Έπειτα από 5 χρόνια, ο κύκλος του Κώστα Κεραμιδά στο Μαρούσι ολοκληρώθηκε και σε μια εκ βαθέων συνέντευξη αποχαιρετά τους φιλάθλους και την ομάδα και ανοίγει καινούρια σελίδα στην καριέρα του, η οποία συνεχίζεται στην Λάρισα και στον πάγκο του Ερμή Αγιάς. Παράλληλα, μιλά για τον κύκλο του και στην Εθνική Ομάδα Γυναικών, ο οποίος επίσης έκλεισε με πολλές και σημαντικές επιτυχίες και μιλά για τη νέα εποχή που πλέον ανοίγεται στο εθνικό συγκρότημα.

Συνέντευξη: Γιώργος Αράπογλου – Νίκος Καραβάσιος

Πέντε χρόνια στον πάγκο του Αμαρουσίου. Πολλές συγκινήσεις και έντονα συναισθήματα. Εισπράξατε αγάπη, αλλά κι εσείς αγαπήσατε το σύλλογο. Πώς είναι το συναίσθημα;

Το Μαρούσι είναι ένα μέρος της καρδιάς μου! Τόσο της επαγγελματικής μου καριέρας ως προπονητής όσο και της ζωής μου ολόκληρης. Θα μείνει στην καρδιά μου και δεν θα μπορέσει να μου το πάρει ποτέ κανείς. Το λέω και συγκινούμαι. «Φεύγω από το Μαρούσι εισπράττοντας μεγάλη αγάπη».

Πώς ζήσατε την πορεία σας όλα αυτά τα χρόνια;

Όταν ήρθα πριν από πέντε χρόνια η ομάδα ήταν σε κατάσταση «αποσύνθεσης». Ήταν στη Β’ Εθνική, είχε πάρει κάποιους παίκτες, επαγγελματίες της κατηγορίας, είχε αρκετά οικονομικά προβλήματα. Παράλληλα, προσπαθούσαν να αποπληρωθούν κάποιοι παίκτες, κάτι που είχε μεγάλη επίδραση και στο αγωνιστικό κομμάτι. Δεν ήταν τόσο καλά τα πράγματα. Επίσης, ο κόσμος είχε αρχίσει να απογοητεύεται και να μη στηρίζει όσο θα έπρεπε την ομάδα. Έβλεπα ότι ο υποβιβασμός στη Γ’ Εθνική ερχόταν. Δεν ήταν εύκολη η κατάσταση. Ούτε μπορούσαμε να βγούμε στην αγορά για κάποιους παίκτες γιατί υπήρχαν κάποια χρέη σε παλαιότερους. Η μόνη λύση ήταν να στηριχθώ σε κάποια παιδιά του εφηβικού τμήματος και να βρω νεαρούς αθλητές που θα είχαν το κίνητρο και τη διάθεση να αγωνιστούν για το Μαρούσι και τη διάθεση να παίξουν μπάσκετ. Ήρθα σε επαφή με τον Γιώργο Σουρλή, τον οποίο γνώριζα από τις μικρές Εθνικές ομάδες. Με βοήθησε πολύ στο να πάρουμε αθλητές νεαρούς και ταλαντούχους. Έτσι ήρθε ένας κορμός από παίκτες, ο οποίος κάθε χρόνο ανανεωνόταν. Βρήκαμε παίκτες που έπαιζαν για την ομάδα. Παίζανε για το μπροστά μέρος της φανέλας και όχι για το πίσω. Αυτός ο κορμός αγάπησε την ομάδα. Εγώ δέθηκα μαζί τους και ο κόσμος άρχισε να συσπειρώνεται γύρω από την ομάδα.

