Η Μαδρίτη, η Βαρκελώνη, το Μπιλμπάο, η Γρανάδα, οι Κανάριοι Νήσοι και η Σεβίλλη θα φορέσουν τα γιορτινά τους και θα υποδεθούν 24 ομάδες –μεταξύ των οποίων και την Ελλάδα - από τις οποίες, άλλες θα παλέψουν για μια θέση στο βάθρο, άλλες για ένα καλό πλασάρισμα και κάποιες για μια αξιοπρεπή παρουσία.
Το agapotobasket.gr κάνει μια ανάδρομη στο παρελθόν και θυμίζει τι έχει γίνει στις προηγούμενες 16 διοργανώσεις σε ένα flash-backαναμνήσεων.
Όλα ξεκίνησαν το 1950
Η γενέθλια ημερομηνία διεξαγωγής παγκόσμιων πρωταθλημάτων ήταν το 1948 όταν, στο Λονδίνο στο περιθώριο των Ολυμπιακών Αγώνων τα μελή της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας του μπάσκετ αποφάσισαν και ενέκριναν τη διεξαγωγή κάθε τέσσερα χρόνια - στα χνάρια του Μουντιάλ και των Ολυμπιακών Αγώνων - ενός Παγκοσμίου Πρωταθλήματος στο οποίο θα συναγωνίζονταν οι καλύτερες Εθνικές Ομάδες του πλανήτη. Η πρώτη απόπειρα ανατέθηκε στην Αργεντινή που φάνηκε ως η πλέον πρόθυμη να αναλάβει το οικονομικό κόστος του εγχειρήματος.
Έτσι, 2 χρόνια αργότερα η Αργεντινή έγινε ο πρώτος τόπος που φιλοξένησε ένα Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Οι οικοδεσπότες ήθελαν όσο τίποτα άλλο να πάρουν το τρόπαιο και να γίνουν οι πρώτοι Παγκόσμιοι Πρωταθλητές. Το σύστημα του τουρνουά τους ευνόησε και το τελικό σφύριγμα της λήξης βρήκε τους «μπιανκοσελεστε» άξιους νικητές, στη δεύτερη θέση ήταν οι ΗΠΑ, ενώ το χάλκινο μετάλλιο πήγε στη Χιλή.
Από την πρώτη διοργάνωση δεν έλειψαν και τα προβλήματα. Η Ωκεάνια δεν εκπροσωπήθηκε ως Ήπειρος, καθώς δεν επιτρεπόταν συμμέτοχη καμίας Εθνικής Ομάδας από την περιοχή αυτή. Επίσης, καμία χώρα από την Ασία δε δέχθηκε να κάνει το μακρύ ταξίδι έως την Αργεντινή. Οι ΗΠΑ σνόμπαραν εμμέσως τη διοργάνωση, στέλνοντας την ομάδα της εταιρίας Chevrolet. Η πρωταθλήτρια Ν. Αμερικής Ουρουγουάη αποσύρθηκε, διότι η κυβέρνηση της Αργεντινής δε χορήγησε βίζα στους δημοσιογράφους της. Λίγο πριν τη λήξη του πρωταθλήματος η Γιουγκοσλαβία αρνήθηκε να παίξει εναντίον της Ισπανίας του δικτάτορα Φράνκο και μηδενίσθηκε, οι δε παίκτες της τιμωρήθηκαν με αποκλεισμό. Ανάμεσα στους τιμωρημένους ήταν και ο νεαρός Μπόρισλαβ Στάνκοβιτς, ο οποίος αργότερα ως παράγων εξελίχθηκε σε εμβληματική μορφή του παγκοσμίου μπάσκετ, όντας πρόεδρος της FIBA για 17 χρόνια!
1954 Βραζιλία.
Η Αργεντινή παρέδωσε τη σκυτάλη της διοργάνωσης στη μισητή αντίπαλο της Βραζιλία. Στα γήπεδα της χωράς του καφέ, λοιπόν, διεξήχθησαν οι αγώνες για το δεύτερο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Οι Η.ΠΑ. ήταν οι μεγάλοι νικητές του τουρνουά με δεύτερους τους οικοδεσπότες Βραζιλιάνους και τρίτη την ομάδα των Φιλιππίνων. Η Βραζιλία έχασε και δεύτερο μεγάλο τίτλο στο σπίτι της εκείνη τη χρόνια καθώς δεν κατάφερε να κατακτήσει ούτε και το ποδοσφαιρικό Μουντιάλ μένοντας και εκεί δεύτερη πίσω από την Ουρουγουάη.
