Η γκαρντ των Κυπελλούχων Ελλάδας μίλησε στο agapotobasket.gr για την κατάκτηση του πρώτου τροπαίου της χρονιάς, την αγάπη της για τον Παναθηναϊκό, το τραγούδι που μπήκε ξαφνικά στη ζωή της, ενώ δεν έκρυψε πως τα επόμενα χρόνια ονειρεύεται να κάνει τη δική της οικογένεια.
Το καλοκαίρι μετακινήθηκες από τον Παναθηναϊκό στο Ελληνικό. Πόσο εύκολη ήταν η απόφαση και τι σε οδήγησε σε αυτήν;
«Ήταν πάρα πολύ δύσκολη η απόφαση μου. H αλήθεια είναι ότι προτεραιότητα και επιθυμία μου ήταν να μείνω στον Παναθηναϊκό, αλλά, όπως φάνηκε, ήταν μόνο δικιά μου. Από κει και πέρα, δεν δυσκολεύτηκα να πάρω την απόφαση μου. Με το που μου εξέφρασαν οι άνθρωποι του Ελληνικού και συγκεκριμένα η προπονήτρια μου την επιθυμία τους να με εντάξουν στην ομάδα, δέχθηκα. Είναι η καλύτερη ομάδα στην Ελλάδα με έναν αξιόπιστο πρόεδρο και δεν μπήκα καν στην διαδικασία να σκεφτώ κάτι άλλο. Είμαι πολύ καλά εδώ και η φράση "κάθε εμπόδιο για καλό" μου ταιριάζει πολύ στην συγκεκριμένη φάση.»
Τι σημαίνει το κεφάλαιο “Παναθηναϊκός” για σένα;
«Για μένα μέχρι τώρα ο Παναθηναϊκός είναι το μεγαλύτερο μπασκετικό κεφάλαιο στη ζωή μου! Τα έχω πει πολλές φορές στο παρελθόν. Αξέχαστος κόσμος, συγκινητικός ως προς την αγάπη του στο πρόσωπο μου, συγκλονιστικές στιγμές που δεν τις αλλάζω με τίποτα. Τρία χρόνια μαγικά!»
Έχεις δηλώσει στο παρελθόν "Νιώθω τον Παναθηναϊκό οικογένειά μου και τον «Τάφο του Ινδού» σπίτι μου". Θα ξαναγύριζες;
«Αυτό ισχύει και δεν θα αλλάξει πότε. Ο Παναθηναϊκός και ο κόσμος του είναι και θα είναι για πάντα στην καρδιά μου .Τώρα, το αν θα ξαναγύριζα, δεν ξέρω να σου απαντήσω, γιατί ποτέ δεν ξέρεις πως τα φέρνει η ζωή. Πάντως αυτή την στιγμή είμαι ευτυχισμένη στην ομάδα που είμαι!»
Οι φετινοί σου στόχοι με το Ελληνικό;
«Οι φετινοί στόχοι μου με το Ελληνικό δεν μπορεί να είναι άλλοι από την κατάκτηση του double. Προσωπικά, να μπορώ να αντεπεξέλθω στις προσδοκίες της ομάδας. Ο πρώτος στόχος έχει ήδη επιτευχθεί έστω και δύσκολα και τώρα μένει ο μεγαλύτερος στόχος που είναι το πρωτάθλημα. Εύχομαι και αυτός να κατακτηθεί!»
Τι σημαίνει η κατάκτηση του Κυπέλλου για σένα και που το αφιερώνεις;
«Ο τίτλος αυτός ήταν πολύ σημαντικός για μένα γιατί ήταν η τέταρτη φορά που συμμετείχα σε Final Four και, ευτυχώς, αυτή τη φορά τα κατάφερε η ομάδα μου. Ήταν ένας τίτλος που δεν είχα κατακτήσει και για αυτό είμαι πάρα πολύ χαρούμενη. Το αφιερώνω φυσικά στους γονείς μου, στα αδέρφια μου στις αγαπημένες μου θείες, στην γιαγιά μου και, φυσικά, στις φίλες μου που με στηρίζουν πάντα και παντού!»
Το μεγαλύτερο σου μπασκετικό απωθημένο;
«Δεν έχω μπασκετικά απωθημένα. Οι επιλογές που έκανα μέχρι τώρα στην μπασκετική μου καριέρα, μου έχουν βγει όλες σε καλό και θεωρώ τον εαυτό μου πολύ τυχερό. Αν εννοείς την Εθνική Ομάδα, πραγματικά δεν με απασχολεί καθόλου και ούτε μου είναι απωθημένο.»
Με ποια παίκτρια θα ήθελες να είσαι μαζί στην ίδια ομάδα;
«Θα ήθελα να είχα συμπαίκτρια την Μάλτση γιατί την θεωρώ αυτή τη στιγμή την καλύτερη Ελληνίδα παίκτρια»
Ποια είναι τα μελλοντικά μπασκετικά όνειρα της Αριστέας;
«Πλέον, θέλω να είμαι καλά στην ομάδα που είμαι, θέλω η ομάδα που θα είμαι να έχει υψηλούς στόχους και να με πιστεύει. Να είναι οργανωμένη και αξιόπιστη, όπως ακριβώς είναι η ομάδα μου αυτή την στιγμή! Αυτό είναι πλέον το μπασκετικό μου όνειρο.»
