Το να προσπαθήσει κανείς να βγάλει ασφαλή συμπεράσματα για τη μέχρι τώρα πορεία των ομάδων με την ολοκλήρωση του πρώτου γύρου της φάσης των ομίλων ισοδυναμεί το λιγότερο με άγνοια του αθλήματος και της διοργάνωσης.
Αυτό, ωστόσο, δεν σημαίνει ότι οι εντυπώσεις που άφησαν μέχρι στιγμής οι ομάδες δε μπορεί να οδηγήσει σε κάποιες πρώτες σκέψεις για το τι πρέπει να κάνουν για να συνεχίσουν με την ίδια επιτυχία ή να βελτιώσουν τη δεινή θέση στην οποία βρίσκονται.
Με μια πρώτη ματιά μπορεί εύκολα κανείς να διακρίνει πως οι δύο ομάδες που εντυπωσιάζουν δεν είναι άλλες από την Ρεάλ Μαδρίτης και την Φενέρμπαχτσε/Ούλκερ, που όχι τόσο με τις νίκες, καθώς μαζί με τον δις Πρωταθλητής Ευρώπης Ολυμπιακό είναι οι τρεις αήττητες ομάδες έχρι στιγμής, όσο με τις εμφανίσεις τους έχουν αναγορεύσει εαυτούς ως τα πρώτα μεγάλα φαβορί για να φτάσουν όσο πιο μακριά γίνεται.
Στον αντίποδα, το βαρύ όνομα και η ιστορία του Παναθηναϊκού οδηγούν σε απογοήτευση αν αναλογιστεί κανείς τη θέση του στον όμιλό του, ενώ θα μπορούσε κανείς να περιμένει πολλά περισσότερα από ΤΣΣΚΑ, Μπαρτσελόνα που αποτελούν διεκδικητές του στέμματος. Απογοητευτικές ήταν στο πρώτο μισό της φάσης των ομίλων και παραδοσιακές ομάδες της Ευρωλίγκα, όπως η Ζαλγκίρις και η Σιένα, ενώ υπάρχουν και οι ευχάριστες εκπλήξεις που αξίζει κανείς να τους δώσει λίγη προσοχή επιπλέον.
Αλλά, ας τα πάρουμε τα πράγματα σε κάθε όμιλο ξεχωριστά, ώστε να πάρουμε μια πρώτη εικόνα της κατάστασης που έχει διαμορφωθεί ως τώρα. Ο αντικειμενικά πιο δύσκολος από όλους, πρώτος όμιλος ξεκίνησε με τρία ξεκάθαρα φαβορί για την πρόκριση στο top 16 και τρεις ομάδες που απλώς θα προσπαθούσαν να κερδίσουν εμπειρίες.
ΤΣΣΚΑ, Μπαρτσελόνα και Φενέρμπαχτσε/Ούλκερ έχουν και την εμπειρία και, κυρίως τα μπάτζετ να «πνίξουν» τι αντιπάλους τους και να τις καταδικάσουν σε ρόλο κομπάρσου. Η πραγματικότητα, ωστόσο, έκρυβε πολλές εκπλήξεις. Η Φενέρμπαχτσε/Ούλκερ με καθοδηγητή τον «άρχοντα των δαχτυλιδιών» Ζέλικο Ομπράντοβιτς και με παίκτες, όπως οι Κλέιζα, ΜακΚάλεμπ, Μπογκντάνοβιτς και Μπιέλιτσα έχει φτιάξει ένα συμπαγές σύνολο που παίζει τόσο ουσιαστικό όσο και θεαματικό μπάσκετ. Ο «Ζοτς» παρουσιάζει μια ομάδα που έχει κερδίσει όλους τους αντιπάλους του και απέδειξε πως και μόνο με την αύρα του μία ομάδα μπορεί να ανέβει πολλά επίπεδα.
Το ερώτημα είναι αν η Φενέρ έχει το ειδικό βάρος που χρειάζεται για να αντέξει να φτάσει μέχρι το τέλος και το Final Four που είναι και ο βασικός στόχος της διοίκησης που έχει επενδύσει πολλά χρήματα για να φτιάξει μία καλή ομάδα, τα κλειδιά της οποίας ανέθεσε στον κορυφαίο προπονητή της Ευρώπης.