Και από αυτή τη διοργάνωση δεν έλειψαν τα προβλήματα. Οι αγώνες ήταν να γίνουν στο Σαο Πάολο με την ευκαιρία των εορτασμών για τα 400 χρόνια από την ίδρυση της πόλης. Όμως, η οροφή του σταδίου κατέρρευσε λόγω κακοκαιρίας και έτσι οι αγώνες μεταφερθήκαν στο Ρίο. Οι χώρες του σοσιαλιστικού μπλοκ αρνήθηκαν να συμμετάσχουν, λόγω της άρνησης των βραζιλιανών αρχών να δώσουν βίζα σε σοβιετικούς αξιωματούχους και δημοσιογράφους. Οι ΗΠΑ συνέχισαν το έμμεσο σνομπάρισμα της διοργάνωσης, στέλνοντας την ομάδα της εταιρίας Caterpillar. Ωκεανία, Αφρική και Ασία απουσίαζαν.
1959 Σαντιάγο
Ό,τι δεν κατάφεραν οι Βραζιλιανοί στη χώρα τους το πέτυχαν 4 χρόνια αργότερα στα γήπεδα της γειτονικής Χιλής. Η Βραζιλία ήταν η μεγάλη νικήτρια του τουρνουά αφήνοντας δεύτερους τους Αμερικανούς και τρίτους τους διοργανωτές Χιλιανούς.
Τα προβλήματα συνεχιστήκαν και στην τρίτη διοργάνωση. Στον τελικό όμιλο, η επικεφαλής Σοβιετική Ένωση αρνήθηκε να αντιμετωπίσει την ομάδα της Φορμόζας, όπως ονομαζόταν τότε η Δημοκρατία της Κίνας (ή Εθνικιστικής Κίνας) και υποβιβάσθηκε στην προτελευταία θέση, χάνοντας τον τίτλο που εύκολα φαινόταν ότι θα κατακτούσε. Ομοίως έπραξε η Βουλγαρία, που υποβιβάσθηκε στην τελευταία θέση. Οι ΗΠΑ έστειλαν και πάλι μία δευτεροκλασάτη εταιρική ομάδα.
1963 Βραζιλία.
Το πρώτο backtobackστην ιστορία της διοργάνωσης. Αρχικά η FIBAέδωσε το χρίσμα στις Φιλιππίνες, αλλά η άρνηση της χωράς να δεχθεί στο έδαφος της παράγοντες από το σοσιαλιστικό μπλοκ ανάγκασε την Παγκόσμια Ομοσπονδία να δώσει τη διοργάνωση ξανά στη Βραζιλία. Οι «καριόκας» αυτή τη φορά δεν άφησαν την ευκαιρία να πάει χαμένη και πανηγύρισαν μέσα στο σπίτι τους το δεύτερο συνεχόμενο Παγκόσμιο τίτλο τους. Στη δεύτερη θέση ήταν οι Γιουγκοσλάβοι, ενώ τρίτοι οι Σοβιετικοί. Αξίζει εδώ να αναφέρουμε ότι για τέταρτη φορά οι Η.Π.Α. σνόμπαραν τη διοργάνωση στέλνοντας μια υποδεέστερη ομάδα, που γνώρισε τρεις διαδοχικές ήττες και αποκλείσθηκε.
1967 Μοντεβίδεο
Το 5ο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα φιλοξενήθηκε στην Ουρουγουάη, αφού για μία ακόμα φορά η Παγκοσμία Ομοσπονδία εμπιστεύτηκε μια χώρα της Λατινικής Αμερικής για να διοργανώσει αυτό το μεγάλο τουρνουά. Στα αγωνιστικά, ο τίτλος πήγε στους Σοβιετικούς που πανηγύρισαν έτσι την πρώτη τους κατάκτηση του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος. Στη δεύτερη θέση ήταν οι Γιουγκοσλάβοι, σε μία από τις πολλές αναμετρήσεις μεταξύ των δύο υπερδυνάμεων του μπάσκετ σε ματς τίτλου, ενώ τρίτοι ήταν οι Βραζιλιανοί.
