Ο Σεργκέι Αλεξάντροβιτς Μπελόφ, όπως ήταν το πλήρες όνομά του, γεννήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 1944 και, στην πλούσια καριέρα του κατέκτησε 15 μετάλλια ως παίκτης της Σοβιετικής Ένωσης και τρία ως προπονητής της Εθνικής ομάδας της Ρωσίας, καθώς επίσης και δύο Κύπελλα Πρωταθλητριών με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας.
Ως παίκτης αγωνίστηκε σε όλες σχεδόν τις θέσεις, ενώ αυτό που τον έκανε να ξεχωρίζει είναι η ικανότητά του στο σκοράρισμα, καθώς και τα πλούσια σωματικά του προσόντα, καθώς, παρά το γεγονός ότι είχε ύψος μόλις 1.90 μ, ήταν από τους πρώτους που έδωσαν έμφαση στην ενίσχυση της σωματοδομής.
Ξεκίνησε την καριέρα του το 1964 στην Ουραλμάς, όπου και έμεινε ως το 1964, όταν και μετακόμισε στην «ομάδα του στρατού» ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Εκεί έκανε τεράστια καριέρα ως το 1980, όταν και εγκατέλειψε την ενεργό δράση, κατακτώντας έντεκα φορές το πρωτάθλημα ΕΣΣΔ, καθώς επίσης και δύο φορές το Κύπελλο Πρωταθλητριών Ευρώπης (1969, 1971), έχοντας, μάλιστα, άλλες δύο συμμετοχές σε τελικούς.
Με την Εθνική Ομάδα της Σοβιετικής Ένωσης αγωνίστηκε από το 1966 ως το 1980, κατακτώντας συνολικά 15 μετάλλια, επτά εκ των οποίων χρυσά.
Ως προπονητής ξεκίνησε την καριέρα του τη σεζόν 1981-82 στην ΤΣΣΚΑ, όπου έμεινε για πολλά χρόνια ως μέλος του προπονητικού τιμ, ενώ αό το 1991 ως το 1993 ήταν πρώτος προπονητής της ιταλικής Κασίνο. Το 1993 ανέλαβε πρόεδρος της Ρωσικής Ομοσπονδίας, ενώ, ταυτόχρονα ήταν και πρώτος προπονητής της Εθνικής Ομάδας της Ρωσίας, από την οποία αποχώρησε το 1999, έχοντας ήδη κατακτήσει αργυρό μετάλλιο στα Παγκόσμια Κύπελλα του 1994 στο Τορόντο και του 1998 στην Αθήνα, καθώς και το χάλκινο στο Ευρωμπάσκετ του 1997 της Ισπανίας.
Τελευταίος σταθμός της προπονητικής του καριέρας ήταν η Ουράλ Γκρέιτ, με την οποία το 2001 κατέκτησε το Πρωτάθλημα Ρωσίας,
Η πλούσια καριέρα του, του έφερε μεγάλη αναγνώριση, η οποία αναγνωρίστηκε με πολλούς τρόπους και διακρίσεις και εκτός παρκέ. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Μόσχας το 1980 ήταν ο τελευταίος λαμπαδηδρόμος και αυτός που άναψε την Ολυμπιακή δάδα, το 1991 ανακηρύχθηκε από τη FIBA ως ο καλύτερος παίκτης όλων των εποχών, το 1992 ήταν ο πρώτος μη Αμερικανός παίκτης, ο οποίος ψηφίστηκε στο Naismith Hall of Fame, ενώ ήταν και το πρώτος μέλος του Hall of Fame της FIBA, το οποίο δημιουργήθηκε το 2007.
