Ο αγώνας είχε πλούσιο θέαμα και όμορφες φάσεις, ενώ στις κερκίδες βρέθηκαν φίλαθλοι και των δυο ομάδων που υποστήριζαν τις αξιόλογες προσπάθειες των κοριτσιών.
Ο Άρης Πετρούπολης ξεκίνησε πιο δυνατά το παιχνίδι και προηγήθηκε με 9-3 μόλις στο 3’, όμως, στη συνέχεια έπαθε ένα απίστευτο μπλακ άουτ, το οποίο εκμεταλλεύτηκε η ομάδα της Νίκης και με ένα εντυπωσιακό σερί 0-25, έφτασε στο 9-28 στο ξεκίνημα του δευτέρου δεκαλέπτου, παίρνοντας ένα πολύ μεγάλο προβάδισμα για τη νίκη.
Με το σκορ στο ημίχρονο να είναι 27-45 υπέρ των φιλοξενούμενων, οι παίκτριες του Γιώργου Κάβουρα καθοδηγούμενες από τον οίστρο και την τεράστια εμπειρία της Ναταλί Πλουμπή, προσπάθησαν να αντιδράσουν στο τρίτο δεκάλεπτο και εν μέρει τα κατάφεραν, δίνοντας νέο ενδιαφέρον στην αναμέτρηση.
Ο Άρης μείωσε σε 43-54 λίγο πριν το τέλος του δεκαλέπτου, ενώ έχασε μαζεμένες ευκαιρίες να μειώσει ακόμα περισσότερο και να ξανακάνει ντέρμπι το παιχνίδι. Αφού δεν συνέβη αυτό, η Νίκη Λευκάδας μπήκε με πιο καθαρό μυαλό στην τελευταία περίοδο, ανέβασε τη διαφορά και πάλι στο +20 και τελικά η αναμέτρηση έληξε με τις φιλοξενούμενες να επικρατούν με 68-87.
Η Ναταλί Πλούμπη έκανε ό,τι μπορούσε για να βοηθήσει την ομάδα της να πάρει την πρώτη της νίκη στην ιστορία της στην Α1, ολοκληρώνοντας την αναμέτρηση με 19 πόντους, 9 ριμπάουντ, 8 ασίστ και 3 κλεψίματα, ενώ πολύ καλή εμφάνιση πραγματοποίησαν επίσης η Αναστασία Τσέρου με 16 πόντους, 2 ριμπάουντ, 1 ασίστ και 1 κλέψιμο και οι Ανδριάνα Τσουμάνη και Ιωάννα Χρονοπούλου που σημείωσαν από 10 πόντους.
Η Τζέινι Σμιθ έκανε την διαφορά για τη Νίκη Λευκάδας, καθώς σημείωσε 25 πόντους με 11 ριμπάουντ και ήταν η κορυφαία της αναμέτρησης. Από κοντά και η Αρίγια Κρουκ με 19 πόντους, 4 ριμπάουντ, 4 ασίστ και 2 κλεψίματα, η Αντιγόνη Χαϊριστανίδου με 14 πόντους και 6 ριμπάουντ, ενώ τα «φαρμακερά» τρίποντα της Αδαμαντίας Ψυχογιού, που τελείωσε με συνολικά 11 πόντους, έγειραν ξανά το παιχνίδι στην πλευρά της Νίκης, όταν ο Άρης εξαπέλυε την αντεπίθεσή του και προσπαθούσε να μειώσει τη διαφορά.
Πλέον, η Νίκη Λευκάδας στρέφεται στον αγώνα της ερχόμενης εβδομάδας με τον Παναθηναϊκό στο κλειστό «Π. Γιαννακόπουλος», ενώ ο Άρης Πετρούπολης θα αναζητήσει την πρώτη του νίκη στο πρωτάθλημα υποδεχόμενος τον Πρωτέα Βούλας.
