Με αυτό σαν γνώμονα ο πολύπειρος Έλληνας τεχνικός άρχισε το στήσιμο της ομάδας του εν όψει της νέας αγωνιστικής σεζόν αλλά και την σκιαγράφηση των αντιπάλων της Εθνικής ομάδας στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα, τον ερχόμενο Σεπτέμβριο στα γήπεδα της Τενερίφης. Για όλα αυτά, αλλά και για τον ρόλο των ακαδημιών στο μέλλον του μπάσκετ γυναικών μίλησε ο Άγγελος Τσίκληρας στο agapotobasket.gr, σε μια συνέντευξη εφ όλης της ύλης.
Πέρυσι τέτοια εποχή έχτιζες την ομάδα που έφτασε πριν λίγους μήνες στην κατάκτηση της τρίτης θέσης. Ποιος είναι ο απολογισμός σου;
Η περσινή χρονιά ήταν η συνέχεια της προπέρσινης. Όταν καθόμασταν με τους συνεργάτες μου για να φτιάξουμε το «παζλ» αυτό, ώστε μπορέσουμε να προχωρήσουμε στη νέα περίοδο, βάλαμε κάτω κάποια κομμάτια τα οποία μας έλειπαν στην προηγούμενη χρονιά μας στην Α1. Αυτό που εμείς διαπιστώσαμε ήταν ότι μας έλειπε η εμπειρία μέσα στο γήπεδο. Προσπαθήσαμε λοιπόν να βρούμε τα κατάλληλα αυτά άτομα που θα μας έδιναν αυτό που μας έλειπε. Όταν μπαίνεις στη διαδικασία να σκεφτείς όλα αυτά τα πράγματα, παίζουν πολλά ρόλο. Ο παράγοντας τύχη, το πόσο το άτομο που θες να προσθέσεις εμπιστεύεται την δουλειά σου, πως όλο αυτό το πράγμα μπορεί να ταιριάξει από θέμα νοοτροπίας, χημείας και από θέμα προσωπικότητας. Ήμασταν πάρα πολύ τυχεροί σε αυτό το κομμάτι. Με αυτό ως γνώμονα, ξεκινήσαμε να χτίζουμε το ρόστερ της προηγούμενης χρονιάς για να μπορέσουμε να πούμε ότι τουλάχιστον θα ήμασταν ένα σκαλοπάτι πιο πάνω από την πρώτη μας σεζόν στην Α1, μετά την άνοδο μας. Το καταφέραμε σε μεγάλο ποσοστό, όπως φαίνεται και από το αποτέλεσμα. Για να συμβεί αυτό όμως, είναι πολλά τα κομμάτια που συνδέθηκαν και να μπορούμε να κάνουμε τώρα αυτό τον απολογισμό. Είναι η Διοικούσα Επιτροπή της ομάδας, είναι το προπονητικό τιμ, είναι οι παίκτριες, είναι όλοι οι αφανείς ήρωες που υπάρχουν από πίσω. Μπόρεσαν και μπήκαν όλοι στο ρόλο τους για να φτάσουμε να έχουμε το αποτέλεσμα που είδε ο κόσμος.
Αν έβαζες ένα τίτλο στην περσινή χρονιά ποιος θα ήταν αυτός;
Είναι πολλά όσα ζήσαμε πέρυσι σαν ομάδα που δεν ξέρω αν χωράνε σε λέξεις.
«Πολλή προσπάθεια, μαγικό αποτέλεσμα». Αυτό τα περικλείει όλα.
