Έλενα Μποσγανά: «Μόνο το ταλέντο δεν φτάνει χωρίς σκληρή δουλειά»

Written by  Αυγ 19, 2020

Με το βλέμμα στο μέλλον, με τους στόχους ψηλά αλλά με πλήρη συναίσθηση της δουλειάς που χρειάζεται για να τους πετύχει, η Έλενα Μποσγανά ετοιμάζεται για την τελευταία της χρονιά στην Ελλάδα, πριν το υπερατλαντικό ταξίδι και την πρώτη πρόκληση του κολλεγίου.


Φιλόδοξη αλλά ταυτόχρονα και πολύ ταπεινή. Γνωρίζει το ταλέντο που έχει αλλά και ότι χωρίς δουλειά δεν φτάνει για να κατακτήσει τα όνειρα της, τα οποία δεν έχουν όρια και φτάνουν μέχρι το WNBA και την καθιέρωση στην Ευρωλίγκα. Με την απόλυτη στήριξη της οικογένειας της κρίνει τον εαυτό της αυστηρά και θέλει να μιλάει στο γήπεδο με τις εμφανίσεις της.

Η Έλενα Μποσγανά, μίλησε στο agapotobasket.gr και τη Σεβαστή Βρακατσέλη, για την επιστροφή στη δράση, το Standford, το ACS και την πολύτιμη βοήθεια του, τη συμβολή της οικογένεια της, την Εθνική ομάδα αλλά και το μέλλον του μπάσκετ Γυναικών.

Επιστροφή στη δράση μετά από αρκετούς μήνες, πόσο εύκολο ήταν και πόσο σου είχε λείψει;
Μου είχε λείψει πάρα μα πάρα πολύ και ήταν πάρα πολύ δύσκολο. Είχαμε πολλές απώλειες, έλειπαν πολλά κορίτσια και ήταν λίγο δύσκολο αυτό όσον αφορά την προσαρμογή, αλλά ήμασταν ενάμιση μήνα και κάναμε προετοιμασία και πήγαμε αρκετά έτοιμες νομιζω.

Δεύτερη θέση με τον Κρόνο και πρώτη σκόρερ της διοργάνωσης. Ποιος είναι ο προσωπικός σου απολογισμός από το Πανελλήνιο Νεανίδων;
Δεδομένων των συνθηκών θεωρώ ότι κάναμε μια πάρα πολύ καλή προσπάθεια. Η Ηλιούπολη δίκαια βγήκε πρωταθλήτρια, έπαιξε καλύτερα από εμάς στο μεταξύ μας παιχνίδι αλλά ή προσπάθεια μας ήταν εμφανής και κάναμε ότι μπορούσαμε.  

Ακολουθεί μια ακόμα χρονιά με τον Κρόνο, η τελευταία στην Ελλάδα, ποιοι είναι οι στόχοι σου;
Θέλω να τα πάμε, πρώτα ο Θεός, καλά στην Α1, αν μας το επιτρέψει ο κορωνοϊός. Έχω μια ανησυχία να δω πως θα διεξαχθεί το πρωτάθλημα. Προσωπικά θέλω να βελτιωθώ όσο περισσότερο μπορώ, ώστε να πάω όσο πιο καλά προετοιμασμένη στην Αμερική.

Ένα χρόνο νωρίτερα ήρθε η υποτροφία από το Stanford. Υπήρχαν και άλλες προτάσεις; Τι σε έκανε να πεις το ναι;
Είχα αρκετές προτάσεις από την 1η Σεπτέμβρη που μπορούσαν τα Πανεπιστήμια να μιλήσουν μαζί μας. Επέλεξα το Stanford, κυρίως λόγω του ακαδημαϊκού και του αθλητικού επιπέδου που συνδυάζει. Ο συνδυασμός αυτών των δύο σε αυτό το πανεπιστήμιο είναι κορυφαίος και ίσως είναι από τα καλύτερα στην Αμερική, οπότε αυτός ήταν ο λόγος. Οι προπονήτριες ήταν πολύ θετικές με μένα, με πίστευαν και μου το έλεγαν και αυτό με έκανε να πω το ναι. Επειδή το Stanford είναι ακαδημαϊκά καλύτερο η εισαγωγή δεν είναι απλή, μου ζήτησαν και κάποια άρθρα που έπρεπε να γράψω ώστε να με δεχτεί πρώτα το κολλέγιο σαν σχολείο, σε ακαδημαϊκό επίπεδο και μετά σαν αθλήτρια. Άλλα κολλέγια δεν ζητάνε κάτι αντίστοιχο από αθλητές, αλλά εμένα με ιντρίγκαρε αυτό. Τελειώνοντας τις σπουδές μου με ένα πτυχίο του  Stanford και τελειώνοντας το μπάσκετ, θα μπορώ να κάνω πολλά πράγματα, οπότε χαίρομαι ιδιαίτερα που θα είμαι εκεί.  