Από την άλλη, Μπαρτσελόνα και ΤΣΣΚΑ που ξεκίνησαν, όπως κάθε χρόνο με τον τίτλο του φαβορί για την πρόκριση στο Μιλάνο, ξεκίνησαν νωθρά και, όχι μόνο έχασαν εύκολα από την τουρκική ομάδα, αλλά και δεν έδειξαν να έχουν βρει ακόμα ρυθμό, με τα σημάδια να δείχνουν πως θα δώσουν μάχη για την δεύτερη θέση του ομίλου.
Οι «μπλαουγκράνα» που για πολλούς έχουν την κορυφαία frontlineαυτή τη στιγμή στην Ευρώπη, έπεσαν θύματα της μεγάλης έκπληξης που λέγεται Ναντέρ και με την ήττα τους στη Βαρκελώνη από τη γαλλική ομάδα απέδειξαν ότι ο δρόμος προς την κορυφή δεν είναι εύκολος, καθώς και ότι η Ευρωλίγκα είναι ένας θεσμός που δεν υπάρχει περιθώριο εφησυχασμού.
Από την άλλη, η ρωσική «αρκούδα» ξεκίνησε πολύ νωθρά καταφέρνοντας να πάρει δύο πολύ δύσκολες νίκες με Ναντέρ και Μπουντιβέλνικ, ενώ έχασε εύκολα από τις δύο συνδιεκδικήτριες της πρωτιάς στον όμιλο, γνωρίζοντας, μάλιστα, την συντριβή στην Τουρκία από την αγριεμένη αρμάδα του Ομπράντοβιτς. Η επιβλητική εμφάνιση και η ισοπεδωτική νίκη επί της Παρτιζάν με 88-46 δείχνει πως η ΤΣΣΚΑ είναι έτοιμη να κάνει την αντεπίθεσή της και στον δεύτερο γύρο να δείξει ότι κανένας δε μπορεί να υποτιμήσει την ομάδα με έξι κατακτήσεις και συνεχείς παρουσίες σε FinalFour, η οποία ξεκινά πάντα με τον τίτλο του φαβορί για τον τελικό και την κατάκτηση του τροπαίου.
Ο δεύτερος όμιλος θα μπορούσε εύκολα να χαρακτηριστεί ως «η Ρεάλ και οι άλλοι». Και πως θα μπορούσε να μην είναι έτσι, όταν η φιναλίστ του περσινού τελικού έχει ξεκινήσει αποφασισμένη να φτάσει μέχρι τέλους και να κερδίσει αυτό που τον περασμένο Μάιο στο Λονδίνο της στέρησε ο Ολυμπιακός. Η Ρεάλ του σεληνιασμένου Μίροτιτς, που ήδη ετοιμάζει βαλίτσες για το NBA, του αφηνιασμένου Ρούντι Φερνάντεθ, του ανανεωμένου Γιάννη Μπουρούση και των υπολοίπων αστεριών έχει εξοντώσει όποιον αντίπαλο βρέθηκε στο διάβα της.
Με 92,4 πόντους στην επίθεση και 63,6 στην άμυνα, η Ρεάλ δεν έχει αντίπαλο στον όμιλό της και το μόνο που απομένει να δει κανένας είναι με ποιο ρεκόρ θα ολοκληρώσει την πρώτη φάση, αλλά και το αν θα καταφέρει να συνεχίσει το ίδιο δυναμικά μέχρι το τέλος και να επιβεβαιώσει τον τίτλο του φαβορί που έχει κερδίσει με τις μέχρι στιγμής εμφανίσεις της.
