Η Άρτεμις Σπανού στα τέσσερα χρόνια που βρισκόταν στο Πανεπιστήμιο του Robert Morris, δούλεψε σκληρά, άφησε το σημάδι της με την παρουσία της εντός και εκτός παρκέ και πριν από λίγες ημέρες επιβραβεύτηκαν οι επιδόσεις της μέσα στις τέσσερις γραμμές του γηπέδου με την είσοδο της στο Hall of Fame αλλά και την ανάδειξη της στην παίκτρια της δεκαετίας στην περιφέρεια της στην Αμερική.

Η διεθνής φόργουορντ Άρτεμις Σπανού, μοιράζεται τις σκέψεις της για το μοναδικό αυτό επίτευγμα, αλλά και την πορεία της με την ομάδας της την Πολκοβίτσε, μέσω του προσωπικού της blog στο Agapotobasket.gr.

«Καλησπέρα στη παρέα και πάλι.

Καιρό έχουμε να τα πούμε και έχουν συμβεί πολλά και καλά από τότε. Πρώτα από όλα να ευχηθώ σε όλους καλή χρονια με υγεία, καλό υπόλοιπο της σεζόν με πολλά καλάθια και χαμόγελα για τις νίκες.

Πιο πριν είπα ότι πολλά έχουν συμβεί όποτε ας τα πάρουμε όλα με τη σειρά.

Πρώτο και βασικό, ξεκινήσαμε τον δεύτερο γύρο του πολωνικού πρωταθλήματος με την ομάδα μου και βρισκόμαστε στη 3η θέση της βαθμολογίας. Δεν θα έλεγα πως είμαστε ευχαριστημένες στα μέγιστα, ειδικά με κάποιες ήττες που κάναμε, αλλά το θετικό είναι ότι υπάρχει μόνο χώρος για βελτίωση και αυτό κάνουμε. Κάθε προπόνηση και κάθε αγώνα που παίζουμε προσπαθούμε να φτιάχνουμε πράγματα στο παιχνιδι μας και να το κάνουμε καλύτερο. Όποτε η συνέχεια θα είναι ενδιαφέρουσα....και επίσης ένα καλό τεστ έρχεται τώρα το Σαββατοκύριακο για εμάς με τη διεξαγωγή του κυπέλλου και θα κοντραριστούμε με ομάδες που χάσαμε κυρίως στις λεπτομέρειες στο πρώτο γύρο του πρωταθλήματος.

Δεύτερον, ακολουθεί η Ευρώπη και το Eurocup με την ομάδα να γράφει ιστορία και να περνάει για πρώτη φορά στις 16 καλύτερες ομάδες! Για όσους παρακολουθείτε τα αποτελέσματα μας θα ξέρετε ότι ξεκινήσαμε τα παιχνίδια μας στην Ευρώπη με 2 συνεχόμενες ήττες και κάναμε το στόχο μας για να περάσουμε την πρώτη φάση του γκρουπ ακόμα πιο δύσκολο. Τα καταφέραμε όμως με 4 συνεχόμενα νίκες, περάσαμε στους 32 και έχοντας καλή σχετικά θέση στην κατάταξη, αυτό μας έδωσε καλύτερες πιθανότητες για να συνεχίσουμε τη νικητήρια πορεία μας. Και αυτό έγινε, παίξαμε εναντίον της τουρκικής Botas και πήραμε το εισιτήριο για τους 16 προσθέτοντας δυο επιπλέον νίκες στο ρεκόρ της ομάδας. Επόμενος αντίπαλος η ρωσική MBA και τα παιχνίδια εναντίον της ξεκινάνε την επόμενη Τετάρτη με το πρώτο να είναι στην έδρα μας!

Τρίτον, ένα άλλο μεγάλο γεγονός που συνέβη αυτή τη περίοδο ήταν η είσοδος μου στο Hall of Fame του πανεπιστημίου μου!! Οι προπονητές μου στην Αμερική μου είχαν πει ότι λογικά κάποια στιγμή θα συνέβαινε αυτό , απλά δεν περίμενα ότι θα γίνει την πρώτη χρονια που ήμουν υποψήφια!! Μεγάλη τιμή, χαρά και ευχαρίστηση....ένα συναίσθημα που δεν μπορώ να σας περιγράψω με λόγια αλλά αυτό που μπορώ να σας πω είναι ότι μόλις έλαβα τα νέα το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό ήταν όλες αυτές οι ώρες προπόνησης στο πανεπιστήμιο, και το ποσο δύσκολα όλα φαινοντουσαν τότε και η «σκληρή» ζωή μακρυά από τη χώρα σου και την οικογένεια σου και τους φίλους σου...όλα τα όχι που έχω πει σε εξόδους ή σε πάρτυ ή ακόμα και σε έναν καφέ για να ξοδέψω περισσότερες ώρες στο γήπεδο...όλα αυτά κάποια στιγμή που δίνεις στον εαυτό σου...όλα αυτά έρχονται πίσω και σε επιβραβεύουν για ότι έκανες. Ένιωσα υπερηφάνεια και μόνο στη σκέψη όλων αυτών εκείνη τη στιγμή που μου το ανακοίνωσαν...ανατρίχιασα και την ίδια στιγμή χαμογέλασα και είπα στον εαυτό μου, τώρα είναι που μπαίνει περισσότερη δουλειά. Όλο αυτό σου δίνει το κίνητρο να συνεχίσεις για να κανεις χαρούμενο και υπερήφανο τον εαυτό σου και κανένα άλλο. Γιατί στην τελική  αυτό έχει σημασία...πως έκανες εσύ τον εαυτό σου να νιώσει! Όποτε μια μικρή συμβουλή που μπορώ να δώσω από αυτή τη μικρή προσωπική στιγμή που μοιράστηκα μαζί σας, είναι ότι....κάνε αυτό που σε κάνει εσένα να νιώθεις καλά, ότι και να λέει ο καθένας, το ένστικτο σου πάντα να το εμπιστεύεσαι!

Τέταρτο και τελευταίο, αυτό που έγινε πιο πρόσφατα είναι το ότι εγώ και η Άννα-Νίκη μπήκαμε στην καλύτερη 10αδα της δεκαετίας στην περιφέρεια μας. Πολλά συγχαρητήρια στην Άννα-Νίκη γιατί πιστεύω πως το αξίζει απόλυτα και χαίρομαι που μπορέσαμε και οι δυο μας μέσω του σχολείου μας να αφήσουμε το στίγμα μας και πάντα θα μας θυμούνται σαν τις “Golden Greeks”.  Ωραίες στιγμές που καταφέραμε να τις κάνουμε αναμνήσεις μαζί.

Αυτός λοιπόν ήταν ο Δεκέμβρης/Ιανουάριος μου. Μπορώ να πω πως το 2020 ήρθε με ωραίες στιγμές και ανυπομονώ να δω τι θα φέρει και στη συνέχεια.

Μέσω του blog μου επίσης θα ήθελα να ευχαριστήσω όσους παρακολουθούν τη πορεία μου και φυσικά για τα μηνύματα σας. Μπορεί μερικές φορές να μην έχω τη δυνατότητα να απάντησω σε όλα αλλά σίγουρα τα βλέπω και με κάνετε ιδιαίτερα χαρούμενη.

Καλή συνέχεια εύχομαι σε όλους!

Τα λέμε και Πάλι σύντομα :)»