Τα δεκάλεπτα: 9-23, 27-45, 43-56, 68-87
Άρης Πετρούπολης: Μακρυνίκα 2, Αμίτση, Μαρίνη 3, Ιωαννίδου 5, Φάσουρα, Βουκελάτου 3, Πλούμπη 19, Χρονοπούλου 10, Πετυχάκη, Τσέρου 16, Τσουμάνη 10, Ευαγγελάτου
Νίκη Λευκάδας: Χαϊριστανίδου 14, Αργυρού, Καμπουράκη 4, Γράψα 5, Μπάρκα, Κρητικού, Ψυχογιού 11, Ισκιόγλου 9, Σμιθ 25, Κρουκ 19, Λογοθέτη
Αναστασία Τσέρου: «Προσπαθούμε να βελτιωνόμαστε σε κάθε παιχνίδι»
Στην απειρία και το κακό τελείωμα της πρώτης περιόδου απέδωσε την ήττα η Αναστασία Τσέρου, η οποία, ωστόσο, υποστήριξε πως ο Άρης Πετρούπολης αρχίζει να εμφανίζει σταδιακά σημάδια βελτίωσης και δήλωσε αισιόδοξη πως θα έρθουν σύντομα και τα καλά αποτελέσματα.
Ξεκινήσατε καλά την αναμέτρηση, όμως, μετά πάθατε ένα μπλακ άουτ, η Νίκη έκανε ένα 25-0 και εκεί κρίθηκε το παιχνίδι. Τι σας συνέβη;
Κολλήσαμε στο δεύτερο πεντάλεπτο του πρώτου δεκαλέπτου. Εκεί βρεθήκαμε ουσιαστικά… εκτός γηπέδου. Μετά το ημίχρονο εμείς προσπαθήσαμε, μειώσαμε τη διαφορά, φτάσαμε ακόμα και στους 11, όμως, χάσαμε πολλά lay up μόνες μας και τελικά δεν μπορούσαμε να κάνουμε κάτι καλύτερο.
Υπήρξε ένα κομμάτι στο παιχνίδι που είχατε πάρει φόρα, μειώσατε τη διαφορά και εκεί χάσατε πολλές επιθέσεις να μειώσετε κάτω από τους δέκα πόντους και να αλλάξει η ψυχολογία. Το άγχος ήταν εκείνο που έσπρωχνε τη μπάλα έξω;
Ίσως εκεί φάνηκε και η απειρία μας απέναντι στην αντίπαλη ομάδα, αλλά παιχνίδι με παιχνίδι προσπαθούμε να τα διορθώνουμε. Φαίνεται και από το σκοράρισμα ότι βελτιωνόμαστε σε κάθε παιχνίδι και είμαστε καλύτερα από την αρχή της χρονιάς.
Τώρα βρίσκεστε στο 0-7. Είναι μια δύσκολη θέση, αλλά ο Άρης δεν τα παρατά.
Όχι, βέβαια. Δεν μας αγχώνει καθόλου αυτό. Εμείς μόνο κερδίζουμε. Τόσο ατομικά όσο και συλλογικά. Θα πάρουμε κάποια παιχνίδια σίγουρα. Είναι νωρίς ακόμα. Δεν έχει τελειώσει καν ο πρώτος γύρος.
Τι σημαίνει για μια ομάδα να αγωνίζεται στην Α1 για πρώτη φορά και να ανταγωνίζεται ομάδες με μεγάλη εμπειρία;
Αυτό σε αγχώνει λίγο πριν τους αγώνες, αλλά από την άλλη μας αρέσει που ο Άρης συμμετέχει για πρώτη φορά στη μεγάλη κατηγορία.
Εσείς που έχετε μεγαλύτερη εμπειρία τι λέτε στις πιο νεαρές παίκτριες της ομάδας;
Να μην το σκέφτονται καν. Να μπαίνουν και απλώς να ευχαριστούνται το κάθε παιχνίδι, όπως κάνουμε όλες.
Νίκος Δουβίτσας: «Στόχος είναι η παραμονή»
Ο προπονητής των φιλοξενούμενων, Νίκος Δουβίτσας, μίλησε στο agapotobasket.grγια την πορεία της Νίκης μέχρι σήμερα, επεσήμανε ότι ο στόχος είναι η παραμονή στην κατηγορία, ενώ εξήγησε τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει η ομάδα της Λευκάδας στο να προσελκύσει ποιοτικές Ελληνίδες παίκτριες να αφήσουν την Αθήνα και να μετακομίσουν στο όμορφο νησί του Ιονίου.
