Εδώ είμαστε, λοιπόν! Ποιος να το πίστευε ότι ο πρώτος μας χρόνος θα κυλούσε τόσο γρήγορα!
Όταν πριν από δώδεκα μήνες μια χούφτα «ημίτρελων, ρομαντικών» ξεκινούσε αυτή την προσπάθεια, ο μόνος στόχος ήταν να υπηρετήσει με πάθος έναν και μόνο συγκεκριμένο σκοπό. Να μην παρεκκλίνει από τις αξίες, το ήθος, τα όνειρα και τα πιστεύω των συντελεστών της.
Στον χρόνο που μας πέρασε, κάναμε μια μεγάλη προσπάθεια να αποκτήσουμε κι εμείς τη μικρή μας γωνίτσα στον τεράστιο χώρο του Διαδικτύου και να καταφέρουμε να χτίσουμε μια ηλεκτρονική στέγη για όλους όσοι έχουν διάθεση να δημιουργήσουμε μια κοινότητα όπου θα μιλάμε για μπάσκετ και όχι μόνο, πάντα με γνώμονα τον διάλογο, την ανταλλαγή απόψεων και, κυρίως, μακριά από κάθε οπαδισμό.
Η πορεία αυτή μόνο εύκολη δεν ήταν. Σε κάθε προσπάθεια υπάρχουν πάντα και εμπόδια. Έτσι κι εμείς. Κάναμε τα λάθη μας, μάθαμε από αυτά, υπήρξαν στιγμές που παρασυρθήκαμε από τον παρορμητισμό μας και πέσαμε σε λάκκους, σηκωθήκαμε και συνεχίσαμε χωρίς να κάνουμε εκπτώσεις. Η αλήθεια είναι ότι υπήρξαν στιγμές που σκεφτήκαμε πως ίσως δεν θα έπρεπε να συνεχίσουμε. Νιώσαμε ότι ήμασταν λίγο παράταιροι, λίγο ξεπερασμένοι, λίγο…ρετρό. Κι όμως, αυτό ήταν που μας κράτησε ενωμένους στην κοινή προσπάθεια και μας έφερε σήμερα να γιορτάζουμε τον πρώτο χρόνο μας.
Υπάρχουν δύο τρόποι να κοιτάξουμε τι κάναμε στον πρώτο αυτόν χρόνο. Ο ένας είναι να κοιτάξουμε τα νούμερα και ο δεύτερος τους ανθρώπους. Εμείς επιλέγουμε το δεύτερο. Άλλωστε, σύμφωνα και με την πολύ γνωστή ρήση, «ο άνθρωπος είναι η απάντηση, όποια κι αν είναι η ερώτηση». Κι εμείς κερδίσαμε πολλούς ανθρώπους. Φίλους αληθινούς που μας διαβάζουν, μας ακολουθούν, μας διορθώνουν όπου χρειάζεται και αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς μας και απαραίτητη συνθήκη της λειτουργίας μας.
Η καθημερινή επικοινωνία, η ανταλλαγή απόψεων, σκέψεων και προτάσεων είναι αυτό που μας δίνει ώθηση να συνεχίσουμε. Και δεν είμαστε πια μόνοι.
Και ήδη γίναμε περισσότεροι! Αυτή η μία χούφτα ανθρώπων που ξεκίνησε πριν από ένα χρόνο έγινε ήδη…μιάμιση αφού προστέθηκαν κι άλλοι φίλοι που θέλουν να προσφέρουν τον καθημερινό τους χρόνο και το μεράκι τους σε υατή την προσπάθεια. Και για χάρη τους και όλων σας είμαστε υποχρεωμένοι να γινόμαστε καλύτεροι.
Μία υπόσχεση και μόνο θα δώσουμε σε όλους εσάς που μας τιμήσατε και που εξακολουθείτε να μας υποστηρίζετε: Ότι το μόνο που δεν θα αλλάξουμε είναι ο τρόπος που βλέπουμε το μπάσκετ. Θα συνεχίσουμε να κάνουμε τις συσκέψεις μας στο γήπεδο της γειτονιάς μας, θα λύνουμε τις διαφορές μας με ένα «μονό» θα μαζευόμαστε όλοι μαζί, ανεξαρτήτως αποχρώσεως, να βλέπουμε τα ντέρμπι και θα παραμείνουμε εραστές της Εθνικής Ομάδας.
Σε αυτή την πορεία ελπίζουμε να σας έχουμε μαζί μας. Εμείς θα είμαστε εκεί…στο γήπεδο και θα μπιστάμε μια «σπυριάρα»…
Ευχαριστούμε!
Η συντακτική ομάδα του agapotobasket.gr
«Όταν μια σκέψη τριγυρνά στο μυαλό σου από καιρό και δεν την υλοποιείς, χάνεται. Φθείρεται. Έπρεπε να γίνει ή τώρα ή….τώρα μάλλον ήταν καλύτερα.