Ακούγεται ως ιδανική «μαγιά» για ένα καλό ξεκίνημα…

Ο κόσμος της ομάδας είναι «μπασκετικός». Οι φίλοι του ΓΣΑ γνωρίζουν μπάσκετ, καθώς ζουν και ασχολούνται με το άθλημα πολλά χρόνια. Ο σύνδεσμος των φιλάθλων δραστηριοποιήθηκε ξανά. Γέμισε καινούρια παιδιά. Είδαν τι κάναμε. Αξιολόγησαν την ομάδα και έμειναν μαζί μας τόσο στις νίκες όσο και στις ήττες. Το σημαντικό είναι ότι όλα αυτά τα χρόνια περνούσαμε καλά όλοι. Από τους παίκτες μέχρι τους φιλάθλους. Χρόνο με το χρόνο βλέπαμε ότι το κλίμα για την ομάδα μας άλλαζε. Ήμασταν μια ευτυχισμένη οικογένεια, με καλές και κακές στιγμές. Είναι συγκλονιστικό να το βλέπεις να συμβαίνει. Δεν μπορεί κανείς να καταλάβει το συναίσθημα αν δεν το ζήσει. Όλα αυτά τα χρόνια κάναμε μεγάλες αγωνιστικές υπερβάσεις και καταφέραμε το Μαρούσι να φτάσει στην Α2. Με χαμηλό μπάτζετ και με αυτή την ψυχή. Φτάσαμε να αγωνιζόμαστε ξανά απέναντι σε επαγγελματικές ομάδες. Είναι γνωστό ότι καλοί Έλληνες παίκτες παίζουν στην Α2. Στην Α1 λόγω των 6 ξένων οι ομάδες παίρνουν λίγους Έλληνες. Εμείς παίζαμε με τον ίδιο κορμό από την Γ’ Εθνική. Και αυτό γεννά συγκινήσεις. Η οικογένειά μου ήταν… Μαρούσι. Είχα δεχθεί περισσότερες από 10 προτάσεις προκειμένου να αναλάβω άλλες ομάδες, ακόμα και μεγαλύτερων κατηγοριών. Δεν τολμούσα να πω στη γυναίκα μου ότι θα φύγω από το Μαρούσι. Είναι οπαδός της ομάδας! Το Μαρούσι έγινε μέρος της ζωής μου.

photo credits: amarysia.gr

Η φετινή χρονιά όμως δεν ήταν ίδια.

Δεν έγινε κάτι διαφορετικό. Κάναμε 11 νίκες με υπερβάσεις. Αυτό που συνέβη ήταν ότι οι ομάδες της Α2 ήταν καλύτερες από ότι τα προηγούμενα χρόνια. Με εξαίρεση τον Εθνικό, όλες οι άλλες ήταν εξαιρετικά δυνατές. Υπήρχε project. Η ομάδα προσπαθούσε να μη χρωστάει σε κανένα, να προωθήσει παιδιά από τις ακαδημίες και να βρει νέα παιδιά που θα επανδρώσουν το ρόστερ με χαμηλό κόστος. Κάποιες από τις ομάδες γνωρίζω ότι έχουν χρέη. Στην αρχή της περιόδου που ολοκληρώθηκε, είχαμε επιλέξει να πάρουμε για ψηλό τον Φιλιππάκο. Με αυτόν ξεκινήσαμε και είχε υπογράψει.

Λίγες ημέρες πριν την έναρξη, ο αθλητής δέχθηκε πρόταση από το Περιστέρι που βρίσκεται στη Basket League. Δεν μπορούσαμε να του στερήσουμε την ευκαιρία να αγωνιστεί στο υψηλότερο επίπεδο. Αυτή είναι η φιλοσοφία μας. Μας επέστρεψε την προκαταβολή και πήγε στο Περιστέρι. Αυτό μας δημιούργησε σοβαρό πρόβλημα στη θέση των ψηλών. Προσπαθήσαμε να πάρουμε ξένο αθλητή. Ψάξαμε απεγνωσμένα. Δεν είχαμε βασικό ψηλό. Ο 18χρονος Χατζηδάκης, στον οποίο στηριχθήκαμε έκανε τρομερό αγώνα. Ο αγώνας συνεχιζόταν. Κάναμε μεγάλη προσπάθεια. Φτάσαμε στα playout και η ομάδα που παίζαμε (σ.σ. Κόροιβος Αμαλιάδας) τερμάτισε 4 βαθμούς πάνω από εμάς. Αυτό σημαίνει ότι ήταν καλύτεροι. Στο κλειστό του Αγίου Θωμά στο δεύτερο παιχνίδι κάναμε την υπέρβασή μας, στείλαμε τη σειρά σε τρίτο παιχνίδι, όμως εκεί δεν τα καταφέραμε. Όμως, ήταν τέτοια η υπέρβαση που ομάδα δεν άντεξε άλλο.

