Το καλοκαίρι προετοιμάζεται για μία ακόμα δυνατή χρονιά, ενώ οι στόχοι ξεπερνούν την προσωπική διάκριση. Ο πρώτος σκόρερ της Α2, Γιάννης Δημάκος, μίλησε στο agapotobasket.gr και τη Σεβαστή Βρακατσέλη για τα όνειρά του, τις δυσκολίες και τις διαφορές μεταξύ των δύο μεγάλων κατηγοριών, τους ανθρώπους που τον υποστήριξαν, το «τρελό» όνειρο της Εθνικής, το «μονό» που θα ήθελε να παίξει με τον Βασίλη Σπανούλη, αλλά και τα μαθήματα ζωής που έχει πάρει μέσα από τον αθλητισμό.
Τι κρατάς από της σεζόν που τελείωσε και τι εύχεσαι για την επόμενη;
«Κρατάω ότι δέθηκα πολύ με την ομάδα και τους συμπαίκτες μου, είχαμε πολύ καλό κλίμα. Μπορεί να μην πετύχαμε τελικά τον στόχο μας, αλλά εν τέλει αυτό που μένει, έτσι όπως έχει γίνει το μπάσκετ, είναι οι φιλίες, όλα αυτά που έχεις περάσει με τους συμπαίκτες σου που τους βλέπεις για πολλές ώρες κάθε μέρα και να ευχαριστιέσαι το παιχνίδι. Για του χρόνου εύχομαι υγεία, κάτι που το λένε όλοι, αλλά τίποτα δεν είναι σημαντικότερο από αυτό.»
Έχεις δηλώσει στο παρελθόν ότι δεν σε νοιάζουν τα νούμερα. Παρ’ όλα αυτά αναδείχτηκες πρώτος σκόρερ της κατηγορίας.
«Με βοήθησαν ο προπονητής και οι συμπαίκτες μου για να γίνει αυτό. Εγώ αυτό που θέλω είναι να κερδίζει η ομάδα και αυτό έρχεται σε δεύτερη μοίρα. Όταν δεν κερδίζει η ομάδα μου δεν είμαι χαρούμενος. Αν χάσει η ομάδα και 50 πόντους να βάλεις δεν έχει κάποια αξία.»
Ποια είναι τα στοιχεία που έκαναν το Ψυχικό την ομάδα που βλέπαμε στο παρκέ;
«Είχαμε μια τρομερή παρέα και εντός και εκτός γηπέδου, βρήκαμε τους ρόλους μας όλοι και είχαμε σπουδαία παιδιά στην ομάδα.»
Μετά από δυο χρόνια στην Ελευσίνα, χωρίς πολύ χρόνο συμμετοχής, στο Ψυχικό είσαι άλλος άνθρωπος. Τι έχει συμβάλει σε αυτό;
«Από πέρυσι που έπαιζα στην Ελευσίνα δούλεψα πολύ με τον Μαϊκ Καλαβρό και θέλω να τον ευχαριστήσω γιατί η δουλειά που κάναμε φάνηκε μέσα στο γήπεδο. Επίσης, θέλω να ευχαριστήσω τον συμπαίκτη μου, Θωμά Νίκου, με τον οποίο ήμασταν μαζί τρία χρόνια (δύο στην Ελευσίνα και πέρυσι στο Ψυχικό), περάσαμε πολλές ώρες μαζί με συζητήσεις και σκληρή δουλειά και ήταν και αυτός ένας από τους λόγους που βοήθησε να κάνω αυτή τη χρονιά.»
Πόσο δύσκολο θεωρείς ότι είναι το πρωτάθλημα της Α2.
«Είναι πάρα πολύ δύσκολο. Έχει μεγάλη διαφορά με την Α1, κακά τα ψέμματα, αλλά αν σκεφτείς ότι και δυο αγωνιστικές πριν το τέλος δεν είχε βγει η δεύτερη ομάδα που θα ανέβει, φαίνεται η δυσκολία της. Είχαμε το παιχνίδι μέσα στην Τρίπολη και αν κερδίζαμε μπορεί να ήμασταν και εμείς αυτοί που θα παίρναμε την δεύτερη θέση».
Ποιες είναι οι διαφορές της Α1 με την Α2 όπως εσύ τις έχεις ζήσει;
«Το μπασκετικό επίπεδο στην Α1 είναι σίγουρα ανώτερο, οι σωματικές διαφορές, αλλά και οι Αμερικάνοι κάνουν τα διαφορά. Στην Α1 αγωνίζονται και μερικοί από τους κορυφαίους Έλληνες της Ευρώπης και αυτό δημιουργεί μεγάλη διαφορά.»
Ποια είναι εκείνα τα στοιχεία που θα κοιτάξεις για την επιλογή του επόμενου σταθμού της καριέρας σου;
«Θέλω να παίζω και να το ευχαριστιέμαι. Μπορεί να ρισκάρω και να κάνω το επόμενο βήμα, αλλά το κυριότερο είναι να παίζω. Μου αρέσει να ρισκάρω και δεν φοβάμαι να κάνω μια δύσκολη επιλογή. Εννοείται ότι υπάρχει και η σκέψη του εξωτερικού και μακάρι να έρθει κάτι καλό.»
Ποιο είναι το πιο τρελό σου μπασκετικό όνειρο;
«Η Εθνική ομάδα. Είναι πολύ δύσκολο, αλλά όσο ζεις ελπίζεις.»
Με ποιους παίκτες θα ήθελες να βρεθείς στην ίδια πεντάδα;
«Σπανούλη, Διαμαντίδη, Παπαλουκά, Τσαρτσαρή και Λάζαρο Παπαδόπουλο.»
Με ποιον θα ήθελες να παίξεις ένα μονό;
«Σπανούλη».
Αν δεν ήσουν μπασκεμπολίστας τι θα έκανες.
«Ζω για το μπάσκετ και νομίζω θα έκανα κάτι γύρω από τον αθλητισμό. Έχω πολλή ενέργεια και δεν μπορώ να φανταστώ να κάνω κάτι που δεν έχει σχέση με τον αθλητισμό.»
Ποιο είναι το πιο δυνατό συναίσθημα που σου έχει χαρίσει ο αθλητισμός;
«Η χαρά και η στενοχώρια έχουν έρθει πολλές φορές στη ζωή μου.»
Ποιο είναι το μεγαλύτερο μάθημα που έχεις πάρει μέσα από τον αθλητισμό.
«Να προσπαθώ και να δουλεύω καθημερινά για το στόχο μου. Να μάχομαι και να μην αφήνω τίποτα, να είμαι συγκεντρωμένος σε αυτό που κάνω αφοσιωμένος και να δουλεύω πολύ σκληρά για αυτό.»
*Οι φωτογραφίες που συνοδεύουν τη συνέντευξη είναι από τον προσωπικό λογαριασμό του Γιάννη Δημάκου στο Facebook και έχουν χρησιμοποιηθεί έπειτα από δική του άδεια. Ευχαριστούμε θερμά.
