1984 ήταν η πρώτη φορά που ο «Μάτζικ» Τζόνσον τέθηκε απέναντι στον Λάρι Μπερντ σε τελικούς NBA. Οι Boston Celtics ήταν οι νικητές αυτής της πρώτης «μονομαχίας», κατακτώντας τον τίτλο με 4-3, κάτι που συνέβη αντιστρόφως την επόμενη σεζόν, όταν οι Lakers πήραν τον τίτλο.

 Το 1987 ήταν η αρχή για μια τριετία γεμάτη διακρίσεις για τον «Μάτζικ», καθώς, εκτός από τον τίτλο στους τελικούς και πάλι απέναντι στους Boston Celtics, κέρδισε τον τρίτο τίτλο του MVP  των τελικών, καθώς επίσης τον πρώτο από τους τρεις τίτλους MVP του NBA (οι άλλοι δύο το 1989 και 1990).

Κι ενώ η καριέρα του βρισκόταν στο απόγειό της, τον Νοέμβριο του 1991, σε μια αιφνιδιαστική συνέντευξη Τύπου άφησε όλο τον πλανήτη άφωνο, όταν αποκάλυψε πως αποσύρεται από την ενεργό δράση γιατί είχε προσβληθεί από τον ιό του AIDS κι ενώ η σύζυγός του ήταν ήδη έγκυος στον υιό τους, Έρβιν τον 3ο, ο οποίος, ωστόσο, ευτυχώς, δεν προσεβλήθη.

Εκείνη την περίοδο ο «Μάτζικ» πέρασε ένα διάστημα ιδιαίτερα σκληρό, καθώς όχι μόνο είχε να αντιμετωπίσει την ασθένεια, αλλά και την καχυποψία του κόσμου, που ακόμα δεν είχε ξεκαθαρίσει τους τρόπους μετάδοσης του ιού. Η προσωπικότητά του, αλλά και το ίδρυμα που σύστησε με το όνομά του για να υποστηρίξει ασθενείς του ιού, βοήθησε σημαντικά στο να αρθούν οι προκαταλήψεις. Σημαντική βοήθεια στους ασθενείς έδωσε και ένα χρόνο αργότερα, όταν κυκλοφόρησε και το βιβλίο του με τίτλο «What You Can Do to Avoid AIDS».

Ο ίδιος δεν το έβαλε ποτέ κάτω κι έτσι, το καλοκαίρι του 1992, ήταν μέλος της Dream Team –της πρώτης και για πολλούς πραγματικά κορυφαίας όλων των εποχών – που χάρισε μοναδικές παραστάσεις στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης, έχοντας πια ως συμπαίκτη τον «άσπονδο» φίλο του, Λάρι Μπερντ, αλλά και ιερά «τέρατα» του NBA, όπως ο τεράστιος Μάικλ Τζόρνταν, ο Καρλ Μαλόουν, ο Τζον Στόκτον, ο Πάτρικ Γιούινγκ, ο Ντέιβιντ Ρόμπινσον κλπ.

Το 1996 προσπάθησε να επιστρέψει στην ενεργό δράση με τους Lakers, με τους οποίους ολοκλήρωσε τη χρονιά και σταμάτησε οριστικά, έχοντας αφήσει πίσω του μια τεράστια κληρονομιά. Νωρίτερα, το 1993 κάθισε στον πάγκο της ομάδας ως βοηθός προπονητή, ενώ στη συνέχεια, αγόρασε ένα μικρό μερίδιο των μετοχών.

Στο μεταξύ, το 1992 είχε εκδώσει και δεύτερο βιβλίο, την αυτοβιογραφία του, με τίτλο «My Life», το οποίο προστέθηκε στην συγγραφική του παραγωγή, καθώς το 1983 είχε κυκλοφορήσει το βιβλίο με τίτλο «Magic» και το 1989 ένα ακόμα με τίτλο «Magic’s Touch». Το συγγραφικό του έργο, ωστόσο, δεν σταματά εκεί, καθώς, το 2009 κυκλοφόρησε μαζί με τον Λάρι Μπερντ το βιβλίο «When the game was Ours», όπου περιγράφουν με τον πιο γλαφυρό τρόπο τις μεταξύ τους μονομαχίες.

 Αν κοιτάξει κάποιος τους αριθμούς του «Μάτζικ» Τζόνσον δε μπορεί παρά να μείνει με το στόμα ανοιχτό. 17.707 πόντοι, 10.141 ασίστ, 6.559 ριμπάουντ, 1.824 κλεψίματα, 5 Πρωταθλήματα NBA (1980, 1982, 1985, 1987,1988), 3 φορές MVP των τελικών (1980, 1982, 1987), 12 φορές All-Star, τις εννέα ως βασικός, 2 φορές MVP του All-Star Game (1990-1992), Χρυσό Μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1992 και αμέτρητες ατομικές διακρίσεις, που τον καθιστούν όχι απλά έναν από τους κορυφαίους παίκτες όλων των εποχών, αλλά κάνουν το παρατσούκλι του «Μάτζικ» να φαντάζει μικρό.

Το 1996, άλλωστε, συμπεριελήφθη στους 50 καλύτερους παίκτες στην ιστορία του NBA, ενώ το 2002 μπήκε στο Hall of Fame και το 2008 μπήκε στο College Basketball Hall of Fame.

Εκτός, όμως, από ένας κορυφαίος μπασκετμπολίστας, ο Έρβιν «Μάτζικ» Τζόνσον έγινε και ένας πολύ επιτυχημένος επιχειρηματίας, ιδρύοντας την εταιρεία Magic Johnson Enterprises που στοχεύει στην ανάπτυξη αστικών περιοχών.

Το 2008, μάλιστα, έγραψε ένα βιβλίο στο οποίο περιγράφει την εμπειρία του ως επιχειρηματίας, το οποίο τιτλοφορείται «32 Ways to be a Champion in Business».

Αυτός, λοιπόν, είναι ο Έρβιν «Μάτζικ» Τζόνσον, ο οποίος έκλεισε τα 55 του χρόνια. Αθλητής με εντυπωσιακά προσόντα, εργατικός, αέρινος, ένας «θρύλος» του παγκοσμίου μπάσκετ με αστραφτερό χαμόγελο.

Δε μένει παρά να του ευχηθούμε χρόνια πολλά και να τον ευχαριστήσουμε για όλα τα υπέροχα highlight που μας χάρισε στην διάρκεια της εντυπωσιακής του καριέρας!

Πηγές και Φωτό: biography.com, basketball-reference.com, MagicJohnson