1970 Λουμπλιάνα
Για πρώτη φορά η FIBAέδωσε τη διοργάνωση σε μια ευρωπαϊκή χώρα με την πρωτεύουσα της Σλοβενίας (σ.σ. τότε μέλος της ενωμένης Γιουγκοσλαβίας) να είναι εκείνη που θα είχε την τιμή να διοργανώσει αυτό το μεγάλο γεγονός. Οι αγώνες διεξήχθησαν στο TivoHallμε τους οικοδεσπότες «Πλαβι» να κατακτούν τον τίτλο μέσα σε αποθέωση αφήνοντας τη Βραζιλία δεύτερη και την μεγάλη αντίπαλο τους ΕΣΣΔ τρίτη.
1974 Σαν Χούαν
Στο εξωτικό Πουέρτο Ρίκο φιλοξενήθηκε το 7ο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. 14 ομάδες έλαβαν μέρος στο τουρνουά με τους Σοβιετικούς να είναι οι μεγάλοι νικητές και να επιστρέφουν μετά από το 1964 στην κορυφή του κόσμου. Οι Η.Π.Α., για άλλη μια φορά, κατέβασαν μια ομάδα με παίκτες από τα κολλέγια, η οποία, ωστόσο, χάρη στην παρουσία των ικανοτάτων John Lucas και Tom Boswell, κατάφερε να φτάσει μέχρι το χάλκινο μετάλλιο. Τα αστέρια που έλαμψαν σε αυτήν τη διοργάνωση ήταν οι ρώσοι Αλεξάντερ Σάλνικοφ και Αλεξάντερ Μπελόφ, ο γιουγκοσλάβος Βίνκο Γιέλοβατς, ο ισπανός Γουέιν Μπραμπέντερ και ο κουβανός Αλεχάντρο Ουρχέγιες. Τη δεύτερη θέση πήραν οι Γιουγκοσλάβοι , ενώ τρίτοι ήταν οι Αμερικανοί.
Πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης ήταν ο Ισπανός Γουέιν Μπραμπέντερμε 207 ποντους σε 9 παιχνίδια(20,3 μ.ο.)
1978 Μανίλα
Οι Φιλιππίνες είχαν την τιμή να φιλοξενήσουν το 8ο παγκόσμιο πρωτάθλημα. Αυτή τη φορά εμπόδια δεν υπήρχαν και έτσι η πρωτεύουσα Μανίλα έγινε η καρδιά του παγκοσμίου μπάσκετ για όσο διήρκησε το τουρνουά.
Η καινοτομία της διοργάνωσης ήταν ότι άλλαξε ο τρόπος διεξαγωγής του πρωταθλήματος. Συγκεκριμένα μετά τη φάση των ομίλων είχαμε νοκ άουτ αναμετρήσεις μέχρι και τον τελικό. Μεγάλη νικήτρια του τουρνουά η Γιουγκοσλαβία που επικράτησε στον τελικό με 82-81 των Σοβιετικών. Οι «Πλάβι» είχαν είχαν στις τάξεις τους παίκτες όπως ο Ντράζεν Νταλιπάγκιτς, ο Ντράγκαν Κιτσάνοβιτς και ο Κρέζιμιρ Τσόσιτς και έφτασαν στο τίτλο του πρωταθλητή αήττητοι. Το χάλκινο μετάλλιο πήγε στην ομάδα της Βραζιλίας που επικράτησε της Ιταλίας με 86-85 στον μικρό τελικό.
Για ακόμα μια φορά οι Η.ΠΑ. σνόμπαραν τη διοργάνωση και κατέβασαν στο τουρνουά μια φτωχή -σε δυναμική- ομάδα που λεγόταν Athletes in Action. Παρ’ όλα αυτά, κατάφεραν να καταλάβουν την πέμπτη θέση στη διοργάνωση.
Πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης ο μεγάλος Ντράζεν Νταλιπάγκιτς με 180 ποντους σε 9 αγώνες(20,0 Μ.Ο).
1982 Κάλι
Το 9ο παγκόσμιο πρωτάθλημα διοργανώθηκε στην Κολομβία στο διάστημα μεταξύ 15 Απριλίου έως και 28 Απριλίου. Πήραν μέρος συνολικά 13 ομάδες και οι αγώνες διεξήχθησαν σε 5 πόλεις.
