Οι «νόμοι» του ΟΑΚΑ και το δυσβάσταχτο «πρέπει»

Written by  Οκτ 10, 2014

Τελικά στο μπάσκετ μπορεί κανείς να πει ότι τα έχει δει όλα; Αν παρακολουθήσει έναν αγώνα μεταξύ Παναθηναϊκού και Ολυμπιακού, σίγουρα πάντα θα συμβαίνει κάτι και θα μένει με το στόμα ανοικτό.

 

Οι «πράσινοι» όχι μόνο πήραν μια νίκη που πολλοί δεν την περίμεναν, αλλά πήραν ένα τεράστιο ψυχολογικό «μαχαίρι» και πετσόκοψαν όλα τα διανοητικά όνειρα των «ερυθρολεύκων» που αρχίζουν πλέον να δημιουργούν έναν μεγάλο μύθο και ένα αναπάντητο ερώτημα που αγγίζει τα όρια των πιο βαθέων αινιγμάτων.

«Αν όχι τώρα, πότε;» είναι το εύλογο ερώτημα που πλανάται από τη στιγμή που ο Εστεμπάν Μπατίστα κάρφωνε με μανία στο καλάθι του Ολυμπιακού και έστελνε την ομάδα του στον ημιτελικό του Κυπέλλου και τους «ερυθρόλευκους» να μετρούν… χαμένες ευκαιρίες. Μάλλον πιο εύκολη απάντηση θα δοθεί στο ερώτημα αν υπάρχει ζωή μετά το θάνατο, παρά σε αυτό.

Ας είμαστε ειλικρινείς. Αν υπήρχε κάποιος που έδινε έστω και ένα θεωρητικό προβάδισμα πριν από το παιχνίδι στον Παναθηναϊκό ή τρελός θα ήταν ή βαμμένος «πράσινος» ή…μέντιουμ! Πριν από την έναρξη της αναμέτρησης δεν υπήρχε τίποτα που να δίνει αισιοδοξία στον Παναθηναϊκό ότι μπορεί να κοιτάξει στα μάτια τον Ολυμπιακό.

Από πού να το πιάσει κανείς. Τέσσερις απουσίες βασικών παικτών: Νέλσον, Μαυροκεφαλίδης, Γκιστ, Χαραλαμπόπουλος –ναι, και ο μικρός λογίζεται φέτος ως βασικός. Άδειες κερκίδες λόγω της τιμωρίας. Παίκτη με σκάρτη μία εβδομάδα στις προπονήσεις (Μπλουμς). Από την άλλη, ο Ολυμπιακός ερχόταν από εξαιρετικές εμφανίσεις στην προετοιμασία του, είχε ομοιογένεια, αφού οι αλλαγές στο ρόστερ ήταν σαφώς λιγότερες και αρκετά ποιοτικές, δεν είχε την πίεση της εξέδρας, είχε το «μομέντουμ» με το μέρος του.

Οι πιο αισιόδοξοι φίλοι του Ολυμπιακού ονειρεύονται 30άρες και του Παναθηναϊκού μια αξιοπρεπή ήττα που θα άφηνε μια καλή ελπίδα και εμπειρίες για τη συνέχεια της σεζόν. Όλα αυτά πριν την έναρξη του αγώνα.

Όπως αποδείχθηκε, το παρκέ μιλάει άλλη γλώσσα. Ο Παναθηναϊκός έπαιξε ψυχωμένα σε όλη τη διάρκεια του αγώνα, δεν κατέθεσε τα όπλα ούτε και όταν στο τρίτο δεκάλεπτο άρχισε να γέρνει η πλάστιγγα προς το «κόκκινο», έδειξαν πάθος, μαχητικότητα, διάθεση για αποδείξεις και στο τέλος δικαιώθηκαν.

Έπαιξε, βέβαια, σημαντικό ρόλο και το παιδαριώδες ενάμιση λεπτό του Ολυμπιακού που, ενώ είχε την τύχη με το μέρος του κατάφερε –γιατί περί κατορθώματος πρόκειται να πετύχει μόλις έναν πόντο και να δεχθεί 9 και ουσιαστικά να «κλωτσήσει» το εκπληκτικό τρίτο δεκάλεπτο που έκανε, όταν το επιμέρους σκορ υπέρ του ήταν 28-16.

Η τελευταία περίοδος ήταν ακριβώς το αντίθετο. Ο Παναθηναϊκός ανάγκασε τους αντιπάλους του να κάνουν 6 λάθη σε αυτό το διάστημα, τα περισσότερα στο τελευταίο πεντάλεπτο, την ώρα που ο Νίκος Παππάς πετύχαινε 12 από τους συνολικά 19 πόντους του και αποδείκνυε ότι φέτος θα είναι η χρονιά του.