Ποια στιγμή θα ξεχώριζες ως πιο δυνατή μέσα στη χρονιά που ολοκληρώθηκε;
Μια σημαντική στιγμή ήταν η πρώτη αγωνιστική με τις Εσπερίδες, που ενώ ήμασταν πολύ κακοί, πήραμε ένα καλό αποτέλεσμα. Ήταν το πρώτο παιχνίδι του πρωταθλήματος, δεν ήμασταν έτοιμοι αγωνιστικά και όμως πήραμε ένα αποτέλεσμα που μας έδωσε δύναμη. Πολύ κομβικό ήταν το παιχνίδι που κερδίσαμε μέσα στην Λευκάδα στον α’ γύρο, που μας έδωσε ακόμα μεγαλύτερη ώθηση στο πρωτάθλημα όπως και το ματς με τον Αθηναϊκό εκτός έδρας. Μέσα από αυτούς τους αγώνες η ομάδα κράτησε το χαρακτήρα που έδειξε και προχώρησε προς τον στόχο της.
Και η πιο δύσκολη στιγμή ή περίοδος;
Δεν είχαμε δύσκολες περιόδους, απλά ήρθαν κάποια αρνητικά αποτελέσματα. Μια στιγμή που μπορούμε να πούμε ότι μας στεναχώρησε ήταν το παιχνίδι του πρώτου γύρου με τον Φάρο, όπου θα μπορούσαμε να κάνουμε κάτι καλύτερο, αλλά στις λεπτομέρειες δεν έγινε.
Ο Πανιώνιος έφτασε μέχρι την τρίτη θέση. Πλέον με τον πήχη να βρίσκεται ψηλά, πως θα χτιστεί η ομάδα της νέας σεζόν;
Η ομάδα θα αρχίσει να χτίζεται πάλι με την ίδια συνταγή που είχε χτιστεί την πρώτη χρονιά της παρουσίας μου στον Πανιώνιο. Όπως συνεχίστηκε την δεύτερη χρονιά και πρώτη στην Α1, με αποκορύφωμα την περσινή σεζόν. Τι θέλω να πω; Σαν πρώτο και κύριο μέλημα είναι να υπάρχει ένα πάρα πολύ καλό περιβάλλον στην ομάδα έτσι ώστε όλοι να ευχαριστιόμαστε αυτό που κάνουμε. Να μπορέσουμε να αποκτήσουμε όσο γίνεται καλύτερη χημεία μέσα στο γήπεδο και να είμαστε κάθε μέρα, είτε αυτό είναι προπόνηση, είτε ματς, ανταγωνιστικοί. Σίγουρα το γεγονός ότι η ομάδα κατέληξε στην τρίτη θέση την περσινή χρονιά μας γεμίζει όλους προσδοκίες. Θεωρώ ότι πάνω σε αυτή την πεπατημένη θα συνεχίσουμε για να μπορέσουμε να κάνουμε κάτι καλύτερο. Εμείς θα ξεκινήσουμε με αυτά τα συστατικά και από εκεί και πέρα όταν κάτι είναι δοκιμασμένο και πετυχαίνει γιατί να το χαλάσεις;
Οι στόχοι παραμένουν υψηλοί λοιπόν.
Ακόμα και πέρυσι που δεν είχαμε εκφράσει φωναχτά το τι θέλουμε να κάνουμε, όλο αυτό έβγαινε μέσα από την προπόνηση. Βλέποντας λοιπόν ότι η ομάδα προπονείται σωστά, αντιλαμβάνεται και βγάζει στο γήπεδο κάποια πράγματα τα οποία έχουμε σχεδιάσει φαίνεται στην πορεία πως θα πάνε τα πράγματα. Πρέπει να σε ευνοήσει και η τύχη και να μην έχεις απρόβλεπτους παράγοντες. Για να απαντήσω λοιπόν, σίγουρα οι προσδοκίες όλων των παιδιών, αλλά και οι δικές μου προσωπικά, είναι υψηλές. Αυτό θα χτίζεται μέρα