Κατερίνα Χατζηδάκη: «Οι γυναίκες προπονήτριες παίρνουμε πολύ λιγότερες ευκαιρίες»

Written by Σεβαστή Βρακατσέλη Νοε 25, 2020

Μια πρόταση για να εργαστεί στο τεχνικό τιμ της Χατάι, στάθηκε η αιτία να αλλάξει η καριέρα της, το καλοκαίρι του 2015. Λίγους μήνες αργότερα η Κατερίνα Χατζηδάκη ανέλαβε την Τουρκική ομάδα ως πρώτη προπονήτρια και οι επιτυχίες διαδέχτηκαν η μία την άλλη με την Ελληνίδα τεχνικό να λατρεύεται, από τους Τούρκους. Δύο σούπερ καπ Τουρκίας, πρόκριση στα ημιτελικά του Eurocup, παρουσία σε τελικό πρωταθλήματος και Κυπέλλου, αλλά και πολύ σημαντικές νίκες στην Euroleague, είναι μερικά από τα επιτεύγματα της.

Το καλοκαίρι του 2020 ο κύκλος αυτός έκλεισε για την Ελληνίδα προπονήτρια, που μπορεί να μην είχε στα πλάνα της τον επαγγελματικό επαναπατρισμό ωστόσο η πρόταση της Ελευθερίας Μοσχάτου την έκανε να πει το ναι, σε μια χρονιά πολύ ειδικών συνθηκών.

Η Κατερίνα Χατζηδάκη μίλησε στο agapotobasket.gr και τη Σεβαστή Βρακατσέλη, για την πορεία της στη Τουρκία, τον επαναπατρισμό, τους στόχους της με την Ελευθερία Μοσχάτου, το πρωτάθλημα της Α1 Γυναικών, αλλά και το ρόλο μιας γυναίκας προπονήτριας στην άκρη του πάγκου μιας ομάδας.

Επαναπατρισμός μετά από πέντε χρόνια στην Τουρκία. Τι σε οδήγησε σε αυτή την απόφαση;

Η φετινή χρονιά είναι μια χρονιά ειδικών συνθηκών… Μετά το κλείσιμο ενός μεγάλου κύκλου για μένα στην Τουρκία , αρχικά κάποιοι οικογενειακοί λόγοι με έκαναν να μείνω στην Ελλάδα. Σε αυτό το διάστημα ήρθε η πρόταση από την Ελευθερία Μοσχάτου και έτσι αποφάσισα να συνεχίσω φέτος στην Ελλάδα.

Δεν ήταν στα σχέδια σου ένα χρόνο πριν, όπως είχες δηλώσει. Τι άλλαξε;

Η αλήθεια είναι πως δεν ήταν στα σχέδια μου πραγματικά. Όμως οι άνθρωποι που “τρέχουν” αυτή τη στιγμή την Ελευθερία, μου εξήγησαν το πλάνο και το όραμά τους για την ομάδα, υπήρξε ταύτιση φιλοδοξιών και αποφάσισα πως σε αυτή τη φάση μπορούμε να συνεργαστούμε με στόχο να θέσουμε τις βάσεις για κάτι πολύ καλό.

Ποιες είναι οι πρώτες σου εικόνες από την Ελευθερία Μοσχάτου;

Αυτή τη στιγμή οι αθλήτριες που στελεχώνουν την ομάδα είναι κορίτσια με ταλέντο και πολλή όρεξη για δουλειά Και αυτός ήταν επίσης ένας λόγος που ήρθα στην ομάδα. Για εμένα σε αυτή τη φάση ένα βασικό πρόβλημα είναι ότι δεν υπάρχει αρκετός διαθέσιμος χρόνος προπόνησης καθώς στο γήπεδο του Μοσχάτου υπάρχει συνωστισμός, αλλά θέλω να πιστεύω πως ακόμα και έτσι μέρα με τη μέρα θα γινόμαστε καλύτεροι.

Πόσο δύσκολο είναι να αναλαμβάνεις μια ομάδα που δεν έχτισες εσύ, λίγο πριν τις επίσημες υποχρεώσεις;

Είναι δύσκολο από την άποψη πως θα χρειαστεί παραπάνω χρόνος να αφομοιώσουν οι παίκτριες τη φιλοσοφία μου και να βάλουμε στο παιχνίδι μας όσα ζητάω. Οι κοουτς Τσαραπατσάνης και Παπαναστασίου έκαναν πολύ καλή δουλειά στο χτίσιμο της ομάδας και είμαι τυχερή που τους έχω δίπλα μου φέτος γιατί με την εμπειρία τους , κάνουν την προσαρμογή μου ευκολότερη.

