Ο Μπομπ Μάκαντου ήταν ο πρώτος αθλητής που στέφθηκε πρώτα Πρωταθλητής NBA και ύστερα πέρασε τον Ατλαντικό για να κατακτήσει και την κορυφή της Ευρώπης.
Γεννημένος στις 25 Σεπτεμβρίου 1951 στο Greensboro της Ν. Καρολίνα, έκανε τα πρώτα του βήματα στο μπάσκετ στο Vincennes Junior College της Ιντιάνα, όπου αγωνίστηκε από το 1969 ως το 1971. Την επόμενη σεζόν φοίτησε στο University of North Carolina, όπου οδήγησε την ομάδα του στο Final Four του NCAA, όπου και κατέκτησαν την 3η θέση, με τον ίδιο να έχει 19,5 πόντους και 10,5 ριμπάουντ. Αυτές οι εμφανίσεις ήταν που άνοιξαν τον δρόμο για τον μαγικό κόσμο του NBA, όπου οι Buffalo Braves, προπομπός των σημερινών LA Clippers, τον επέλεξαν στα draft του 1972 στην 2η επιλογή.
Από την πρώτη του σεζόν, 1972-73, ο Μάκαντου εντυπωσίασε, κερδίζοντας το βραβείο του ρούκι της σεζόν με 18 πόντους και 9,1 ριμπάουντ μ.ο., ενώ την δεύτερη σεζόν του ως επαγγελματίας εκτόξευσε τα νούμερά του, τελειώνοντας με 30,6 πόντους και 15,1 ριμπάουντ, μέσοι όροι που ποτέ μέχρι σήμερα δεν έχουν σπάσει, αφού κανένας παίκτης δεν είχε καταφέρει να τελειώσει με 30 πόντους και 15 ριμπάουντ. Την σεζόν 1974-75 ανακηρύχθηκε MVP με 34,5 πόντους, 14,1 ριμπάουντ και 2,1 κοψίματα με 51,2% στα δίποντα και 80,5 % στις βολές. Εκείνη τη χρονιά συγκέντρωσε τις περισσότερες ψήφους από όλους τους παίκτες για το All-Star Game (98.325), ενώ την σεζόν 1975-76 ήταν και πάλι πρώτος στο σκοράρισμα για 3η συνεχόμενη χρονιά με 31,1 πόντους μ.ο.
Από το 1976 μέχρι το 1979 αγωνίστηκε στους New York Knicks και ακολούθησαν οι Boston Celtics (1979), Detroit Pistons (1979-1981), New Jersey Nets (1981), Los Angeles Lakers (1981-1985) και Philadelphia 76ers (1986). Μαζί με τους Μάτζικ Τζόνσον, Καρίμ Αμπντούλ-Τζαμπάρ και Τζέημς Γουόρθι σχημάτισαν την εκπληκτική ομάδα των Los Angeles Lakers, με τους οποίους έφτασαν στην κατάκτηση των Πρωταθλημάτων του 1982 και 1985. Η καριέρα του ολοκληρώθηκε με 18.887 πόντους (22,1 μ.ο.), 8.048 ριμπάουντ (8,4 μ.ο.) και 1.147 κοψίματα (1,5 m.o.).
Ο Μάκαντου έγραψε ιστορία το καλοκαίρι του 1986, όταν σε ηλικία 35 ετών και με πολλούς να αμφισβητούν πλέον τις ικανότητές του, υπέγραψε στην Τρέισερ Μιλάνο. Υπό τις οδηγίες του Νταν Πίτερσον, η σεζόν δεν ξεκίνησε καλά, ενώ κορυφώθηκε στις 30 Οκτωβρίου 1986, όταν υπέστη βαριά ήττα με 98-67 από τον Άρη στην Θεσσαλονίκη, με τον Νίκο Γκάλη να σημειώνει 44 πόντους σε εκείνη την αναμέτρηση. Στην ρεβάνς που έγινε στις 6 Νοεμβρίου στο Μιλάνο, η Τρέισερ έκανε μια από τις μεγαλύτερες ανατροπές στην ιστορία, επικρατώντας με 83-49 και πήρε την πρόκριση, με τον Μάκαντου να είναι ο πρωταγωνιστής με 21 πόντους και 9 ριμπάουντ και τον ίδιο να δηλώνει πως ήταν το πιο δύσκολο παιχνίδι της καριέρας του.
Μετά από αυτόν τον σκόπελο, η Τρέισερ Μιλάνο έφτασε στον τελικό και στην κατάκτηση του τροπαίου στις 27 Απριλίου 1987, όπου στην Λωζάννη της Ελβετίας επικράτησε με 71-69 της Μακάμπι Τελ Αβίβ, με τον Μάκαντου να ακολουθεί τον πρώτο σκόρερ της ιταλικής ομάδας Ρομπέρτο Πρεμιέρ, που σημείωσε 23 πόντους, με 21 πόντους και 9 ριμπάουντ και την ομάδα του Μιλάνο να κατακτά το Κύπελλο Πρωταθλητριών έπειτα από 21 χρόνια.
Την επόμενη χρονιά, η Τρέισερ με τον Φράνκο Καζαλίνι στον πάγκο της, επανέλαβε την κατάκτηση του τροπαίου στο Final Four της Γάνδης, όπου βρέθηκε αντιμέτοπη με τον Άρη στον Ημιτελικό, με τον Μάκαντου να σημειώνει 25 πόντους και 12 ριμπάουντ και να οδηγεί την ομάδα του στον τελικό, για να κατακτήσει ξανά το τρόπαιο και πάλι με αντίπαλο την Μακάμπι και συμπαίκτες, μεταξύ άλλων τους Μάικ Ντ’Αντόνι, Ντίνο Μενεγκίν και Ρίκι Μπράουν.
Ο Μάκαντου αγωνίστηκε στην Μιλάνο μέχρι το 1990, ενώ τα επόμενα δυο χρόνια αγωνίστηκε στην Φορλί και ολοκλήρωσε την σπουδαία καριέρα του στην Τιμσίστεμ σε ηλικία 42 ετών. Σε 7 σεζόν στην Ιταλία αγωνίστηκε σε 201 αγώνες, σημείωσε 5.427 πόντους (27,3 μ.ο.) με 9 ριμπάουντ μ.ο., ενώ κατέκτησε δύο Πρωταθλήματα Ιταλίας, ένα Κύπελλο και ένα Διηπειρωτικό Κύπελλο.
Το 2000 εισήχθη στο Naismith Memorial Basketball Hall of Fame, ενώ το 2008, συμπεριελήφθη στην λίστα με τους 35 σπουδαιότερους παίκτες που προσέφεραν στο μπάσκετ της Γηραιάς Ηπείρου, με αφορμή την συμπλήρωση 50 χρόνων από την έναρξη των ευρωπαϊκών Πρωταθλημάτων.
Ο θρυλικός μπασκετμπολίστας, βρέθηκε επίσης αργότερα στην θέση του βοηθού προπονητή των Miami Heat για 18 ολόκληρα χρόνια, κερδίζοντας ακόμα τρεις τίτλους NBA το 2006, το 2012 και το 2013.
Δείτε ΕΔΩ το αφιέρωμα της Euroleague
Πηγή και φωτό: euroleague.net
