Σας γράφω επειδή ξέρω πόσο πολύ σας αρέσει το μπάσκετ. Ξέρω ότι έχετε πολύ δουλειά τώρα με τον κορονωϊό, αλλά εύχομαι να βρείτε λίγη ώρα να διαβάστε και το δικό μου μήνυμα. Με λένε Γιώτα και είμαι σχεδόν 13 χρονών και παίζω μπάσκετ  στην ομάδα Μ.Ε.Λ.Α.Σ. Αιγάλεω και είμαι η playmaker της ομάδας μου που αγωνίζεται στην Β κατηγορία Κορασίδων. Παίζω και στην μικτή ομάδα της ΕΣΚΑ (2005), όπου έχω επιλεχθεί στις 20 καλύτερες παίκτριες της Ένωσης.

Θέλω να σας πω πόσο δύσκολο είναι για εμάς τις αθλήτριες και τους αθλητές αυτή η καραντίνα. Όμως επειδή ξέρουμε από πειθαρχεία και ποιο είναι το καλό της ομάδας καταλαβαίνουμε ότι τώρα πρέπει να μείνουμε στο σπίτι μας. Όλα αυτά αλλάζουνε την καθημερινότητα του σχολείου αλλά και των προπονήσεων μας. Η προπονήτρια μας όμως έχει ήδη φροντίσει να μείνουμε σε φόρμα καθώς μας στέλνει πολύ συχνά βίντεο που  μας δίνουν ιδέες για βελτίωση. Ακόμα μας στέλνει προγράμματα ενδυνάμωσης ώστε να γυρίσουμε ακόμα πιο δυνατές και μας ζητάει να της στείλουμε  μια φωτογραφία την εβδομάδα για να δει πόσο έχουμε βελτιωθεί.

Θέλω να προσθέσω και  κάτι άλλο όμως! Πόσο δύσκολο είναι να είσαι κορίτσι αθλήτρια σε ένα άθλημα που είναι διάσημο για τους άντρες παίκτες. Εμείς πρέπει να αποδείξουμε διπλά την αξία μας. Καθημερινά παλεύουμε γι’ αυτό! Ελπίζω μια μέρα να καταφέρουμε να είμαστε αθλήτριες του ΜΠΑΣΚΕΤ και όχι του ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΥ ΜΠΑΣΚΕΤ.

Δεν θέλω να σας απασχολώ άλλο, επειδή όμως τα όνειρα και η αισιοδοξία είναι αυτά που μας κρατάνε και μας δίνουν ελπίδα στην καραντίνα, θα επιθυμούσα, όταν τελειώσει αυτή η δύσκολη κρίση να σας προσκαλέσω σε έναν αγώνα της ομάδας μου για να δείτε ότι και τα κορίτσια μπορούν να παίξουν πολύ καλό μπάσκετ.