Την προηγούμενη αγωνιστική περίοδο, τα «Ελάφια» ολοκλήρωσαν τις υποχρεώσεις τους με ρεκόρ 15-67, το χειρότερο στο ΝΒΑ. Μέσα σε ένα χρόνο, όμως, τα πάντα άλλαξαν, με την κατάκτηση της έκτης θέσης στην Ανατολική περιφέρεια, κερδίζοντας 41 αγώνες, παρά τις χαμηλές προσδοκίες των περισσότερων φιλάθλων και αναλυτών.
Κατ’ αρχάς, αυτό που πέτυχαν φέτος οι Bucksήταν η καθιέρωση ενός «πυρήνα» νέων, εύστροφων και ταλαντούχων παικτών, πάνω στους οποίους θέλουν να «πατήσουν» προκειμένου να δημιουργήσουν την ομάδα που, στο μέλλον, είναι βέβαιο πως θα φέρει στο σύλλογο επιτυχίες. Αν και πρέπει να διανύσουν αρκετά χιλιόμετρα προτού θεωρηθούν διεκδικητές του τίτλου, η πρόωρη ωρίμανση τους έχει σκορπίσει χαμόγελα ενθουσιασμού στο Μιλγουόκι.
Το βασικότερο «γρανάζι» σε αυτή την προσπάθεια, μετά και τον τραυματισμό του Τζαμπάρι Πάρκερ ο οποίος έχασε τη μισή χρονιά και δεν αγωνίστηκε στην postseason, είναι ο Γιάννης Αντετοκούνμπο. Μόνο μία μερίδα από τη νέα γενιά παικτών που κάνουν κατάληψη στο ΝΒΑ έχουν την προοπτική του και μπορούν, εφόσον δουλέψουν συστηματικά και πιστέψουν στις δυνάμεις τους, να εξελιχθούν σε All Star.
Παρά την πρόοδό του, θεωρείται και είναι ακόμη… ακατέργαστος. Βέβαια, τα αθλητικά και σωματικά του προσόντα, τα οποία «κουμπώνουν» άψογα με το υψηλό μπασκετικό IQ του, του επιτρέπουν να αναπτύσσει διαρκώς και με αμείωτη ένταση τις δεξιότητές του, προσφέροντας ουσία και θέαμα.
Μέσα σε μόλις δύο χρόνια, με μοναδική εξαίρεση τα ποσοστά του πίσω από τη γραμμή των 7.25 μέτρων, οι αριθμοί του έχουν εκτοξευθεί. Σκόραρε 12.7 πόντους, μοίραζε 2.6 ασίστ και μάζευε 6.7 ριμπάουντ ανά 31.4 λεπτά συμμετοχής. Οι αντίστοιχοι αριθμοί την περυσινή σεζόν είναι 6.8, 1.9, 4.4 και 24.6.
Ο “Yiannis” αποτελεί ένα μοναδικό φαινόμενο, από όποια σκοπιά και αν το δούμε, κυρίως επειδή οι δυνατότητές του δεν έχουν γίνει πλήρως κατανοητές. Προκειμένου λοιπόν να «ελέγξουν» και, ταυτόχρονα, να αξιοποιήσουν στο έπακρο το ταλέντο του Έλληνα forward, οι υπεύθυνοι της ομάδας των πλαισίωσαν με εξίσου χαρισματικούς αθλητές.
Ο Κρις Μίντλετον για παράδειγμα, πραγματοποίησε φέτος την πιο μεστή του σεζόν στο κορυφαίο πρωτάθλημα του πλανήτη. Το καλοκαίρι θα είναι free agent και σίγουρα αρκετοί σύλλογοι θα θέλουν να τον εντάξουν στο δυναμικό τους.
Το πιο πιθανό σενάριο, όμως, είναι να παραμείνει στους Bucks, οι οποίοι τον πίστεψαν και του επέτρεψαν να δείξει όλη τη γκάμα των ικανοτήτων του. Μέσα σε μόλις δύο χρόνια, μετατράπηκε σε αξιόπιστο σκόρερ, σουτέρ και αμυντικό (13.4 πόντοι, 1 μπλοκ, 1.5 κλεψίματα, 2.3 ασίστ και 4.4 ριμπάουντ). Το σίγουρο είναι πως οι DetroitPistons, οι οποίοι στις 31 Ιουλίου του 2013 τον αντάλλαξαν για χάρη του Μπράντον Τζένινγκς, θα έχουν μετανιώσει για αυτή τους την απόφαση.
Αν μέσα σε όλα αυτά υπολογίσουμε τον, επίσης εξαιρετικά ταλαντούχο, Μάικλ Κάρτερ Ουίλιαμς –δεν προσαρμόστηκε εύκολα στις απαιτήσεις του Τζέισον Κιντ– και την επιστροφή του Πάρκερ στην αγωνιστική δράση από τη νέα σεζόν, τότε το μέλλον προμηνύεται άκρως λαμπρό.
Αυτό που θα πρέπει να προσέξουν όλοι στο Μιλγουόκι, και πρωτίστως ο Τζέισον Κιντ, που απέδειξε ότι είναι ικανότατος και στον τομέα της προπονητικής και του πιστώνεται η φετινή εικόνα, είναι το επιθετικό κομμάτι. Παρόλο που η επίθεση είναι πιο προσιτή για κάθε παίκτη, οι Bucksαντέστρεψαν τη συγκεκριμένη τάση. Αποτελούν ήδη αναπόσπαστο κομμάτι της αφρόκρεμας στον αμυντικό τομέα και αυτό που τους μένει να κάνουν είναι να παρουσιάσουν την ίδια εξέλιξη και στην επίθεση.
Ειδικά από τη στιγμή που ο Μπράντον Νάιτ αποχώρησε, μέσω ανταλλαγής, η επιθετική συγκομιδή της ομάδας μειώθηκε αισθητά. Άλλωστε, η θέση που κατέλαβε ο σύλλογος, μετά το All Star Game της 15ης Φεβρουαρίου, ως η 26η καλύτερη επίθεση στο ΝΒΑ, μαρτυρά του λόγου το αληθές.
Εφόσον ο Κιντ βοηθήσει τους παίκτες του να συνειδητοποιήσουν το εύρος των δυνατοτήτων τους, οι διορθωτικές κινήσεις που ίσως χρειαστούν, θα αποτελούν το πιο εύκολο κομμάτι του οικοδομήματος που ονειρεύονται στο Μιλγουόκι.
Πρόκειται για μία ανοικοδόμηση, ανόμοια με οποιαδήποτε άλλη στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού. Σε περίπτωση που στεφθεί με επιτυχία, θα γίνουμε μάρτυρες ενός ιδιαίτερου αποτελέσματος, το οποίο, ευτυχώς, κανένας δεν είναι σε θέση να προβλέψει. Για αυτό και μόνο το λόγο, αξίζει να περιμένουμε.
Φωτό: nbapassion.com
