Η Γαλλία πέρασε από τον όμιλο της πρώτης φάσης με συνολικό απολογισμό τέσσερις νίκες και μία ήττα από τη Γερμανία, στην πρεμιέρα, μάλιστα, του τουρνουά. Η ήττα αυτή φάνηκε πως αφύπνισε τους μετέπειτα φιναλίστ που σοβαρεύτηκαν και δεν έκαναν άλλη γκέλα μέχρι το τέλος της πρώτης φάσης. Η πρώτη αγωνιστική του δευτέρου γύρου έμελε να ανοίξει με το μελλοντικό ζευγάρι του τελικού, καθώς Λιθουανία και Γαλλία βρέθηκαν αντιμέτωπες, χωρίς, ωστόσο, να γνωρίζουν πως η μοίρα τους επεφύλασσε ένα ακόμα μεγάλο ραντεβού. Σε αυτήν την αναμέτρηση η ομάδα του Βενσάν Κολέ δεν τα κατάφερε, καθώς ηττήθηκε εύκολα από τον αποψινό της αντίπαλο με 76-62. Η ήττα αυτή δεν ήταν η μοναδική των τρικολόρ στη δεύτερη φάση του τουρνουά, καθώς έχασαν στην τρίτη και τελευταία αγωνιστική και από τη Σερβία, αφού προηγουμένως είχε «κεράσει» στη δεύτερη αγωνιστική τη Λετονία με τη μοναδική «κατοστάρα» ολόκληρου του τουρνουά.
Στον προημιτελικό η Γαλλία κλήθηκε να αντιμετωπίσει την οικοδέσποινα Σλοβενία, σε ένα παιχνίδι που μόνο εύκολο δε θα μπορούσε να χαρακτηριστεί. Παρ’ όλα αυτά, η παρέα του Τόνι Πάρκερ κατάφερε να αντεπεξέλθει, να νικήσει με 72-62 και να περάσει στον ημιτελικό, όπου την περίμενε η Ισπανία, με την οποία είχε ανοικτούς λογαριασμούς από τον τελικό της προηγούμενης διοργάνωσης, όταν και είχε ηττηθεί και κατέκτησε το αργυρό μετάλλιο. Αυτή τη φορά η ομάδα του Βενσάν Κολέ δεν λύγισε απέναντι στην ομάδα του Γκασόλ, του Ρούντι και του Καλντερόν και με το 72-75 πέρασε στον τελικό, παίρνοντας, ταυτόχρονα και την εκδίκησή της για το χαμένο τρόπαιο του 2011.
Στα στατιστικά της, η Γαλλία για να φτάσει μέχρι τον τελικό είχε μ.ο. 77,9 πόντους στην επίθεση, με αρκετά καλά ποσοστά (53,2% δίποντα, 33% τρίποντα). Τα ψηλά και δυνατά κορμιά των παικτών της έδιναν 36,5 ριμπάουντ και 3,7 κοψίματα ανά αγώνα, ενώ με μπροστάρη τον Τόνι Πάρκερ, οι παίκτες του Κολέ μοίραζαν 14,6 ασίστ, έκαναν 5,8 κλεψίματα και υπέπιπταν σε 11,9 λάθη.
Στον αντίποδα, η ομάδα της Λιθουανίας έφτασε με καλύτερο ρεκόρ μέχρι τον τελικό (8-2), ωστόσο, και αυτή ξεκίνησε με ήττα και πολύ κακή εμφάνιση στην πρεμιέρα μ τη Σερβία. Η συνέχεια είχε νίκη με Σκόπια, αγχώδη νίκη με τη Λετονία και μία ακόμα νίκη με το Μαυροβούνιο, για να ακολουθήσει και δεύτερη ήττα από την Βοσνία, βάζοντας την ομάδα του Καζλάουσκας σε περιπέτειες και ανησυχίες. Η ήττα αυτή, που την έστειλε στην τρίτη θέση του ομίλου, ήταν η τελευταία της παρέας του Λίνας Κλέιζα μέχρι τον μεγάλο τελικό. Στη δεύτερη φάση, η Λιθουανία ξεκίνησε με την προαναφερθείσα νίκη επί της αποψινής της αντιπάλου Γαλλίας και ακολούθησαν άλλες δύο με Βέλγιο και Ουκρανία, για να τερματίσει τελικά στη δεύτερη θέση του ομίλου πίσω από την Σερβία που εξαιτίας αυτού είχε την ατυχία να πέσει πάνω στην Ισπανία στις διασταυρώσεις!
Στον προημιτελικό η ομάδα του Καζλάουσκας βρέθηκε αντιμέτωπη με την Ιταλία και σε ένα πολύ δυνατό και αμφίρροπο παιχνίδι κατάφερε στο τέλος να πάρει τη νίκη με 81-77 και να βρεθεί στον ημιτελικό απέναντι στην Κροατία, την οποία και νίκησε εύκολα με 77-62.
Όσον αφορά τη στατιστική της, η Λιθουανία έχει 73,7 πόντους μ.ο. στην επίθεση (49,1% δίποντα, 33,7% τρίποντα), ενώ είναι η πιο παραγωγική ομάδα του τουρνουά στα ριμπάουντ με 39,2 μ.ο. σε κάθε αγώνα. Επιπλέον, μοιράζει 13 ασίστ, έχει 3,8 κλεψίματα και 2,1 κοψίματα, ενώ οι παίκτες της κάνουν 12,6 λάθη ανά αγώνα.
Μπορεί η στατιστική να πει την αλήθεια; Θα το δούμε το βράδυ. Σε κάθε περίπτωση, από τη στιγμή που στους πάγκους των δύο ομάδων κάθονται δύο πολύ μεγάλες προσωπικότητες, όπως ο Καζάλουσκας και ο Κολέ, το μόνο σίγουρο είναι ότι η μάχη θα είναι μεγάλη και όλα θα κριθούν στις λεπτομέρειες.
