Ο λόγος για τη Δήμητρα Τελίδου η οποία ολοκλήρωσε μια ακόμα αγωνιστική σεζόν που τη βρήκε για δεύτερη συνεχή χρονιά να συμμετέχει στο final-4 του κυπέλλου Ελλάδας κρεμώντας στο στήθος ένα ακόμα μετάλλιο, χάλκινο και αυτό αλλά για την ιστορία του συλλόγου της Λευκάδας παραπάνω και από χρυσό καθώς είναι το πρώτο μιας πορείας που ο χρόνος θα δείξει αν θα σηματοδοτήσει ταυτόχρονα και την καθιέρωση της.

Η χρονιά ολοκληρώθηκε με επιτυχία για εσένα και την ομάδα σου. Θα ήθελα να μας κάνεις έναν απολογισμό της.  
Θεωρώ ότι η χρονιά είναι επιτυχημένη με την ομάδα της Νίκης Λευκάδας. Το έχω ξαναπεί ότι αυτή η ομάδα είναι καινούργια και μόλις δυο χρόνια στην Α1. Και πέρυσι και φέτος η ομάδα είναι στη μέση της κατηγορίας ενώ φέτος είχαμε και το Final-4 του κυπέλλου που ήταν μια πολύ ωραία εμπειρία για την ομάδα. Η πρώτη συμμετοχή της συνδυάστηκε και με την κατάκτηση της τρίτης θέσης και νομίζω ότι όλοι πρέπει να είναι ευχαριστημένοι.

Προσωπικά είμαι ευχαριστημένη που είμαι καλά, που είμαι υγιής που πέρασε και αυτή η χρονιά στις πλάτες μου και είμαι καλά και σωματικά αισθάνομαι ότι μπορώ να παίξω άλλα δέκα χρόνια. Δεν νιώθω ότι πονάω, ότι κορέστηκα ή οτιδήποτε.

Η προσωπική σου συλλογή μεταλλίων από το θεσμό του κυπέλλου μεγαλώνει.
Ήταν συνολικά το τέταρτο χάλκινο μου. Δεν έχω καταφέρει να πάω σε τελικό και φέτος το ήθελα πολύ. Όταν έγινε η κλήρωση και αποφύγαμε τον Ολυμπιακό θεωρήσαμε ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε αλλά φάνηκε η απειρία της ομάδας. Είχαμε άγχος, δεν παίξαμε καλά στον ημιτελικό και χάσαμε μια μεγάλη ευκαιρία να παίξουμε σε ένα τελικό. και προσωπικά για εμένα που είμαι μεγαλύτερη και δεν ξέρω αν θα έχω την ευκαιρία να συμμετάσχω σε άλλη διοργάνωση κυπέλλου. Δεν πειράζει όμως κρατάμε τα θετικά. Απογοητευτήκαμε και πικραθήκαμε γιατί δεν παίξαμε αυτό που μπορούσαμε και δεν δείξαμε τον καλό μας εαυτό αλλά στον τελικό συσπειρωθήκαμε, παίξαμε να το ευχαριστηθούμε και γιαυτό πήραμε και το μετάλλιο. Είναι εμπειρίες αυτές. Τα κορίτσια στην ομάδα είναι πολύ μικρά, ο προπονητής είναι νέος και είναι για όλους εμπειρία.

Ποιες είναι οι στιγμές που ξεχωρίζεις από τη σεζόν (καλές ή κακές);
Φέτος αυτό που ευχαριστήθηκα εγώ προσωπικά πάρα πολύ σαν παιχνίδι ήταν ο αγώνας με τον Παναθηναϊκό για την πρόκριση στους τέσσερις του κυπέλλου. Ενώ δεν ήταν αγωνιστικά από τα καλύτερα μας παιχνίδια, ήταν η κρισιμότητα τέτοια και θέλαμε πάρα πολύ να πάμε την ομάδα σε Final-4 που το έκανε ξεχωριστό. Η ομάδα φέτος έδειξε μεγάλη σταθερότητα εντός έδρας, είχαμε πολύ δυνατή έδρα και ήταν και αυτό σημείο αναφοράς για εμάς.  