Η Νίκη Λευκάδας συνεχίζει μια καλή πορεία στο πρωτάθλημα και είναι σταθερά στην τρίτη θέση. Που μπορεί να φτάσει η ομάδα;
Ο στόχος της ομάδας είναι να μείνουμε στην κατηγορία. Αυτόν έχουμε θέσει από την αρχή. Έχουμε μεν πολύ καλές Ελληνίδες παίκτριες αλλά δεν έχουν εμπειρία στην Α1. Όχι μόνο οι παίκτριες, αλλά και το προπονητικό τιμ. Είμαστε μια ομάδα αρχάρια, που ως αυτή τη στιγμή στέκεται πολύ καλά. Έχουμε πολύ καλά κορίτσια, καλές Αμερικάνες και αυτή η πορεία μέχρι σήμερα οφείλεται καθαρά στη δουλειά που κάνουμε μέσα στο γήπεδο, τη διοίκηση και τους προπονητές. Είμαστε ευχαριστημένοι, θα μπορούσαμε να είχαμε μία νίκη ακόμα με τον Πρωτέα και να είχαμε καθαρίσει την υπόθεση της παραμονής, αλλά αυτό το ματς κρίθηκε στις λεπτομέρειες και το χάσαμε. Είναι πολύ νωρίς ακόμα και πιστεύω ότι η ομάδα για να σωθεί θέλει ακόμα δύο νίκες μπορεί και τρεις. Εκτός του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού, όλες οι άλλες έδρες έχουν «σπάσει», συνεπώς μπορεί να χρειαστούν περισσότερες νίκες για να σωθούμε. Θα εξαρτηθεί. Το μέλλον είναι μπροστά μας.
Παρ’ όλο που η Λευκάδα έχει χερσαία πρόσβαση και δεν έχει τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν ομάδες από τα νησιά, όπως πχ ο Ιπποκράτης, πόσο δύσκολο είναι για την ομάδα να βρίσκεται τόσο μακριά;
Παρ’ όλο που η Λευκάδα είναι κοντά, οι αθλήτριες και οι αθλητές την αντιμετωπίζουν λες και είμαστε πάρα πολύ μακριά. Αυτό για εμάς είναι πολύ κακό. Θέλουμε να πάρουμε κάποιες πιο έμπειρες παίκτριες, αλλά δεν φεύγουν από την Αθήνα, εκτός αν πάρουν πολύ περισσότερα χρήματα. Και πολύ καλά κάνουν. Δεν θα αφήσουν εύκολα τις δουλειές τους, αλλά για εμάς αυτό είναι πολύ κακό. Μας συμφέρει το πρωτάθλημα να έχει περισσότερες ξένες. Οι ξένες παίρνουν λιγότερα χρήματα από τις καλές Ελληνίδες. Αν είχαμε την οικονομική δυνατότητα να πάρουμε καλές και έμπειρες Ελληνίδες παίκτριες στο νησί, φυσικά, θα το προτιμούσαμε. Από τον Άρη Πετρούπολης ευχαρίστως θα παίρναμε τρία ή τέσσερα κορίτσια στη Λευκάδα, αλλά είναι μάλλον δύσκολο να έρθουν!
Την επόμενη εβδομάδα σας περιμένει μια δύσκολη αναμέτρηση με τον Παναθηναϊκό. Τι συμβουλή θα δώσετε στα κορίτσια γι’ αυτό το παιχνίδι;
Είναι ένα πολύ δύσκολο παιχνίδι. Για εμάς θα είναι γιορτή, θα είναι γεμάτο το γήπεδο. Σεβόμαστε τον αντίπαλο και μακάρι να μας σεβαστεί κι αυτός, γιατί η μπάλα είναι στρογγυλή και ποτέ δεν ξέρεις τι γίνεται! Στα κορίτσια θα πούμε ό,τι λέμε για όλους τους αντιπάλους. Εμείς μπαίνουμε σε κάθε ματς για να κερδίσουμε. Είναι καλύτερος ο αντίπαλος; Θα τον χειροκροτήσουμε αν κερδίσει. Είμαστε καλύτεροι; Θα μπούμε μέσα να τον κερδίσουμε. Είναι ο Παναθηναϊκός, είναι ο Ολυμπιακός, αλλά κι εμείς είμαστε η Λευκάδα.
Γιώργος Κάβουρας: «Μόνο περήφανος γι’ αυτά τα παιδιά»
Προπονητής με μεγάλη εμπειρία, ο Γιώργος Κάβουρας δεν πανικοβάλλεται από την βαθμολογική θέση της ομάδας του. Αντίθετα, προσπαθεί σε κάθε παιχνίδι να δείχνει στις παίκτριές του ότι η συμμετοχή στην Α1 μπορεί να αποδειχθεί ένα τεράστιο κέρδος σε εμπειρίες και παραστάσεις για όλες. Η διαχείριση της ήττας είναι πάντα κάτι πολύ δύσκολο, αλλά, όπως τονίζει, οι παίκτριές του τον κάνουν περήφανο για τον τρόπο που αγωνίζονται σε κάθε παιχνίδι και αυτό, μόνο αισιόδοξο για τον μέλλον τους μπορεί να τον κάνει.
