Της Άρτεμις Σπανού είναι πλέον στη Γαλλία καθώς μετά από χρόνια άφησε την Πολωνία για μια νέα πρόκληση, σε μια ομάδα, που όπως και στην προηγούμενη, έχουν αγωνιστεί τόσο η Εβίνα Μάλτση όσο και η Στέλλα Καλτσίδου.

Πριν βρεθεί στο νέο της "σπίτι", το agapotobasket.gr συνάντησε την Άρτεμις Σπανού, που αλλού, στο γήπεδο ανάμεσα στις προπονήσεις της και μας μίλησε για την σημασία της μεταβατικής περιόδου, την πορεία της Εθνικής ομάδας, την Πολώνία, αλλά και τη νέα πρόκληση που ακούει στο όνομα Μπουρζ.

Και τα καλοκαίρια το δεύτερο "σπίτι" σου είναι το γήπεδο. Πόσο σημαντική είναι η μεταβατική περίοδος για έναν αθλητή;
Μου αρέσει αυτή η περίοδος καθώς έχεις χρόνο να δουλέψεις σε πράγματα, έχεις το χρόνο να βάλεις πράγματα στο παιχνίδι σου, να φτάσεις στα όρια σου κάτι που μέσα στη σεζόν δεν είναι τόσο εύκολο. Είναι πάρα πολύ σημαντική. Προετοιμάζεσαι για την επόμενη σεζόν και για τα επόμενα χρόνια της καριέρας σου. Όσο καλύτερη δουλειά κάνεις στην off-season τόσο περισσότερα χρόνια μπορείς να παίξεις, τόσο περισσότερο μπορείς να βελτιώσεις το παιχνίδι σου, οπότε γουστάρω πάρα πολύ την off season και το ότι είμαι στο γήπεδο.

Τι άλλο μπορεί να βελτιώσει στο παιχνίδι της η Άρτεμις Σπανού;
Πάντα θα υπάρχει κάτι που θα μπορώ να βελτιώσω. Προσπαθώ αυτά που κάνω καλά να τα κάνω ακόμα καλύτερα και να προσθέσω και νέα πράγματα στο παιχνίδι μου που θα με βοηθήσουν να εξελιχθώ και να ανταποκριθώ σε νέες καταστάσεις, όπως είναι τώρα η καινούργια λιγκα που θα βρεθώ, η Γαλλική. Αν σε έχουν σκαουτάρει πολύ και καλά, χρειάζεται να βάλεις κάτι παραπάνω στο παιχνίδι σου και να μην είσαι προβλέψιμη. Δουλεύω σε όλα καθώς όλα μπορώ να τα βελτιώσω.  

Ένα ακόμα γαλανόλευκο καλοκαίρι ολοκληρώθηκε με λίγο γλυκόπικρη γεύση. Ποιος είναι ο απολογισμός του Ευρωμπάσκετ 2023;
Γλυκόπικρη η γεύση γιατί, κατά τη γνώμη μου, παίξαμε καλά, βγάλαμε πράγματα, βγάλαμε το ελληνικό στοιχείο που πάντα έχει η Εθνική ομάδα, το πάθος, την ενέργεια, το μαζί, το τα κάνω όλα για να κερδίσω το παιχνίδι από όλες τις παίκτριες. Θα μπορούσαμε σίγουρα να πάμε καλύτερα. Δεν είχαμε την τύχη, δεν ήταν αυτή η χρονιά μας, αλλά θα κρατήσω τα θετικά. Σίγουρα είναι μαθήματα για όλες μας. Είμαστε νεανική ομάδα και έχουμε μέλλον. Για όλες μας και για όλους μας ήταν ένα μάθημα και ελπίζω να μάθουμε από αυτό και από το Νοέμβριο, από τα παράθυρα, να βγάλουμε την πικρία που έμεινε μετά το ευρωπαϊκό και να περάσουμε σε ακόμα ένα και να τα πάμε καλύτερα.

Δύο χρόνια μαζί με τους καινούργιους προπονητές, δενόμαστε πιο πολύ κάθε φορά που βρισκόμαστε. Δείξαμε ότι μπορούμε και είναι στο χέρι μας να το κάνουμε πράξη την επόμενη φορά. Όλες οι ομάδες θα βελτιωθούν σίγουρα, οπότε στο χέρι μας είναι η κάθε μια ατομικά να δουλέψει και αυτό στη συνέχεια να το μεταφέρουμε στην ομάδα.    