με τη μέρα. Ακόμα βέβαια δεν έχει ολοκληρωθεί το ρόστερ και δεν ξέρουμε τι θα κάνουν και οι υπόλοιπες ομάδες κάτι που είναι πολύ σημαντικό. Οπότε δεν μπορούμε να πούμε ότι έχουμε στόχο την 4η, 3η, 2η θέση κλπ. Όταν ολοκληρωθούν όλα αυτά τα πράγματα, θα κάτσουμε κάτω όλοι μαζί και θα στοχεύσουμε που μπορεί η ομάδα να φτάσει. Πάντα όμως τον κάθε στόχο θα τον «κυνηγάμε» από παιχνίδι σε παιχνίδι. Έτσι δίνεις κίνητρο στον αθλητή να προσπαθεί κάθε μέρα να δίνει τον καλύτερο του εαυτό. Όταν παλεύεις κάθε μέρα και μοχθείς για τον στόχο σου είναι αδύνατον να τα παρατήσεις. Όταν κάποιος «πεθαίνει» μέσα στο γήπεδο τότε είναι αδύνατον να εγκαταλείψει την προσπάθεια του. Στόχος είναι, και επιμένουμε και η διοίκηση και εγώ, να κρατήσουμε τον κορμό της ομάδας. Πάνω εκεί θέλουμε να χτίσουμε και με τις καινούργιες προσθήκες να μπορέσουμε να βγάλουμε το ίδιο στυλ μπάσκετ που βγάλαμε και την περσινή χρονιά. Το πως θα συμπληρωθεί το ρόστερ είναι κάτι που θα γίνεται καθημερινά. Από κει και πέρα ένας ακόμα σημαντικός παράγοντας που υπήρχε και πέρυσι είναι ότι ο καθένας ήξερε τους ρόλους του μέσα στο γήπεδο και έτσι η ομάδα έβγαζε και είχε υγεία. Ο κάθε ένας που επιλέγει να έρθει στον Πανιώνιο, έρχεται για τον τρόπο δουλειάς. Η ομάδα αυτή από την πρώτη στιγμή χτίστηκε με κανόνες και ρόλους και προσπαθούμε αυτό το πράγμα να το διαφυλάξουμε όσο τίποτα άλλο, είναι πράγματα αδιαπραγμάτευτα.
Τι παίζει σημαντικό ρόλο ώστε αυτή η συνέπεια και η σταθερότητα που έχει δείξει η ομάδα να συνεχιστεί;
Προϋπόθεση για να υπάρχει μια τέτοια σταθερότητα, μια ηρεμία για να δουλέψεις μέσα στο γήπεδο, είναι ότι κάποιοι άλλοι άνθρωποι έξω από τις γραμμές σου έχουν λύσει κάποια θέματα. Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι στον Πανιώνιο και μιλάω για την διοικούσα επιτροπή η οποία πραγματικά μας έχει βγάλει από το μυαλό μας οτιδήποτε άλλο θα μπορούσε να μας απασχολεί εκτός από το να παίζουμε μπάσκετ. Όταν ξέρουν τα παιδιά ότι υπάρχει σταθερότητα και φερεγγυότητα ταυτόχρονα στην ομάδα μπαίνουν στην διαδικασία να έρχονται στο γήπεδο μόνο και μόνο για να παίξουν μπάσκετ και αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό. Όλα αυτά τα πράγματα μας τα προσφέρουν αυτοί οι άνθρωποι. Μετά από τόσα χρόνια που βρίσκομαι στα γήπεδα δεν έχω ξανά συναντήσει ανθρώπους που να μπορούσαν να βγάλουν τέτοια ηρεμία και τέτοια ασφάλεια όπως συμβαίνει στην ομάδα του Πανιωνίου.