Για τις υπόλοιπες ομάδες του ομίλου το μόνο που μπορεί να πει κανείς είναι ότι εκτός από την πρωτάρα και σάκο του μποξ Στρασμπούργκ, που είναι η μόνη ομάδα στη διοργάνωση χωρίς νίκη, οι υπόλοιπες τέσσερις θα δώσουν μάχη για τις άλλες δύο θέσεις που οδηγούν στο top 16, το οποίο, βεβαίως, θα είναι και το ταβάνι τους. Ελαφρύ προβάδισμα έχουν μέχρι στιγμής λόγω εμπειρίας οι Αρμάνι Μιλάνο και Αναντολού Εφές, ενώ Ζαλγκίρις, που μετά την απομάκρυνση του Ηλία Ζούρου έχει δείξει δείγματα ανάκαμψης, είναι μια παραδοσιακή δύναμη της Ευρωλίγκα που αξίζει κανείς να την υπολογίζει. Μικρότερες πιθανότητες πρόκρισης φαίνεται πως έχει με τη μέχρι στιγμής παρουσία της η γερμανική Μπάμπεργκ.
Στον τρίτο όμιλο όπου συμμετέχει ο Ολυμπιακός, τα πράγματα έχουν αρκετές ομοιότητες με τον δεύτερο, αλλά και αρκετές σημαντικές διαφορές. Οι Πρωταθλητές Ευρώπης είναι αήττητοι, όπως και οι Φενέρ και Ρεάλ, χωρίς, ωστόσο, να έχουν εντυπωσιάσει με τη μέχρι σήμερα παρουσία τους. Οι «ερυθρόλευκοι» νίκησαν δύσκολα σε όλες τις αναμετρήσεις τους πέρα από το ματς στην Ιταλία με τη Σιένα, με αποκορύφωμα τον προχθεσινό αγώνα με την Ζιέλονα Γκόρα στο ΣΕΦ, όπου χρειάστηκε το buzzer beater του Μάντζαρη και αρκετή δόση τύχης για να μην ηττηθούν από του Πρωταθλητές Πολωνίας.
Αυτό που φαίνεται να οδηγεί τον Ολυμπιακό είναι κυρίως η εμπειρία και το knowhowτης νίκης που έχει κατακτήσει με την παρουσία του στην Ευρωλίγκα τα τελευταία χρόνια, το πείσμα και η άρνηση της ήττας των παικτών του και η ψυχραιμία με την οποία αντιμετωπίζουν και διαχειρίζονται τις δύσκολες καταστάσεις σε όποιο σημείο του παιχνιδιού κι αν παρουσιάζονται.
Τόσο ο προπονητής όσο και οι παίκτες του Ολυμπιακού δηλώνουν πως δεν υπάρχει εύκολο παιχνίδι στην Ευρωλίγκα και πως είναι προετοιμασμένοι για τις ήττες που σίγουρα κάποια στιγμή στη σεζόν θα έρθουν, ωστόσο, δηλώνουν έτοιμοι να κυνηγήσουν με κάθε τρόπο το three peat που αποτελεί τη μεγαλύτερη πρόκληση της ιστορίας τους.
Ο όμιλος περιλαμβάνει ακόμα πέντε ομάδες που η κάθε μία από την πλευρά της μπορεί να ελπίζει σε μια καλή πορεία, χωρίς, ωστόσο, να υπάρχει πιθανότητα να απειλήσουν την πρωτιά απέναντι στην Ελληνική ομάδα.
Η έκπληξη μέχρι στιγμής της διοργάνωσης Μπάγερν Μονάχου βρίσκεται στη δεύτερη θέση και έχει τον αέρα της πρωτάρας που ήρθε για να μείνει. Η διοίκηση της ομάδας φιλοδοξεί να κάνει μία ισχυρή ομάδα στα χνάρια της ποδοσφαιρικής, έχει επενδύσει χρήματα, διαθέτει ένα σύνολο που αν μη τι άλλο παίζει όμορφο μπάσκετ και έχει θέση σοβαρή υποψηφιότητα για την πρόκριση στο top 16.