Την ίδια ώρα, ο Γιάνις Μπλουμς με την παρουσία του και τα δύο πολύ κρίσιμα τρίποντά του έβαλε σχεδόν από το πρώτο του επίσημο παιχνίδι την υπογραφή του στην επέκταση του συμβολαίου του για περισσότερο από τον 1+1 μήνα.

Ο Παναθηναϊκός δεν κέρδισε απλώς τον προημιτελικό και την πρόκριση στον ημιτελικό που τον καθιστά αυτόματα φαβορί για έναν ακόμα μεγάλο τίτλο. Τα κέρδη του είναι πολλά περισσότερα. Με τη νίκη αυτή ο Παναθηναϊκός κέρδισε καταρχήν χρόνο, αφού η ψυχολογία ανέβηκε στα ύψη και μπορεί να διαχειριστεί τις όποιες αδυναμίες του στο ξεκίνημα της σεζόν, αλλά και να αναζητήσει με περισσότερη ηρεμία τις απαιτούμενες λύσεις για την ενίσχυσή του.

Κέρδισε επίσης ηγέτες. Παππάς και Γιάνκοβιτς εκμεταλλεύτηκαν στο έπακρο το χρόνο που τους εμπιστεύθηκε ο Ιβάνοβιτς και φώναξαν βροντερό «παρών» στα δύσκολα και πως μπορεί ο προπονητής να βασιστεί πάνω τους για να χτίσει τον Παναθηναϊκό της νέας δεκαετίας.

Ο Παναθηναϊκός κέρδισε ζεστό τον κόσμο του, αφού του έδειξε πως παρά την όποια ανησυχία υπήρχε στο ξεκίνημα της σεζόν, η ομάδα παραμένει πρωταγωνίστρια και με την πάροδο του χρόνου και τη συλλογή εμπειριών από τους νέους παίκτες, μπορεί να παραμείνει στην κορυφή του ελληνικού μπάσκετ.

Και ο Ολυμπιακός; Οι «ερυθρόλευκοι» μέσα σε ενάμιση λεπτό έχασαν πολλά περισσότερα από μια πρόκριση και έναν τίτλο και αυτό ίσως κάνει τη χρονιά τους δύσκολη με το «καλημέρα».

Ο Ολυμπιακός έχασε μια μοναδική ευκαιρία να πάρει μια νίκη μέσα στο ΟΑΚΑ και να πετάξει από νωρίς έξω από τη διεκδίκηση ενός τίτλου τον «αιώνιο» αντίπαλό του. Ήταν προφανές πριν από την αναμέτρηση ότι ο νικητής του ζευγαριού αυτομάτως θα ήταν και το απόλυτο φαβορί για τον τίτλο. Και ο Ολυμπιακός δεν έχει καμία πολυτέλεια να μην κατακτά τίτλους ειδικά απέναντι σε έναν αντίπαλο που εδώ και σχεδόν δύο δεκαετίες πια, έχει σαρώσει τα πάντα.

Οι απώλειες, όμως, για τους Πειραιώτες δεν σταματούν εκεί. Ο Ολυμπιακός έχασε και τον κόσμο του. Οι φίλαθλοι των «ερυθρολεύκων» είχαν χωριστεί εξαρχής σε δύο στρατόπεδα. Σε αυτούς που δεν συμβιβάζονταν με τίποτα λιγότερο από μια ευρεία νίκη που θα έπληττε το γόητρο του αντιπάλου τους και σε αυτούς που ήθελαν απλώς μια «επαγγελματική» νίκη που θα ξόρκιζε κάποια έστω από τα «φαντάσματα» του πρόσφατου, αλλά και του απώτερου παρελθόντος.

Αντ΄αυτού, ήρθε μία ακόμα ήττα που εν πολλοίς οφείλεται και στο βάρος του «πρέπει» που και αυτή τη φορά ήταν δυσβάσταχτο για τους Πειραιώτες. Αφού ξεπέρασαν το «μπλανζέ» πρώτο ημίχρονο και πήραν μπροστά ξεδιπλώνοντας τα πλεονεκτήματά του στο παρκέ, οι «ερυθρόλευκοι» όταν πλησίασαν στη λήξη της αναμέτρησης έδειχναν να νιώθουν το βάρος της πίεσης για τη νίκη να τους συνθλίβει.

Τα ξεσπάσματα και οι έντονοι πανηγυρισμοί του Λοτζέσκι έπειτα από κάθε καλάθι του σε ένα άδειο γήπεδο και με αντιπάλους μια ασύνδετη και εν πολλοίς ανέτοιμη ομάδα, έδειχνε το πόσο πολύ το ήθελαν οι παίκτες του Ολυμπιακού. Το ήθελαν, αλλά μόλις έφτασε η ώρα να το κατακτήσουν, δεν άντεξαν τη…συγκίνηση.

