Με 25 χρόνια πλέον στα γήπεδα και έχοντας αγωνιστεί σε Ερμή Περάματος, Ατρόμητο Πειραιά, Ακαδημία 1975, Αθηναϊκό, Παναθηναϊκό, Ελληνικό και Ολυμπιακό, η Αφροδίτη Κοσμά ανοίγει μια καινούργια σελίδα, με τη φανέλα της Ελευθερίας Μοσχάτου. Ο πήχης παραμένει ψηλά και όπως παραδέχεται και η ίδια δουλεύει σαν να έχει δέκα χρόνια μπροστά της, γνωρίζοντας καλά τη σημασία της σκληρής προπόνησης και του μη εφησυχασμού, αν θες να πρωταγωνιστείς και να έχεις διάρκεια ως αθλητής.
Το agapotobasket.gr συνάντησε την Αφροδίτη Κοσμά σε αγαπημένες γειτονιές της και μας μίλησε για την σημασία του αθλητισμού, τις απαιτήσεις του πρωταθλητισμού και τα ανεκτίμητα πράγματα που σου προσφέρει, τι πρέπει να αλλάξει στο μπάσκετ γυναικών, τα πέντε χρόνια στον Ολυμπιακό αλλά και τη νέα σελίδα που ανοίγει στην Ελευθερία Μοσχάτου και όσα ακόμα έχει να προσφέρει ως αθλήτρια με την εμπειρία και την αγωνιστικότητα της.
Ένας κύκλος έκλεισε, μετά από πέντε χρόνια στον Ολυμπιακό. Ποιος είναι ο απολογισμός σου;
Θεωρώ στη ζωή ότι όταν μια πόρτα ανοίγει, κάποια άλλη έχει κλείσει. Μετά από πέντε χρόνια, πέντε συνεχόμενα πρωταθλήματα και μάλιστα αήττητα, νομίζω ότι πήρα και έδωσα πάρα πολλά. Νιώθω ότι αποχωρώ γεμάτη, αποκόμισα πολλές όμορφες στιγμές και κάποιες λιγότερο καλές, όμως αυτές με δίδαξαν να είμαι πιο δυνατή για τη συνέχεια.
Την επόμενη σεζόν Ελευθερία Μοσχάτου, ποιοι είναι οι στόχοι σου;
Ήθελα πάρα πολύ να ξεκινήσω κάτι καινούργιο, κάτι διαφορετικό, κάτι που να με γεμίζει εμένα προσωπικά σαν Αφροδίτη, γιατί μετά από 20 χρόνια στην Α1, θα ήθελα πάλι να γυρίσω εκεί που ξεκίνησα, στο να πρωταγωνιστώ σε μια ομάδα και να την βοηθήσω να αλλάξει επίπεδο με την εμπειρία μου και να εδραιωθούμε πιο ψηλά. Οι στόχοι μου είναι και ομαδικοί και προσωπικοί. Θέλω να δώσω την εμπειρία μου και την ενέργεια μου σε αυτή την ομάδα. Νιώθω γεμάτη, νιώθω ότι θέλω να δώσω πολλά στο μπάσκετ γυναικών και νομίζω οτι η Ελευθερία μου δίνει όλα τα εφόδια να το κάνω αυτό. Οι άνθρωποι προσπαθούν να αλλάξουν επίπεδο και έχουν στόχο, παρόλο που διανύουμε μια κρίση. Θέλω να δώσω όλη μου την ψυχή, την εμπειρία, την ενέργεια για να κάνουμε το επόμενο βήμα.
Αθλητισμός: ποια η σημασία του;
Ο αθλητισμός για μένα προσωπικά είναι τα συναισθήματα που σου προσφέρει. Οι εναλλαγές συναισθημάτων και αυτή η συγκίνηση που νιώθεις στον αγώνα, στην προπόνηση, δεν μπορείς να τα ζήσεις πουθενά αλλού. Δεύτερο και σημαντικότερο είναι οι εμπειρίες που κερδίζεις και μέσα από τις οποίες διαμορφώνεις χαρακτήρα. Γίνεσαι πιο πειθαρχημένος, είσαι πιο προσηλωμένος στους στόχους σου, ξέρεις να δουλεύεις, δεν τεμπελιάζεις, ουσιαστικά ζεις, αναπνέεις. Όλα βέβαια είναι πως βλέπει ο καθένας τη ζωή, θέλει να δουλεύει 8 ώρες και να κάθεται στον καναπέ ή θέλει να διεκδικεί πράγματα για τον εαυτό του και να κυνηγάει τα όνειρα του. Αυτό στο προσφέρει ο αθλητισμός, όπως σου προσφέρει και καινούργιες γνωριμίες και φυσικά η υγεία πάνω απ' όλα.
