Το agapotobasket.gr συνάντησε τον Ηλία Παπαθεοδώρου στο Bookabar στο Μαρούσι, πριν από την αναχώρηση της ομάδας για την Ιταλία όπου θα πραγματοποιηθεί το τελικό στάδιο της προετοιμασίας, με τον Ομοσπονδιακό προπονητή να μιλά στην Σεβαστή Βρακατσέλη και τον Θάνο Φωτόπουλο για την πρώτη χρονιά της ΑΕΝΚ στην Basket League, το μοναδικό εξαγώγιμο... προϊόν που είναι ο Έλληνας προπονητής, τις προσωπικές του φιλοδοξίες, το ταλέντο των Ελλήνων παικτών και τους στόχους της Εθνικής Εφήβων που σε λίγες μέρες θα ριχτεί στην μάχη του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος.
Φωτογραφίες: Σεβαστή Βρακατσέλη
Όταν ξεκινούσε πέρσι η σεζόν με την Κηφισιά περιμένατε να φτάσατε τόσο ψηλά;
«Ο πιο σημαντικός και βασικός στόχος ήταν ουσιαστικά η ομάδα να πατήσει στα πόδια της την πρώτη χρόνια στην Α1 και να παραμείνει στην κατηγορία. Με αυτό το σκεπτικό ξεκινήσαμε. Ταυτόχρονα, διατηρήσαμε κάποιες βασικές αρχές που έχει αυτή η ομάδ,α όχι τόσο στο πως παίζει, αλλά στο πως λειτουργεί. Αυτό μας ενδιέφερε, να συνεχίσουμε με τον ίδιο ακριβώς σεβασμό στους παίχτες και στους παράγοντες, όπως κάναμε και στην Β’ Εθνική, αλλά και στην Α2. Δεν ξεκινήσαμε καλά, είχαμε προβλήματα τραυματισμών και δύσκολο πρόγραμμα και μέχρι η ομάδα να βρει το χρόνο της, να γνωριστούμε λίγο με τους παίχτες και να παίξουμε καλά ξεκινήσαμε με 5 ήττες και μια νίκη. Υπήρχε, όμως, υπομονή και σωστός σχεδιασμός, μεαποτέλεσμα η ομάδα να καταφέρει να ξεπεράσει αυτό το κακό ξεκίνημα και να κάνει κάποιες συνεχόμενες νίκες. Κάναμε ένα σερί 9-1 και από εκείνο το σημείο και μετά καταλάβαμε ότι η ομάδα μπορεί να κοιτάξει και κάτι διαφορετικό. Έγινε μια κουβέντα με τη διοίκηση, ένας επαναπροσδιορισμός των στόχων και πλέον θέλαμε να τερματίσουμε όσο πιο ψηλά γίνεται. Πιστεύω ότι η 5η θέση για πρώτη χρόνια είναι κάτι πολύ μεγάλο και ουσιαστικά ξεπεράσαμε και εμείς οι ίδιοι τον εαυτό μας».
Ποια ήταν τα σημεία κλειδιά μέσα στην χρονιά που την έκαναν τόσο επιτυχημένη;
«Το πιο σημαντικό κομμάτι στην ομάδα όλα αυτά τα χρόνια είναι ότι υπάρχει μια διοίκηση η όποια στηρίζει και υποστηρίζει όλο αυτό που δημιουργεί, με την έννοια ότι δίνει χρόνο και παρέχει όλες τις
δυνατότητες και τις συνθήκες εκείνες που χρειάζονται οι παίχτες και οι προπονητές για να κάνουν σωστά τη δουλειά τους. Στηρίζει την ομάδα στις δύσκολες στιγμές. Όπως είπαμε, δεν ξεκινήσαμε καλά, αλλά η ομάδα στηρίχτηκε και υποστηρίχτηκε κατάλληλα, κάναμε δυο προσθήκες παιχτών, μια του Αντεμπόγιε νωρίς και μια του Κακιούζη αργότερα, οι οποίες μας βοήθησαν. Εκτός, όμως, από τη διοίκηση επιλέξαμε να έχουμε και εμείς στην ομάδα παιδιά που είχαν κίνητρο για διάκριση είχαν εμπειρία, κυρίως οι Έλληνες παίχτες που μαζί με τον ενθουσιασμό των νέων παιχτών κατάφερε αυτή η ομάδα να πετύχει τους στόχους της για ακόμα μια χρονιά».
Πλέον, μόνοι σας έχετε ανεβάσει τον πήχη. Ποιοι είναι οι στόχοι για την επόμενη σεζόν;
«Οι στόχοι έχουν προσδιοριστεί. Αυτό που θέλουμε είναι η ομάδα να παρουσιάσει και φέτος ένα κάλο πρόσωπο και αγωνιστικά, αλλά και σε ό,τι αφορά τις συνθήκες με τις οποίες δουλεύει. Ο πιο βασικός στόχος για εμάς είναι η καθιέρωση στην κατηγορία σε ένα κάλο επίπεδο. Δεν ξέρω αν του χρόνου η ομάδα θα καταφέρει να τερματίσει στην ιδία θέση, άλλα σίγουρα θεωρώ ότι μπορούμε να αφήσουμε το στίγμα μας και την νέα χρόνια. Αυτός είναι ο βασικός στόχος που έχουμε θέσει, την καθιέρωση δηλαδή στην Α1 τόσο στη συνείδηση του κόσμου όσο και στη δική μας και να καταλάβουμε ότι πλέον ανήκουμε στην Α1».
