48 ώρες με την Εθνική ομάδα γυναικών

Written by  Φεβ 26, 2016

Το ταξίδι για την Ελβετία ξεκίνησε με την απογοήτευση της ήττας από τη Ρωσία, αλλά και με το πείσμα ότι η Εθνική ομάδα θα επιστρέψει στα θετικά αποτελέσματα. Ο αντίπαλος δεν αποτελούσε φόβητρο σε καμία περίπτωση, ωστόσο, η υπερπροσπάθεια το απόγευμα του Σαββάτου στο κλειστό της Χαλκίδας έκρυβε τον κίνδυνο η ομάδα να "ξεφουσκώσει" και να χάσει την συγκέντρωση της αποπροσανατολιζόμενη από τον τρόπο που χάθηκε ένα δικό της παιχνίδι.

Δεν χρειάστηκε παρά μόνο λίγη ώρα για να καταλάβεις ότι το μάτι τους «γυαλίζει» και δεν υπάρχει περίπτωση να αφήσουν για κανέναν άλλον κάτι που δικαιωματικά είναι δικό τους. Την πρόκριση στο Ευρωμπάσκετ του 2017. Με εμπιστοσύνη στις δυνάμεις τους, επιβιβάστηκαν στο αεροπλάνο, βρέθηκαν αρχικά στη Ζυρίχη και από εκεί οδικώς στην πόλη Φρίμπουργκ που θα τις φιλοξενούσε για τις επόμενες δυο ημέρες. 

Στην πρώτη επίσκεψη στο BFC ARENA της Ελβετικής πόλης το ενδιαφέρον κέρδισε η δομή του γηπέδου. Μπαίνεις μέσα και βλέπεις τρία γήπεδα μπάσκετ με 10 συνολικά μπασκέτες. Κλείνεις τα μάτια και όταν τα ανοίγεις έχεις μπροστά σου ένα κεντρικό γήπεδο με πτυσσόμενες κερκίδες που όταν ανοίξουν φιλοξενούν 2,750 φιλάθλους (πόσο δύσκολο είναι άραγε να έχουμε και στην Ελλάδα τέτοια γήπεδα πολλαπλών χρήσεων που θα βοηθούσαν την ανάπτυξη του αθλήματος και όχι μόνο). 


DSC 1019

DSC 1261

DSC 1267

Οι προπονήσεις κυλούν βάση προγραμματισμού, στο ρυθμό που πρέπει, με όλες τις παίκτριες ετοιμοπόλεμες και το προπονητικό τιμ να δίνει τις τελευταίες οδηγίες. Όλα έτοιμα λοιπόν. Άλλωστε ο team manager της ομάδας αλλά και τα μέλη της διοίκησης που ακολούθησαν την αποστολή φρόντισαν τα κορίτσια να έχουν ότι χρειαστούν.Μετά το πέρας του προγράμματος οι απαραίτητες στιγμές αποφόρτισης με μερικά σουτ από το κέντρο του γηπέδου (με πολλά μάλιστα να είναι εύστοχα έχοντας και την αντίστοιχη επιβράβευση), αλλά και ένα κάρφωμα έκπληξη που κέρδισε το χειροκρότημα όλων (το πως έγινε θα μας επιτρέψετε να το κρατήσουμε για τα μάτια μας και μόνο). 

1768

Η μέρα του αγώνα φτάνει. Μια βόλτα στους δρόμους της πόλης, από το δημοσιογραφικό τιμ που ακολούθησε την αποστολή στην Ελβετία, αρκούσε για να επιβεβαιώσουμε για ακόμα μια φορά ότι όπου και αν πας σε όλο τον κόσμο δεν υπάρχει περίπτωση να μην ακούσεις Ελληνικά. Μπαμπάς και γιος μας σταμάτησαν για να μάθουν για τον αγώνα που συζητούσαμε περπατώντας στο χιονισμένο Φρίμπουργκ (χιόνι που έδωσε τη δυνατότητα για πειράγματα στα ... 20 βήματα που κάναμε από την είσοδο του ξενοδοχείου μέχρι το πούλμαν που μετέφερε την αποστολή από και προς το γήπεδο)  και μόλις κερδίσαμε δυο ακόμα φιλάθλους στον αγώνα που πλησίαζε λίγες ώρες αργότερα. 

DSC 1192

It' s game time λοιπόν. Οι μπλε εμφανίσεις έτοιμες, οι παίκτριες συγκεντρωμένες μπαίνουν στο γήπεδο, καταθέτουν όλη τους την ενέργεια και κερδίζουν με άνεση ένα ακόμα ροζ φύλλο αγώνα, αλλά και μια σημαντική και επιθυμητή διαφορά 30 πόντων. Το άκουσμα της κόρνας, που σήμαινε και την λήξη του δεύτερου μέρους των προκριματικών του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος του 2017, τις βρήκε χαμογελαστές και χαρούμενες, καθώς ο στόχος είχε πλέον επιτευχθεί. Τον ερχόμενο Νοέμβριο ακολουθούν δυο ακόμα σημαντικά και καθοριστικά παιχνίδια. Η Εθνική ομάδα θα μπει στην τελική ευθεία με πολύ καλές προϋποθέσεις και η αισιοδοξία είναι φανερή στις τάξεις των διεθνών μας, ενώ και τα πειράγματα έδιναν και έπαιρναν.   