Το τελευταίο ενάμιση λεπτό είναι κάτι περισσότερο από καταστροφικό, αφού δεν είναι μόνο ο τρόπος που έγινε η ανατροπή, αλλά, κυρίως, το γεγονός ότι ακόμα και όταν ο Ολυμπιακός προηγήθηκε με 68-75, ούτε οι ίδιοι οι παίκτες του πίστευαν ότι μπορούν να φτάσουν στη νίκη.

Αυτό είναι κεκτημένο του Παναθηναϊκού εδώ και πολλά χρόνια. Σε οποιαδήποτε αναμέτρηση των δύο ομάδων οι «πράσινοι» παίρνουν τη διαφορά προς το τέλος, νοιώθουν πως αποκλείεται να χάσουν τη νίκη. Αντίθετα, ακόμα κι όταν ο Ολυμπιακός παίρνει τις διαφορές δείχνει όχι να ψάχνει το πώς θα τις διατηρήσει, αλλά τρόπους για να τις απολέσει.

Ο Ολυμπιακός έχει ηττηθεί με κάθε δυνατό και αδύνατο τρόπο από τον «αιώνιο» αντίπαλό του και αυτό μόνο θετικά δε μπορεί να το δει η «ερυθρόλευκη» εξέδρα. Ήδη πολλοί ζητούν το κεφάλι του Μπαρτζώκα, ενώ στο ΣΕΦ περίμεναν με άγριες διαθέσεις φίλαθλοι που αποδοκίμαζαν την αποστολή, κάτι που σημαίνει ότι η ηρεμία πήγε περίπατο και αυτή τη χρονιά και, μάλιστα, από πολύ νωρίς.

Για να είμαστε δίκαιοι, στα δύο και κάτι χρόνια που βρίσκεται στον πάγκο του Ολυμπιακού ο Μπαρτζώκας έχει κάνει λάθη, αλλά στο συγκεκριμένο παιχνίδι, αλίμονο αν του χρεώσουμε την ήττα.

Αλήθεια, χρειάζεται προπονητής για να καθοδηγήσει μια ομάδα που κάνει πρωταθλητισμό στην Ευρωλίγκα, ώστε να μην χάσει διαφορά 7 πόντων σε 90’’; Ή μήπως θα πρέπει να έρθει ο Γκρεγκ Πόποβιτς στον Πειραιά για να υποδείξει στους παίκτες να κάνουν φάουλ στα 6’’ που απέμεναν πριν ο Διαμαντίδης πασάρει στον μαινόμενο Μπατίστα για το νικητήριο καλάθι;

Οι δηλώσεις των παικτών και η πλήρης ανάληψη της ευθύνης μετά την ήττα δείχνουν έναν κάποιο χαρακτήρα, αλλά είναι προφανές ότι οι δικαιολογίες πια στον Ολυμπιακό έχουν τελειώσει. Και όχι μόνο αυτό, αλλά πλέον η κατάκτηση του Πρωταθλήματος γίνεται κάτι παραπάνω από μονόδρομος, με συνέπεια το βάρος του «πρέπει» να κινδυνεύει να ισοπεδώσει και πάλι τους «ερυθρολεύκους».

Αλλά για όλα αυτά είναι ακόμα νωρίς. Το πρώτο ντέρμπι της χρονιάς βάφτηκε πανηγυρικά «πράσινο» και όλα δείχνουν ότι η χρονιά θα είναι μακριά και ενδιαφέρουσα. Νικητές και ηττημένοι θα κάνουν τον πρώτο απολογισμό και με βάση αυτόν θα κινηθούν στην πορεία της σεζόν.

Για τον Παναθηναϊκό ένας ακόμα τίτλος ήρθε ακόμα πιο κοντά και το χαμόγελο θρονιάστηκε στην ομάδα, με το μέλλον να εμφανίζεται αισιόδοξο. Για τον Ολυμπιακό, αναζητείται το αντίδοτο για την κακή ψυχολογία κάθε φορά που η ομάδα έρχεται στο ΟΑΚΑ. Και, όπως κάθε χρόνο, αυτή ήταν μόλις η πρώτη από τις πολλές, όπως αναμένονται, επισκέψεις.

Αλλά εδώ θα είμαστε να τα λέμε. Καλή χρονιά να έχουμε με υγεία πάνω από όλα.

ΥΓ1: Έπειτα από πολύ καιρό είδαμε επιτέλους και καλό θέαμα σε ένα ντέρμπι. Ας ελπίσουμε να έχει και συνέχεια.

