Η Άρτεμις Σπανού γράφει στο blog της στο Agapotobasket.gr, για αυτό τον αγώνα και μοιράζετε μαζί μας τα συναισθήματα της.

«19 Ιανουαρίου του 2019,

Την είχα σημειώσει αυτή την ημερομηνία από τη στιγμή που έμαθα ότι η Εβίνα θα έπαιζε στην Ουγγαρία και στη συγκεκριμένη ομάδα. Όταν πρώτο έφτασα Ουγγαρία και στην ομάδα μου τον Οκτώβρη, το πρώτο παιχνίδι που έπαιξα ήταν εναντίον της συγκεκριμένης ομάδας της ZTE και πως ήρθαν τα πράγματα, αυτή να είναι η ομάδα της Εβίνας για τη φετινή σεζόν.

Εδώ στην Ουγγαρία όταν παίζουμε ένα εκτός παιχνίδι ταξιδεύουμε την ίδια μέρα του αγώνα με το πουλμανάκι μας γιατί οι αποστάσεις δεν είναι μεγάλες όποτε ξυπνώντας το πρωί του Σαββάτου πραγματικά δεν μπορούσα να κρατήσω τον ενθουσιασμό μου που θα έβλεπα την Εβίνα. Όχι ότι είχα καιρό να την δω αλλά οποίος μας ξέρει, ξέρει πως κάνουμε όταν βλέπουμε η μια την άλλη. Ειδικά σε ξένη χώρα.

Φτάσαμε και με πέτυχε στην είσοδο του γηπέδου και αφού φιληθήκαμε, αγκαλιαστήκαμε και μιλήσαμε...εκείνη τη στιγμή με έπιασε και μια μικρή στεναχώρια στα γρήγορα γιατί είχε φτάσει η στιγμή που η Εβίνα δεν θα είναι στην ίδια ομάδα με εμένα αλλά στην αντίπαλη.

Είμαστε επαγγελματίες όμως και ξέρουμε να κάνουμε αυτό που πρέπει να κάνουμε όταν χρειάζεται. And it was game time!! Όποτε μέσα τα κεφάλια, ξεκίνησα τη ρουτίνα μου και τη συγκέντρωση στο μέγιστο γιατί ξέραμε όλοι ότι το παιχνίδι μεταξύ των ομάδων μας δεν θα ήταν εύκολο για κανένα μας. Τελευταία αγκαλιά πριν την έναρξη του αγώνα και φύγαμε!!!!!!

Το αποτέλεσμα του παιχνιδιού το μάθατε. Χάσαμε για 6 και ένα παιχνίδι που ήταν κοντά στο σκορ, σκληρό παιχνίδι και δείχνοντας και οι δυο πλευρές πόσο πολύ το θέλαμε. Δύσκολη αλλά δίκαιη μάχη και κέρδισε ο καλύτερος εκείνη την ημέρα.

Πως ένιωσα μπορεί να με ρωτήσετε, παίζοντας εναντίον της Εβίνας;

Η αλήθεια είναι ότι το αντιμετώπισα σαν ένα παιχνίδι όπως τα προηγούμενα αλλά με τη διαφορά ότι ο ενθουσιασμός μου ήταν μεγαλύτερος διότι ξέρω πόσο ανταγωνιστική είναι και η Εβίνα και ότι και εκείνη θα το περίμενε το ίδιο με εμένα. Επίσης είχα τη δυνατότητα να κάνω και scouting στο παιχνίδι της με περισσότερες λεπτομέρειες, το οποίο μου έδειξε και πράγματα που δεν προσέχω όταν είμαστε συμπαίκτριες. Αλλά μπορώ να πω πως μου έλειψε το γεγονός να έρθει να με συμβουλέψει και να με ενθαρρύνει κατά τη διάρκεια του αγώνα. Αλλά μετά το τέλος του αγώνα τις πήρα τις συμβουλές που ήταν να πάρω!!  Και μια ακόμα αγκαλιά εννοείται.

Όπως είπε και η Εβινα στο μήνυμα που μου έστειλε πριν τον αγώνα:

«Opponents for 40’.....friends for life!!!»