Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα 2016, Ολυμπιακοί Αγώνες 2017, Παγκόσμιο Πρωτάθλημα 2019. Τρεις ισάριθμοι τελικοί, τρεις φορές απέναντι στη Λιθουανία, τρεις νίκες και το τρεμπλ ολοκληρώθηκε! Τρία χρυσά μετάλλια και αντίστοιχα κύπελλα κοσμούν την τροπαιοθήκη των μελών αυτής της ομάδας. Ο Εθνικός Ύμνος της Ελλάδας ακούστηκε στα πέρατα του κόσμου, σκορπίζοντας ρίγη συγκίνησης! Τον εθνικό ύμνο μπορεί οι παίκτριες να μην είναι σε θέση να τον τραγουδήσουν ή να τον ακούσουν, τον νιώθουν όμως στα κύτταρά τους και για ακόμα μια διοργάνωση έκαναν επίδειξη θέλησης και ελληνικής ψυχής, κάνοντας μας υπερήφανους.
Η Στεφανία Πατέρα αποτελεί μέλος της Εθνικής ομάδας από το 2016, ζώντας όλες τις ιστορικές στιγμές της. Με τις εμφανίσεις της αποτελεί βαρόμετρο στην πορεία του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος ώστε να φτάσει στο υψηλότερο σκαλί του βάθρου με την απόλυτη κατάθεση ψυχής. Η 31χρονη σμολ φόργουορντ μίλησε στο agapotobasket.gr για το Παγκόσμιο πρωτάθλημα, τον φόβο αλλά και την πίστη για το χρυσό μετάλλιο, την απόλυτα επιτυχημένη τριετία της Εθνικής Κωφών, τον φύλακα άγγελο της αλλά και τους επόμενους στόχους της.
Πριν δυο χρόνια, μετά το χρυσό στους Ολυμπιακούς Αγώνες, ο επόμενος στόχος ήταν το Παγκόσμιο. Η ώρα έφτασε και η Εθνική έκανε ένα μοναδικό τρεμπλ. Θα ήθελα να μας περιγράψεις αυτή τη διαδρομή από την αρχή της μέχρι το τέλος και την ανάκρουση του Εθνικού ύμνου.
Όταν πας σε μια διοργάνωση ως πρωταθλητής Ευρώπης και χρυσός Ολυμπιονίκης, οι προσδοκίες αλλά και οι απαιτήσεις σαφώς είναι μεγάλες. Ο τίτλος του φαβορί μάλλον πιο πολύ με άγχος μας γέμισε, καθώς είχαμε ένα πολύ κακό ξεκίνημα στον όμιλο, με τρεις ήττες και μόλις μια νίκη. Η ομάδα αυτή όμως έχει τόσο γερές βάσεις που η κακή αυτή πορεία δεν μας σταμάτησε. Ανασυνταχθήκαμε, μιλήσαμε και αποφασίσαμε πως πάμε να τα δώσουμε όλα για να ακουστεί για άλλη μια χρονιά ο Εθνικός μας Ύμνος. Αντιμετωπίζοντας τη διοργανώτρια (και αήττητη) Πολωνία, το κάναμε να φαίνεται εύκολο, μπαίνοντας στη ζώνη των μεταλλίων. Έτσι με φόρα αντιμετωπίσαμε την Τουρκία, μια νεανική και ταλαντούχα ομάδα και αποδείξαμε ότι σε αυτά τα παιχνίδια η εμπειρία είναι πιο σημαντική.
Φτάνοντας στον τελικό η διαδρομή ήταν μια...μόνο προς την κορυφή! Όλα τα κορίτσια έβγαλαν ψυχή, έπαιξαν με μυαλό, έκαναν αυτά που είχαν ζητήσει οι προπονητές και δείχνοντας χαρακτήρα πρωταθλητή πήραμε τη νίκη που μας έφερε στην κορυφή του κόσμου.
Στον όμιλο η Εθνική έχει μόλις μια νίκη. Φοβήθηκες κάποια στιγμή ότι το όνειρο θα σβήσει νωρίς;
Δεν θα πω ψέματα. Υπήρξε στιγμή που πίστεψα πως δεν θα τα καταφέρουμε. Όμως όλες μαζί δουλέψαμε πολύ ώστε να εμφανιστεί στα χιαστί παιχνίδια η ομάδα που κατέκτησε τα δυο προηγούμενα χρυσά μετάλλια.
Πότε πίστεψες στην κατάκτηση της κορυφής;
Όταν μάθαμε πως ο αντίπαλος μας θα είναι η Λιθουανία στον τελικό και έχοντας παίξει ένα πολύ καλό παιχνίδι κόντρα στην Τουρκία στον ημιτελικό, ήξερα πως δεν υπάρχει περίπτωση να χάσουμε.