 Θέλω, όμως, να τονίσω εδώ ότι το project της ομάδας παραμένει ενεργό. Εγώ το υπηρέτησα μέχρι την τελευταία ημέρα και ο κόσμος το στήριξε με όλη του την καρδιά.

Ωστόσο, αυτό δοκιμάστηκε πέρσι και η ομάδα σώθηκε στα playout. Βλέποντας όμως τους άλλους αντιπάλους να δυναμώνουν, το Μαρούσι ως ένα σημαντικό brandname δεν υπήρξε η δυνατότητα για το ελληνικό μπάσκετ, να βρει μια επιπλέον χορηγία ή μια οικονομική ενίσχυση για να το σώσει και φέτος;

Η απάντηση είναι όχι. Το brand name είναι τεράστιο. Δυστυχώς ή ευτυχώς, δημιουργήθηκε με την «πλάτη» κάποιου που έβαζε εκατομμύρια. Αυτό θα πρέπει κάποια στιγμή να το καταλάβουν όλοι. Το Μαρούσι υπήρχε και πριν τον Βωβό, με καλές πορείες και οπαδούς που υπάρχουν ακόμα και τώρα, όμως το μεγάλο «μπαμ» για το οποίο μιλούσε όλη η Ευρώπη έγινε επί προεδρίας Βωβού. Ήρθαν παίκτες επιπέδου Euroleague. Από τη στιγμή που αυτό τελείωσε, η ομάδα πήγε στο ερασιτεχνικό μπάσκετ πάλι. Από την αρχή και με χρέη. Οι άνθρωποι της διοίκησης αυτά τα 5 χρόνια έκαναν μεγάλη προσπάθεια να βρει χρήματα. Βρήκε, αλλά όχι όσα θα έδιναν τη δυνατότητα για κάτι παραπάνω. Προσπάθησαν, αλλά δεν υπήρξε κανείς για να βοηθήσει σοβαρά την ομάδα. Η βοήθεια του Δήμου Αμαρουσίου ήταν σημαντική. Μας παραχώρησε δωρεάν τις ώρες του γυμναστηρίου. Προσπαθήσαμε πάρα πολύ. Εξαντλήσαμε τις δυνατότητες. Δεν υπήρχε περισσότερο.

Πώς διαχειριστήκατε την ψυχολογία του τελευταίου εκτός έδρας παιχνιδιού στο οποίο κρινόταν όλη η χρονιά;

Δεν μπορέσαμε να κάνουμε νίκη στην επαρχία. Μάλιστα, πολλές φορές με την έναρξη κάποιων παιχνιδιών βρισκόμασταν πίσω στο σκορ με μεγάλες διαφορές. Σε αυτά τα παιχνίδια θεωρώ ότι χρειαζόμασταν ορισμένους πιο έμπειρους παίκτες που θα «σήκωναν το βάρος». Προσπάθησα δε να τους τονώσω την ψυχολογία πριν τα παιχνίδια. Δυστυχώς, δεν κατάφερα να κάνω τα παιδιά να παίξουν τόσο καλά και εκτός έδρας. Φυσικά αναλαμβάνω την ευθύνη για αυτό. Ίσως δεν κατάφερα να «πείσω» τους παίκτες μου να κάνουν το κάτι παραπάνω και εκτός έδρας. Το θέλαμε πολύ αλλά δεν μπορέσαμε να το κάνουμε. Νομίζω ότι πιάσαμε το «ταβάνι» μας.

Το Πάσχα υπήρξε μια δύσκολη στιγμή για την ομάδα και εσάς. Πόσο επηρέασε την τελική προσπάθεια της ομάδας για τη σωτηρία;

 Δεν νομίζω ότι η ομάδα επηρεάστηκε από αυτό. Και εγώ ακόμα δεν κατάλαβα τι ακριβώς έγινε. Κάποιοι προσπάθησαν να σκεφτούν ότι μια αλλαγή προπονητή πριν τα play out ίσως να έκανε καλό στην ομάδα. Όλα αυτά τα φαντάζομαι, δεν τα ξέρω. Στη συνέχεια, βγήκε η ανακοίνωση των φιλάθλων. Δεν θέλω να σταθούμε σε αυτό. Το γεγονός δεν επηρέασε την ομάδα, ούτε αυτός ήταν ο λόγος που αποχώρησα στο τέλος της περιόδου. Θεωρώ ότι ο κύκλος μου στο Μαρούσι είχε κλείσει.