Οι Σοβιετικοί που είχαν στις τάξεις τους τον γίγαντα των 2,22 Βλάδιμιρ Τσκατσένκο έφτασαν εύκολα μέχρι και την κατάκτηση του τρόπαιου επικρατώντας των Αμερικανών με 95-94 στον μεγάλο τελικό. Οι Η.Π.Α. αυτή τη φορά αποφάσισαν να κατεβάσουν μια πιο ανταγωνιστική ομάδα αποτελούμενη από παίκτες όπως οι Glen "Doc" Rivers, Antoine Carr και Jim Thomas, με τον τελευταίο να βρίσκεται στο όριο να γίνει επαγγελματίας. Στον μικρό τελικό η Γιουγκοσλαβία του Ντράζεν Ράντοβιτς επικράτησε της Ισπανίας του μεγάλου Χουάν Αντόνιο Σαν Επιφάνιο με 119-117.
Πρώτος σκόρερ του τουρνουά ο Ντράζεν Κιτσάνοβιτς με 190 ποντους σ 9 αγώνες( 21,1Μ.Ο.)
1986 Ισπανία
Το 10ο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα έλαβε χώρα στην Ισπανία και συγκεκριμένα σε 6 πόλεις. Ο θεσμός είχε αρχίσει να γίνεται πιο εμπορικός για αυτό και η FIBA αποφάσισε να αυξήσει τον αριθμό των ομάδων από 13 σε 24. Η χρόνια αυτή είναι ορόσημο και για το ελληνικό μπάσκετ καθώς για πρώτη φορά στην ιστορία η Εθνική Ελλάδας εκπροσώπησε τη χώρα σε αυτό το μεγάλο μπασκετικο γεγονός. Η παρουσία της ομάδας στα γήπεδα της Ισπανίας ήταν αξιοπρεπής με τους Έλληνες να καταλαμβάνουν τη 10η θέση και με ρεκόρ 4-6.
Στα αγωνιστικά οι ομάδες που μοιράστηκαν τα μετάλλια στο προηγούμενο τουρνουά ήταν και εκείνες που ανέβηκαν στο βάθρο, αλλά με διαφορετική σειρά. Στον μεγάλο τελικό έφτασαν οι Η.Π.Α. με την Ε.Σ.Σ.Δ. με τους Αμερικανούς να κερδίζουν τελικά με 87-85 και να γίνονται για δεύτερη φορά Πρωταθλητές κόσμου μετά το μακρινό 1954. Οι Γιουγκοσλάβοι ήταν για ακόμα μια διοργάνωση τρίτοι, αφού στον μικρό τελικό επικρατήσαν με 117-91 της Βραζιλίας.
Το τουρνουά αυτό, όμως, έχει μείνει στην ιστορία για τον απίστευτο ημιτελικό μεταξύ των Σοβιετικών και των Γιουγκοσλάβων. Οι Σοβιετικοί, στο τελευταίο λεπτό του αγώνα, βρέθηκαν πίσω στο σκορ με 9 πόντους. Όμως, με διαδοχικά κλεψίματα, ένα λάθος του Ντίβατς και τρία τρίποντα από τους Βάλτερς, Τιχονένκο και Σαμπόνις, οδηγούν το παιχνίδι στην παράταση και εκεί τελικά επικρατούν με 91-90.
Πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης ο μεγάλος Νίκος Γκάλης. Ο «γκάνστερ» των παρκέ τέλειωσε το τουρνουά με 337 ποντους σε 10 παιχνίδια(33,7 Μ.Ο) δείχνοντας για το τι θα επακολουθούσε ένα χρόνο αργότερα στο Ευρωμπάσκετ της Αθηνάς. Στη δεύτερη θέση των σκόρερ ο τεράστιος Βραζιλιάνος Όσκαρ Σμίτ με 310 ποντους, ενώ τρίτος ο Ντράζεν Πέτροβιτς με 248. Ο «γιος του Διαβόλου» ήταν και ο MVPτης διοργάνωσης.
1990 Αργεντινή
Ακριβώς 40 χρόνια μετά το πρώτο Παγκόσμιο Κύπελλο η Αργεντινή γινόταν ξανά ο « Αμφιτρύωνας» της διοργάνωσης καθώς στα γήπεδα του Μπουένος Άιρες διεξήχθησαν οι αναμετρήσεις για το 11ο παγκόσμιο κύπελλο. Στο τουρνουά έκαναν την εμφάνιση τους για τελευταία φορά οι ενωμένες ομάδες της Γιουγκοσλαβίας και της Ε.Σ.Σ.Δ. Η Ελλάδα ήταν παρούσα για δεύτερη συνεχομένη φορά φτάνοντας μέχρι την έκτη θέση της τελικής κατάταξης και μάλιστα χωρίς το μεγάλο της αστέρι, τον Νίκο Γκάλη.
