Ο Ομοσπονδιακός προπονητής που οδήγησε τον Γκάλη, το Γιαννάκη, τον Φασούλα και τα άλλα παιδιά της «χρυσής» Εθνικής Ομάδας στο υψηλότερο σκαλί της Ευρώπης και άλλαξαν για πάντα την μπασκετική ζωή ολόκληρης της Ελλάδας, εδώ και καιρό αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα υγείας και τελικά, τα ξημερώματα της Δευτέρας, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 76 ετών, λίγες μέρες μετά την επέτειο της συμπλήρωσης 31 χρόνων από τον μεγαλύτερο θρίαμβο του ελληνικού μπάσκετ.
Ο Κώστας Πολίτης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1942 και ξεκίνησε την καριέρα του από τις ακαδημίες της Καισαριανής, ώσπου πήγε στον Παναθηναϊκό, με τον οποίο κατέκτησε το Πρωτάθλημα της περιόδου 1966-67.
Στο μεταξύ, είχε αγωνιστεί με την Εθνική Ομάδα στα Ευρωμπάσκετ, 1961,1965 και 1967, στο Προολυμπιακό τουρνουά του 1964 και το Βαλκανικό Πρωτάθλημα της ίδιας χρονιάς, καθώς και στους Μεσογειακούς αγώνες του 1967.
Η μεγάλη προπονητική του καριέρα ταυτίστηκε με την Εθνική Ομάδα, την οποία ανέλαβε το 1982 και την οδήγησε στο Ευρωμπάσκετ του 1983, αλλά και στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1986, όπου η Εθνική κατέλαβε την 10η θέση, την καλύτερη μέχρι τότε στην ιστορία της, προετοιμάζοντας το έδαφος για αυτό που θα επακολουθούσε.
Το μαγικό καλοκαίρι του 1987 και συγκεκριμένα στις 14 Ιουνίου, ο Κώστας Πολίτης, μαζί με την υπέροχη φουρνιά της Εθνικής Ομάδας, με πρωτεργάτη τον Νίκο Γκάλη, οδήγησαν την Εθνική Ελλάδας στην κορυφή της Ευρώπης, κατακτώντας το χρυσό μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ της Αθήνας, με σύσσωμη τη χώρα να βγαίνει στους δρόμου να πανηγυρίσει την μεγαλύτερη επιτυχία του ελληνικού αθλητισμού μέχρι τότε.
Ως προπονητής συλλόγων, ο Κώστας Πολίτης ανέλαβε τον Παναθηναϊκό, με τον οποίο κατέκτησε τα πρωταθλήματα του 1979-80, 1980-81, 1981-82 και τα Κύπελλα του 1979-80 και 1981-82, ενώ έφτασε μέχρι και το Final Four του Τελ Αβίβ, όπου έχασε την πρόκριση στον τελικό στον ημιτελικό από τον Ολυμπιακό. Στην ίδια θητεία, συνέδεσε το όνομά του με τον τσακωμό που οδήγησε στον τερματισμό της καριέρας του Νίκου Γκάλη, με τις σχέσεις των δυο ανδρών να μην έχουν αποκατασταθεί ποτέ από τότε.
Κάθισε επίσης στον πάγκο του ΠΑΟΚ, τον οποίο οδήγησε σε δυο τελικούς Κυπέλλου, το 1988-89 και το 1989-90, γνωρίζοντας ισάριθμες ήττες από τον Άρη, στον πάγκο του οποίου καθόταν ο Γιάννης Ιωαννίδης, ενώ ως προπονητής της ΑΕΚ, έφτασε μέχρι τον τελικό του 1998-99, όπου γνώρισε και πάλι την ήττα, αυτή τη φορά από τον ΠΑΟΚ.