Μια ακόμα αρχηγός αποχαιρέτησε την Εθνική Γυναικών, η Κατερίνα Σωτηρίου.
Σταματούν όλες οι παλιές μου συμπαίκτριες και σιγά σιγά καταλαβαίνω ότι μεγαλώνω και εγώ. Η Κατερίνα είναι μεγάλο κομμάτι της Εθνικής ομάδας, με πολλά χρόνια στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα. Και από αυτήν έχω μάθει πολλά πράγματα και σίγουρα θα είναι πάντα στο πλευρό μας και θα μας υποστηρίζει.  

Σειρά σου πλέον να γίνεις αρχηγός αυτής της ομάδας. Τι έχεις κρατήσει από τις προηγούμενες αρχηγούς και θες και εσύ με τη σειρά σου να το αφήσεις παρακαταθήκη στις επόμενες;
Έχω μάθει πολλά πράγματα και από την Εβίνα και τη Στέλλα και την Κατερίνα και από όλες τις αθλήτριες, Τούλα, Όλγα, Λολίτα, όλες όλες μην ξεχάσω κάποια. Αυτό που θα ήθελα εγώ να αφήσω στις επόμενες γενιές είναι η νοοτροπία που έχει αυτή η ομάδα, η άμυνα, η σκληρή δουλειά, η ομαδικότητα, το πάθος, η ενέργεια και η αγάπη για τη χώρα σου. Να παίζουν οι παίκτριες και να θέλουν να κερδίζουν για τη χώρα τους, που το λέω και ανατριχιάζω, Να ανατριχιάζεις στον Εθνικό Ύμνο και να θες να είναι είσαι εκεί και να φοράς τη γαλανόλευκη φανέλα.  

Πολκοβίτσε και Γκντύνια σε κράτησαν αρκετά χρόνια στην Πολωνία. Τι είναι αυτό που σε κράταγε στην Πολωνία;
Πέντε χρόνια έκλεισα στην Πολωνία. Μεγάλο κεφάλαιο η Πολωνία στην καριέρα μου και μεγάλο σχολείο. Όταν πήγα την πρώτη μου χρονιά ήταν από τα καλύτερα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα. Έμαθα πολλά από πολύ καλούς προπονητές και συμπαίκτριες. Μεγάλωσα σαν παίκτρια και όσα μάθαινα τα μετέφερα και στην Εθνική ομάδα. Η Πολωνία και ειδικά το Πολκοβίτσε, που πέρασα τα τέσσερα χρόνια, είναι μέσα στην καρδιά μου. Το νιώθω οικογένεια. Πάντα θα θέλω να είναι ένα υγιές σωματείο και να πηγαίνει καλά. Μεγάλο μάθημα για μένα και με έχει βοηθήσει για αυτό που είμαι τώρα.    

Τι είναι αυτό που άλλαξε τα δεδομένα φέτος και μετακόμισες Γαλλία;
Ήθελα κάτι καινούργιο, κάτι διαφορετικό. Πίστευα ότι είχε έρθει η ώρα μετά από τα διαδοχικά χρόνια στην Πολωνία να ζήσω μια άλλη εμπειρία και ένα διαφορετικό πρωτάθλημα. Η Γαλλία και η Ισπανία είναι από τα κορυφαία πρωταθλήματα αυτή τη στιγμή στις γυναίκες. Πιο μικρή έλεγα ότι ποτέ δεν θα πάω Γαλλία, γιατί δεν είχα το ύψος, τη δύναμη. Τώρα νιώθω έτοιμη και εγκεφαλικά και σωματικά να ανταποκριθώ σε ένα τέτοιο πρωτάθλημα και στην πρόκληση του. Η σκληρή δουλειά συνεχίζεται.  

Τι στόχους βάζεις για τη νέα χρονιά;
Η Μπουρζ είναι μια από τις καλύτερες ομάδες της Γαλλίας. Σίγουρα στόχος είναι και το πρωτάθλημα και το Κύπελλο. Θα παίξουμε και στο Eurocup, οπότε υψηλοί στόχοι και στην Ευρώπη καθώς το έχει κερδίσει και πριν δύο χρόνια. Σε όποια ομάδα πηγαίνω θέλω να κερδίζω το πρωτάθλημα και προσωπικοί στόχοι είναι να βοηθήσω την ομάδα να πετύχει τους στόχους της. Δεν θα σταθώ σε νούμερα και στατιστικά γιατί ποτέ δεν ασχολήθηκα με αυτά. Για μένα μια επιτυχημένη χρονιά σαν παίκτρια είναι η ομάδα μου να έχει φτάσει και να έχει ξεπεράσει το επίπεδο που είναι και τους στόχους που θέτει.