Οι Ελβετοί που βρέθηκαν στο γήπεδο δεν ήταν πολλοί είναι η αλήθεια, όμως, από αυτούς που παρακολούθησαν από κοντά την αναμέτρηση των δυο εθνικών ομάδων η αναγνώριση της ανωτερότητας και της αξίας των Ελληνίδων αθλητριών ήταν φανερή και αποτυπώθηκε και στις selfie που τους ζητήθηκε να βγάλουν λίγο πριν αποχωρήσουν από το γήπεδο για την ξεκούραση τους. 

Ομάδα πραγματική 

Πολλοί λένε ότι όπου υπάρχουν πολλές γυναίκες υπάρχουν και ζήλιες, εντάσεις και κοκορομαχίες. Μάλλον αυτοί δεν έχουν ζήσει και σίγουρα ούτε καν παρακολουθήσει έστω λίγο την Εθνική ομάδα μπάσκετ γυναικών ή για να το θέσω καλύτερα αυτή την ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ που ακούει το όνομα ΕΘΝΙΚΗ ΟΜΑΔΑ (και, όχι, τα κεφαλαία δεν ξέφυγαν κατά λάθος στην πληκτρολόγηση). Καθεμία έχει το ρόλο της, σε κάθε αγώνα θα αναδειχτεί και μια άλλη πρωταγωνίστρια, αλλά αυτό που έχει σημασία είναι ότι όλα γίνονται για την ομάδα και όχι για την προσωπική προβολή. Παίζει η μια για την άλλη και όλες μαζί για την γαλανόλευκη φανέλα που τιμούν τα τελευταία χρόνια με τις εμφανίσεις τους. 

"Είναι δυνατόν να τα δίνεις όλα για την ομάδα που αγωνίζεσαι  και να μην τα δίνεις για την Εθνική; Απλά δεν γίνεται. Όπως και να είσαι, μπαίνεις στο γήπεδο, τα ξεχνάς και καταθέτεις την ψυχή σου για την ομάδα της καρδιάς σου" είναι τα λόγια της αρχηγού Εβίνας Μάλτση που επιβεβαιώνουν τα παραπάνω. Όπως και η ανάρτηση της Λολίτας Λύμουρα: "Μια ομάδα, μια παρέα... Μέσα κι έξω από τα γήπεδα. Ραντεβου ξανά το Νοέμβριο στα παρκέ! Εκτός, σίγουρα νωρίτερα!!!"

 DSC5894

Εβίνα Μάλτση, Στέλλα Καλτσίδου, Όλγα Χατζηνικολάου, Λολίτα Λύμουρα, Αγγελική Νικολοπούλου, Ζωή Δημητράκου, Κατερίνα Σωτηρίου, Τάνια Χαλιβέρα, Φαίδρα Σκιαδοπούλου, Πέλυ Παπαμιχαήλ, Άρτεμις Σπανού, Ναυσικά Σταυρίδου, Αφροδίτη Κοσμά, Άννα Σπυριδοπούλου ραντεβού το Νοέμβριο!

 DSC5346

Σεβαστή Βρακατσέλη

Αγαπώ τον αθλητισμό ---> Αγαπώ το μπάσκετ ---> Βρίσκομαι εδώ!



Η τρέλα για τον αθλητισμό και τα media έβαλε μέσα της το μικρόβιο της δημοσιογραφίας.Το μεράκι έγινε πράξη όταν πέρασε τη πόρτα του Κέντρου Αθλητικού Ρεπορτάζ . Το ταξίδι στο χώρο της δημοσιογραφίας μόλις είχε αρχίσει. Λίγα χρόνια μετά με την φλόγα να μένει ακόμα ζωντανή μικρότερες και  μεγαλύτερες διαδρομές σε μονοπάτια του έντυπου και ηλεκτρονικού τύπου και του ραδιοφώνου οδήγησαν στη συνεργασία με το "Αγαπώ το μπάσκετ"
             
Ένα ζευγάρι παπούτσια, μία μπάλα, ένα γήπεδο και... όλα αρχίζουν! 
Και επειδή η μαγεία των σπορ δεν έχει τελειωμό, η πορτοκαλί θεά είναι ανεξάντλητη  με  το θέαμα στο επίκεντρο και κάθε γωνιά της γης έχει κάτι διαφορετικό είμαστε εδώ για να σας παρουσιάσουμε μέσα από την δικιά μας οπτική κάθε της γωνιά!

Leave a comment

Make sure you enter all the required information, indicated by an asterisk (*). HTML code is not allowed.