Δύο τηλέφωνα, ένα ραντεβού. “Είμαστε μέσα;”. Άμεση απάντηση: “Είμαστε. Πότε ξεκινάμε;”. Just do it, που λένε. Μην το σκέφτεσαι και κάντο. Και εγένετο agapotobasket.gr. Αρχικά ως ομάδα στο Facebook, μετά ως μπλογκ, τώρα πια ως ηλεκτρονικό περιοδικό. Ποιος ξέρει, ίσως κάποτε να γίνουμε και portal. Μικρή σημασία έχει.
Αυτό που μετράει είναι ότι ένα χρόνο τώρα έχουμε καταθέσει ένα κομμάτι της ψυχούλας μας και νομίζω ότι σας αρέσει κι εσάς. Τις διαφωνίες μας τις λύνουμε με ποτό και όχι με καυγάδες. Τα λάθη μας τα διορθώνουμε με συζήτηση. Υπάρχει συνεννόηση. Υπάρχει επικοινωνία και αλληλοσεβασμός. Όλοι μαθαίνουν από όλους και όλοι βοηθούν όλους να γίνουν καλύτεροι. Οι πιο παλιοί ρωτούν τους νεώτερους να μάθουν και οι νεώτεροι συμβουλεύονται του παλιούς για τις αποφάσεις τους.
Αυτό είμαστε. Μια όμορφη οικογένεια. Κλισέ; Μπορεί, αλλά εμείς αυτοί είμαστε και έτσι έχουμε σκοπό να παραμείνουμε. Το πρώτο μας κεράκι το σβήσαμε σε παιδικό πάρτι. Με τούρτα και πορτοκαλάδες. Αυτοί είμαστε. Παιδιά που τους αρέσει να διασκεδάζουν. Νομίζω πάμε καλά. Όταν χάσουμε τον ενθουσιασμό μας, θα έχουμε πρόβλημα.
Χρωστάω μόνο ένα μεγάλο «ευχαριστώ» σε όλα τα παιδιά της ομάδας. Και αυτά που είναι από την πρώτη μέρα και όσα ακολούθησαν στη συνέχεια, αλλά και όσα θα έρθουν. Ευχαριστώ από καρδιάς που μοιραστήκαμε αυτή την τρέλα. Χωρίς εσάς, όλα θα ήταν μια ακόμα σκέψη που θα βασάνιζε το μυαλό ενός χαζορομαντικού μπασκετόφιλου. Ευτυχώς, είμαστε πολλοί. Να είμαστε γεροί να κάνουμε ακόμα μεγαλύτερες τρέλες. Σας περιμένει όλους σχετικό email!
Αυτή είναι η ευχή για τη συνέχεια. Αν θέλετε, είναι και υπόσχεση. Το παν είναι να έχουμε υγεία. Κι από εκεί και πέρα θα κάνουμε συνέχεια παιδικά πάρτι. Η επόμενη τούρτα θα έχει τη φάτσα του Γκάλη. Γιατί έτσι μας αρέσει!»
Να είστε όλοι καλά
Γιώργος Αράπογλου
«Oι εμπειρίες είναι ό,τι αφήνουμε πίσω μας και τα καλύτερα είναι αυτά που θα δημιουργήσουμε μπροστά μας" ήταν η συμβουλή-προτροπή όταν μου ζητήθηκε να γράψω για τα πρώτα μας γενέθλια και θα την δανειστώ για αρχή στο κομμάτι αυτό.
Είναι όλα στάσεις της ίδιας διαδρομής, ολιγόλεπτες ή πολύωρες, ευχάριστες ή όχι, λιγότερο ή περισσότερο κουραστικές και μέσα από αυτές οδηγήθηκα στο τώρα, στο σήμερα του "αγαπώ το μπάσκετ"... εδώ που η οπτική μου συμβάδιζε με άλλων συναδέλφων για να δημιουργηθεί σιγά σιγά αυτό που σήμερα απολαμβάνετε όλοι εσείς μέσα από τις ηλεκτρονικές σελίδες του.
Ξεκινούσα φορτωμένη με μια τσάντα γεμάτη από όλα τα απαραίτητα υλικά. Άλλες φορές θα χρειαζόταν η κάμερα, άλλες το μικρόφωνο, άλλες η φωτογραφική μηχανή αλλά πάντα έπρεπε να το συνοδεύει η διάθεση και το μεράκι. Δεν θα ξεχάσω ποτέ καμία στιγμή αυτής της διαδρομής όσο κουραστική ή δύσκολή και να ήταν, γιατί πάντα εσείς αγκαλιάζατε το αποτέλεσμα και ζητούσατε με τον τρόπο σας την συνέχεια.
Με "τροφή μας" τους αθλητές, οδηγούς μας εσάς και τις "επιθυμίες σας" και μαζί με την δικιά μας "φροντίδα και… proderm" για αυτό που "γεννήσαμε" θα συνεχίσουμε και με την σιγουριά αυτών των συστατικών όλα μπορούν να φαίνονται αλλά και να είναι αισιόδοξα...