Γνωρίζεις από Αμερικάνικη εκπαίδευση καθώς φοιτάς στο ACS, από όπου αποφοίτησε και η Παυλοπούλου πριν το υπερατλαντικό ταξίδι. Πόσο σε βοηθάει αυτό;
Ο πρωταρχικός λόγος που πήγα στο ACS ήταν αυτός, να μάθω το αμερικάνικο σύστημα και να εξοικειωθώ με τη γλώσσα καθώς δεν είχα καθημερινή τριβή. Με βοήθησε πάρα πολύ στην επικοινωνία. Η κ. Άννη Κωνσταντινίδου με βοήθησε πάρα πολύ και έχω πάρα πολλούς ανθρώπους δίπλα μου. Και αθλητικά επίσης, το σχολείο προσφέρει πολλά στα παιδιά, δηλαδή κάνουμε πρωινές προπονήσεις, μας παρέχει το γήπεδο, που στην Ελλάδα δεν υπάρχουν πολλοί να σου παρέχουν ότι χρειάζεσαι για να δουλέψεις σωστά.  

Έχεις ένα όνομα που δύσκολα αποφεύγεις την ερώτηση του ρόλου του πατέρα σου στην πορεία σου.
Ισχύει αυτό, αλλά εγώ όταν ήμουν μικρή δεν καταλάβαινα τις επιρροές του μπαμπά. Ναι έλεγαν ότι ο μπαμπάς παίζει μπάσκετ αλλά εμένα δεν με ένοιαζε τι κάνουν οι γονείς μου. Και η αλήθεια είναι ότι έκανα από μικρή πολλά αθλήματα, μπαλέτο, κολύμβηση, στίβο, ακόμα και παραδοσιακούς χορούς, απλά στο σχολείο, έπαιζα στην ομάδα του σχολείου. Μετά συζητάμε μια μέρα με τον μπαμπά, να πάω να γραφτώ σε μια ομάδα, πήγα στον Κρόνο, όπου έμεινα επτά χρόνια και αποφάσισα να το ακολουθήσω.

Και οι δύο γονείς σου έχουν παίξει μπάσκετ, δεν θα σε ρωτήσω πως επέλεξες το μπάσκετ, αλλά αν θυμάσαι την πρώτη σου επαφή με την πορτοκαλί μπάλα;
Οι γονείς μου με άφησαν να κάνω ότι θέλω και δεν ήταν μονόδρομος για μένα το μπάσκετ. Με έβαλαν σε πολλά αθλήματα και όλα μου έδωσαν κάτι που με βοηθάει τώρα στο μπάσκετ, ακόμα και από τους παραδοσιακούς χορούς πήρα. Θυμάμαι την πρώτη μέρα που πήγα στον Κρόνο χαρακτηριστικά, που μπήκα στο γήπεδο με ένα κοντό σορτσάκι, γιατί δεν ήξερα τι έπρεπε να φορέσω. Ξεκινήσαμε και μπήκα στο πρόγραμμα να κάνω προπόνηση, που δεν είχα ξανακάνει ποτέ και ήταν πάρα πολύ παράξενο για μένα. Μας έβαλε όλες μαζί να κάνουμε τα ίδια πράγματα ο προπονητής και να έχουμε κάποιο στόχο, αλλά μου άρεσε πάρα πολύ και ήμουν πολύ ενθουσιασμένη κάθε φορά που γυρνούσα σπίτι. Στα ομαδικά αθλήματα μαθαίνεις και να μοιράζεσαι και να συμβιβάζεσαι με κάποιον τρόπο. γιατί καμιά φορά μπορεί να μην τα πηγαίνεις καλά με κάποιον συναθλητή σου και αυτό να πρέπει να το πνίξεις για το καλό της ομάδας. Με την ομαδική δουλειά μόνο έρχονται τα καλύτερα αποτελέσματα και αυτό σε βοηθάει γενικά και στη ζωή σου. Έχεις μεγαλύτερη ενσυναίσθηση και τα ομαδικά σπορ σε βοηθάνε περισσότερο να ενταχθείς σε ένα σύνολο.