Ο Άρης αγωνίζεται καλά, αλλά στο τέλος δεν μπορεί να γευθεί τη χαρά της νίκης. Τι δεν πηγαίνει καλά;
Εμείς είμαστε η μόνη ομάδα που εν γνώσει της παίζει χωρίς ξένες. Έχουμε ένα κράμα μικρών και μεγάλων παιδιών και ξέρουμε από την αρχή ότι η χρονιά θα είναι έτσι. Προσπαθούμε κάθε φορά να κάνουμε υπέρβαση. Όταν μια ομάδα έχει μεγαλύτερο μπάτζετ και μία άλλη έχει αρκετά μικρότερο, σαφώς η πρώτη υπερτερεί. Δεν υποτιμώ, βεβαίως, την Λευκάδα και καμία ομάδα, αυτή είναι η πραγματικότητα. Είμαστε η μοναδική ομάδα που δεν έχει ξένες. Έχουμε μια θέση στην Α1, συνεχίζουμε και ό,τι βγει. Πιστεύουμε ότι θα κάνουμε και νίκες. Ακόμα δεν έχει τελειώσει ο πρώτος γύρος. Παλεύουμε κάθε ματς. Τα περισσότερα ματς τα χάνουμε είτε γιατί δεν έχουμε εμπειρία και τόλμη να φτάσουμε στο καλάθι είτε γιατί σε κάποια παιχνίδια θα μπορούσαμε να βοηθηθούμε λίγο περισσότερο από τους διαιτητές, χωρίς να θέλω να κάνω κριτική για τη διαιτησία. Το μπάσκετ παίζεται μέσα στο γήπεδο και δεν χάνουμε από αυτό, αλλά καμιά φορά σε βλέπουν ότι είσαι μια μικρή ομάδα και, αν ήταν να σου δώσει κάτι δεν στο δίνει.
Τι μπορεί να προσφέρει στα κορίτσια η παρουσία στην Α1;
Τρομερή εμπειρία. Έτσι ανεβήκαμε. Είπαμε ότι θα ξεκινήσουμε και όπου φτάσουμε. Θεωρώ ότι, αν πέσει η ομάδα στην Α2, θα έχουν ένα λόγο να είναι πιο έμπειρες από τις άλλες και να έχουν κερδίσει παραστάσεις που δύσκολα τα βλέπουν στις μικρότερες κατηγορίες. Και, βεβαίως, ανεβάζουν και τις μετοχές τους. Μια παίκτρια που αγωνίζεται στην Α1 μπορεί να τη δουν και να έχει και προσωπικά οφέλη.
Υπάρχει, βεβαίως, η Πλούμπη, η οποία ανεβάζει επίπεδο την ομάδα. Η συναναστροφή με τις άλλες, σίγουρα θα τις βοηθήσει αρκετά.
Πολύ. Η Ναταλί είναι ένα από τα καλύτερα play maker στην Ελλάδα. Την ξέρω από πολύ μικρή, παλεύει μέχρι τελευταία στιγμή, αλλά θέλει και κάποια βοήθεια. Έχουμε κάποιες έμπειρες ψηλές που βοηθούν όσο μπορούν, όμως, η διαφορά με την Ναταλί που έχει και εμπειρία από Ευρωλίγκα είναι τεράστια. Το κάνει γιατί το αγαπά και θεωρώ ότι βοηθά πάρα πολύ. Και η ίδια κερδίζει βέβαια.
Στην επόμενη προπόνηση μετά από κάθε παιχνίδι ποιο είναι το πρώτο πράγμα που λέτε στα κορίτσια;
Το δύσκολο πράγμα μετά τις ήττες είναι να τις διαχειριστείς. Αλλά επειδή είμαστε συνειδητοποιημένοι, αυτό που τους λέω –και τους το είπα και μετά το τέλος και αυτού του αγώνα – είναι ότι μόνο περήφανος μπορεί να είμαι για αυτά τα παιδιά. Όταν αγωνίζονται με τεράστια μεγέθη απέναντί τους και φτάνουν να χάνουν οριακά, μόνο καλά λόγια μπορείς να πεις. Παλεύουμε και συνεχίζουμε.