Τελικός κόντρα στη Λιθουανία, για τρίτη φορά και στο πρώτο σκαλί του βάθρου για ακόμα μια διοργάνωση. Πως το ζήσατε;
Όπως σου είπα δεν πίστεψα στιγμή πως θα χάσουμε αυτό τον τελικό. Φυσικά οδηγός μας ήταν η κακή μας εμφάνιση στην πρεμιέρα ώστε να αποφύγουμε τα ίδια λάθη και να εμφανιστούμε έτοιμες στην τακτική. Όπως και έγινε. Τη στιγμή που τελειώνει το παιχνίδι και είσαι πια στην κορυφή...νιώθεις πως όλος ο κόσμος σου ανήκει! Μοναδικές στιγμές για ακόμη μια χρονιά που μόνο ο αθλητισμός μπορεί να χαρίσει!
Αναδείχτηκες και MVP της διοργάνωσης: Σκέψεις και συναισθήματα.
Για να το καταφέρω εγώ αυτό, είχα 9 καταπληκτικές συμπαίκτριες, το προπονητικό τιμ που δούλευε κάθε μέρα μέχρι το πρωί (ενώ εγώ κοιμόμουν τουλάχιστον 10 ώρες την ημέρα) και μια φυσικοθεραπεύτρια που μάλλον βαρέθηκε να με βλέπει κάθε μέρα για θεραπεία. Το βραβείο ανήκει σε όλους και τους ευχαριστώ πολύ!
Που αφιερώνεις αυτή την επιτυχία;
Το Φλεβάρη η γιαγιά μου νοσηλεύτηκε σε νοσοκομείο του Ηρακλείου Κρήτης, όμως λόγω αγωνιστικών υποχρεώσεων δεν μπορούσα να είμαι εκεί. Μόλις μπόρεσα να πάω, όταν έφτασα στο νοσοκομείο, 10 λεπτά μετά έφυγε από τη ζωή. Ήταν σαν να περίμενε να την αποχαιρετήσω. Από τότε ξέρω πως έχω το φύλακα άγγελο μου να με οδηγεί. Τόσο τον τίτλο όσο και το βραβείο μου τα αφιερώνω στην αγαπημένη μου γιαγιά.
Τι σημαίνει αυτή η επιτυχία τόσο για σένα προσωπικά όσο και για το άθλημα γενικότερα;
Δυστυχώς το ελληνικό μπάσκετ είναι βαριά άρρωστο. Παρ’ όλα αυτά εμείς ανήκουμε στους ρομαντικούς που ελπίζουμε πως το ελληνικό μπάσκετ μπορεί να μπει σε ανοδική τροχιά και ελπίζουμε πως μέσα από τις επιτυχίες μας βάζουμε και εμείς ένα λιθαράκι στο να βελτιώσουμε την κατάσταση. Προσωπικά είναι μια μεγάλη επιβράβευση για όλα όσα έχω προσπαθήσει μέσα στο χρόνο αυτό.
Τρεις διοργανώσεις, τρία χρυσά. Ποιες στιγμές ξεχωρίζεις από όλο αυτό το ταξίδι;
Και στις 3 διοργανώσεις, η στιγμή της ανάκρουσης του εθνικού ύμνου είναι κάτι που ξεχωρίζω και δεν θα το άλλαζα με τίποτα.
Ποιοι είναι πλέον οι επόμενοι στόχοι που θέτεις;
Προσωπικά ο στόχος ακούει στο όνομα Μελίσσια καθώς θα αγωνιζόμαστε στη Α1 φέτος. Χρωστάω πολλά στο σύλλογο μου καθώς με βοήθησε πολύ στο να γίνω καλύτερη παίκτρια και άνθρωπος για να μπορέσω να είμαι σε αυτή τη θέση στο παγκόσμιο πρωτάθλημα.
Και φυσικά το μεγάλο μας ραντεβού στη Σαρδηνία για να υπερασπιστούμε τον πανευρωπαϊκό μας τίτλο.
Θεσσαλονίκη 2016: Η αρχή!
Σαμψούντα 2017: Η υπέρτατη τιμή για έναν αθλητή: Χρυσό Ολυμπιακό Μετάλλιο!
Λούμπιλ 2019: Επίδειξη θέλησης και ελληνικής ψυχής!
Εθνική Κωφών: Το καλοκαιρινό μας όνειρο!
Μπάσκετ: Τρόπος ζωής!
Αθηνά Ζέρβα: Ο λόγος που υπάρχει αυτή η ομάδα!