Πρωταθλήτρια κόσμου η ενωμένη για τελευταία φορά ομάδα της Γιουγκοσλαβίας (με Ντράζεν Πέτροβιτς, Τόνι Κούκοτς, Ντίνο Ράτζα, Βλάντε Ντίβατς, Ζάρκο Πάσπαλιε κλπ) απέδειξε την ανωτερότητά της κατακτώντας το χρυσό μετάλλιο επικρατώντας της Σοβιετικής Ένωσης με 92-75. Αξίζει άδω να σημειώσουμε ότι οι Σοβιετικοί αγωνίστηκαν χωρίς Λιθουανούς μιας και οι παίχτες της είχαν ήδη αποσκιρτήσει από την ομαδα. Στην τρίτη θέση οι Η.Π.Α που επικρατήσαν του αήττητου μέχρι και τα ημιτελικά Πουέρτο Ρίκο με 107-105. Η Εθνική Ομάδα των Η.Π.Α κατέβασε για τελευταία φορά παίχτες από τα κολέγια αφού από το αμέσως επόμενο τουρνουά την ομάδα στελέχωσαν επαγγελματίες παίχτες από το ΝΒΑ.
Πρώτος σκόρερ ένας «σεσημασμένος» των παρκέ ο Βραζιλιανός Όσκαρ Σμίτ με 284 πόντους σε 8 αγώνες (35,5 Μ.Ο.), δεύτερος ο μεγάλος Ιταλός Αντονέλλο Ρίβα με 235 πόντους (29,4 Μ.Ο), ενώ τρίτος ένας «Δράκος», ο δικός μας Παναγιώτης Γιαννάκης με 205 πόντους (25,6 Μ.Ο). Πολυτιμότερος παίχτης του τουρνουά ο τεράστιος Τόνι Κούκοτς
1994 Τορόντο
Το 12ο παγκόσμιο πρωτάθλημα φιλοξενήθηκε στον Καναδά στο διάστημα από 4 μέχρι και 14 Αυγούστου και πήραν μέρος συνολικά 16 ομάδες. Η ομάδα των Η.Π.Α. συμπεριέλαβε στη σύνθεσή της, για δεύτερη φορά μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης, παίκτες του NBA. Ο Τζό Ντούμαρς, ο Λάρι Τζόνσον, ο Σόν Κέμπ, ο Αλόνζο Μόρνινγκ, ο Σάκιλ Ό΄Νιλ, ο Ασάια Τόμας και φυσικά ο Ντομινίκ Ούιλκινς ήταν μερικά από τα αστέρια που συγκρότησαν την «DreamTeam 2», με άμεση συνέπεια την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου που αποτέλεσε πολύ εύκολη υπόθεση για αυτούς. Έφτασαν στον τίτλο αήττητοι με ρεκόρ 8- 0, ενώ στον τελικό συνέτριψαν τη Ρωσία με 137-91.
Η Ελλάδα έκανε την υπέρβαση έφτασε μέχρι τον μικρό τελικό, αλλά εκεί λύγισε ηττήθηκε από τους Κροάτες με 78-60 και κατετάγη 4η. Οι Έλληνες παίχτες πρόλαβαν, ωστόσο, και έμειναν στην ιστορία καθώς έγιναν η πρώτη ομάδα που δέχθηκε κάτω από 100 πόντους από τους επαγγελματίες Αμερικανούς.
Πρώτος σκόρερ του Τουρνουά ο Αυστραλός Άντριου Γκέιτζ με 191 πόντους σε 8 αναμετρήσεις (23,9 Μ.Ο.) δεύτερος ο Ντίνο Ράτζα με 179 πόντους (22,4 Μ.Ο.) ενώ τρίτος ένας ακόμα Κροάτης ο Άριαν Κόμαζετς με 155 πόντους (19,4 Μ.Ο). Πολυτιμότερος παίχτης της διοργάνωσης ο Σάκιλ Ο’ Νίλ.
