Τι; Δυο μέρες πριν ανοίγει; Δεν νομίζω... Η Εθνική ομάδα των γυναικών έχει κάνει ήδη το check-in της για το Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα που θα πραγματοποιηθεί τον προσεχή Ιούνιο (16-27/6) στα γήπεδα της Τσεχίας και θα δώσει το παρόν στη διοργάνωση για 8η φορά στην ιστορία της από το 2001 όπου σημειώθηκε και η πρώτη της παρουσία στο ραντεβού των καλύτερων εθνικών ομάδων της Ευρώπης (απουσίασε μόνο το 2013).

Ελλάδα, Τσεχία, Γαλλία, Ιταλία, Ρωσία (πολυνίκης από τις συμμετέχουσες), Σλοβενία (η σταχτοπούτα της διοργάνωσης), Ισπανία, Ουκρανία, Τουρκία, Λευκορωσία, Βέλγιο, Ουγγαρία, Λετονία, Μαυροβούνιο, Σερβία (κάτοχος του τροπαίου) και Σλοβακία θα μπουν στην κληρωτίδα στις 9 Δεκεμβρίου και η Εθνική ομάδα μόλις μάθει τους αντιπάλους της θα μπορεί να θέσει και τους πρώτους στόχους της.

Το ταξίδι αυτό ξεκίνησε πριν από ένα χρόνο και κάτι μέρες το Νοέμβριο του 2015 στις 16 του μήνα για την ακρίβεια οπότε και πραγματοποιήθηκε η πρώτη συγκέντρωση αυτής της ομάδας και ξεκινούσε η διαδρομή των προκριματικών για το Ευρωμπάσκετ του 2017 που τελείωσε στις 23 Νοεμβρίου του 2016 εκεί λίγο πριν τα μεσάνυχτα όπου και με τη βούλα οριστικοποιήθηκε η παρουσία του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος στα γήπεδα της Τσεχίας. Ένας χρόνος λοιπόν και τρεις συγκεντρώσεις που περιελάμβαναν από δυο αγώνες η κάθε μια με το τελευταίο αυτό ταξίδι στη Ρωσία να είναι και το πιο απαιτητικό αλλά και κουραστικό.

Το ραντεβού δόθηκε για το βράδυ της Κυριακής στο ξενοδοχείο που είχε καταλύσει η αποστολή. Πρώτος προορισμός το αεροδρόμιο. Ελευθέριος Βενιζέλος-Μόσχα-Κουρσκ κράτησε περίπου 16 ώρες. Η κούραση ήταν το πρώτο πράγμα που είχε να αντιμετωπίσει το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα και μετά η Ρωσία με τα δυνατά κορμιά σε μια έδρα φωτιά. Ένα γήπεδο στολίδι κατάμεστο από 3500 κόσμο. Ζωντανή μουσική σε περίμενε τόσο έξω όσο και μέσα στο γήπεδο. Ο παρουσιαστής υπό τους ήχους της μπάντας έδινε το ρυθμό στα συνθήματα. Τα φουσκωτά χεράκια περίμεναν τους φιλάθλους στις θέσεις τους μέρες πριν τον αγώνα αλλά και ένα φαντασμαγορικό σόου έκπληξη με λέιζερ στο παρκέ του γηπέδου πριν την παρουσίαση των ομάδων.  

Οι προπονήσεις κυλούσαν ομαλά με το προπονητικό τιμ να έχει να λύσει τον πονοκέφαλο της αντιμετώπισης των δυνατών Ρωσικών κορμιών. Στιγμές χαλάρωσης με στοιχήματα για εύστοχα τρίποντα από τη σέντρα (με διαφορετικές νικήτριες κάθε φορά) και βιντεάκια που πρόσφεραν άπλετο γέλιο (τα είδαμε πολλές φορές σε επανάληψη είναι η αλήθεια) επιβεβαίωναν για ακόμα μια φορά και στον πλέον δύσπιστο ότι η Εθνική ομάδα είναι μια οικογένεια.

Τετάρτη λοιπόν και game time... Οι μπλε εμφανίσεις έτοιμες, οι παίκτριες συγκεντρωμένες μπαίνουν στο γήπεδο έτοιμες να τα δώσουν όλα. Στο πρώτο ημίχρονο εξελίχθηκε το χειρότερο σενάριο, η επανάληψη όμως θύμισε το μέταλλο αυτής της ομάδας που διψάει για διάκριση. Το άκουσμα της κόρνας μπορεί να μην βρήκε τις παίκτριες να πανηγυρίζουν αμέσως καθώς όσο σίγουροι και αν ήμασταν όλοι ότι τα αποτελέσματα και οι διαφορές δεν άφηναν εκτός ευρωπαϊκού την Ελλάδα έπρεπε να κάνουμε λίγη υπομονή. Τρεις ώρες περίπου αργότερα μπορούσαμε να ανασάνουμε ελεύθερα καθώς η Fiba έστελνε τα συγχαρητήρια της και τα ποστ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης άρχισαν να πέφτουν βροχή αλλά και τα συγχαρητήρια να δίνονται πλέον δημόσια! Η αλήθεια είναι ότι το μόνο που μου έλειψε ήταν ένας δυνατός πανηγυρισμός (δεν θα υπήρχε τόση αναμονή αν όλα τα παιχνίδια της τελευταίας αγωνιστικής διεξάγονταν την ίδια ώρα κάτι που είναι και το πιο σωστό) αλλά το αποτέλεσμα δεν είναι αυτό που στο τέλος μετράει; Θα υπάρξουν άλλωστε και άλλες ευκαιρίες για πολλούς πανηγυρισμούς.

Το "Ραντεβού στην Τσεχία" ακούστηκε στο λόμπι του ξενοδοχείου λίγα λεπτά πριν αρχίσει τι ταξίδι της επιστροφής που ήταν ακόμα πιο κουραστικό αλλά γλυκό ταυτόχρονα καθώς στις αποσκευές υπήρχε, εκτός των αναμνηστικών και το εισιτήριο της πρόκρισης. Έχοντας ζήσει από κοντά όλη αυτή την προσπάθεια είναι πράγματα που δεν περιγράφονται με λόγια. Αυτή η ομάδα είναι σπουδαία και αξίζει της προσοχής όλων.

Ραντεβού στην Τσεχία λοιπόν σε μερικούς μήνες...