Ένα κομμάτι ακόμα σε συνδυασμό με αυτό είναι πόσο καλά λειτουργεί η παραγωγική διαδικασία στο κομμάτι που λέγεται ακαδημίες. Φέτος η ομάδα και συγκεκριμένα η διοικούσα επιτροπή, μαζί με τον ερασιτέχνη Πανιώνιο, εμπιστεύτηκαν τη διαχείριση και την εποπτεία της ομάδας στο γυναικείο, έτσι ώστε όλα τα τμήματα να λειτουργούν ως κάτι ενιαίο. Είναι κάτι που δεν είναι παγκόσμια πρωτοτυπία, αλλά συμβαίνει σε όλες τις ομάδες. Είναι σημαντικό να υπάρχει μια κοινή φιλοσοφία στο κομμάτι αυτό, έτσι ώστε όλα τα παιδιά να προπονούνται με την ίδια λογική και να μπορούμε να προσδοκούμε και να περιμένουμε αποτελέσματα. Είναι πάρα πολύ σημαντικό για ένα σωματείο, πόσο μάλλον για τον Πανιώνιο που είναι ένας πολύ μεγάλος σύλλογος, η παραγωγική διαδικασία. Να μπορεί να βγάζει αθλήτριες από τα τμήματα των υποδομών της. Όλα αυτά για να γίνουν πρέπει να υπάρχει κοινή φιλοσοφία, ίδιοι στόχοι και κοινός τρόπος δουλειάς. Το πόσο άμεσα θα φανούν αυτά τα αποτελέσματα είναι συνέπεια της δουλειάς που θα γίνει. Το σίγουρο είναι ότι αυτό που πάμε να κάνουμε φέτος έχει προοπτική και στόχο.
Το μπάσκετ γυναικών έχει κάποιες άλλες παραμέτρους συγκριτικά με αυτό των ανδρών. Πως το αντιμετωπίζει ένας άντρας προπονητής;
Το μπάσκετ είναι ίδιο πλην μικρών πραγμάτων. Η διαφορά είναι ότι στις γυναίκες είναι πιο εγκεφαλικό και παίζει μεγαλύτερο ρόλο η ψυχολογία. Μετά από τόσα χρόνια στο χώρο και για να μπορεί ένας άντρας να είναι τόσες ώρες, με τόσες πολλές γυναίκες και να βγαίνει ένα καλό αποτέλεσμα τότε νομίζω μια λέξη υπάρχει και αυτή είναι η «εμπιστοσύνη». Όταν αυτή είναι αμοιβαία τότε τα πράγματα είναι πιο απλά. Όταν υπάρχει εμπιστοσύνη στις δυνατότητες, στο πλάνο, στον τρόπο σκέψης και γενικότερα σε αυτά που μπορεί να δώσει ο ένας στον άλλον νομίζω ότι το αποτέλεσμα είναι ξεκάθαρο. Σίγουρα θα υπάρχουν και οι δύσκολες στιγμές αλλά όλα πάντα θα γίνονται με γνώμονα το καλό της ομάδας. Αν μπορέσεις και κερδίσεις (θέλει πολύ προσπάθεια) την εμπιστοσύνη των συνεργατών σου, γιατί για εμένα ο παίκτης/τρια είναι συνεργάτης, τα πράγματα είναι πολύ εύκολα για να έχεις καλά αποτελέσματα.
Τι είναι αυτό που σε κρατάει στο μπάσκετ των γυναικών;
Μένω γιατί μου αρέσει το μπάσκετ, είναι ένας τρόπος να το απολαμβάνω και να είμαι δημιουργικός. Μπορεί κάποιος να πει ότι παραμένω στο γυναικείο γιατί δεν έχω καλύτερη πρόταση στο αντρικό. Αυτό δεν ισχύει. Είναι επιλογή μου να είμαι στο γυναικείο. Αυτό που με τραβάει και μένω, όπως και αν ακουστεί που μπορεί και να παρεξηγηθεί, είναι ότι όλοι μαζί μπορούμε να αλλάξουμε τη νοοτροπία του γυναικείου. Να γίνουν λίγο πιο επαγγελματίες και πιο συνειδητοποιημένες στον τρόπο προπόνησης, πως βλέπει η μια την άλλη σαν συναθλήτρια. Τέτοιοι είναι οι λόγοι, αλλά και να καταλάβουν και οι έξω ότι το μπάσκετ γυναικών έχει να δώσει πράγματα και αξίζει να το παρακολουθήσει κάποιος.
Πέρυσι τέτοιες μέρες η Εθνική Γυναικών στην Τσεχία καθήλωσε το κοινό, ωστόσο η συνέχεια στο χώρο δεν ήταν ανάλογη.
