Το ταλέντο και η σκληρή δουλειά, της έδωσαν μια θέση στο Hall of Fame του Robert Morris και με την ολοκλήρωση της κάθε σεζόν ομάδες που πρωταγωνιστούν σε υψηλού επιπέδου πρωταθλήματα αλλά και στην Ευρώπη, θέλουν την υπογραφή της. Μέχρι τώρα Ισπανία, Πολωνία, Ουγγαρία οι σταθμοί της και η πορεία συνεχίζεται με τη φανέλα της Γκντύνια.

Η Άρτεμις Σπανού μίλησε στο Agapotobasket.gr για τη σεζόν που ολοκληρώθηκε, τις 48 ώρες στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, τη νέα πρόκληση σε Πολωνία και Ευρώπη με την φανέλα της Γκντυνια αλλά και τη νέα εποχή της Εθνικής ομάδας, στην οποία καλείται να ηγηθεί και να την οδηγήσει όσο πιο ψηλά γίνεται.  

Στην Πολωνία για τρίτη χρονιά αλλά αλλάζεις πόλη. Τι σε κέρδισε στην Γκντύνια;
Δύο χρόνια στο Πολκοβίτσε το νιώθω πια σπίτι μου να πω την αλήθεια αλλά με τις συνθήκες όπως έχουν διαμορφωθεί, τις οικονομικές, τις ευρωπαϊκές, το Πολκοβίτσε δεν θα παίξει στην Ευρώπη τη νέα σεζόν. Έτσι αποφάσισα, δεχόμενη και μια καλή πρόταση από την Γκντύνια, που είναι πρωταθλήτρια Πολωνίας, θα παίξει και στην Ευρωλίγκα, ότι είναι μια καλή επιλογή για τη συνέχεια της καριέρας μου και είμαι πολύ ενθουσιασμένη να γυρίσω στην Πολωνία. Μου αρέσει το πρωτάθλημα,. το νιώθω οικείο, τους ξέρω, με ξέρουν και πλέον υπάρχει μια νέα πρόκληση πηγαίνοντας σε μια ομάδα που έχει υψηλούς στόχους και στην Ευρώπη και στις εγχώριες διοργανώσεις.  

Ποια είναι τα κριτήρια που εξετάζεις ώστε να επιλέξεις τον επόμενο σταθμό της καριέρας σου;
Πρώτο και βασικό ο χρόνος συμμετοχής μου. Θέλω να είμαι στο γήπεδο, να έχω μεγάλο ρόλο για την ομάδα μου και επίσης θέλω η ομάδα να έχει στόχους. Οι συνθήκες να είναι κατάλληλες και στη Γκντύνια τα βρήκα όλα αυτά και ούτε καν το σκέφτηκα φέτος να πω το ναι.  

Πόσο τοις 100 του τι έχει γίνει η Άρτεμις μέχρι τώρα είναι το ταλέντο και πόσο η δουλειά και οι επιλογές;
Δουλεύω πάρα πολύ, μου αρέσει να είμαι στο γήπεδο και το κάνω όχι μόνο γιατί πρέπει αλλά γιατί το θέλω και το αγαπάω. Υπάρχει ταλέντο αλλά έχω βάλει πάρα πολλή δουλειά για να φτάσω μέχρι εδώ που έχω φτάσει και σαφώς δεν θα σταματήσω. Μέχρι την ημέρα που θα πω δεν μπορώ άλλο και κατ επέκταση θα τερματίσω την καριέρα μου, θα βρίσκομαι στο γήπεδο δουλεύοντας σκληρά.

Ποια είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετωπίζεις εντός παρκέ;
Την Άρτεμις, το μυαλό, το τι σκέφτομαι και πως αντιμετωπίζω εγω εμένα, στις καλές αλλά κυρίως στις δύσκολες ημέρες και αυτό είναι το μεγαλύτερο challenge για μένα μέσα στο γήπεδο.

Η σεζόν όμως δεν ολοκληρώθηκε και έγινε ιδιαίτερη λόγω κορονοϊού: πως το αντιμετώπισες;  
Η αλήθεια είναι οτι η σεζόν πήγαινε πολύ καλά και σε ομαδικό και σε ατομικό επίπεδο. Είχαμε αρχίσει να παίζουμε καλύτερα, είχαμε στόχους να μπούμε στα play-off και να διεκδικήσουμε πράγματα. Ήταν ένα σοκ για εμάς. Παίξαμε 10 Μαρτίου, 12 μας λένε τέλος το πρωτάθλημα και 14 γύρισα Ελλάδα. Ήταν όλα πολύ γρήγορα, δεν προλάβαμε να το επεξεργαστούμε. Εγώ το κατάλαβα αφού γύρισα Ελλάδα και ηρέμησα. Είμαι από το Μάρτιο εδώ και δεν έχει ξαναγίνει αυτό. Ήταν κάτι που δεν με πείραξε ψυχολογικά, δεν μπορούσα να το ελέγξω οπότε έκανα αυτό που έπρεπε. Γύρισα στη χώρα μου, ακολουθούσα τις οδηγίες και περίμενα. Συνέχισα και συνεχίζω τις προπονήσεις μου ώστε να είμαι απόλυτα έτοιμη να επιστρέψω. Ο απολογισμός της χρονιάς ήταν θετικός για μένα και για αυτό ήρθε και η πρόταση από τη νέα μου ομάδα.

