Η επιστολή:

Αξιότιμε κ. Μαυρωτά,

Με αφορμή τις τελευταίες εξελίξεις περί των νέων μέτρων που αποφασίστηκαν και ανακοινώθηκαν λόγω της πανδημίας του COVID – 19 και κατόπιν απόφασης στη συζήτηση που διεξήχθη μεταξύ μελών της Εθνικής Ομάδας Καλαθοσφαίρισης Γυναικών, σας αποστέλλουμε την κάτωθι επιστολή, με την οποία εκδηλώνουμε, όχι πλέον απλά τον προβληματισμό μας, αλλά τον θυμό και την απογοήτευσή μας σχετικά με όσα συνεχίζουν να μας πλήττουν ως φύλο, αλλά και ως διεθνή εκπρόσωπο της χώρας μας στον χώρο του μπάσκετ.

Σε προηγούμενη επιστολή σας, αλλά και σε προσωπική σας ομολογία, λάβαμε προ μηνών τη διαβεβαίωση περί συνέχισης και αποτελεσματικότητας των προσπαθειών να παραμείνει ανοιχτός ο χώρος του γυναικείου μπάσκετ, αν και είχε ήδη γίνει εξόφθαλμη η διάκριση εις βάρος μας. Μία διάκριση κοινωνικής, και – αδιαμφισβήτητα πλέον – σεξιστικής φύσεως, για την οποία αμφιβάλλουμε αν προκύπτει καν λογικά από τα επιδημιολογικά δεδομένα! Ουδείς έλλογα σκεπτόμενος θα συμπέραινε ότι ο αριθμός των κρουσμάτων επιβάλλει κοινωνικό, από άποψη φύλου, περιορισμό και όχι απλώς αριθμητικό.

Η κατάφωρη αδικία γίνεται ακόμη πιο αισθητή, όταν κανείς αναλογιστεί την κατάσταση που υφιστάμεθα, απλήρωτες, με την αγωνία του βιοπορισμού να διακατέχει αρκετές από εμάς· εκτός αυτού, η αγωνία διογκώνεται, τη στιγμή που είτε παραμένουμε χωρίς προπονήσεις είτε εξασκούμαστε διαλειμματικά, με τη βεβαιότητα, σαφώς, ότι η αποτελεσματικότητα και η επιτυχία στην επίδοσή μας θα βρεθεί μίλια μακριά από τον επιθυμητό μελλοντικό στόχο. Και αυτό διότι θεωρούμε ότι η ένταξή μας στην Εθνική Ομάδα, η οποία αποτελεί για εμάς ύψιστη τιμή και συνάμα χρέος, δεν μπορεί να συμβιβαστεί με οιουδήποτε είδους «έκπτωση» στην προσπάθεια που αενάως καταβάλλουμε, ψυχή τε και σώματι, όλα αυτά τα χρόνια. Συγχρόνως, δεν μπορεί και δεν πρέπει να συμβαδίζει με τον αποκλεισμό μας, λόγω της «γυναικείας», λιγότερο δημοφιλούς (;) και λιγότερο προσοδοφόρας (;) συμβολής μας στον ελληνικό αθλητισμό, εφόσον θέλουμε να θεωρούμαστε μία ευνομούμενη, δημοκρατική, μη ρατσιστική, σύγχρονη κοινωνία.

Ως εκ τούτου, και εφόσον οι κυβερνητικές και επιδημιολογικές αποφάσεις δεν μπορούν να αναιρεθούν, ζητάμε – τουλάχιστον – να συνεχιστούν οι προπονήσεις των γυναικείων ομάδων της Α1 εθνικής κατηγορίας. (Αν και εξακολουθούμε να μην κατανοούμε, σε καμία περίπτωση, τους λόγους που δεν μπορούν να διεξαχθούν και οι αγώνες, εφόσον τηρούνται τα ίδια πρωτόκολλα και προστατευτικά μέτρα με τις ανδρικές ομάδες).

Με εκτίμηση,
Μέλη της Εθνική Ομάδα Καλαθοσφαίρισης Γυναικών