ΥΓ2: Εκτός από την πρόκριση και τον τίτλο, ο Ολυμπιακός έχασε και τον Γιώργο Πρίντεζη. Ο φόργουορντ των «ερυθρόλευκων» θα κάνει αρθροσκόπηση εξαιτίας του προβλήματος που έχει στον αστράγαλο από την παρουσία του στην Εθνική και θα λείψει και αυτός, όπως και οι Ντάρντεν, Παπαπέτρου από τις πρώτες υποχρεώσεις της ομάδας του. Ένας πονοκέφαλος επιπλέον για τον Μπαρτζώκα και το τεχνικό τιμ, καθώς η Ευρωλίγκα ξεκινά σε λίγες ημέρες και θα στερηθεί των υπηρεσιών του πιο ποιοτικού παίκτη του στη θέση «4».

ΥΓ3: Απίστευτα άθλιο θέαμα τα άδεια καθίσματα στο ΟΑΚΑ. Ας ελπίσουμε ότι οι υπεύθυνοι ένθεν κακείθεν θα βάλουν κάποια στιγμή μυαλό και θα δώσουν την ευκαιρία στις δύο ομάδες να αγωνίζονται σε γεμάτα γήπεδα με ατμόσφαιρα αντάξια της αξίας και τις ιστορίας τους.

ΥΓ3.1: Τις λατρεύω τις cheerleadersκάθε ομάδας. Οπτικά και όχι μόνο. Αλλά, αυτές οι τσιρίδες σε κάθε προσπάθεια των αντιπάλων ήταν βασανιστικές. Αν το γήπεδο ήταν γεμάτο…

Γιώργος Αράπογλου

 

Γεννημένος στην Ν. Φιλαδέλφεια και μεγαλωμένος στο Καματερό, σε μια γειτονιά γεμάτη αλάνες και άπειρους χώρους για την διεύρυνση της παιδικής φαντασίας, από μικρός δύο πράγματα ήταν ξεκάθαρα μέσα του.

 

Ότι θα ασχοληθεί με τον αθλητισμό και ότι κάποτε θα γίνει δημοσιογράφος. Από τη μια, η κλίση στο γράψιμο φαινόταν από τις πρώτες εκθέσεις του δημοτικού και τις άπειρες μικρές εφημερίδες που τύπωνε, από την άλλη, που τον έχανες, που τον έβρισκες, με μια μπάλα στο χέρι ήταν. Την πορτοκαλί, αυτή με τα σπυριά!

 

Μεγαλώνοντας, το ύψος δε βοήθησε να ασχοληθεί ενεργά με το μπάσκετ πέρα από κάποιες ομάδες της γειτονιάς ή τα σχολικά πρωταθλήματα, ωστόσο, τον αθλητισμό δεν τον εγκατέλειψε. Υπήρξε αθλητής με δελτίο του Ιωνικού Ν.Φ., για έξι χρόνια, περνώντας αρχικά από τα τμήματα ενόργανης γυμναστικής και στη συνέχεια από το χάντμπολ, με συμπαίκτες αθλητές που αρκετά χρόνια αργότερα, στελέχωσαν και την Εθνική Ομάδα.

 

Η δημοσιογραφία, ωστόσο, τον κέρδισε. Ο μεγάλος του έρωτας ήταν το ραδιόφωνο. Την πρώτη του ραδιοφωνική εκπομπή την έκανε σε ηλικία μόλις 15 ετών. Στα επόμενα χρόνια εργάστηκε σε πολλά από τα μεγαλύτερα Μέσα της έντυπης και ηλεκτρονικής δημοσιογραφίας (Flash, ΝΕΑ, Χρηματιστήριο, Ταχυδρόμος, Veto, ΝΟΟΖ κλπ) και πέρασε από όλων των ειδών τα ρεπορτάζ (ελεύθερο, αθλητικό, πολιτικό, καλλιτεχνικό, αυτοδιοίκησης, τουριστικό κλπ). Εργάστηκε επίσης ως διορθωτής και επιμελητής κειμένων σε αρκετά έντυπα, καθώς και ως υπεύθυνος επικοινωνίας στην εταιρεία WIDEServicesPC.

 

Είναι μέλος της συντακτικής ομάδας του πρώτου ελληνικού περιοδικού δρόμου «ΣΧΕΔΙΑ» από το πρώτο τεύχος, ενώ έχει ασχοληθεί και με την εκπαίδευση ενηλίκων. Το τελευταίο διάστημα ετοιμάζεται για την έκδοση του πρώτου του μυθιστορήματος.

Από τη θέση του Αρχισυντάκτη του «Agapotobasket.gr», ευελπιστεί να βάλει το πιο σημαντικό «τρίποντο» της δημοσιογραφικής του ζωής. Να δημιουργήσει με τη βοήθεια της συντακτικής ομάδας μια μεγάλη μπασκετική κοινότητα που θα αλλάξει τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε το άθλημα και θα φέρει άλλο χρώμα στις κερκίδες των ελληνικών γηπέδων.

 

Leave a comment

Make sure you enter all the required information, indicated by an asterisk (*). HTML code is not allowed.