Ζητάς τη συμβουλή τους;
Κατευθείαν. Μου τη λένε και αναζητώ να μου πουν αυτά που χρειάζεται να διορθώσω.Το να σου λένε τα καλά και να νιώθεις καλά μέσα σου, φυσικά και είναι σημαντικό και να ξέρεις ότι κάτι κάνεις καλά, αλλά από κει και πέρα εγω αναζητώ το καλύτερο καλύτερο καλύτερο, οπότε με το να μου λένε αυτά που δεν κάνω τόσο σωστά, με βελτιώνουν. Η μαμά μου είναι γυμνάστρια και με τον μπαμπά κάνουμε καμιά φορά και προπόνηση μαζί, και είναι μεγάλο προνόμιο επίσης το γεγονός ότι έχω μέσα στο σπίτι μου ανθρώπους που μπορούν να με βοηθήσουν όσο πιο πολύ μπορούν

Κάνετε διαγωνισμούς μεταξύ σας;
Κάνουμε συνέχεια. Μέχρι κάποιο διάστημα με κέρδιζε, τώρα έχω βρει τι πρέπει να κάνω και είμαι σε καλό σημείο. Τον κερδίζω σε μερικά αλλά η εμπειρία ξέρει ακόμα να κερδίζει και ξέρει να παίζει και με το μυαλό μου πάρα πολύ αλλά είμαι σε πολύ καλό δρόμο.

Σε έχει δυσκολέψει ποτέ το όνομα που κουβαλάς;
Όχι να πω την αλήθεια. Παλιά λέγανε το παιδί του Μποσγανά, αλλά όσο περνάει ο καιρός φτιάχνω το δικό μου όνομα και είμαι η Έλενα και έτσι θέλω να με αντιμετωπίζουν κιόλας όλοι.

Σε άγχωσε ότι πολλοί περιμένουν πολλά από σένα ειδικά όταν άρχισε να φαίνεται το ταλέντο σου;
Δεν το σκέφτηκα ποτέ έτσι. Έκανα αυτό που μου άρεσε, αυτό που με ευχαριστούσε και από κει και πέρα δεν είχα θέμα του τι περιμένει ο κόσμος από μένα. Δεν με απασχολεί τι περιμένουν οι άλλοι από μένα. Εγώ ξέρω ότι έχω πολύ υψηλούς στόχους, ξερω τι θέλω να καταφέρω στη ζωή μου και είμαι εγώ πρώτα από όλα πολύ αυστηρός κριτής του εαυτού μου.

Ποια είναι η πιο σημαντική συμβουλή που σου έχουν δώσει και ακολουθείς πιστά;
Να δουλεύω σκληρά αν μου αρέσει αυτό που κάνω και να είμαι πάντα ταπεινή. Θέλω να μιλάω μέσα στο γήπεδο.

Μέχρι που φτάνουν τα όνειρα της Έλενας;
Πάρα πολύ μακριά. Είμαι πολύ φιλόδοξη και με τη σωστή δουλειά πιστεύω θα τους καταφέρω. Θέλω να δουλέψω πολύ. Βλέπω ότι μερικοί περιμένουν αποτελέσματα χωρίς να δουλέψουν, ότι όλα θα είναι τέλεια στη ζωή τους χωρίς να κάνουν κάτι, που με βρίσκει εντελώς αντίθετη. Πιστεύω ότι αργά ή γρήγορα ότι δίνεις παίρνεις και μπορεί η ανταμοιβή να μην έρθει γρήγορα. Είμαι αρκετά συνειδητοποιημένη σε αυτό. Μπορεί να δουλέψω, να μην μου βγει κάτι που θέλω εκείνη τη στιγμή, να δουλέψω ξανά και ξανά αλλά εν τέλει ότι αξίζεις παίρνεις. Δεν θέλω να σταματήσω και να πω αχ θα μπορούσα να κάνω κάτι καλύτερο.

