Το μέλλον της ανήκει και από τη νέα χρονιά θα διεκδικήσει τα καλύτερα στην άλλη άκρη του Ατλαντικού.

Η Ελεάννα Χριστινάκη μίλησε στο agapotobasket.gr για τα σχέδια της, τον Παναθηναϊκό, το πέρασμα από τον Αθηναϊκό, αλλά και το μεγαλύτερο “σχολείο”  όλων, αυτό της Εθνικής Ομάδας.

Μόλις στα 18 σου και έχεις ήδη αγωνιστεί σε δυο από τις κορυφαίες Ελληνικές ομάδες του γυναικείου μπάσκετ (Παναθηναϊκό και Αθηναϊκό). Μίλησε μας για αυτές τις σελίδες της καριέρας σου.

«Νομίζω ότι δεν συγκρίνεται καμιά μέχρι τώρα εμπειρία από αυτή της κερκίδας στον “Τάφο του Ινδού”. Δεν έχω μιλήσει ποτέ δημοσίως και ούτε θα το κάνω για το ποιοι ήταν οι λόγοι που έφυγα από την ομάδα γιατί εξακολουθώ να έχω την ομάδα πάνω από τα άτομα και δεν θα ήθελα να πω κάτι που ίσως δημιουργούσε πρόβλημα. Έτσι, δέχθηκα υπομονετικά αρκετά άσχημα σχόλια όταν επέστρεψα σαν αντίπαλος. Όμως δεν ξεχνώ ποτέ τη βοήθεια και την φροντίδα των ανθρώπων της ομάδας και δεν πρόκειται να είμαι αγνώμων απέναντί τους. Το ότι αποφάσισα να αλλάξω περιβάλλον για μια χρονιά πηγαίνοντας και σε μια ομάδα που δεν υπήρχε αντιπαλότητα με τον Παναθηναϊκό, ενώ θα μπορούσα να είμαι και σε ανταγωνιστική ομάδα, ήταν αναγκαίο κακό περισσότερο για το καλό της ομάδας πάρα το δικό μου. Για τον Αθηναϊκό μπορώ μόνο να πω ένα τεράστιο “ευχαριστώ” σε όλους τους ανθρώπους του. Χωρίς ιδιαίτερο ιδιοτελές συμφέρον και γνωρίζοντας ότι την επόμενη χρονιά θα φύγω μου έδωσαν χρόνο και συνθήκες για να προχωρήσω περισσότερο για την αγάπη τους προς το άθλημα και την ιδεολογία ότι τα νεαρά ταλέντα πρέπει να υποστηρίζονται. Αυτή η νοοτροπία προέρχεται φυσικά από άλλη κουλτούρα, από την Σουηδία και συγκεκριμένα από τρεις εξαιρετικούς ανθρώπους τον κ. Γέσπερ, τον κ.
Γιάννη και τον κ. Σωτήρη.»

Ποια από τις μέχρι τώρα επιτυχίες σου ξεχωρίζεις;

«Αναμφισβήτητα, η κατάκτηση του πρωταθλήματος Ελλάδας με τον Παναθηναϊκό και η άνοδος της Εθνικής Νέων Γυναικών στα “σαλόνια” της Α’ κατηγορίας.»

Το μέλλον τι κρύβει για την Ελεάννα;

«Το ταξίδι στην Αμερική δεν είναι ταξίδι αναψυχής. Πρόκειται για κάτι πολύ δύσκολο. Το μόνο που γνωρίζω είναι ότι το μέλλον κρύβει σίγουρα πάρα πολλή δουλειά.»

Ποια είναι η συμβουλή που πάντα ακολουθείς και ποιος σου την έδωσε;

«"Πρώτα σε χλευάζουν και σε κοροϊδεύουν, μετά σε πολεμούν με μανία και στο τέλος σε αποδέχονται", αυτή τη συμβουλή μου την έδωσε ο πατέρας μου.»

Ποιο θεωρείς το δυνατό σου σημείο;

«Τη θέληση!»

Ποια αθλήτρια θαυμάζεις και ποια είναι η αγαπημένη σου συμπαίκτρια;

«Με εντυπωσιάζουν και εκτιμώ πολύ αθλήτριες που έχουν προσωπικότητα και καλό χαρακτήρα, όχι απλά κάποια καλά μπασκετικά στοιχεία. Δεν θαυμάζω κάποια ξεχωριστά, αλλά θαυμάζω πολλά σπουδαία στοιχεία από πολλές αθλήτριες. Για παράδειγμα, θαυμάζω το σουτ της Μάλτση, το ένας εναντίον ενός της Δημητράκου, την ταχύτητα σκέψης του παιχνιδιού της Καλτσίδου και την ηγετική προσωπικότητα της Καλέντζου. Αγαπημένη μου συμπαίκτρια δεν θα μπορούσε να είναι άλλη από την αστείρευτη με χιούμορ Μαριέλλα Φασούλα με την οποία εδώ και 4 χρόνια περνάμε όλα τα αναπτυξιακά στάδια μπάσκετ. Μέχρι και στην Εθνική Γυναικών μαζί...»

Τι κάνει η Ελεάννα στον ελεύθερο χρόνο της;

«Τον ελεύθερο χρόνο μου τον περνάω με άτομα που αγαπώ, οικογένεια και φίλους.»

Αν δεν έπαιζες μπάσκετ τι θα έκανες;

«Δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς το μπάσκετ, αλλά σίγουρα θα ήμουν αθλήτρια.»

Κεφάλαιο Εθνική ομάδα: Τι σημαίνει για σένα να φοράς τη φανέλα της και ποια τα όνειρα σου για το μέλλον;

«Η ανάκρουση του Εθνικού ύμνου είναι μοναδικό συναίσθημα. Κάθε φορά που τον ακούω αντιλαμβάνομαι πόσο μεγάλη τιμή είναι να αγωνίζεσαι και να αντιπροσωπεύεις τη χώρα σου. Δεν ονειρεύομαι πολύ, στόχο θέτω και στόχος πάντα είναι η Εθνική Ομάδα να βρίσκεται ψηλά, Τετριμμένο μεν, ουσιώδες δε. Το θέμα δεν είναι να έχεις μια επιτυχία, αλλά να υπάρχει διάρκεια οπότε πρέπει να συνεχίζουμε συνέχεια και σταθερά την προσπάθεια για να γινόμαστε καλύτεροι.»

Τι αποκόμισες από την εμπειρία σου με την μεγάλη Εθνική Ομάδα και πιο είναι το στοιχείο κ η συμβουλή που κρατάς ;

«Η εμπειρία με την Εθνική Γυναικών ήταν σαν ένα… ταχύρυθμο πανεπιστημιακό πτυχίο. Όσα μάθαμε και ζήσαμε εκεί σε δυο μήνες ήταν ξεχωριστά και καθένα από αυτά μοναδικό. Είναι μεγάλη η Εθνική Ομάδα γιατί έχει μεγάλες σε αξία παίκτριες και σπουδαίο προπονητικό τιμ. Αποκόμισα το πνεύμα του νικητή, ξεπέρασα τις φοβίες που μπορεί να έχει μια νεαρή αθλήτρια βλέποντας πολύ υψηλό επίπεδο και ελπίζω να είμαι σε θέση στο μέλλον να εξαργυρώσω αυτή την επιταγή.»