Στην ψηφοφορία του ΕΣΑΚΕ αναδείχτηκες δεύτερος καλύτερος προπονητής και αυτό που είδαμε φέτος ήταν ότι 13 στους 14 προπονητές ήταν Έλληνες. Τι πιστεύεις ότι έχει αλλάξει και πλέον οι ομάδες δείχνουν εμπιστοσύνη στους Έλληνες προπονητές;
«Δυο πράγματα πιστεύω ότι έχουν παίξει ρολό. Πρώτον, ότι οι ομάδες δεν έχουν πλέον την οικονομική δυνατότητα να φέρουν κάλους ξένους προπονητές . Τα προηγούμενα χρόνια πέρασαν από την Ελλάδα πολύ καλοί ξένοι προπονητές που έχουν αφήσει το στίγμα τους, αλλά και μερικοί άλλοι οι οποίοι επειδή το επίθετο τους τέλειωνε σε «-ιτς» ή κουβαλούσαν κάποια φήμη καλού προπονητή, ήταν ως επί των πλείστον στις ομάδες της Α1. Η οικονομική δυσχέρεια πλέον που έχουν οι ομάδες δεν τους επιτρέπει να κοιτούν προπονητές, όπως είναι ο Μεσίνα, ο Ίβκοβιτς ή ο Ομπράντοβιτς. Το δεύτερο κομμάτι που είναι πολύ σημαντικό είναι ότι ο Έλληνας προπονητής έχει ανεβάσει πολύ το επίπεδο τόσο στο κομμάτι της γνώσης του αντικείμενου όσο και της εξέλιξης των πραγμάτων. Υπάρχει επιμόρφωση, υπάρχει εμπιστοσύνη στους Έλληνες προπονητές καθώς είναι σε ένα κάλο επίπεδο και αυτό νομίζω ότι το βλέπουμε όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στην Ευρώπη. Νομίζω ότι ο Έλληνας προπονητής είναι το μοναδικό εξαγώγιμο προϊόν».
Και οι προπονητές, όμως, άρπαξαν τις ευκαιρίες που πήραν.
«Χρειάζεται να δώσεις την ευκαιρία σε κάποιον για να αποδείξει τι αξίζει και οι ευκαιρίες δόθηκαν στους Έλληνες προπονητές. Εξαιτίας της κρίσης ήταν σχεδόν έτοιμοι να αρπάξουν την ευκαιρία και πλέον εξαργυρώνουν τις επιτυχίες που είχαν, όχι στην Ελλάδα γιατί δεν υπάρχουν πολλές ομάδες, αλλά στο εξωτερικό. Έχει αλλάξει πλέον το περιβάλλον και βλέπουμε αρκετούς Έλληνες προπονητές να πηγαίνουν στο εξωτερικό».
Ποιοι είναι οι προσωπικοί σου στόχοι;
«Ο στόχος είναι κάθε μέρα να γίνεσαι καλύτερος, να κερδίζεις σε πράγματα, σε γνώσεις και εμπειρίες. Για μένα η περσινή χρόνια ήταν σημαντική γιατί ήταν η πρώτη μου στην Α1, θέλω να εκμεταλλευτώ τις
εμπειρίες που πήρα, να πάω καλύτερα με την ομάδα μου και από εκεί και πέρα, αν υπάρχει επιτυχία με την Κηφισιά, να επαναπροσδιορίσω και εγώ τους στόχους μου. Σίγουρα έχω και εγώ φιλοδοξίες να κάνω κάποια πράγματα καλύτερα, αλλά αυτή τη στιγμή είμαι σε μια ομάδα που με καλύπτει απόλυτα και όσον άφορά το κομμάτι της φιλοδοξίας είναι ομάδα που έχει στόχους, δεν έχει πιάσει ταβάνι και αυτό μου δίνει και μένα κίνητρο κάθε μέρα να προσπαθώ να γίνομαι καλύτερος».
Προπονητής σε σύλλογο και προπονητής σε Εθνική ομάδα. Ποιες οι διαφορές;
«Υπάρχει μεγάλη διάφορα στην ομάδα που είμαι όλη την αγωνιστική περίοδο, στην Κηφισιά. Εκεί είσαι πρώτα από όλα προπονητής επειδή είναι επαγγελματική ομάδα, με όλα τα υπόλοιπα που πρέπει να κάνεις. Σε μια Εθνική Ομάδα και ιδιαίτερα εφήβων κυρίως κάνεις άλλα πράγματα και μετά είσαι προπονητής. Πρέπει να είσαι εκλέκτορας, να είσαι προπονητής, να είσαι διαχειριστής. Είναι πάρα πολύ δύσκολο όλο αυτό, αλλά επειδή αλλάζουν οι εικόνες σου και έχεις να κάνεις με κάτι πολύ διαφορετικό και πολύ πιο δημιουργικό. Δεν μπορείς να κάνεις έναν παίχτη καλύτερο μέσα σε ένα μήνα, αλλά μπορείς να του δώσεις ερεθίσματα να γίνει καλύτερος στην νοοτροπία και να αντιλήφθεί καλύτερα το κομμάτι της προπόνησης. Να τους μεταδώσεις κάποια πράγματα τα όποια θα τα βρουν μπροστά τους όταν παίξουν σε επαγγελματικό επίπεδο που είναι πολύ διαφορετικό από αυτό που έχουν στο μυαλό τους».
