Το ότι είναι πολύ νωρίς για να βγάλουμε συμπεράσματα είναι ξεκάθαρο και σχεδόν ανούσιο να το επαναλάβουμε. Αυτό, άλλωστε απέδειξαν οι δυσκολίες που αντιμετώπισαν πλην ελαχίστων εξαιρέσεων οι περισσότερες ομάδες που στην αρχή τουλάχιστον της χρονιάς, περιλαμβάνονται στους διεκδικητές της Ευρωλίγκα.
Με εξαίρεση τη Ρεάλ Μαδρίτης, που πέρασε εύκολα από το Κάουνας, νικώντας τη Ζαλγκίρις με 63-83, τόσο η ΤΣΣΚΑ όσο και η Μπαρτσελόνα δυσκολεύτηκαν πολύ για να κάμψουν τις αντιστάσεις της Ναντέρ και της Παρτιζάν αντίστοιχα.
Αυτό, λοιπόν, σημαίνει ότι το γεγονός αφενός ότι ο Πρωταθλητής Ευρώπης Ολυμπιακός χρειάστηκε να κάνει μία ακόμα μεγάλη ανατροπή για να κερδίσει τη Μάλαγα στο ΣΕΦ, όσο και ο Παναθηναϊκός που ηττήθηκε από την Λιέτουβος με το καλάθι του Σεϊμπούτις στην εκπνοή, έχουν ακόμα πολλά περιθώρια βελτίωσης. Το επεσήμανα, άλλωστε και οι πρωταγωνιστές των δύο ομάδων, οι οποίοι έδωσαν υποσχέσεις για καλύτερες εμφανίσεις στη συνέχεια.
Ας τους πάρουμε, όμως, και τους δύο χωριστά.
Ο Ολυμπιακός αγωνίστηκε στο ΣΕΦ για πρώτη φορά φέτος με τους φιλάθλους του στο πλευρό του, έχοντας πολλά καινούρια πρόσωπα στην δωδεκάδα του. Ο Έισι Λο μπήκε φέτος για πρώτη φορά σε επίσημο παιχνίδι μετά τον τραυματισμό του, ο Βαγγέλης Μάντζαρης θεωρείται ως νέα μεταγραφή μετά από μήνες απουσίας, ενώ οι περισσότεροι παίκτες της φροντ λάιν του έκαναν ντεμπούτο στην Ευρωλίγκα.
Έχοντας να υπερκεράσει το άγχος της πρεμιέρας που υπάρχει πάντα, αλλά και την πίεση του Πρωταθλητή Ευρώπης που όλοι θέλουν να κερδίσουν, ο Ολυμπιακός δυσκολεύτηκε πολύ. Κακές επιλογές, νευρικότητα, άγχος, πολλά λάθη, αστοχία και τα γρήγορα φάουλ των ψηλών που σε συνδυασμό με την απουσία του Μπέγκιτς έφεραν μεγαλύτερη πίεση, έφεραν τους «ερυθρόλευκους» πίσω στο σκορ στο μεγαλύτερο μέρος του αγώνα. Η διαφορά έφτασε μέχρι και το -12 κι εκεί ξύπνησε η καρδιά του Πρωταθλητή και με μία ακόμα μεγάλη ανατροπή και επιμέρους σκορ ανάμεσα στο τρίτο και το τέταρτο δεκάλεπτο 25-4, πήρε προβάδισμα, το οποίο διατήρησε ως το τέλος.
Ο Ολυμπιακός έχει δώσει μόλις τρία επίσημα παιχνίδια φέτος, τα δύο την εβδομάδα που μόλις ολοκληρώθηκε και ήδη κάποια πρώτα, αλλά όχι σίγουρα συμπεράσματα μπορούν να βγουν. Τόσο από το ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό όσο και από τον αγώνα με τη Μάλαγα, είναι ξεκάθαρο πως η άμυνα θα είναι και φέτος το κύριο όπλο των «ερυθρολεύκων». Οι 45 πόντοι στο ντέρμπι και οι 61 χθες δείχνουν μια άμυνα που για να πετύχεις καλάθι πρέπει να δυσκολευτείς πολύ. Μελανό σημείο οι αδυναμίες πάνω στην προσωπική άμυνα (ο Ντράγκιτς παραλίγο να πάρει το παιχνίδι μόνος του στο πρώτο μέρος) και τα κενά διαστήματα στη γενική αμυντική λειτουργία. Δικαιολογία υπήρξε και δεν ήταν άλλη από την απουσία του τρίτου ψηλού (Μπέγκιτς), ο οποίος θα διευκόλυνε το έργο των φορτωμένων από νωρίς με φάουλ Ντάνστον και Σίμονς. Τα ριμπάουντ θα είναι κομβικός παράγοντας για την επιτυχία ή μη του Ολυμπιακού στη χρονιά, δεδομένου ότι φέτος έχει πολλά αθλητικά κορμιά, που, όμως, ακόμα θέλουν δουλειά για να μάθει ο ένας το παιχνίδι του άλλου. Χαρακτηριστικά, τα 15 επιθετικά ριμπάουντ που μάζεψε η Μάλαγα που, ευτυχώς, δεν κόστισαν στο παιχνίδι.