Πρωταθλητισμός: Γιατί να κάνει και γιατί όχι κάποιος;
Ξεκινάς με τον αθλητισμό και απο κει και πέρα βλέπεις τις δυνατότητες σου και αν μπορείς να πας πιο ψηλά. Όπως λένε οι παλιοί, τρώγοντας ανοίγει η όρεξη, έτσι με προπόνηση, με δουλειά, με αγώνα, κάνεις κάθε βήμα και θες να πας και στο επόμενο. Για μένα πάντα πρέπει να κυνηγάς το καλύτερο. Όταν ξεκινάς και είσαι υγιής γιατί να μην ανοίξεις την πόρτα του πρωταθλητισμού; Κερδίζεις πάρα πολλά. Αν δεν έχει κάποιος στην πορεία του σοβαρούς τραυματισμούς, ώστε να τα βρει μπροστά του στο μέλλον, νομίζω ότι κερδίζεις πάρα πολλά. Έχω ζήσει απίστευτες στιγμές με την Εθνική ομάδα, έχω γνωρίσει κόσμο και φίλους από άλλες χώρες, που αν δεν ήταν ο πρωταθλητισμός δεν θα τις ζούσα. Έχω ταξιδέψει σε πολλά μέρη στον κόσμο, πράγματα που δεν θα είχα κάνει αλλιώς. Το να είσαι μέλος της Εθνικής ομάδας και να ακούς τον Εθνικό Ύμνο στην Ιαπωνία, είναι κάτι αξέχαστο και μόνο ο πρωταθλητισμός μπορεί να στο προσφέρει.
Πολλά χρόνια στα γήπεδα: ποιο είναι το μεγαλύτερο κέρδος σου;
Όλα αυτά που έχω ζήσει είναι ένα κέρδος για μένα. Αυτό που είμαι είναι ένα κέρδος, ο χαρακτήρας που διαμόρφωσα, αυτά που έζησα και εξακολουθώ να ζω. Θεωρώ τον εαυτό μου ευλογημένο.
Αν είχες την ευκαιρία τι θα άλλαζες και τι θα ζούσες ξανά;
Δεν θα άλλαζα κάτι, δεν είμαι άνθρωπος που θα άλλαζε κάτι. Ίσως να βελτίωνα κάποια πράγματα που έχουν να κάνουν με τον τρόπο που εγώ δούλευα όταν ήμουν στην ηλικία των 20 που, ίσως μου άφησε ένα μικρό απωθημένο, αλλά είναι πολύ μικρό, ότι δεν έπαιξα σε ομάδα στο εξωτερικό, που θα το ήθελα. Βέβαια μένοντας εδώ, κερδισα άλλα πράγματα που για μένα είναι εξίσου σημαντικά. Θα ζούσα σίγουρα ξανά πολλές στιγμές, δεν ξέρω ποια να πρωτοδιαλέξω. Το triple crown, τις επιτυχίες με την Εθνική το 2009, το 2017, το Παγκόσμιο πρωτάθλημα, το 3on3 στο Ζάππειο. Είναι πολλές οι στιγμές και ξεχνάω αρκετές.
Έχοντας κατακτήσει 9 Πρωταθλήματα Ελλάδος, 7 Κύπελλα Ελλάδος και 1 Eurocup, ποίο είναι το κίνητρο και οι στόχοι της Αφροδίτης Κοσμά και συνεχίζει;
Δεν είσαι ποτέ ευχαριστημένος και δεν χορταίνεις με τίποτα. Τουλάχιστον εγώ δεν είμαι ποτέ ευχαριστημένη με τον εαυτό μου. Πάντα έλεγα ότι θα μπορούσα να είχα κάνει κάτι διαφορετικό ή κάτι παραπάνω. Υπάρχει μια ημερομηνία λήξης στον πρωταθλητισμό, δεν ξέρω αν αργεί για μένα αλλά εγώ δουλεύω σαν να έχω άλλα δέκα χρόνια μπροστά. Αυτή είναι η φιλοσοφία μου και όσο μεγαλώνεις καταλαβαίνεις τη σημασία της δουλειάς. Όταν αφήνεις το σώμα σου σε αφήνει και αυτό. Αν θες να παίζεις και να είσαι υγιής, οφείλεις να δουλεύεις προς αυτή την κατεύθυνση. Κίνητρο μου είναι πάντα ότι θέλω να πετυχαίνω. Έχω μια νέα πρόκληση μπροστά μου φέτος και θέλω να δώσω ότι έχω μέσα μου και πιστεύω έχω να δώσω πολλά.