Η Γαλατασαράι μετά τις αναγκαίες αλλαγές στο ρόστερ της ψάχνει αγωνιστική ταυτότητα, η Μάλαγα δεν εμπνέει ότι μπορεί να κάνει κάτι καλύτερο από το να διεκδικήσει την τέταρτη θέση, η Σιένα δεν θυμίζει σε τίποτα την ομάδα της περασμένης δεκαετίας, ενώ η Πρωταθλήτρια Πολωνίας, Ζιέλονα Γκόρα, με την εμφάνισή της απέναντι στον Ολυμπιακό απέδειξε πως, παρά τις διαφορές δυναμικότητας, κανένα παιχνίδι στην Ευρωλίγκα δε μπορεί να θεωρηθεί εύκολο.
Στον τέταρτο όμιλο, τέλος, εκεί που συμμετέχει και ο Παναθηναϊκός, τα πράγματα είναι μπερδεμένα. Η Μακάμπι, με τον αέρα της έμπειρης και πάντα υπολογίσιμης ομάδας που έχει κατακτήσει πολλές φορές την Ευρωλίγκα έχει καταφέρει μέχρι στιγμής να έχει ένα συμπαγές και καλοστημένο σύνολο, καθοδηγούμενο από τον πολύπειρο Ντέιβιντ Μπλατ και, παρά την ήττα στην πρεμιέρα από την Λαμποράλ Κούτσα, κατάφερε να βρεθεί στην κορυφή με ρεκόρ 4-1. Συγκάτοικός της είναι η Λοκομοτίβ Κουμπάν που, αργά και αθόρυβα βρίσκεται επίσης στο 4-1, παίρνοντας συνεχόμενες νίκες στην εκπνοή και, μάλιστα με πανομοιότυπο τρόπο.
Ο Παναθηναϊκός από την πλευρά του, που υπήρξε θύμα και της Λοκομοτίβ, αποτελεί το μεγαλύτερο ερωτηματικό του ομίλου. Η βαριά φανέλα και η ιστορία του «τριφυλλιού» δεν δικαιολογούν σε καμία περίπτωση την βαθμολογική θέση και, κυρίως, την εικόνα που παρουσιάζει η ομάδα μέχρι στιγμής στην Ευρωλίγκα. Οι μόλις δύο νίκες της στον όμιλο ήρθαν απέναντι σε μια απογοητευμένη και αποδεκατισμένη Λαμποράλ Κούτσα και τον Ερυθρό Αστέρα στην παράταση, ενώ εκτός από τις δύο ήττες στην εκπνοή του αγώνα που υπέστη από την Λιέτουβος Ρίτας (στην παράταση) και την Λοκομοτίβ, παραδόθηκε άνευ όρων στην Μακάμπι.
Άπαντες στο στρατόπεδο του Παναθηναϊκού ελπίζουν πως η εικόνα θα αλλάξει, ωστόσο, γνωρίζουν πως κάθε παιχνίδι από εδώ και πέρα είναι τελικός και κάθε ήττα μπορεί να βυθίσει ακόμα πιο βαθιά το πράσινο καράβι. Ήδη τα πρώτα σενάρια περί αντικατάστασης του Αργύρη Πεδουλάκη έχουν ακουστεί, ενώ και η διοίκηση έχει εκφράσει τα παράπονά της.
Σε κάθε περίπτωση, με δεδομένο ότι στον δεύτερο γύρο ο Παναθηναϊκός υποδέχεται τον Ερυθρό Αστέρα και την Λιέτουβος Ρίτας στο ΟΑΚΑ, έχοντας ολοκληρώσει και την τιμωρία του, μπορεί να ελπίζει σε δύο νίκες που, σε συνδυασμό και με άλλα θετικά αποτελέσματα, μπορεί να τον φέρουν σε καλύτερη θέση στον όμιλο.
Το κυρίως πιάτο της πρώτης φάσης τώρα ξεκινά και όλοι οι μονομάχοι έχουν ακόμα πολλά να δείξουν. Το μόνο που απομένει είναι να απολαύσουμε το θέαμα και να ευχηθούμε στις ελληνικές ομάδες να πετύχουν τα καλύτερα δυνατά πλασαρίσματα ώστε να ξεκινήσουν το top16 με πολλές αξιώσεις για διάκριση, μέχρι και τον τελικό στόχο του FinalFour.