Η χρονιά περιελάμβανε και κάτι ακόμα πιο ιδιαίτερο για σένα, το Hall of Fame. Βρέθηκες ξανά για λίγο στην άλλη άκρη του Ατλαντικού για μια μοναδική στιγμή, πως το βίωσες;
Θυμάμαι όταν με πήραν τηλέφωνο να μου το ανακοινώσουν, ήμουν στα βάρη. Ήταν απόγευμα στην Πολωνία, έκανα τις ασκήσεις μου και χτυπάει το τηλέφωνο από τον coach μου που είχα στο κολλέγιο. "Άρτεμις θέλω να σου πω κάτι" μου λέει, αυτό και αυτό. Χάρηκα πάρα πολύ αλλά δεν μπορούσα να το συνειδητοποιήσω. Εκείνη την ημέρα έκανα μια από τις καλύτερες προπονήσεις μου. Ένιωσα περήφανη, γιατί όλες οι ώρες δουλειάς, τα όχι σε ξενύχτια, ανταμείβονται. Tα 4 χρόνια στην Αμερική, μακριά από την οικογένεια σου, τους δικούς σου ανθρώπους, ανταμείφθηκαν. Ένιωσα πάνω από όλα περήφανη για τον εαυτό μου και για όσα έκανα για να φτάσω μέχρι εκεί.

Το να παρευρεθώ στην Αμερική αποφασίστηκε τελευταία στιγμή. Δευτέρα φύγαμε από Πολωνία, πήγαμε παίξαμε ευρωπαϊκό παιχνίδι στη Γαλλία, επιστρέψαμε και έκανα 16 ώρες ταξίδι για να μείνω 1,5 μέρα. Επέστρεψα στην Αμερική και οι 48 ώρες εκεί, είναι γεμάτες από στιγμές που θα μείνουν για πάντα μέσα μου. Δεν υπάρχουν λέξεις να περιγράψω όσα ένιωσα. Χάρηκα πολύ που τους είδα πάλι όλους και ο σεβασμός που υπάρχει είναι αμοιβαίος. Πέρασαν πολλά συναισθήματα από μέσα μου, είδα πολύ κόσμο που δεν τους βλέπω τόσο συχνά, από 17 μέχρι 21 αυτή ήταν η οικογένεια μου. Έπρεπε να βγάλω και ένα λόγο και καθώς το έλεγα και περνούσαν αυτά τα 4 χρόνια, καρέ καρέ από μπροστά μου δάκρυσα.

Κεφάλαιο Εθνική ομάδα: Ποιοί είναι οι στόχοι της Εθνικής ομάδας Γυναικών και τι είναι αυτό που θα την διατηρήσει σε τροχιά επιτυχιών;  
Ο προγραμματισμός μας δεν αλλάζει. Έχουμε τα παράθυρα και άλλα 4 παιχνίδια που θα διεκδικήσουμε την πρόκριση στο Ευρωμπάσκετ και μέσα από αυτό θα είμαστε ακόμα πιο έτοιμες και έμπειρες.

Έχουμε μείνει 4-5 παίκτριες που ήμασταν με τις μεγαλύτερες και έχουμε πάρει πράγματα, έχουμε ζήσει επιτυχίες και έχουμε αισθανθεί το βάρος αυτης της φανέλας.Αυτό που σκέφτομαι αυτή τη στιγμή είναι να περάσουμε αυτά τα πράγματα και στις νέες κοπέλες. Το πόσο σημαντική είναι η Εθνική ομάδα, το πως αγωνίζεσαι για τη χώρα σου, το πάθος την καρδιά και όλα αυτά που βγάζεις, γιατί όντως τα τελευταία χρόνια ξεπερνούσαμε τον εαυτό μας στις επιτυχίες που έχουν γίνει.

Μέσα από αυτή τη διαδικασία εύχομαι να μπορέσουμε (δεν ξέρω πότε θα είναι αυτό) να φτιάξουμε μια ομάδα η οποία να έχει βασικό κορμό για αρκετά χρόνια ακόμα και να μπορέσουμε να φέρουμε τέτοιες επιτυχίες στη χώρα μας και να το περάσουμε κι εμείς στις υπόλοιπες.

Υπάρχουν πολλά παιδιά που ακολουθούν και με την Εβίνα και τη Στέλλα να βρίσκονται στο μπασκετικό χώρο από άλλα πόστα και να εμπνέουν μικρότερες πρέπει οι νεότερες να βάλουν κάποιους στόχους και να δουλέψουν για να φτάσουν εκεί. Υπάρχει υλικό, χρειάζεται δουλειά, χρειάζεται κίνητρο, στόχο από τις ίδιες για να μπορέσουμε και εμείς σαν γενιά να κάνουμε κάτι από την πλευρά μας και να γράψουμε τη δική μας ιστορία.

Η Άρτεμις Σπανού εκτός παρκέ...