«Ναι, κάτι πρέπει να γίνει. Αλλά, τι;»
«Είσαι να κάνουμε κάτι εμείς; Κάτι τρελό, αλλά πολύ γαμάτο;».
«Δεν ξέρω τι έχεις στο μυαλό σου, αλλά είμαι μέσα!».
«Κόλλα το!»
Αυτή θα μπορούσε να είναι η πιο απλή περιγραφή του πως ξεκίνησαν όλα. Με μια απλή μπασκετοκουβέντα. Εκείνη τη στιγμή δεν ήμασταν δημοσιογράφοι. Ήμασταν απλοί φίλαθλοι που συζητούσαμε για το αγαπημένο μας άθλημα. Κι εκείνη την περίοδο το αγαπημένο μας άθλημα δεν ζούσε και τις καλύτερες μέρες του.
Είπαμε να το τολμήσουμε και νομίζουμε ότι πλέον μπορούμε να πούμε ότι δικαιωθήκαμε. Σήμερα, τρία χρόνια μετά, η ιδέα που γεννήθηκε σε μια μπασκετοκουβέντα και πέρασε πρώτα από μια ανοικτή ομάδα του Facebook μέχρι να γίνει το ηλεκτρονικό περιοδικό που διαβάζετε, έχει καταφέρει να πετύχει κάτι πολύ περισσότερο από το να διαδώσει αθλητικές πληροφορίες: Μας έχει κάνει αρκετά καλύτερους ως ανθρώπους. Ίσως και ως δημοσιογράφους. Αυτό ακόμα το δουλεύουμε.
Σε αυτά τα τρία χρόνια που παλεύουμε με όλες μας τις δυνάμεις να διατηρήσουμε ψηλά την φιλοσοφία μας που είναι να απολαμβάνουμε τον αθλητισμό σε όποια μορφή και αν εμφανίζεται, είμαστε περήφανοι που η παρέα μας συνεχώς μεγαλώνει. Όχι σε κλικ, αλλά σε ανθρώπους που θέλουν να σταθούμε όλοι μαζί πλάι πλάι και να κάνουμε τον κόσμο μας καλύτερο.
Η δική σας αύρα και υποστήριξη, η αναγνώριση της σκληρής μας προσπάθειας και η κοινή μας συνύπαρξη εντός και εκτός παρκέ είναι η μεγαλύτερη ανταμοιβή και κίνητρο να συνεχίσουμε με το ίδιο πάθος και στα επόμενα χρόνια.
Λάθη έχουμε κάνει. Πολλά. Και σας υποσχόμαστε ότι θα κάνουμε και άλλα. Αλίμονο αν δεν κάναμε. Το σίγουρο είναι ένα: ότι μέσα από αυτά έχουμε γίνει καλύτεροι, πιο δυνατοί και περισσότερο πεισματάρηδες. Και προσπαθούμε πάντα να βελτιωνόμαστε.
Το στοίχημα που έχουμε βάλει είναι ο επόμενος χρόνος να είναι ακόμα καλύτερος. Ήδη, έχουμε κάνει το πρώτο βήμα. Η αλλαγή στην εμφάνισή μας ήταν η αρχή. Σύντομα θα ακολουθήσουν κι άλλες. Δεν σας τις λέμε, για να κρατήσουμε το σασπένς. Ορισμένες δεν τις ξέρουμε ούτε εμείς οι ίδιοι! Έτσι είμαστε. Σαν το τελευταίο λεπτό του μπάσκετ. Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τη συνέχεια. Το σίγουρο είναι ότι θα έχει πολλές συγκινήσεις.
Αυτές τις συγκινήσεις θέλουμε να μοιραστούμε μαζί σας. Θα είναι τιμή μας να συνεχίσουμε παρέα να κάνουμε ακόμα καλύτερα πράγματα. Και ποιος ξέρει; Ίσως μια μέρα να έχουμε καταθέσει ένα μικρό λιθαράκι για να έχουμε κάνει τον κόσμο μας καλύτερο. Την υγεία μας να’ χουμε όλοι.
Σας ευχαριστούμε μέσα από την καρδιά μας για όλα. Τα καλύτερα είναι μπροστά μας. Ας τα ζήσουμε μαζί!
ΥΓ: Νόμιζε ότι θα μου ξεφύγει, αλλά δεν θα της την χαρίσω! Το μεγαλύτερο ευχαριστώ για ό,τι έχει γίνει μέχρι σήμερα το agapotobasket.gr το χρωστώ στη Σεβαστή Βρακατσέλη. Για δυο λόγους: Πρώτον γιατί ήταν τόσο ριψοκίνδυνη να με εμπιστευτεί εν λευκώ σε όποια τρέλα της έχω προτείνει τόσα χρόνια μέχρι τώρα χωρίς να ρωτά ποτέ το πώς και το γιατί. Και δεύτερον, γιατί είναι τόσο πεισματάρα ώστε να μην συμβιβάζεται με καμία κορυφή. Όσα «να προσέχεις» και αν της έχω πει, πάντα βρίσκει τρόπο να μου δείχνει ότι δεν έχω λόγο να ανησυχώ. Αν δεν ήταν η επιμονή της και το πάθος της, ίσως το agapotobasket.gr να μην είχε φτάσει εδώ που είναι σήμερα. Και, βεβαίως, δεν θα είχε αυτό το μέλλον που υποσχόμαστε. Το ευχαριστώ, λοιπόν, πάει εδώ. Και τώρα, δουλειά! Έχουμε μπροστά μας την καλύτερη χρονιά μας… μέχρι την επόμενη!