1998 Αθήνα
Το 1998 ήταν η ώρα της Ελλάδας να διοργανώσει ένα Παγκόσμιο Πρωτάθλημα και η FIBAτης έδωσε το χρίσμα. Στο τουρνουά πήραν μέρος 16 ομάδες και για πρώτη φορά, από το Ολυμπιακό Τουρνουά Καλαθοσφαίρισης στη Βαρκελώνη το 1992, η ομάδα των Η.Π.Α. ηττήθηκε, και μάλιστα δύο φορές, από τις ομάδες των Λιθουανων (στη φάση των ομίλων) και των Ρώσων (στα ημιτελικά). Οι παίκτες που πλαισίωναν την εθνική ομάδα των Η.Π.Α. δεν προήλθαν από το ΝΒΑ, εξαιτίας του λεγόμενου lock-out, της απεργίας δηλαδή που είχαν κηρύξει οι επαγγελματίες παίκτες του NBA. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα, η ομάδα να καταρτιστεί με Αμερικανούς παίκτες, που έπαιζαν στα κολλέγια ή σε ομάδες στην Ευρώπη.
Το γεγονός αυτό το εκμεταλλεύτηκε άψογα η Γιουγκοσλαβία και έφτασε μέχρι και την κατάκτηση του τίτλου. Οι «πλαβι» επικρατήσαν στον τελικό της Ρωσίας με 64-62 και πανηγύρισαν ακόμα έναν μεγάλο τίτλο. Όσο για την διοργανώτρια Ελλάδα, η Εθνική Ομάδα δεν κατάφερε να κάνει την υπέρβαση, έφτασε μέχρι τον μικρό τελικό, αλλά ηττήθηκε από τις Η.Π.Α με 84-61. Το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα που είχε προπονητή τον Παναγιώτη Γιαννάκη προσπάθησε για το καλύτερο, πάλεψε, αλλά δεν κατάφερε να κατακτήσει ένα μετάλλιο.
Πρώτος σκόρερ ένας Ισπανός ο Αλμπέρτο Ερέρος με 161 ποντους σε 9 παιχνίδια (17,8 πόντους Μ.Ο) δεύτερος ήταν ο Αρτούρας Καρνισόβας με 154 πόντους (17,1 Μ.Ο) ενώ τρίτος ο Βασίλι Καράσεφ με 145 πόντους (16,1). Πολυτιμότερος παίχτης της διοργάνωσης ο Ντέγιάν Μποντιρόγκα.
2002 Ινδιανάπολις
Οι αγώνες του 14ου Παγκοσμίου Πρωταθλήματος έγιναν στην Ινδιανάπολις των Η.Π.Α στο διάστημα από τις 29 Αυγούστου μέχρι και τις 8 Σεπτεμβρίου του 2002. Μετά την απογοητευτική εμφάνιση του 1998 (και την κατάκτηση μόλις του χάλκινου μεταλλίου), η ομάδα των ΗΠΑ ήθελε να ξορκίσει το κακό και έτσι έφερε στο ρόστερ της παίκτες του ΝΒΑ (όπως και στο Ολυμπιακό τουρνουά του 2000 στο Σίδνεϊ). Αλλά η μεγάλη έκπληξη ήρθε από τις ομάδες της Αργεντινής, της Γιουγκοσλαβίας και της Ισπανίας, οι οποίες κατάφεραν ηχηρές νίκες εναντίον των ΗΠΑ, με τη δεύτερη να αποκλείει τους Αμερικάνους στην προημιτελική φάση και να τους αφήνει για πρώτη φορά από το 1982 εκτός βάθρου σε διοργανώσεις παγκοσμίου πρωταθλήματος.
Μεγάλη νικήτρια η Γιουγκοσλαβία, η όποια νίκησε στον μεγάλο τελικό την Αργεντινή με 84-77 κάνοντας έτσι το backtobackακριβώς 39 χρόνια μετά το κατόρθωμα της Βραζιλίας στα γήπεδα του Ρίο. Το χάλκινο μετάλλιο πήγε στην Γερμανία που επικράτησε της έκπληξης Νέας Ζηλανδίας στον μικρό τελικό με 117-94. Στο τουρνουά αυτό άρχισε να λάμπει το Άστρο του Ντίρκ Νοβίτσκι ο όποιος ήταν ο MVP, αλλά και ο πρώτος σκόρερ με 216 ποντους (24,0 Μ.Ο) μπροστά από τον Βίκτορ Νταβίδ Ντίας με 110 ποντους (22,0 Μ.Ο.) και τον Γιάο Μίνκ με 168 ποντους (21,0 Μ.Ο)
2006 Σαιτάμα
Το μπάσκετ συνάντησε την τέχνη των Σαμουράι καθώς η διοργάνωση ανατέθηκε για πρώτη φορά στη χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου. Το 15ο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα διεξήχθη στην Ιαπωνία από τις 19 Αυγούστου μέχρι και τις 3 Σεπτεμβρίου, πήραν μέρος 24 ομάδες και έγιναν συνολικά 80 αναμετρήσεις σε πέντε διαφορετικές πόλεις.
