Αναλυτικά όσα είπε:
Για το πόσο έχει επηρεαστεί η ζωή στη Ρωσία με όλα αυτά που συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό: «Προς το παρόν εμείς δεν έχουμε κάποιο πρόβλημα. Σαφώς τα χειρότερα είναι αλλού. Στο αθλητικό κομμάτι παίζουμε μόνο τα παιχνίδια της τοπικής Λίγκας. Παίξαμε χθες, έχουμε ένα παιχνίδι την Παρασκευή. Ο στόχος εδώ είναι να τελειώσουν τα παιχνίδια της VTB. Στην Ευρωλίγκα νομίζω ότι είναι οριστικό πια ότι δεν θα παίξουν οι ρωσικές ομάδες. Είμαστε και εμείς σε αναμονή και περιμένουμε τις εξελίξεις γιατί δεν είναι μόνο το μπάσκετ.
Δεν έχει αλλάξει ακόμα κάτι δραματικά. Είναι μια αβέβαιη κατάσταση, στην οποία δεν μπορεί κανείς να πει τίποτα. Δεν υπάρχει προς το παρόν κάποιο πρόβλημα ορατό. Θα έλεγα ότι το θέμα το έχουν όσοι Ρώσοι έχουν σχέση με το εξωτερικό. Εκείνοι δηλαδή που θέλουν να στέλνουν χρήματα ή θέλουν να ταξιδέψουν Κάποια ταξίδια είναι σχεδόν κλειστά λόγω των αεροπορικών απαγορεύσεων, πολλές εταιρείες ανακοινώνουν ότι θα φύγουν. Κάτι που λογικά θα προκαλέσει αναταράξεις και ανεργία. Γενικά είναι μια έκρυθμη κατάσταση στην οποία κανείς δεν μπορεί να είναι ευχαριστημένος.
Από το παρόν κοιτάζοντας προς το παρελθόν, διαπιστώνουμε ότι τελικά στη ζωή μαθαίνουμε και αποκτάμε τις εμπειρίες που δυστυχώς είχε μόνο η γενιά των παππούδων μας. Μαθαίνουμε να εκτιμάμε και να βάζουμε τα πράγματα στη σωστή διάσταση.
Θυμάμαι κάτι πολύ χαρακτηριστικό που είχε πει ο Παναγιώτης Γιαννάκης στην κοπή της πίτας του Συνδέσμου Ελλήνων Προπονητών, πριν από μερικά χρόνια, μόλις είχε ξεκινήσει η οικονομική κρίση στην Ελλάδα. Είχε πει “ναι καταλαβαίνω ότι υπάρχει κρίση” αλλά την ίδια στιγμή περιέγραφε την δική του παιδική ηλικία που έμενε σε ένα σπίτι που είχε ένα κιλίμι για πόρτα και έτρωγαν από το συσσίτιο.
Νομίζω πως δεν υπάρχει κάτι χειρότερο από τον πόλεμο. Εγώ δεν μπορώ να πω ότι το ζώ και να το παίξω έμπειρος. Αλλά και μόνο που αναγκαστήκαμε, μέσα σε δύο μέρες, η δικη μου οικογένεια τουλάχιστον, να πακετάρουμε και να την στείλω άρον-άρον πίσω, όχι γιατί μας πίεσε κάποιος ή γιατί έγινε κάτι, απλά εμείς το αποφασίσαμε, φανταστείτε πως είναι για κάποιον άλλο να φεύγει πρόσφυγας.
Για την αθλητική καθημερινότητα της ΤΣΣΚΑ: «Και για εμάς και για τους παίκτες είναι δύσκολο. Αυτή η ομάδα έχει μάθει σε άλλους ρυθμούς και στόχους. Είναι κάτι πολύ παράξενο αυτήν τη στιγμή. Εμείς έχουμε ζήσει όλη την πορεία της ομάδας. Οι συνθήκες είναι πολύ περίεργες για να πεις ότι ξυπνάς το πρωί και σκέφτεσαι μόνο το μπάσκετ».
Για το τι είναι το συνέδριο Euroleague Strength & Conditioning Coaches Association (ESCCA) που θα πραγματοποιηθεί τον Ιούλιο: «Αυτό είναι μια προσπάθεια της συνέχισης της κανονικότητας. Εμείς είχαμε κάνει από πέρυσι ένα σύνδεσμο, οι γυμναστές που εργάζονται σε ομάδες της Ευρωλίγκας, με σκοπό να έχουμε μια ενιαία φωνή, να ανταλλάσουμε απόψεις και να επικοινωνούμε με τους προπονητές. Η προσπάθεια ξεκίνησε πρόπερσι, ωστόσο λόγω της πανδημίας το συνέδριο δεν έγινε. Πραγματοποιήθηκε πέρυσι και είχε μεγάλη επιτυχία και συμμετοχή. Και φέτος κάνουμε το 2ο. Θα γίνει 1-2 Ιουλίου, απευθύνεται σε γυμναστές και οποιονδήποτε έχει ενδιαφέρον για τη δύναμη και τη φυσική κατάσταση, θα έχει ομιλητές απ’ όλο τον κόσμο, καλεσμένους γυμναστές απ’ το NBA και είναι μια προσπάθεια να μεγαλώσουμε την επιρροή μας και να μεταδώσουμε αυτό που βιώνουμε εμείς στους υπόλοιπους προπονητές, ώστε να βοηθήσουμε να μεγαλώσει ο χώρος μας».
Για το αν ο ιός αφήνει θέματα πάνω σε έναν αθλητή: «Στη δική μας περίπτωση δεν υπήρξε κάποια παρενέργεια, πέρα από την αγωνιστική απραξία. Γενικά, έχουν αναφερθεί περιπτώσεις που υπήρχαν ανωμαλίες, είτε αιματολογικές, είτε καρδιολογικές. Εμείς κάναμε πάντα εξονυχιστικό έλεγχο στα παιδιά που χτυπάγανε, χωρίς ποτέ να βρούμε κάτι αρνητικό και ασυνήθιστο. Οι αναφορές που έχουν υπάρξει για παρενέργειες όμως, αναδεικνύουν τη σοβαρότητα του θέματος και την ανάγκη να υπάρχει αυτός ο έλεγχος, για να αποκλειστούν αυτές οι λίγες, αλλά υπαρκτές περιπτώσεις.