Πως μπήκε το τραγούδι στην ζωή σου;
«Το τραγούδι μπήκε στη ζωή μου πολύ ξαφνικά και απρόσμενα. Πριν δύο χρόνια ήθελα να πάω να μάθω κιθάρα. Ο καθηγητής, λοιπόν, που πήγα ήταν και δάσκαλος φωνητικής και τραγουδούσε (και τραγουδάει ακόμα) στην «Απανεμιά». Στο ραντεβού μας μου ζήτησε να του τραγουδήσω και αμέσως μετά μου είπε να ξεχάσω την κιθάρα και ότι θα ξεκινήσουμε μαθήματα φωνητικής. Μετά από κανένα δίμηνο μου ανακοινώνει ότι θα κάνει ένα live και θα συμμετέχω και εγώ σε αυτό! Κάπως έτσι ξεκίνησαν όλα!»
Μπάσκετ και τραγούδι. Πως συνδυάζονται;
«Τέχνη και αθλητισμός είναι δύο πράγματα που αλληλοεμπνέονται. Έτσι το βλέπω και εγώ. Νιώθω ευλογημένη που μπορώ να τα κάνω και τα δύο πράγματα ταυτόχρονα και μέσα από αυτά να μπορώ να ζω κιόλας. Αν αυτό που κάνεις μπορείς και το κάνεις με αγάπη τότε όλα μπορείς να τα συνδυάσεις, για όλα μπορείς να βρεις χρόνο και επίσης και τα δύο μπορείς να τα κάνεις εξίσου καλά.»
Τι αγαπάς πιο πολύ στο καθένα. Τι σου έχει δώσει το ένα και τι το άλλο;
«Είναι δύο πράγματα που έχουν πολλά κοινά, αλλά και αρκετές διαφορές. Μπορείς και εκφράζεσαι με το καθένα ναι μεν διαφορετικά, αλλά είναι δύο τρόποι έκφρασης. Βγάζεις πράγματα από τον εαυτό σου, είναι για μένα δύο πράγματα που λειτουργούν αγχολυτικά για τον εαυτό μου. Φυσικά, εκτίθεσαι και στα δύο μπροστά στο κοινό, όμως, το να βγεις να τραγουδάς μόνος σου είναι κάτι που για μένα διαφέρει από το μπάσκετ και μου είναι τρομερά πιο δύσκολο. Το μπάσκετ απλά είναι όλη μου η ζωή. Μου έχει δώσει ό,τι είμαι αυτή τη στιγμή με τα κακά του και με τα καλά του. Έχει διαμορφώσει τον χαρακτήρα μου, έχω εισπράξει απίστευτες χαρές, αλλά συγχρόνως και κάποιες λύπες. Το τραγούδι δεν είναι πολύ καιρό στην ζωή μου, όμως και αυτό μέχρι τώρα με έχει κάνει να ζήσω αρκετές συγκινήσεις που δεν πίστευα ότι θα ζήσω πότε. Ευελπιστώ και στο μέλλον να μου δώσει και άλλες πολλές.»
Καλλιτεχνικά που μπορούμε να σε απολαύσουμε αυτή την περίοδο και ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια;
«Τελείωσε η μουσικόθεατρική παράσταση που συμμετείχα με τον Καλυβάτση στο la μπουάτ. Συμμετείχα επίσης στη συναυλία του Αναστασιάδη στον Βοτανικό που έγινε πριν λίγο καιρό και τώρα ετοιμάζω κάποια live μόνη μου με την δική μου παρέα. Το πρώτο θα γίνει στο Bookabar στο Μαρούσι την Παρασκευή 24 Απριλίου.»
Αν είχες ποτέ την ευκαιρία να γυρίσεις τον χρόνο πίσω θα άλλαζες κάτι;
«Όχι δεν θα άλλαζα απολύτως τίποτα. Φυσικά και έχουμε κάνει λάθη και λάθος επιλογές, όμως και τα λάθη είναι μέσα στη ζωή και με αυτά πρέπει να πορευόμαστε. Έχω διδαχθεί από τη ζωή ότι και το λάθος σου αργότερα σε κάτι καλό θα σε οδηγήσει, από κάτι θα σε προφυλάξει που εσύ ο ίδιος ακόμα να μην το έχεις αντιληφθεί, αλλά θα το αντιληφθείς στην πορεία της ζωής σου. Έχω εμπιστοσύνη στον Θεό και στις επιλογές Του.»
Πως φαντάζεσαι τον εαυτό σου σε 10 χρόνια από τώρα;
«Αυτό το ξέρει μόνο ο Θεός! Όμως, θα ήθελα να ασχολούμαι και με τις δύο μου αγάπες που είναι το τραγούδι και το μπάσκετ, από όποιο πόστο και αν είναι, δεν με νοιάζει. Και φυσικά με μια οικογένεια.»