Μεγάλη νικήτρια του τουρνουά για πρώτη φορά στην ιστορία της η Ισπανία. Οι «Φούριας Ρόχας» συνέτριψαν στον μεγάλο τελικό την Ελλάδα με 70-47 και κατέκτησαν δίκαια τον πρώτο παγκόσμιο τίτλο τους. Η Εθνική Ομάδα πραγματοποίησε μια ονειρική πορεία στο τουρνουά με αποκορύφωμα την μεγαλειώδη εμφάνιση και την τεραστία νίκη στα ημιτελικά με αντίπαλο τις ΗΠΑ. Το τελικό 101-95 που έριξε τους Αμερικανούς στο «καναβάτσο» αποτελεί την μεγαλύτερη σύγχρονη επιτυχία της Εθνικής Ομάδας, αλλά και ένα…χουνέρι που ακόμα συζητείται. Οι ΗΠΑ περιοριστήκαν στην τρίτη θέση μετά την νίκη τους με 96-81 της Αργεντινής.
Πρώτος σκόρερ του τουρνουά για δεύτερη συνεχομένη φορά ο Γερμανός Ντίρκ Νοβίτσκι με 209 πόντους, στη δεύτερη θέση ο Καρμέλο Άντονι, ενώ τρίτος ο Ισπανός και μεγάλος απόντας του τελικού Πάου Γκασόλ με 170 ποντους.
2010 Κωνσταντινούπολη.
Το 16o Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Καλαθοσφαίρισης έλαβε χώρα στην Τουρκία από τις 28 Αυγούστου έως τις 12 Σεπτεμβρίου 2010, με τη συμμετοχή 24 Εθνικών Ομάδων. Τέσσερις πόλεις φιλοξένησαν τους αγώνες: Κωνσταντινούπολη, Άγκυρα, Σμύρνη και Καισσάρεια. Οι δυο καλύτερες ομάδες της διοργάνωσης ήταν και αυτές που διεκδικήσαν το τρόπαιο. Στον μεγάλο τελικό βρεθήκαν οι ΗΠΑ και η διοργανώτρια Τουρκιά με τους Αμερικανούς να επικρατούν με 81-64 και να φτάνουν έτσι σε ένα ακόμα παγκόσμιο τίτλο. Η Τουρκία έφτασε στον τελικό αήττητη, αλλά λύγισε από μια ανώτερη Εθνική Ομάδα των Ηνωμένων Πολιτειών. Την τρίτη θέση την πήραν οι Λιθουανοι που επικρατήσαν της Σερβίας στον μικρό τελικό με 99-89. Η Εθνική Ομαδα δεν κατάφερε να κάνει κάτι σημαντικό και αποκλείστηκε στη φάση των 16 από την Ισπανία μένοντας έτσι εκτός τελικής 8αδας για πρώτη φορά μετά το 1986 και το Μουντομπασκετ της Ισπανίας.
Πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης ο Λουις Σκόλα με 244 πόντους (27,1 Μ.Ο), δεύτερος ο Κέρκ Πένι από την Αυστραλία με 148 πόντους και τρίτος ο MVPτου τουρνουά Κέβιν Ντουράντ με 206 πόντους (22,8 Μ.Ο).
Το ραντεβού του μπάσκετ ανανεώθηκε για τις 30 Αυγούστου στα παρκέ της Ισπανίας. Ευχή όλων να γίνει ένα τουρνουά αντάξιο των προηγούμενων και να απολαύσουμε πλούσιο θέαμα και εντυπωσιακές φάσεις. Κι αν έρθει και η διάκριση για την ελληνική ομάδα…καλοδεχούμενη!
