Μμμμ με τι να ξεκινάγαμε άραγε; Πρωινό; Σε λιγάκι..

Μια γρήγορη ενημέρωση για την επικαιρότητα και ακόμα μία για το τι γινόταν όσο κοιμόμουν από την “μεγαλύτερη κουτσομπόλα” το facebook είναι μια καλή αρχή.

Έλα όμως που το βλέμμα  λοξοκοιτάει συνέχεια τον ήλιο που μου κλείνει το μάτι από το παράθυρο. Ε θα του το κλείσω και εγώ!!!

Κλειδιά, κινητό, τσάντα (πάντα μια μικρή και διακριτική…) και αρχίζει ο περίπατος.

Δεν δυσκολεύομαι να αποφασίσω που να πάω, με οδηγούν άλλωστε τα πόδια μου χωρίς πολύ σκέψη. Θάλασσα για να απολαύσουμε μια ζεστή σοκολάτα.

Βαθιές ανάσες οξυγόνου, η μυρωδιά της θάλασσας, ο ήλιος (που πάλι με στραβώνει αφού κλασσικά ξέχασα τα γυαλιά ηλίου στο σπίτι) συνθέτουν μια τόσο όμορφη εικόνα που δεν μπορείς να μην την μοιραστείς.

Αγαπημένο viberλοιπόν σε λειτουργία και πρόσκληση εστάλη. Τικ τικ τικ απανωτές οι απαντήσεις από  “αγουροξυπνημένες φατσούλες” , από “χαρούμενες γατούλες” οπου τρέχουν να ετοιμαστούν. Σιγά σιγά οι καρέκλες γεμίζουν και παίρνουμε και των δίπλα. Γέλια, παιχνίδια και ιστορίες από την “εποχή των μπουμπουκιών” γεμίζουν τον χώρο και κρατάμε την κοιλιά μας για να μη πέσουμε κάτω.

Ουπς! Καλέ, αυτή γουργουρίζει! Ανασύνταξη λοιπόν, γεμίζουμε τα αυτοκίνητα και βουρ για πιτόγυρα.  

Λίγη ώρα μετά και αφού έχουμε έρθει όλοι στα “ίσα” μας,  «Αχ  να είχαμε ένα ρακόμελο τώρα» λέει η Θεά και με μια λέξη μας κάνει όλους να γυρίσουμε με ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά.

Γκαζάκι, μπρίκι, σφηνάκια έτοιμα και «Στην υγεία μας!» ….

Αφιερωμένο στους Φ Ι Λ Ο Υ Σ !!!