Πόσο σε αγχώνει πως είσαι από τα μεγαλύτερα ταλέντα της Ελλάδας και πως το διαχειρίζεσαι αυτό;
Δεν δίνω ιδιαίτερη βάση. Εγώ κοιτάω να βελτιώνω το παιχνίδι μου και την Έλενα όσο περισσότερο μπορώ. Το να λένε ότι είμαι μεγάλο ταλέντο είναι προς τιμήν μου και χαίρομαι ιδιαίτερα αλλά μέχρι εκεί. Μόνο το ταλέντο δεν φτάνει χωρίς σκληρή δουλειά. Είναι καλό να έχεις αυτοπεποίθηση και να δουλεύεις για αυτό αλλά να είσαι και ταπεινός. Δεν υπάρχει λόγος να δείχνεται κάποιος, η έπαρση δεν οδηγεί πουθενά.

Εθνική ομάδα: Ντεμπούτο από μικρή στη Γυναικών, σκέψεις και συναισθήματα.
Από μικρή πήγαινα και έβλεπα τους αγώνες στη Χαλκίδα και έλεγα θέλω να παίξω στην Εθνική Γυναικών. Ήρθε η κλήση και χάρηκα΄τόσο πολύ. Δεν το πίστευα. Τεράστια τιμή να φοράς τη φανέλα με το εθνόσημο. Με βοήθησαν πολύ και οι προπονητές μου στην Εθνική ομάδα, με έβαλαν στην ομάδα, μας έδωσαν τους ρόλους μας και ένιωσα ότι περιμένουν κάτι από μένα, οπότε αυτό με ώθησε περισσότερο και ήρθε και η καλή εμφάνιση στην πρώτη επίσημη συμμετοχή.  Θέλω να έρθουν πολλές επιτυχίες στο μέλλον.

Είσαι κομμάτι από το μέλλον του αθλήματος. Βλέποντας τα παιδιά της ηλικίας σου ποιο θεωρείς ότι θα είναι το μέλλον του μπάσκετ γυναικών;
Βλέπω πολλά παιδιά που τους αρέσει το μπάσκετ και πιστεύω στο μέλλον να έχουμε κάποια εξέλιξη. Βέβαια οι συνθήκες δεν ευνοούν γενικά αλλά πιστεύω ότι με την κατάλληλη καθοδήγηση, τη σωστή δουλειά και να το θέλουν μπορεί να φτάσουν κάπου. Αν κάτι δεν βγαίνει από μέσα σου δεν βγάζει πουθενά.

Μετά το μπάσκετ ποια άλλη αγάπη έχει η Έλενα; πως χαλαρώνει και περνάει τον ελεύθερο χρόνο της;
Τον περιορισμένο ελεύθερο χρόνο μου τον περνάω με τους φίλους και την οικογένεια μου, βλέπω ταινίες αλλά και μια τηλεόραση στο σπίτι δείχνει συνέχεια μπάσκετ...

Θα ήθελα να κλείσουμε με μια ευχή για το μέλλον.
Να είμαστε υγιείς και όλοι να εκπληρώνουν τα όνειρα και τους στόχους τους.

Η Έλενα Μποσγανά εκτός παρκέ...

Σεβαστή Βρακατσέλη

Αγαπώ τον αθλητισμό ---> Αγαπώ το μπάσκετ ---> Βρίσκομαι εδώ!



Η τρέλα για τον αθλητισμό και τα media έβαλε μέσα της το μικρόβιο της δημοσιογραφίας.Το μεράκι έγινε πράξη όταν πέρασε τη πόρτα του Κέντρου Αθλητικού Ρεπορτάζ . Το ταξίδι στο χώρο της δημοσιογραφίας μόλις είχε αρχίσει. Λίγα χρόνια μετά με την φλόγα να μένει ακόμα ζωντανή μικρότερες και  μεγαλύτερες διαδρομές σε μονοπάτια του έντυπου και ηλεκτρονικού τύπου και του ραδιοφώνου οδήγησαν στη συνεργασία με το "Αγαπώ το μπάσκετ"
             
Ένα ζευγάρι παπούτσια, μία μπάλα, ένα γήπεδο και... όλα αρχίζουν! 
Και επειδή η μαγεία των σπορ δεν έχει τελειωμό, η πορτοκαλί θεά είναι ανεξάντλητη  με  το θέαμα στο επίκεντρο και κάθε γωνιά της γης έχει κάτι διαφορετικό είμαστε εδώ για να σας παρουσιάσουμε μέσα από την δικιά μας οπτική κάθε της γωνιά!

Leave a comment

Make sure you enter all the required information, indicated by an asterisk (*). HTML code is not allowed.