Ναι η Αφεντούλα Μαγαλιού, για όσους δεν το γνωρίζουν υπήρξε και αθλήτρια του στίβου πριν την κερδίσει η πορτοκαλί μπάλα και της αφιερωθεί ολοκληρωτικά για περισσότερα από 20 χρόνια πλέον. Με θητεία σε Α.Ο. Σερρών, Πανσερραϊκό, Ρούπελ Σιδηροκάστρου, Καστοριά , Αθηναϊκό, Ολυμπιακό Βόλου, Απόλλων Πτολεμαΐδας, Ιπποκράτη Κω, Πρωτέα Βούλας και Δάφνη Αγίου Δημητρίου η πολύπειρη γκαρντ τη νέα σεζόν αφήνει την Αθήνα και ανηφορίζει Θεσσαλονίκη προκειμένου να αγωνιστεί με τη φανέλα του ΠΑΟΚ ΚΥΑΝΑ.

Λίγο πριν τη μετακόμιση της κοντά στη γενέτειρα της, το Γόνιμο Σερρών, το agapotobasket.gr μίλησε μαζί της για όλα. Την Δάφνη που τη οδήγησε στην μεγάλη κατηγορία, τον ΠΑΟΚ που αποτελεί την νέα πρόκληση της καριέρας της, το μέλλον του μπάσκετ των γυναικών αλλά και το δικό της στο άθλημα.

Τη σεζόν που ολοκληρώθηκε οδήγησες την ομάδα σου στην Α1 ωστόσο η νέα σεζόν θα σε βρει στη μεγάλη κατηγορία με άλλα χρώματα. Σκέψεις και συναισθήματα;

Είμαι χαρούμενη που συνέβαλα στην άνοδο της Δάφνης στα μεγάλα σαλόνια της Α1. Έκανα ότι ήταν δυνατό προκειμένου να πετύχει τον μεγάλο στόχο της. Η απόφαση να μην πορευτούμε μαζί είναι καθαρά δική μου για διάφορους λόγους. Από εκεί και πέρα έτσι είναι ο αθλητισμός, ερχόμαστε και παρερχόμαστε! Αλλάζω σελίδα και πλέον θα αγωνίζομαι σε μια μεγάλη ομάδα όπως είναι ο ΠΑΟΚ και θα κάνω ότι μπορώ να φανώ αντάξια των προσδοκιών των ανθρώπων του συλλόγου που με εμπιστεύτηκαν.

Η πορεία σου μεγάλη στα παρκέ. Πως βλέπεις το μέλλον του γυναικείου μπάσκετ;

Το μέλλον του γυναικείου μπάσκετ είναι αβέβαιο. Τώρα που μιλάμε βλέπουμε να κυριαρχεί μια ομάδα, ο Ολυμπιακός, και οι υπόλοιπες να ακολουθούν ενώ παλιότερα υπήρχε συναγωνισμός και το πρωτάθλημα ήταν πιο δυνατό.

Τι είναι αυτό που λείπει από το άθλημα;

Βασικότερο στοιχείο, δεδομένης και της κατάστασης που βρίσκεται γενικότερα η χώρα μας, είναι το οικονομικό κομμάτι. Θα πρέπει να βρεθούν άνθρωποι που έχουν την οικονομική δυνατότητα να στηρίξουν το άθλημα και πάνω από όλα να το αγαπούν!

Υπάρχει κάτι που θα σε κάνει να πεις κουράστηκα; Και τη ίδια στιγμή τι είναι αυτό που θα σε κάνει να συνεχίσεις;

Για το μόνο που ίσως να έχω πει "κουράστηκα" είναι η συμπεριφορά κάποιων ανθρώπων και η απογοήτευση που σου προσφέρουν απλόχερα κάποιες φορές. Αυτή όμως η σκέψη είναι πάντα της στιγμής. Αγαπάω πολύ τον αθλητισμό και το μπάσκετ είναι τρόπος ζωής για μένα οπότε τα αφήνω όλα πίσω μου κάθε φορά και ξεκινάω από την αρχή.

Έχεις αγωνιστεί στην Ευρώπη στο παρελθόν. Μετά από αρκετά χρόνια το Ελληνικό γυναικείο μπάσκετ ξαναβγαίνει εκτός συνόρων. Πως βλέπεις τη νέα αυτή σελίδα που ανοίγει ο Ολυμπιακός;

Θεωρώ πολύ σημαντική τη συμμετοχή του Ολυμπιακού στην Ευρώπη. Ειδικά μέσα στην κρίση που ζούμε να ακούγεται μια Ελληνική ομάδα που στόχος της είναι η κατάκτηση του Eurocup. 

Εκτός από το μπάσκετ ποια άλλη μεγάλη αγάπη έχει η Τούλα Μαγαλιού;

Άλλη μεγάλη αγάπη είναι φυσικά ο στίβος και ιδιαίτερα τα 400 μέτρα με εμπόδια όπου είχα ασχοληθεί για ένα χρονικό διάστημα. 

Εμπόδια ε; Ποιο είναι το μεγαλύτερο που έχεις συναντήσει στο μπάσκετ;

Μιας και ο αθλητισμός είναι μια μικρογραφία της ζωής το μεγαλύτερο εμπόδιο είναι να καταπολεμάς τις ίδιες τις φοβίες σου. Αυτό σε κάνει πιο υγιή σαν άνθρωπο! 

Ομαδικό ή ατομικό άθλημα τελικά; Ποια είναι τα ωραιότερα χαρακτηριστικά του ενός και του άλλου;

Και τα δυο έχουν την ομορφιά τους. Στο ατομικό είσαι εσύ και ο εαυτός σου, βασίζεσαι στις δικές σου δυνάμεις ενώ στο ομαδικό πρέπει να ενταχθείς στο σύνολο και σίγουρα να βάλεις την ομάδα πάνω από τον εγωισμό σου. 

Πέρυσι συνέβαλες και εσύ με τη συμμετοχή σου στην κοινωνική προσφορά του γυναικείου μπάσκετ μέσω του αγώνα Pressing. Πως μπορούν να βοηθήσουν τέτοιες ενέργειες το γυναικείο μπάσκετ αλλά και την κοινωνία μας γενικότερα;

Ναι ήταν μια πολύ όμορφη εμπειρία για μένα. Ότι έχει να κάνει με την κοινωνική προσφορά είναι πολύ ενδιαφέρον. Τέτοιες ενέργειες βοηθούν και το άθλημα να εξελιχθεί και παράλληλα τους συνανθρώπους μας να αισθανθούν καλύτερα. 

Υπήρξες μάλιστα και προπονήτρια της ομάδας της Σχεδίας. Είναι η προπονητική κάτι που περνάει από το μυαλό σου να ακολουθήσεις στο μέλλον;

Για ένα μικρό χρονικό διάστημα ασχολήθηκε ως προπονήτρια στην ομάδα της σχεδίας. Ήθελα να προσφέρω και εγώ με τον δικό μου τρόπο και αυτό με έκανε πολύ χαρούμενη. Γνώρισα όλα τα παιδιά εκεί και τους θεωρώ μαχητές γιατί μέσα από τις δυσκολίες που ζουν μας διδάσκουν πόσο ωραία είναι τα απλά πράγματα στη ζωή...! 

Σίγουρα όταν θα σταματήσω σαν αθλήτρια θα ήθελα να υφίσταμαι στο χώρο και να ασχοληθώ με την προπονητική. Το μπάσκετ είναι ένα άθλημα που αγαπώ και το έχω μέσα στην καρδιά μου!