«Καλησπέρα στη παρέα μας και καλό μήνα σε όλες και όλους. Μπήκε ο Οκτώβρης και ξεκινούν τα κρύα σιγά σιγά και οι ζεστοί καφέδες εδώ στη Γκντύνια.

Φέτος βρίσκομαι βόρεια στην Πολωνία και έχουμε και θάλασσα, τη Βαλτική. Η πόλη μου είναι παραλιακή και το σπίτι μου μόλις 20 λεπτά από την παραλία. Μεγάλη πόλη και ειδικά αν τη συγκρίνουμε με πέρυσι που ήμουν στο Πολκοβιτσε και ήταν χωριό. Εδώ φέτος μπορώ να πω ότι με πιάνει η κίνηση στο δρόμο και το γήπεδο είναι και αυτό 20 λεπτά από το σπίτι μου, όποτε τελείως διαφορετικά από πέρυσι. Μ αρέσει πολύ η πόλη και έχω καταφέρει ήδη να βρω τα στέκια μου για καφέ, φαγητό και περπάτημα. Για καφέ έχω βρει ένα ωραίο μέρος δίπλα στη θάλασσα και ένα εδώ πιο κοντά στο σπίτι έτσι πιο οικογενειακό και ζεστό όπου μπορώ να πάω να κάτσω να διαβάσω το βιβλίο μου και να σας γράψω και αυτό το κείμενο για παράδειγμα. Για φαγητό οι επιλογές είναι πολλές ανάλογα με την όρεξη, κάτι το οποίο είναι πολύ θετικό. Και τέλος για περπάτημα, το καλύτερο μέρος είναι η παραλία, ειδικά το απόγευμα που είναι άδεια, έχει ησυχία και ακούς μόνο τους ήχους του νερού. Όπως καταλαβαίνετε έχω ενθουσιαστεί με τη Γκντύνια και τις πρώτες εντυπώσεις μου από εδώ. Και ακόμα έχω πολλά να εξερευνήσω και ανυπομονώ. Σε κάθε ρεπό και κάτι καινούργιο.

Τώρα για την ομάδα. Έχουμε ένα γκρουπ κοριτσιών με σούπερ χαρακτήρες. Κολλήσαμε όλες με όλες από τις πρώτες κιόλας μέρες. Εδώ έχουμε ρεπό και εμείς βρισκόμαστε όλες μαζί και πάλι για καφέ ή φαγητό ή οτιδήποτε, κάτι που δεν συνηθίζεται σε επαγγελματικές ομάδες, ή τουλάχιστον η κάθε μια θέλει το χρόνο της και χώρο της. Αλλά το γεγονός ότι τα πάμε τόσο καλά μεταξύ μας, μας έχει δώσει το πλεονέκτημα και στο γήπεδο μέσα να παίζουμε ωραία η μια με την άλλη. Καταλαβαίνουμε η μια την άλλη χωρίς να χρειάζεται χρόνος και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να παίζουμε ωραίο και ομαδικό μπάσκετ. Το πιο σημαντικό είναι να το διασκεδάζουμε και να χαμογελάμε. Όλες έχουμε τον ίδιο στόχο και αυτό είναι η νίκη σε κάθε αγώνα και να κάνουμε η μια καλύτερη την άλλη σε κάθε προπόνηση. Ανταγωνιστικές προπονήσεις με ένταση.

Φέτος στην ομάδα είμαστε 12 άτομα. Πέντε Πολωνές, δυο Σλοβάκες, μια Αυστραλέζα, μια Λιθουανή, μια Αμερικανίδα, μια Γερμανίδα και εγώ. Πολλές διαφορετικές γλώσσες και νοοτροπίες και φέτος και αυτό το κάνει ακόμα πιο ενδιαφέρον.

Επίσης κάτι άλλο που μου έκανε εντύπωση φέτος, που κανονικά δεν θα έπρεπε, γιατί έτσι θα έπρεπε να είναι τα πράγματα παντού, αλλά δυστυχώς δεν τα βρίσκουμε έτσι. Το σωματείο μας εδώ είναι πολύ επαγγελματικό. Από το σπίτι και το αμάξι, μέχρι τον εξοπλισμό μας, την επικοινωνία του για το οτιδήποτε και ότι ζητήσεις το έχεις κατευθείαν, χωρίς να περιμένεις ποτέ θα «βρουν την όρεξη» να στο κάνουν. Μας θέλουν ευτυχισμένες και επαγγελματίες και έτσι μας συμπεριφέρονται καθημερινά. Επαγγελματική ομάδα!!

Έχω βρεθεί σε διαφορετικές ομάδες, χώρες και καταστάσεις, γι αυτό λέω ότι μου έκανε εντύπωση όλο αυτό, αλλά αν το σκεφτείς κανονικά έτσι έπρεπε να είναι παντού. Εκείνοι φροντίζουν για όλα εκτός γηπέδου και εσύ σαν αθλητής ασχολείσαι καθαρά με αυτό που πρέπει να κάνεις εντός γηπέδου. Τους βγάζω το καπέλο σε αυτό!

Τώρα για τα αγωνιστικά μας προγράμματα. Φέτος είναι κάπως διαφορετική η κατάσταση από τις υπόλοιπες χρονιές. Υπάρχει πρόγραμμα αγώνων για τη χρόνια αλλά θα το πηγαίνουμε βδομάδα-βδομάδα ανάλογα με τα αποτελέσματα των τεστ που μας κάνουν και ανάλογα αν μπορούν οι ομάδες να παίζουν η όχι. Ξεκινάμε λοιπόν στις 3 του μήνα με το πρώτο μας παιχνίδι του πρωταθλήματος.

Επίσης, παίξαμε το πρώτο μας επίσημο παιχνίδι την Τετάρτη που μας πέρασε και ήταν παιχνίδι για το σούπερ καπ της Πολωνίας, που σημαίνει ο περσινός πρωταθλητής με τον περσινό κυπελλουχο παίζουν ένα παιχνίδι μεταξύ τους πριν αρχίσει το πρωτάθλημα. Παίξαμε και κερδίσαμε την ομάδα τους Μπίργκοζ και εκτός από το ωραίο συναίσθημα του να κερδίζεις ένα κύπελλο και να υπάρχουν όλα αυτά τα ωραία συναισθήματα με την ομάδα μαζί και τα χαμόγελα.....επίσης ήταν πολύ ωραίο συναίσθημα να βρίσκομαι και πάλι στο γήπεδο με την «οικογένεια» και να κάνεις κάτι που αγαπάς με αλλα 11 άτομα που το αγαπούν το ίδιο και το χαίρονται το ίδιο. Γιατί τίποτα δεν κρατάει για πάντα και μπορεί να σου πάρουν κάτι που αγαπάς χωρίς να έχεις τον έλεγχο και χωρίς να το θες (όπως έγινε φέτος με τον κορωνοϊό) αλλά με αυτόν τον τρόπο έμαθα να εκτιμώ ακόμα περισσότερο τη στιγμή του τώρα και να την απολαμβάνω στο μέγιστο. Στην τελική, το παρελθόν έχει φύγει και δεν μπορούμε να το αλλάξουμε, το μέλλον δεν το ξέρουμε ακόμα....αλλά αυτό που έχουμε είναι το τώρα!!

Καλό Σαββατοκύριακο σε όλη την παρέα».