Στην επίθεση, υπάρχουν πιο ξεκάθαρα συμπεράσματα. Ο Ολυμπιακός διαθέτει πλουραλισμό, ενέργεια, πάθος και μαχητικότητα, αλλά και δύο όπλα που μπορούν να ξεκλειδώσουν το παιχνίδι. Ο Ματ Λοτζέσκι, είναι ο νέος «πιστολέρο» του Ολυμπιακού, ο οποίος ξεκινά τη σεζόν με καυτό χέρι και δείχνει έτοιμος και αποφασισμένος να παίρνει την ομάδα πάνω του στα δύσκολα. Από την άλλη, ο Μπρεντ Πέτγουεϊ, ο οποίος δίνει δύναμη τόσο στη ρακέτα όσο και με το μακρινό σουτ του, αν καταφέρει να μετριάσει τον ενθουσιασμό του και να τον μεταφέρει στο παιχνίδι του, θα αποτελέσει σημαντικό γρανάζι στην μηχανή του Ολυμπιακού.
Στα θετικά της εικόνα των «ερυθρολεύκων» είναι αναμφισβήτητα και το γεγονός ότι είναι ομάδα του συνόλου και όχι του μεγάλου ηγέτη. Ο Βασίλης Σπανούλης ακόμα δεν έχει επανέλθει πλήρως από τον τραυματισμό του στο Ευρωμπάσκετ. Επιπλέον, και στα δύο παιχνίδια που έδωσε η ομάδα, οι αντίπαλοι είχαν προσαρμοσμένοι το παιχνίδι τους πάνω στον αρχηγό του Ολυμπιακού, τον εγκλώβισαν, τον πίεσαν και δεν τον άφησαν να πάρει πρωτοβουλίες. Ο Ολυμπιακός, όμως, βρήκε νέους ηγέτες μέσα στο παιχνίδι του με πρώτο από όλους τον Κώστα Σλούκα που στα 23 του και με ήδη δύο χρονιές γεμάτες εμπειρίες, δείχνει πιο έτοιμος από ποτέ να αναλάβει ηγετικό ρόλο στην ομάδα όπου χρειαστεί. Ο Ολυμπιακός έχει χαμηλό μ.ο. ηλικίας, αρκετά αθλητικά κορμιά και πλέον το παιχνίδι του δεν εξαρτάται τόσο από τον ηγέτη-Σπανούλη, αλλά δείχνει πως μπορεί και χωρίς αυτόν, γεγονός που γεμίζει αυτοπεποίθηση όλη την ομάδα.
Όταν ανέβουν τόσο ο Σπανούλης, η προσωπικότητα του οποίου αντανακλά στο παιχνίδι των συμπαικτών του όσο και ο Λο που η παρουσία του μπορεί να αλλάξει τη ροή ενός αγώνα, τότε ο Ολυμπιακός θα πρέπει να καυχιέται πως έχει όντως μία από τις πιο ισχυρές περιφερειακές γραμμές στην Ευρώπη.
Στον Παναθηναϊκό, αντίθετα, τα πράγματα δεν ξεκίνησαν τόσο καλά. Οι δύο ήττες στο ντέρμπι και στην πρεμιέρα της Ευρωλίγκα, αλλά κυρίως οι απογοητευτικές εμφανίσεις, έφεραν γκρίνια στους φιλάθλους της ομάδας. Κάποιοι, μάλιστα, άρχισαν και πάλι να ρίχνουν το βάρος της ευθύνης αποκλειστικά στον Αργύρη Πεδουλάκη, τον οποίο πιθανότατα οι ίδιο πάλι να επευφημούν στο τέλος της χρονιάς σε ενδεχόμενη ανατροπή του σκηνικού και επιτυχία της ομάδας.
Η αλήθεια παρ’ όλα αυτά είναι πως η ομάδα του «τριφυλλιού» ακόμα ψάχνεται. Η δικαιολογία υπάρχει. Η ομάδα δεν βρέθηκε σχεδόν καθόλου μαζί για προετοιμασία, οι τραυματισμοί την χτύπησαν σε κομβικούς παίκτες, η υπερπληθώρα ειδικά στις θέσεις των ψηλών, δημιουργεί προβλήματα ροτέισον και γενικά, υπάρχει ένας αποπροσανατολισμός από το αρχικό πλάνο.
