Με αφορμή λοιπόν την 29η επέτειο από τον θρίαμβο του '87 στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας η ομοσπονδία διοργάνωσε ένα «reunion» αλλιώτικο από τα άλλα με καλεσμένη σύσσωμη την ομάδα του 1987, ζωντανεύοντας τις αναμνήσεις όλων αλλά κυρίως των ίδιων των πρωταγωνιστών.
Ήταν όλοι εκεί, η «Αράχνη», ο «Μάτζικ», ο «μπέμπης» ο «Δράκος» ο ήρωας Καμπούρης, ο αφανής ήρωας ο Ανδρίτσος, ο Λινάρδος, ο Ιωάννου, ο Ρωμανίδης, ο Καρατζάς, ο Φιλίππου και φυσικά ο ευρώ κόουτς Κώστας Πολίτης. Όλοι με περισσότερα χρόνια αλλά χωρίς πολλά περιττά κιλά κάτι που σχολιάστηκε από όλους με κολακευτικά λόγια. Ο μόνος που έλειπε ήταν ο «γκάνκστερ» που υποχρεώσεις τον κράτησαν στην Θεσσαλονίκη και δεν κατάφερε να ξανασμίξει με την ομάδα που γνώρισε την μεγαλύτερη επιτυχία στην καριέρα του.
Την σημερινή Εθνική ομάδα εκπροσώπησε ο προπονητής της ομάδας ο Φώτης Κατσικάρης που σε λιγότερο από ένα μήνα θα προσπαθήσει να οδηγήσει την «επίσημη αγαπημένη» σε ένα ακόμα μεγάλο τουρνουά αυτό των Ολυμπιακών Αγώνων του Ρίο. Ο ομοσπονδιακός τεχνικός συζήτησε για αρκετή ώρα με τον Κώστα Πολίτη.
Το κλίμα ήταν ευδιάθετο και πως να μην είναι άλλωστε, με τα πειράγματα να μην λείπουν και ποιος ήταν ο υποκινητής; Μα φυσικά ο Νίκος Φιλίππου που μπορεί τα χρόνια να πέρασαν αλλά το χιούμορ και το ταλέντο του στις ατάκες παραμένει σαν κρασί που όσο περνάει ο χρόνος γίνεται ολοένα και καλύτερο. Όλοι είχαν κάτι να θυμηθούν και να πουν κάτι… ο Γιαννάκης για την αγκωνιά του Τσατσένκο, ο Καμπούρης για τις χρυσές βολές ο Φασούλας για τις μάχες με τον Ντίβατς και με όλη τη Σοβιετική αεροπορία, ο Ανδρίτσος για τα κρίσιμα σουτ που πέτυχε και ο Κώστας Πολίτης για την προπονητική παρτίδα σκάκι που έπαιξε με τον αείμνηστο πλέον Γκομέλσκι.
Η αύρα αυτών των παιδιών ήταν και η φλόγα που άναψε τη σπίθα του μπάσκετ και μετά από εκείνη την επιτυχία το άθλημα άρχισε με μικρά βήματα στην αρχή και με μεγαλύτερα στη συνέχεια να προοδεύει να βγάζει και άλλους πρωταθλητές φτάνοντας σήμερα να είναι το κορυφαίο ομαδικό άθλημα στη χωρά μας.
Η όμορφη βραδιά ολοκληρώθηκε με το δείπνο που παρέθεσε η ΕΟΚ στην ομάδα του 1987 με το κύπελλο να έχει την τιμητική του τοποθετημένο σε περίοπτη θέση στην μέση ακριβώς του μεγάλου τραπεζίου που είχε στρωθεί για χάρη των παιδιών που 29 χρόνια πριν έβγαλαν για πρώτη φορά ολόκληρη την Ελλάδα στους δρόμους.