Μήπως σε εκείνο το σημείο ήταν που αντιληφθήκατε ότι η διαδρομή ολοκληρώνεται;

 Ναι, το ένιωσα αυτό. Δεν κρύβω ότι εκείνη την περίοδο επαγγελματικά μπορούσα να είχα πει «φεύγω». Δεν το έκανα. Το Μαρούσι είναι στην καρδιά μου, είναι η οικογένεια μου. Τα παιδιά μου δεν μπορούσαν να φανταστούν την καθημερινότητά μας μακριά από την ομάδα. Είπα στον εαυτό μου ότι «αν είναι να πέσω, να πέσω με το Μαρούσι». Φεύγω εισπράττοντας μεγάλη αγάπη. Θέλω να σταθώ και στην αγάπη των φιλάθλων της ομάδας.

Κρίνοντας, εκ του αποτελέσματος, ήταν τελικά λάθος η παραμονή μετά την περσινή χρονιά που το project είχε κάνει ήδη την υπέρβασή του;

Έπρεπε να το είχα κάνει πέρσι, αν σκεφτόμουν μόνο επαγγελματικά. Όμως, εγώ επηρεάζομαι από το συναίσθημα σε όλους τους τομείς της ζωής μου. Δεν μπορούσα να το κάνω. Όλα το περίγραμμα ήταν Μαρούσι. Κυκλοφορούσα στον δρόμο με μπλούζες του Αμαρουσίου! Χθες που μάζευα τα πράγματα μου, μάζεψα και 30 μπλούζες της ομάδας! Ασφαλώς και θα μείνουν στη ντουλάπα μου… Όταν είναι μέρος της ζωής σου, η απόφαση γίνεται πιο δύσκολη. Τον πρόεδρο Κώστα Κουτσούκο τον βλέπω σαν τον πατέρα μου. Δεν υπήρχε κάτι που να του ζήτησα 5 χρόνια και να μην το έκανε. Το Μαρούσι πρέπει να προχωρήσει όπως και εγώ.

Σίγουρα μετά από αυτή την πορεία, με την ανακοίνωση της λήξης της συνεργασίας σας, το τηλέφωνο θα πρέπει να χτυπούσε συχνά…

Δέχθηκα πολλές προτάσεις με το τέλος της χρονιάς. Συζήτησα μόνο τρεις από αυτές. Είχα μια πρόταση και από μια πολύ καλή ομάδα της Σουηδίας που παίζει στο Eurocup, δεν πρόλαβα να απαντήσω γιατί επέλεξαν για οικονομικούς λόγους έναν τοπικό προπονητή. Όταν ανακοινώθηκε και επίσημα η αποχώρησή μου από το Μαρούσι, ο πρόεδρος του Ερμή με πήρε τηλέφωνο, πήγα στη Λάρισα, συζητήσαμε και ανακοινώθηκα αμέσως.

Ποιος είναι ο προσωπικός σας στόχος σε αυτή τη νέα πρόκληση;

Η ομάδα είναι ψηλότερου μπάτζετ, πρωταγωνίστησε σοβαρά πέρσι στη κατηγορία, όμως, θεωρώ ότι αφετηρία για όλους ήταν η δουλειά που έγινε στο Μαρούσι. Θέλουν να έχουν μια ομάδα που θα κάνει τη δική της υπέρβαση και να παίζει με την ψυχή της. Έχει κάποιους παίκτες που ήρθαν για να μείνουν. Θα πρέπει να προστεθούν παίκτες που θα έχουν σοβαρές παραστάσεις. Θα μιλήσουμε με όλους, θα συζητήσουμε στα θέλω μας, να φτιάξουμε το επιτελείο. Είναι κάτι που έχω ξεσυνηθίσει να το κάνω, μια που τα τελευταία χρόνια είχα στρώσει μια κατάσταση. Πρέπει κι εγώ να αρχίσω να σκέφτομαι διαφορετικά.