Είχες την τύχη και την ποιότητα ως αθλήτρια να αγωνιστείς σε πολλές από τις πιο ιστορικές Ελληνικές ομάδες, πως βλέπεις το μέλλον του μπάσκετ γυναικών στην Ελλάδα; Τι άλλο μπορεί και πρέπει να γίνει για να μπει περισσότερο στη συνείδηση του κόσμου το μπάσκετ γυναικών;
Νομίζω να αλλάξει λίγο η αντιμετώπιση που έχουμε στο πως οι ομάδες αξιοποιούν τις υποδομές τους, πως οι ίδιοι οι προπονητές πρέπει να συμπεριφέρονται και να δώσουν κίνητρο στις νέες αθλήτριες. Πρέπει να περάσουν τη φιλοσοφία του να δουλεύουν. Επειδή έχουν αλλάξει οι εποχές πρέπει να δώσουν και να δώσουμε όλοι στα παιδιά πρότυπα. Δυστυχώς βλέπουμε ότι δεν υπάρχουν πολλά νέα ταλέντα, όχι τόσα πολλά όσο στη δικιά μου γενιά, οπότε κάτι γίνεται λάθος. Πρέπει να το βρούμε αυτό το λάθος, είτε ξεκινάει από τη ομοσπονδία, είτε από τις ομάδες, είτε από τους προπονητές και πρέπει να μπει ένα στοχευμένο πρόγραμμα, από όλους. Να κοιτάξουμε την επαρχία, καθώς δεν πιστεύω ότι της έχουμε δείξει την προσοχή που πρέπει αυτή την περίοδο. Να αλλάξουμε την οπτική γωνία των πραγμάτων και τον προγραμματισμό που υπάρχει στο αναπτυξιακό κομμάτι. Να κοιτάξουμε να δουλέψουμε σωστά και τις αθλήτριες που μπορεί να μην είναι στα πέντε πρώτα ταλέντα αλλά δουλεύουν πολύ. Ένα μότο μου στον πρωταθλητισμό και στη ζωή είναι ότι "η σκληρή δουλειά νικάει το ταλέντο, όταν το ταλέντο κοιμάται", όταν δηλαδή εφησυχάζεται και δουλεύει λιγότερο. Η τεχνολογία επίσης έχει μπει για τα καλά στον αθλητισμό και υπάρχουν και άλλοι κλάδοι που μπορούν να προσφέρουν πολλά, όπως η ψυχολογία, τα εργομετρικά κλπ. Όλα αυτά θα πρέπει να μπουν σε μια βάση προς όφελος των παιδιών και του μέλλοντος του αθλήματος.
Γνωστό πειραχτήρι που σου αρέσει να βγάζεις παρατσούκλια, ποιο θα έδινες στον εαυτό σου;
Κυκλοφορούν πολλά για μένα, δεν ξέρω τι θα έδινα εγώ γι αυτό κρατάω αυτά που δίνουν οι άλλοι σε μένα!
Θέλω να κλείσουμε με μια συμβουλή που θα έδινες στα μικρά κορίτσια που ξεκινούν τώρα την ενασχόληση τους με το μπάσκετ.
Αν το αγαπάνε πραγματικά να μη το παρατήσουν ποτέ και αυτό που λέω πάντοτε όταν βρίσκομαι σε κάποιο καμπ και έχω την ευκαιρία να μιλήσω στα παιδιά, κάτι που μου δίνει μεγάλη χαρά, είναι "όλα μα όλα μπορούν να τα προλάβουν αρκεί να θέλουν, πάντα υπάρχει χρόνος αρκεί να υπάρχει προγραμματισμός, όρεξη και διάθεση". Πάντα να δουλεύουν με υπομονή, να μην περιμένουν την ανταμοιβή εκείνη την ώρα, η ζωή θα τους επιστρέψει τη δουλειά που κάνουν σίγουρα. Να κυνηγάνε τα όνειρα τους.
Η Αφροδίτη Κοσμά εκτός παρκέ...