Πως κρίνεις το επίπεδο του Έλληνα παίκτη;
«Ταλέντο υπήρχε, υπάρχει και θα συνεχίσει να υπάρχει στο ελληνικό μπάσκετ γιατί είναι ένα στοιχείο που μας ταιριάζει και υπάρχουν παιδιά σε όλες σχεδόν τις ηλικίες που μπορούν να αφήσουν το «σημάδι» τους στο υψηλό επίπεδο του μπάσκετ και ακόμα και στην Εθνική ανδρών. Δεν είναι εύκολο σε κάθε φουρνιά να υπάρχουν πολλοί καλοί παίχτες, αλλά βλέπουμε ότι κάθε δυο με τρία χρόνια υπάρχουν παιδιά που φτάνουν να παίξουν στο επίπεδο των Εθνικών Ομάδων. Το ίδιο συμβαίνει αυτή τη στιγμή και στη δική μας ομάδα και στην Εθνική Νέων που είναι ο κύριος Μίσσας και στην πιο κάτω ομάδα που είναι ο κύριος Μανουσέλης. Υπάρχουν ταλέντα, υπάρχουν παιδιά με προδιαγραφές και αυτό που βλέπω στα πρόσωπα των παιδιών είναι ότι αυτή τη στιγμή έχουν μεγαλύτερο κίνητρο και διάθεση για να κάνουν πράγματα και λόγω ότι οι ομάδες έχουν αρχίσει να τα εμπιστεύονται πλέον και να τα βάζουν στο ροστερ τους. Αυτό που απομένει, είναι τα παιδιά να δικαιώσουν αυτή την επιλογή και να πάρουν, βεβαίως, και τις ευκαιρίες τους. Αυτά τα νέα παιδιά πρέπει να δουλέψουν πολύ, υπάρχουν ακόμα θέματα νοοτροπίας, κακής νοοτροπίας, αλλά πιστεύω ότι πηγαίνοντας αυτά τα παιδιά σε ομάδες, όπως είναι ο Παναθηναϊκός ο Ολυμπιακός ο ΠΑΟΚ, ο Πανιώνιος θα έχουν άλλες εικόνες, θα δουλεύουν άλλα πράγματα και αυτό θα τους κάνει να αλλάζουν νοοτροπία».
Που μπορεί να φτάσει η Εθνική εφήβων;
«Υπάρχει ταλέντο, υπάρχουν φιλοδοξίες, αλλά σύμφωνα και με την περσινή μας εμπειρία, πρέπει να κοιτάς παιχνίδι με παιχνίδι. Έχει αλλάξει πλέον και ο τρόπος των Ευρωπαϊκών Πρωταθλημάτων από την αντρική ομάδα μέχρι και την Εθνική Παίδων και, αν δεν είσαι πολύ συγκεντρωμένος και δεν κοιτάς παιχνίδι με παιχνίδι, μπορείς να βρεθείς από το ζενίθ στο ναδίρ, δηλαδή μπορείς να πας στην 8άδα, αλλά μπορείς να βρεθείς και στις ομάδες που πέφτουν κατηγορία. Αυτό που είναι σημαντικό για εμάς είναι να γίνουμε καλοί και σκληροί σαν ομάδα και, όταν φτάσει η ώρα του Πανευρωπαϊκού, να ξέρουμε ότι είμαστε έτοιμοι πνευματικά και σωματικά να αντιμετωπίσουμε ξεχωριστά το κάθε παιχνίδι. Αν αυτά πάνε καλά, τότε ο στόχος είναι να προχωρήσουμε όσο πιο ψηλά μπορούμε».
Ποιο είναι το δυνατό σημείο αυτής της ομάδας;
«Υπάρχει μια ισορροπία στην ομάδα και στους παίχτες που είναι στην περιφέρεια, αλλά και στους ψήλους. Πιστεύω ότι η σωματική μας διάπλαση είναι ένα πλεονέκτημα μας έχουμε παιδιά με ψηλά κορμιά, μακριά χέρια και πιστεύω ότι έχουμε και παιδιά που έχουν κίνητρο. Κάποιοι είναι σε μεγάλες ομάδες κάποιοι θέλουν να πάνε σε μεγάλες ομάδες και θέλουν γενικά να αποδείξουν ότι αξίζουν μια ευκαιρία είτε στις ομάδες που είναι τώρα είτε στις ομάδες που θέλουν να πάνε.
