Έχουν περάσει 57 χρόνια –22 Φεβρουαρίου του 1958– από την ίδρυση του European Champions Cup και, αν μη τι άλλο, οι συγκινήσεις που μας έχει προσφέρει είναι ανεκτίμητες. Τεράστιοι αθλητές, θρυλικοί προπονητές και απίστευτα ρεκόρ διαμορφώνουν ένα υπέροχο έργο τέχνης, που όμοιό του δε γίνεται να βρεθεί πουθενά στον κόσμο, με μοναδική εξαίρεση το ΝΒΑ.
Ελάχιστα 24ωρα μας χωρίζουν από το 28ο Final 4 στην ιστορία της Ευρωλίγκας, στο οποίο για μία ακόμη φορά η Ελλάδα θα εκπροσωπηθεί. Πριν το τζάμπολ της ετήσιας φιέστας, το agapotobasket.gr γυρίζει πίσω το χρόνο και σας παρουσιάζει μερικές από τις σπουδαιότερες στιγμές των ελληνικών ομάδων σε τελικούς της διοργάνωσης.
Παρίσι 1996: Παναθηναϊκός-Μπαρτσελόνα 67-66
Η 11η Απριλίου του 1996 έχει μείνει χαραγμένη στη μνήμη κάθε φιλάθλου του Παναθηναϊκού (και όχι μόνο). Η αναμέτρηση που προκαλεί, μέχρι και σήμερα, τρομερές μπασκετικές και όχι μόνο αναλύσεις ανάμεσα σε οπαδούς, κυρίως των «πρασίνων» και των «κόκκινων», ανέβασε την Ελλάδα ξανά στον «Όλυμπο», εννέα χρόνια μετά το «έπος» της «επίσημης αγαπημένης».
Σε ένα συγκλονιστικό τελικό, ο οποίος κρίθηκε από την τάπα του Βράνκοβιτς και τα... ακούρδιστα χρονόμετρα του «Palais Omnisports Paris Bercy», ο Παναθηναϊκός με τον Μπόζινταρ Μάλκοβιτς, τον MVP Ντομινίκ Ουίλκινς και τους Αλβέρτη, Γιαννάκη, Κόρφα, Οικονόμου αναρριχήθηκε στην κορυφή της Ευρώπης και έγινε έτσι η πρώτη ελληνική ομάδα που κατέκτησε το βαρύτιμο τρόπαιο.
Ρώμη 1997: Ολυμπιακός-Μπαρτσελόνα 73-58
Ένα χρόνο και δεκατρείς ημέρες μετά το «έπος» του «αιωνίου» αντιπάλου του, ο Ολυμπιακός κονιορτοποίησε στο δεύτερο ημίχρονο του τελικού της Ρώμης τη Μπαρτσελόνα, με επιμέρους σκορ 42-29, και κατέκτησε το «Άγιο Δισκοπότηρο» της ευρωπαϊκής καλαθόσφαιρας.
Με τον πολυτιμότερο παίκτη του Final 4, Ντέιβιντ Ρίβερς, καθοδηγούμενο μαεστρικά, όπως και όλη η ομάδα άλλωστε, από τον Ντούσαν Ίβκοβιτς, να ολοκληρώνει το παιχνίδι με 26 πόντους και να σμπαραλιάζει όλα τα αμυντικά πλάνα του Αϊτο Ρενέσες, οι «ερυθρόλευκοι» ξόρκισαν τα... φαντάσματα που τους κυνηγούσαν μετά τους δύο χαμένους τελικούς του 1994 και του 1995. Αν αναλογιστούμε μάλιστα τα προβλήματα που αντιμετώπισε ο σύλλογος μεσούσης της περιόδου, τότε το κατόρθωμα αυτό αποκτά ακόμη μεγαλύτερη αξία.
Μπολόνια 2002: Κίντερ Μπολόνια-Παναθηναϊκός 83-89
Ο αγώνας που, σύμφωνα με μία μεγάλη μερίδα οπαδών, φιλάθλων και αναλυτών, προσέδωσε στον –μετέπειτα- εξάκις Πρωταθλητή Ευρώπης, Παναθηναϊκό, τον χαρακτηρισμό «Αυτοκράτορας». Απίστευτη εμφάνιση από όλους τους παίκτες του «τριφυλλιού», με μπροστάρη τον Ντέγιαν Μποντιρόγκα (21 πόντοι, 7 ριμπάουντ, 4 ασίστ).
Μέσα σε ένα γήπεδο που «κόχλαζε» από 8000 Ιταλούς και με την παρέα των Τζινόμπιλι, Γιάριτς και Σμόντις να προηγείται με οχτώ πόντους στην ανάπαυλα (48-40), το «τριφύλλι» αναδείχθηκε για τρίτη φορά καλύτερη ομάδα της Ευρώπης, με επική ανατροπή στην επανάληψη. Η 5η Μαΐου του 2002 ήταν απλώς μία ακόμα γεύση για όσα θα ακολουθούσαν τα επόμενα χρόνια, από το αριστούργημα το Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς.
Αθήνα 2007: Παναθηναϊκός-ΤΣΣΚΑ Μόσχας 93-91
Αναμφίβολα, ένας από τους πιο θεαματικούς τελικούς όλων των εποχών. Ανήμερα των 27ων γενεθλίων του Δημήτρη Διαμαντίδη (πολυτιμότερος παίκτης με 15 πόντους, 3 ριμπάουντ και 3 ασίστ), ο Παναθηναϊκός, παίρνοντας δύναμη από τον κόσμο του που κατέκλυσε το Ο.Α.Κ.Α., κατέβαλε την αντίσταση της πρωταθλήτριας Ευρώπης του 2006 και έραψε το 4ο αστέρι στη φανέλα.