Το περιοδικό που αγκαλιάσατε και διαλέξατε για την ενημέρωση σας γιορτάζει τα πρώτα του γενέθλια. Σας ευχαριστούμε από καρδιάς που από βρέφη μας κάνατε παιδιά και μαζί συνεχίζουμε προς την εφηβεία...»
Σεβαστή Βρακατσέλη
«Τα πρώτα γενέθλια είναι πάντα πολύ σημαντικά καθώς σου δίνεται η δυνατότητα να κάνεις έναν απολογισμό των πεπραγμένων της χρόνιας που πέρασε και να οριοθετήσεις τους στόχους και τις φιλοδοξίες τις επόμενης.
Σε αυτό το μέτρημα το agapotobasket.gr έχει θετικό πρόσημο. Μια δουλειά που στήθηκε από αξιόλογα και ικανά άτομα ήταν αδύνατον να αποτύχει.
Το agapotobasket.gr έγινε ενός μεγάλωσε και μαζί με αυτό μεγάλωσαν και οι δικές μου εμπειρίες στο χώρο. Όταν έμαθα την ύπαρξη της συγκεκριμένης αθλητικής ιστοσελίδας δεν δίστασα στιγμή, δήλωσα διαθέσιμος και πρόθυμος να συνεισφέρω και εγώ σε αυτή την προσπάθεια και δεν έχω μετανιώσει στιγμή για την απόφαση μου.
Σε αυτό το μικρό διάστημα, καθώς έγινα μέλος τους τελευταίους μήνες, έχω μάθει πάρα πολλά και θα εξακολουθώ να μαθαίνω μιας και οι άνθρωποι που βρίσκονται κρυμμένοι πίσω από το εγχείρημα είναι έμπειροι και πάνω από όλα επαγγελματίες που ξέρουν πώς να κινούνται και πώς να διαχειρίζονται την κάθε είδηση.
Εύχομαι προσωπικά κάθε επιτυχία, να σβήσει και άλλα πολλά κεράκια και να αποκτήσει τη θέση που της αρμόζει στον δημοσιογραφικό χάρτη της χωράς.
Εγώ είμαι τυχερός, περήφανος και είναι μεγάλη μου τιμή που ανήκω στο δυναμικό του agapotobasket.grκαι ευχαριστώ όλους όσους με πρότειναν και με εμπιστεύτηκαν.
80-100 λέξεις είπε ο Γιώργος τις 230 έφτασε το κείμενο και μπορούσε να φτάσει τόσο και άλλο τόσο.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΘΥΜΑΣΤΕ ΟΤΙ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΕΡΧΟΝΤΑΙ!
Θάνος Φωτόπουλος
«Αγαπημένο μου "Αγαπώ το μπάσκετ", πέρασε κιόλας ένας χρόνος λειτουργίας. Ένας χρόνος δημιουργικός, γεμάτος όμορφες στιγμές και εικόνες. Εύχομαι ολόψυχα τα χρόνια που ακολουθούν , να είναι ακόμη πιο δημιουργικά, με νέες ιδέες και καινούριους φίλους. Πολλά μπράβο, σε μια όμορφη παρέα, που όλο μεγαλώνει. Κι εγώ... μέλος αυτής. Χρόνια πολλά!»
Sabrina
"Να τα εκατοστήσεις! Να έχεις ότι εύχεσαι και ότι επιθυμείς! Χρόνια πολλά!"
Έτσι εύχεται ένας ευγενικός γνωστός σου. Ένας περιστασιακός φίλος. Όχι όμως κι ο κολλητός σου. Ο κολλητός σου θα έλεγε κάτι στο στυλ : "Ένα χρόνο μεγαλύτερος, κωλόγερε…"
Αν το "Αγαπώ το Μπάσκετ" ήταν άνθρωπος, δε θα ήταν ένας αποστασιοποιημένος καθωσπρέπει τύπος. Θα ήταν κολλητός. Γιατί ακριβώς δεν είναι ένα site που μένει στους τύπους. Είναι ένα site που έχει δημιουργηθεί από φιλάθλους, από φίλους... για φίλους. Φίλους που μοιράζονται κάτι κοινό. Την αγάπη τους για την σπυριάρα μπάλα.
Ένας χρόνος δεν είναι, βέβαια, αρκετός για να αποκαλέσεις κάποιον γέρο. Εμείς όμως, το έχουμε βάλει σκοπό να το φτάσουμε το ταξίδι αυτό μέχρι τα βαθιά "δημοσιογραφικά" του γεράματα. Και τι καλύτερο να ευχηθώ από το να γιορτάζουμε κάθε χρόνο, κάθε σκαλί, κάθε βήμα μαζί "¨κωλόγεροι"
Μαρίνος Γεωργιόπουλος