Ποιοι είναι οι στόχοι σου τόσο σε προσωπικό επίπεδο όσο και σε συλλογικό για τη νέα αγωνιστική σεζόν;

Προσωπικά κάθε χρονιά βασικός μου στόχος αρχικά είναι να βελτιώνομαι για να μπορώ να βοηθάω τις παίκτριες μου και την ομάδα μου στον μέγιστο βαθμό. Οι φιλοδοξίες μου είναι πάντα υψηλές. Θελουμε φέτος ο σύλλογος να είναι ανταγωνιστικός σε όλα τα ματς, να τερματίσει όσο ψηλότερα γίνεται στη βαθμολογία και να πάμε στα πλέι οφ διεκδικώντας ότι μας αναλογεί μέχρι τότε.

Πέντε χρόνια σε ένα δυνατό πρωτάθλημα, όπως είναι της Τουρκίας, με συμμετοχή σε Euroleague και Eurocup, ποιο είναι το μεγαλύτερο κέρδος σου;

Δουλεύοντας σε ένα τέτοιο επίπεδο οι εμπειρίες και οι παραστάσεις που αποκτά ένας προπονητής είναι μοναδικές. Το να συνεργάζεσαι με παίκτριες από το WNBA ή να ανταγωνίζεσαι τους καλύτερους προπονητές και παίκτριες της Ευρώπης και ίσως του κόσμου, είναι μια συνεχής πρόκληση. Είχα την τύχη να δουλέψω με αθλήτριες που με την εμπειρία τους με έμαθαν πολλά . Είχα να ανταγωνιστώ σπουδαίους προπονητές που μελετώντας το παιχνίδι τους απέκτησα επιπλέον γνώσεις, και γενικώς η συμμετοχή μου σε αυτές τις διοργανώσεις ήταν ένα σχολείο για μένα από κάθε άποψη.

Ποιες είναι οι πιο δυνατές στιγμές που κρατάς από αυτόν τον πρώτο κύκλο στο εξωτερικό;

Σίγουρα οι κορυφαίες μου στιγμές και νομίζω για μένα η επιβράβευση όλης της προσπάθειας που κάναμε ήταν η κατάκτηση των 2 σούπερ καπ. Και αυτό γιατί γινόταν μια συστηματικά καλή δουλειά για αρκετό καιρό και νομίζω ήταν το επισφράγισμα της δουλειάς αυτής. Επίσης η συμμετοχή μας για πρώτη φορά σε τελικό πρωταθλήματος αλλά και κυπέλλου είναι από τις στιγμές που ξεχωρίζω, όπως επίσης οι συμμετοχές σε ημιτελικούς του Eurocup και κάποιες πολύ σημαντικές νίκες στην Euroleague.

Πόσο εύκολα θα άνοιγες ένα δεύτερο κύκλο στο εξωτερικό και κάτω από ποιες συνθήκες θα το επέλεγες;

Νομίζω οι συνθήκες που ο κάθε προπονητής ψάχνει σε κάθε ομάδα του είναι κυρίως διοικητική αξιοπιστία και ηρεμία εξωαγωνιστικά, χώρο και χρόνο να κάνει τη δουλειά του αγωνιστικά και τέλος ταύτιση στόχων και φιλοσοφίας. Εάν λοιπόν βρεθεί κάτι τέτοιο για μένα σίγουρα θα ανοίξει ο δεύτερος κύκλος !

Από τις εικόνες σου σε Euroleague και Eurocup με τη Χατάι, πιστεύεις ότι μπορεί ελληνική ομάδα να φτάσει ψηλά στην Ευρώπη και ίσως κάποια στιγμή να επαναληφθεί και η επιτυχία του Αθηναϊκού;

Οι προϋποθέσεις και οι απαιτήσεις για να μπορεί μια ομάδα να σταθεί αρχικά και να φτάσει ψηλά στη συνέχεια σε αυτές τις διοργανώσεις είναι πάρα πολλές. Οικονομικά μιλάμε για ποσά που σίγουρα είναι πολύ δύσκολο να δοθούν από ελληνικές ομάδες. Και έπειτα μη ξεχνάμε το ελληνικό γυναικείο μπάσκετ είναι ερασιτεχνικό επίσημα. Υπάρχουν ευτυχώς ομάδες που δουλεύουν με επαγγελματική νοοτροπία και ελπίζω πως στο μέλλον θα αυξηθούν, γιατί δεν υστερούμε σε ταλέντο, αλλά μόνο στη νοοτροπία.