Η επική εμφάνιση του Θοδωρή Παπαλουκά (23 πόντοι, 8 ασίστ) δεν ήταν αρκετή για το συγκρότημα του Έτορε Μεσίνα. Οι «πράσινοι» είχαν τον έλεγχο καθ’ όλη τη διάρκεια του αγώνα και ακολουθώντας πιστά το πλάνο του προπονητή τους δεν ήταν δυνατό να απολέσουν την ευκαιρία που τους παρουσιάστηκε, έπειτα από μία κοπιαστική σεζόν. Τα δάκρυα του Θοδωρή, μετά τη λήξη του παιχνιδιού, ήταν μία από τις πιο συγκινητικές στιγμές, αποδεικνύοντας για μία ακόμη φορά πως η αξία και το ήθος του ηττημένου, δίνει κάτι παραπάνω από δόξα στον νικητή.
Βερολίνο 2009: Παναθηναϊκός-ΤΣΣΚΑ Μόσχας 73-71
Το έχει η μοίρα των «αιωνίων» να αντιμετωπίζουν την «ομάδα του στρατού» σε αναμετρήσεις που κρίνουν τίτλο. Ο Παναθηναϊκός, με ένα επικό πρώτο ημίχρονο (48-28) φάνηκε να βάζει από νωρίς ταφόπλακα στα όνειρα της ΤΣΣΚΑ για νίκη.
Το δεύτερο ημίχρονο όμως ήταν ένα εντελώς διαφορετικό κεφάλαιο της ιστορίας. Με μπροστάρηδες τους Σισκάουσκας, Χόλντεν και Λάνγκτον, η ρωσική «αρκούδα» ροκάνισε τη διαφορά. Βέβαια, η τριπλέτα Σπανούλη, Διαμαντίδη, Γιασικεβίτσιους είχε τις λύσεις. Εν τέλει, η αντεπίθεση των Ρώσων έμεινε ημιτελής και το άστοχο τρίποντο του Σίσκα μπροστά στον Ντρου Νίκολας έστειλε τους «πράσινους» για πέμπτη φορά στο υψηλότερο σκαλί του βάθρου.
Κωνσταντινούπολη 2012: Ολυμπιακός-ΤΣΣΚΑ Μόσχας 62-61
Η πιο συναρπαστική αναμέτρηση στην ιστορία του θεσμού. Αν βγάλουμε από την εξίσωση την επικράτηση της ΚΚ Μπόσνα κόντρα στην πανίσχυρη Βαρέζε με 96-93 στις 5 Απριλίου του 1979, τότε πρόκειται για την μεγαλύτερη έκπληξη από καταβολής του Κυπέλλου Πρωταθλητριών.
Ο Σπανούλης διεισδύει, πασάρει στον Πρίντεζη και ο τελευταίος με ένα απλό πέταγμα –πιο πολύ έμοιαζε με χάδι– στέλνει τη μπάλα μέσα στο διχτάκι και τους φιλάθλους σε Κωνσταντινούπολη και Ελλάδα στον «έβδομο ουρανό». Η κόρνα της λήξης σηματοδότησε την αρχή της παράνοιας, με τους οπαδούς του Ολυμπιακού, τους προέδρους, τους παίκτες και το τεχνικό επιτελείο να γίνονται ένα κουβάρι στο παρκέ του «Sinan Erdem Dome».
Και όμως! 12:04 πριν το τέλος, ο Ντούσαν Ίβκοβιτς έβλεπε τους παίκτες του να «σφυροκοπούνται» αλύπητα από τον Τεόντοσιτς και την παρέα του (53-34). Η πιτσιρικαρία όμως της ομάδας του Πειραιά άλλαξε σε χρόνο ρεκόρ τη ροή και, κατά συνέπεια, τις απαιτήσεις του παιχνιδιού. Μετά από 15 χρόνια, ο Ολυμπιακός επέστρεψε στην κορυφή της Ευρώπης και εξιλεώθηκε για τον εφιάλτη του Τελ Αβίβ (21 Απριλίου του 1994).
Λονδίνο 2013: Ολυμπιακός-Ρεάλ Μαδρίτης 100-88
Τι κι αν η Ρεάλ φάνταζε ως το αδιαφιλονίκητο φαβορί; Τι κι αν το πρώτο δεκάλεπτο ολοκληρώθηκε με 17 πόντους διαφορά (10-27) υπέρ των Μαδριλένων; Ο Ολυμπιακός της 12ης Μαΐου του 2013 δεν υπήρχε καμία περίπτωση να αποχωρήσει από το Λονδίνο δίχως το τρόπαιο.
Με μία επική αντεπίθεση η οποία ξεκίνησε από το εκτός ισορροπίας τρίποντο του Άντιτς στις αρχές της δεύτερης περιόδου, τα παιδιά του Πειραιά ροκάνισαν τη διαφορά με επιμέρους σκορ 27-14 και όταν, στο δεύτερο ημίχρονο πια, βρήκε ρυθμό και ο Σπανούλης, που έμεινε άποντος στο πρώτο μισό και τελείωσε με 22 πόντους και 5 τρίποντα, η κατάσταση έμοιαζε μη αναστρέψιμη. Το τελικό σκορ επιβεβαίωσε την ανωτερότητα της ομάδας του Γιώργου Μπαρτζώκα, ο οποίος έγινε ο πρώτος Έλληνας προπονητής που κατέκτησε την Ευρωλίγκα. Τρίτο βραβείο MVP για τον αρχηγό του Ολυμπιακού και για τρίτη συνεχόμενη χρονιά η πρωτιά παρέμεινε σε ελληνικά χέρια.