Το πρόβλημα του Παναθηναϊκού είναι τόσο το δέσιμο όσο και η σωματική κόπωση. Ματσιούλις, Μπράμος, Φώτσης, Ούκιτς, Μαυροκεφαλίδης δεν ξεκουράστηκαν καθόλου το καλοκαίρι είτε έπαιξαν είτε όχι, αφού συμμετείχαν με τις Εθνικές τους στο Ευρωμπάσκετ. Οι δύο τελευταίοι, μάλιστα, είχαν σοβαρούς τραυματισμούς, όπως και ο Λάσμε, που έμεινε για αρκετό χρονικό διάστημα εκτός προπονήσεων και, στο ξεκίνημα της χρονιάς είναι αρνητικός πρωταγωνιστής στο παιχνίδι της ομάδας του.
Ο μέσος όρος ηλικίας έχει ανέβει επικίνδυνα και απέναντι σε μια πιο νεανική ομάδα, όπως η Λιέτουβος, η οποία έχει παίξει και ένα σωρό επίσημα παιχνίδια και στο πρωτάθλημα, αλλά και στα προκριματικά της Ευρωλίγκα, είναι σημαντικό και μόνο που κατάφερε να στείλει το παιχνίδι στην παράταση. Με Διαμαντίδη στα 33, Μπατίστ στα 36, Κάρι στα 33, Φώτση στα 33 και Λάσμε στα 32 να τραβούν το κουπί, είναι εμφανές πως χρειάζεται μεγαλύτερη φρεσκάδα στην ομάδα γιατί το τουρνουά είναι τεράστιο και στο τέλος οι παίκτες δεν θα καταφέρουν να αντέξουν την πίεση και τις μετακινήσεις. Γι’ αυτό και υπάρχει διάχυτη η εκτίμηση πως ο Παναθηναϊκός θα κάνει σύντομα αλλαγές στο ρόστερ αναζητώντας περισσότερο νεανικούς οργανισμούς.
Πολύς λόγος γίνεται για την άμυνα του Παναθηναϊκού. Η αμυντική λειτουργία είναι όντως πολύ κακή και, όπως και στην επίθεση, ξεκάθαροι ρόλοι δεν υπάρχουν. Αυτό είναι κάτι που άπαντες στον Παναθηναϊκό ελπίζουν πως θα βελτιωθεί με τον καιρό, ωστόσο, είναι εμφανές πως υπάρχει πρόβλημα στην ομοιογένεια και την κατανόηση των συστημάτων.
Ένα από τα βασικά, ωστόσο, προβλήματα του Παναθηναϊκού είναι ότι μετά τον Διαμαντίδη, δεν υπάρχει ο παίκτης – ηγέτης, στον οποίο μπορεί να στηριχθεί η ομάδα στα δύσκολα. Εκλάμψεις μπορεί να υπάρχουν, αλλά σε γενικές γραμμές, όταν ο Διαμαντίδης δεν τραβάει, μπλοκάρει και όλο το παιχνίδι του ΠΑΟ. Ο Παναθηναϊκός πρέπει να βρει άμεσα τον μετά-Διαμαντίδη ηγέτη, ρόλο που μέχρι στιγμής δεν έχει δείξει έτοιμος να αναλάβει ο Παππάς.
Τεράστιο ρίσκο -του Πεδουλάκη; των γιατρών; του ίδιου του παίκτη; - είναι κατά τη γνώμη μας και η συμμετοχή του Ούκιτς τόσο νωρίς μετά τον τραυματισμό του. Το πρόβλημα στον αχίλλειο είναι πολύ ύπουλο και με το να τον χρησιμοποιεί σε δύο παιχνίδια που δεν κρίνουν τίτλους, ρισκάρει έναν πολύ πιο σοβαρό τραυματισμό που θα του στερήσει τον παίκτη για πολύ περισσότερο χρόνο.
Εν κατακλείδι θα πρέπει όλοι να έχουμε στο μυαλό μας το ότι η χρονιά τώρα ξεκίνησε. Τόσο ο Παναθηναϊκός όσο ο Ολυμπιακός έχουν πολλά περιθώρια βελτίωσης. Αυτό που χρειάζεται είναι υπομονή, σκληρή προσπάθεια και στήριξη από τον κόσμο.
Αμφότεροι έχουν ταλέντο, δύναμη, εμπειρία και ικανά στελέχη να φτάσουν ψηλά. Μένει μόνο να τα καταθέσουν σε διάρκεια.