Τι θα έκανε το ελληνικό πρωτάθλημα πιο ανταγωνιστικό κατά την άποψη σου;

Νομίζω φέτος το πρωτάθλημα θα είναι αρκετά δυνατό. Υπάρχουν ομάδες με καλά ρόστερ και πολλούς καλούς προπονητές. Οι 3 ξένες κατα την άποψη μου είναι καλός αριθμός για να υπάρχει ισορροπία στα ρόστερ. Νομίζω όμως πως αν τα πλέι οφ διεξάγονταν χωρίς να μετράνε τα αποτελέσματα της κανονικής σεζόν, όπως δηλαδή γίνεται σχεδόν σε όλη την Ευρώπη, οι ομάδες θα είχαν μεγαλύτερο κίνητρο ως το τέλος.

Κλείνοντας: Γυναίκα προπονήτρια στην άκρη του πάγκου μιας ομάδας. Έχει κάποιο πλεονέκτημα ή μειονέκτημα σε σχέση με έναν άντρα προπονητή είτε σε επίπεδο Γυναικών είτε σε Ανδρών;

Πιστεύω σε μια επαγγελματική ομάδα δεν παίζει ρόλο αν ο προπονητής είναι άντρας ή γυναίκα. Οι αθλητές σέβονται και εκτιμούν έναν προπονητή για τις γνώσεις του, το ήθος του, και για τον τρόπο που χειρίζεται χαρακτήρες και καταστάσεις ανεξάρτητα το φύλο του. Δυστυχώς - και με αφορμή την ερώτηση σου- δε μπορώ να πω το ίδιο για την πλειοψηφία των διοικήσεων. Οι γυναίκες προπονήτριες παίρνουμε πολύ λιγότερες ευκαιρίες ακόμα και στο γυναικείο μπάσκετ. Χαρακτηριστικά θα αναφέρω πως πέρσι στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις σε σύνολο 48 ομάδων, ήμασταν μόνο 3 γυναίκες προπονήτριες ενώ φέτος στην Τουρκία δεν υπάρχει ούτε μια στη Σούπερ λιγκ στις 14 ομάδες που συμμετέχουν. Ευτυχώς στην Ελλάδα τα πράγματα είναι λίγο καλύτερα αλλά και πάλι οι αριθμοί δείχνουν ακριβώς και δυστυχώς, την πραγματικότητα.

Σεβαστή Βρακατσέλη

Αγαπώ τον αθλητισμό ---> Αγαπώ το μπάσκετ ---> Βρίσκομαι εδώ!

Η τρέλα για τον αθλητισμό και τα media έβαλε μέσα της το μικρόβιο της δημοσιογραφίας.Το μεράκι έγινε πράξη όταν πέρασε τη πόρτα του Κέντρου Αθλητικού Ρεπορτάζ . Το ταξίδι στο χώρο της δημοσιογραφίας μόλις είχε αρχίσει. Λίγα χρόνια μετά με την φλόγα να μένει ακόμα ζωντανή μικρότερες και μεγαλύτερες διαδρομές σε μονοπάτια του έντυπου και ηλεκτρονικού τύπου και του ραδιοφώνου οδήγησαν στη συνεργασία με το "Αγαπώ το μπάσκετ"

Ένα ζευγάρι παπούτσια, μία μπάλα, ένα γήπεδο και... όλα αρχίζουν!

Και επειδή η μαγεία των σπορ δεν έχει τελειωμό, η πορτοκαλί θεά είναι ανεξάντλητη με το θέαμα στο επίκεντρο και κάθε γωνιά της γης έχει κάτι διαφορετικό είμαστε εδώ για να σας παρουσιάσουμε μέσα από την δικιά μας οπτική κάθε της γωνιά!

Latest from Σεβαστή Βρακατσέλη

Make sure you enter all the required information, indicated by an asterisk (*). HTML code is not allowed.

Main Menu