Πώς θα προετοιμαστείτε αυτό το καλοκαίρι σε μια μεταβατική περίοδο για όλο το ελληνικό μπάσκετ, που δεν ξέρετε καν τι ανταγωνισμό θα έχετε, με την πιθανή παρουσία και του Ολυμπιακού; Πώς σχεδιάζετε μια χρονιά σε αυτές τις συνθήκες;

Αυτό είναι ένα θέμα. Το μόνο που μπορούμε να πούμε είναι ότι θα προσπαθήσουμε να είμαστε όσο πιο ανταγωνιστικοί μπορούμε και να πάμε όσο καλύτερα γίνεται, αλλά δεν μπορούμε να μιλάμε καν για στόχους, όταν δεν ξέρουμε ποιοι θα είναι οι αντίπαλοί μας. Θα είναι ο Ολυμπιακός; Αν είναι, θα είναι με μείον 6 βαθμούς; Πώς θα παρουσιαστεί; Θα γίνει αναδιάρθρωση; Τι θα γίνει με Λαύριο και Κολοσσό που είναι καλές ομάδες. Ποιες αποτελούν αυτή την κατηγορία; Πολλά τα ερωτήματα, αλλά αυτό είναι ένα γενικότερο πρόβλημα του ελληνικού μπάσκετ. Εύχομαι να επιλυθεί.

Σε πρώτη συζήτηση είπαμε ότι θα βρούμε παίκτες να παίζουν για το μπροστά μέρος της φανέλας και όχι για το πίσω. Να εμφανίζουμε στο γήπεδο μια ομάδα που θα είναι ανταγωνιστική και θα παίζει για τη φανέλα. Από εκεί και πέρα, ανάλογα με την κατάσταση της κατηγορίας, να βά- λουμε τότε το στόχο. Προσωπικά αισθάνομαι πλήρης ως προπονητής του Ερμή Αγιάς Λάρισας. Είναι τιμή μου που είμαι προπονητής μιας τόσο καλής ομάδας και είναι τεράστια πρόκληση για μένα. Θα είμαι αφοσιωμένος στη δουλειά μου 100%.

Κεφάλαιο Εθνική Ομάδα Γυναικών: Έχει ολοκληρωθεί πλέον ένας κύκλος, αλλά αφήνετε με τους συνεργάτες σας βαριά παρακαταθήκη με πολλές και μεγάλες επιτυχίες. Βάλατε το γυναικείο μπάσκετ στην τηλεόραση, ξέρετε…

Αισθάνομαι περήφανος γι’ αυτό. Μακάρι να έχει συνέχεια. Προσπάθησα αυτά τα χρόνια να βάλω κάποιες νέες κοπέλες στην Εθνική Ομάδα (π.χ. Παυλοπούλου, Χριστινάκη, Φασούλα, Τσινέκε) και να πάρουν όσο γινόταν χρόνο συμμετοχής. Πολλές από αυτές ανταπεξήλθαν και φαντάζομαι ότι θα είναι αυτές που θα βγουν μπροστά στη νέα προσπάθεια που θα γίνει. Θα πρέπει όλοι να έχουν υπομονή και να περιμένουν τη νέα Εθνική Ομάδα που θα δημιουργηθεί.

Δεν υπάρχουν άμεσα διοργανώσεις, υπάρχουν και αποχωρήσεις έμπειρων παικτριών.Θεωρήσατε ότι είναι η κατάλληλη στιγμή να αποχωρήσετε, εφόσον το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα δείχνει να βρίσκεται σε μεταβατική περίοδο;

Νομίζω ότι είναι ώρα να ξεκινήσει μια καινούρια εποχή. Και είναι το καλύτερο να ξεκινήσει τώρα. Μια ανανέωση γενική. Εύχομαι να βγει σε καλό για το μπάσκετ Γυναικών που αποτελεί επίσης μεγάλο κομμάτι της ζωής μου και το έχω υπηρετήσει σε όλες τις ομάδες και τα επίπεδα.