Ο αναγνώστης, Γιώργος Μαγουλάς, αποχαιρετά με το δικό του τρόπο την μεγάλη αρχηγό της Εθνικής Ομάδας, Εβίνα Μάλτση.
*Αν θέλετε κι εσείς να δείτε κείμενά σας δημοσιευμένα, μπορείτε να τα αποστείλετε στο info@agapotobasket.gr .
Γράφει ο Γιώργος Μαγουλάς
«Ακούγοντας την είδηση, έμεινα ακίνητος και μουδιασμένος για αρκετή ώρα.. Κάθε σκέψη και ένα ρίγος. Ακόμα και τώρα που γράφω είμαι μουδιασμένος. Η Εβίνα Μάλτση σταματάει από την Εθνική ομάδα. Οι πρώτες σκέψεις ανακατεμένες, μπερδεμένες χωρίς καμία συνοχή, άλλες σαν ερωτήσεις που θα ήθελα να της κάνω και άλλες διάφορες στιγμές βλέποντας την να παίζει μπάσκετ ή ακόμα πιο παλιά να διαβάζω γι αυτήν σε παλιά περιοδικά του μπάσκετ. Όντως; Είναι αλήθεια; Γιατί; Βαριά ανάσα..
Θυμάμαι όταν ήμουν παιδί και αγόραζα περιοδικά με θέμα το μπάσκετ δύο πράγματα κοίταζα πρώτα μέχρι να ξεκινήσω να το διαβάζω από την αρχή μέχρι και την τελευταία του σελίδα και ας ήταν διαφήμιση. Το πρώτο ήταν ποιον είχε αφίσα να την βάλω στο δωμάτιό μου και το δεύτερο να δω τι είχε κάνει στην αγωνιστική εκείνη η Εβίνα Μάλτση μιας και τότε δεν μπορούσες να ενημερωθείς με άλλο τρόπο. Έβαλε 15 πόντους, έβαλε 20 πόντους, είχε τόσες ασίστ κτλ, πήρε τόσα ριμπάουντ.. όσο μπορούσα παρακολουθούσα. Σταδιακά μπήκε και το ιντερνετ στην ζωή μας, τότε ήταν που άρχισα και έψαχνα περισσότερα για εκείνη. Μάθαινα συνέχεια. Και, όσο μάθαινα, τόσο την θαύμαζα και ένιωθα ένα δέος. Την είδα και στην τηλεόραση με την Εθνική ομάδα στους Ολυμπιακούς αγώνες το 2004. Τότε που ίσως έμαθε το μεγαλύτερο μέρος της Ελλάδας ότι υπάρχει και Εθνική ομάδα γυναικών. Τότε που πήραμε την 7η θέση. Πλάι στην Εβίνα Μάλτση μεγαθήρια του ελληνικού γυναικείου μπάσκετ όπως Κωστάκη, Κλιγκοπούλου, Καλέντζου, Σαμορούκοβα κ.α.
Κάθε φορά που την έβλεπες, παθιαζόσουν και εσύ, δεν γινόταν αλλιώς. Πώς να μην παθιαστείς όταν την βλέπεις να τρέχει όλο το γήπεδο με την γαλανόλευκη ν ανεμίζει στα χέρια της; Την έβλεπα και στο πίσω μέρος του μυαλού είχα την σκέψη κάποια στιγμή να την συναντήσω. Απλά να την δω από κοντά. Να που τα όνειρα γίνονται πραγματικότητα. Καλοκαίρι 2017 και η Ελλάδα γυρίζει με την 4η θέση στις αποσκευές της από το Πανευρωπαϊκό της Τσεχίας που συνιστά την κορυφαία στιγμή ως τώρα της Εθνικής ομάδας. Στο αεροδρόμιο κόσμος με πανό, λουλούδια, συγγενείς και φίλοι των παικτριών πήγαν για να τις υποδεχθούν. Όσο πλησίαζα στο σημείο, η χαρά μου ήταν απερίγραπτη γιατί θα έβλεπα και θα υποδεχόμουν και εγώ με τον τρόπο μου την Εθνική. Βλέποντας την Εβίνα, η καρδιά μου πήγε να σπάσει, θυμάμαι. Την πλησίασα, της μίλησα και εντυπωσιάστηκα με την απλότητά της. Όπως και τις υπόλοιπες κοπέλες που επίσης είχα την τύχη να δω και να φωτογραφηθώ μαζί τους. Είναι μια σταρ, ένας μύθος του ευρωπαϊκού μπασκετ και όμως, τόσο απλή. Γυρίζοντας σπίτι, έβαλα να δω ειδήσεις και, όταν έδειξε στιγμιότυπα από το αεροδρόμιο, ψιθύρισα... «ήμουν κι εγώ εκεί…».
Δεν ήθελα να μπω ποτέ στην διαδικασία της σκέψης πως θα σταματήσει από την Εθνική, μέχρι το πρωινό της 7ης Αυγούστου 2019.
Εβίνα Μάλτση σ’ευχαριστούμε για όσα προσέφερες στην Εθνική ομάδα, στην Ελλάδα, σε μένα και εύχομαι να συνεχίζουμε να σε βλέπουμε από κάποιο άλλο πόστο, πάντα με το εθνόσημο. Τιμή μου που σε γνώρισα…»