Τέτοια εποχή πέρυσι ήμασταν στη Τσεχία και χτιζόταν αυτό που πέτυχε αυτή η ομάδα. Γυρνώντας λέγαμε τι περιμένουμε από αυτή την επιτυχία. Τότε ευχόμουν να δούμε περισσότερα πράγματα από όσα είχαμε δει όταν είχε πετύχει η Εθνική την 5η θέση. Με λύπη συνειδητοποιεί κανείς ότι ένα χρόνο μετά δεν έχουμε δει τίποτα απολύτως. Ήταν κάτι που συνέβη εκείνη τη στιγμή. Θα περίμενα περισσότερα πράγματα από τα σωματεία, τις αθλήτριες, τον κόσμο, τους προπονητές, ώστε όλοι μαζί να το αναδείξουμε. Η ευθύνη όλων είναι και ατομική και ομαδική. Οι ομάδες θα μπορούσαν να το προωθήσουν όλο αυτό περισσότερο στις ακαδημίες τους. Είναι πράγματα τα οποία όλοι πρέπει να συμβάλουμε. Σημαντικό και κύριο ρόλο έχουν οι ακαδημίες. Όλα ξεκινάνε από την μικρή ηλικία. Το πόσο μια νεαρή αθλήτρια μπαίνει στη διαδικασία να κατανοήσει καταρχάς το αντικείμενο, ποιοι ήταν οι λόγοι που της έδωσαν τη δυνατότητα να ασχοληθεί με το μπάσκετ και να κάνει όσα κάνει στην πορεία της. Υπάρχει ο τρόπος να γίνει αλλά χρειάζεται θέληση.
Είναι πολύ νωρίς αλλά έρχεται η συμμετοχή στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα για την Εθνική. Πως το περιμένεις;
Με την ίδια λαχτάρα που περίμενα το Ευρωπαϊκό. Προσπαθώ και γυρνάω τον εαυτό μου ένα χρόνο πίσω, πριν αρχίσει η ομάδα προετοιμασία που ένιωθα τη λαχτάρα να βγει το αποτέλεσμα. Κάτι αντίστοιχο σκέφτομαι και προσδοκώ και αυτή τη στιγμή. Ανυπομονώ, γιατί είναι ένας νέος στόχος, ένα νέο κίνητρο. Προσωπικά μου αρέσει να θέτω νέους στόχους και μέσα από αυτή τη διαδικασία να παίρνεις αυτό που σου αναλογεί. Όταν προσπαθείς κάθε μέρα, δεν υπάρχει δικαιολογία να εγκαταλείψεις. Και στο Παγκόσμιο αυτό θα κάνουμε. Θα προσπαθήσουμε και θα δυσκολευτούμε να εγκαταλείψουμε.
Πως βλέπεις αγωνιστικά τα πράγματα;
Η κλήρωση έφερε μπροστά μας κάποιες ομάδες οι οποίες είναι διαφορετικής φιλοσοφίας από την δική μας. Ο Καναδάς παίζει με τρομερή ενέργεια, μπάσκετ αμερικάνικο, με πολύ τρέξιμο, πάθος, ένταση, μια φιλοσοφία που επικρατεί στο αμερικάνικο στυλ. Την Γαλλία τη γνωρίζουμε και την έχουμε αντιμετωπίσει πολλές φορές, είναι μια τεράστια δύναμη στο χώρο του μπάσκετ γυναικών. Η Κορέα είναι μια ομάδα που έρχεται από το ασιατικό στυλ μπάσκετ, με πάρα πολύ τρέξιμο, με διαφορετική φιλοσοφία που πρέπει εμείς σε αυτά τα πράγματα να προσαρμοστούμε και να βγάλουμε το κάτι παραπάνω. Έχουμε αρχίσει ήδη να συλλέγουμε πληροφορίες για τις ομάδες αυτές, έτσι ώστε όταν φτάσει η στιγμή να συγκεντρωθεί η ομάδα να είμαστε όσο πιο προετοιμασμένοι γίνεται.