Τι είναι αυτό που έχει κάνει τη Νίκη Λευκάδας να είναι τα τελευταία δυο χρόνια στις αξιομνημόνευτες παρουσίες στο Ελληνικό πρωτάθλημα;
Είναι ένα σωματείο αξιόπιστο, φερέγγυο που προσπαθεί πάρα πολύ και εύχομαι να συνεχίσει να πρωταγωνιστεί. Εδώ πρέπει να δώσουμε συγχαρητήρια στους ανθρώπους της διοίκησης οι οποίοι αφήνουν πολύ τις προσωπικές τους εργασίες και ασχολούνται με την ομάδα συνέχεια. Καταρχήν είναι ένα μεγάλο συμβούλιο με πάνω από δέκα άτομα και ο κάθε ένας ασχολείται με κάτι. Όπως έχω ξαναπεί είμαστε δέκα αθλήτριες που είμαστε εκτός Λευκάδας και το τονίζω αυτό που κάνει φέτος η διοίκηση είναι πολύ μεγάλο καθώς μας παρέχει διαμονή και σίτιση. Είναι κάτι πάρα πολύ δύσκολο. Βοηθάει όλο το νησί με χορηγίες, με εισιτήρια διαρκείας, με τα ημερολόγια, με τις εκδηλώσεις που κάνει η ομάδα. Όλοι είναι κοντά στην ομάδα. Αν αναλογιστούμε τα 11 ταξίδια που κάνει η ομάδα και όλα τα έξτρα έξοδα που έχει σε σχέση με τις ομάδες της Αθήνας κυρίως αλλά και από αυτές της Θεσσαλονίκης καθώς ήμασταν και η μόνη ομάδα επαρχίας καταλαβαίνουμε τον μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας που έχουν όλα.  

Φέτος με εξαίρεση τις θέσεις 1 και 12 είδαμε ένα πολύ ανταγωνιστικό πρωτάθλημα. Πως είδες εσύ το φετινό πρωτάθλημα;
Το πρωτάθλημα φέτος μου άρεσε πάρα πολύ γιατί πέραν του Ολυμπιακού που είναι στημένος σε ευρωπαϊκά δεδομένα και δεν μπορούμε να τον συναγωνιστούμε ήταν πολύ ανταγωνιστικό. Όλες οι έδρες έσπαγαν και ακόμα και σε γήπεδα που παραδοσιακά δεν κερδίζεις ομάδες έφυγαν με νίκη. Εμείς σαν Λευκάδα είχαμε από τις πιο δυνατές έδρες καθώς χάσαμε μόνο από Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό. Μου άρεσε που κάθε αγωνιστική όλα τα παιχνίδια ήταν ντέρμπι και δεν υπήρχαν δεδομένα παιχνίδια και θεωρώ ότι έτσι πρέπει να είναι τα πρωταθλήματα. Εύχομαι και του χρόνου να είναι έτσι ανταγωνιστικό το πρωτάθλημα και πέρα από τις ομάδες που δηλώνονται Ευρώπη και εκ των πραγμάτων χτίζονται με άλλα δεδομένα μακάρι όλες οι υπόλοιπες να είναι ισάξιες και ανταγωνιστικές από την αρχή μέχρι το τέλος, να βλέπουμε ωραία παιχνίδια καθώς πρέπει να φροντίσουμε το μπάσκετ των γυναικών λίγο. Πρέπει να το ανεβάσουμε και αυτό είναι σίγουρα ένα βήμα.  

Η πείρα και η εμπειρία σου μεγάλη. Πιστεύεις ότι μπορούν και άλλες ομάδες να ακολουθήσουν τον Ολυμπιακό και να ανέβει ακόμα περισσότερο το επίπεδο εντός των συνόρων;
Σίγουρα θα το ήθελα πάρα πολύ αλλά θεωρώ ότι ο Ολυμπιακός έχει ξεφύγει από τα Ελληνικά δεδομένα και θέλω να τον δω να προχωράει περισσότερο εκτός Ελλάδας και να τον δούμε ψηλά. Μακάρι να μπορέσει και άλλη ομάδα να ακολουθήσει αλλά τα οικονομικά μεγέθη είναι υψηλά. Αν κάποιος μπορεί να το ακολουθήσει πρέπει να το κάνει. Όσο ανεβαίνει το επίπεδο θα προβάλλεται και το γυναικείο περισσότερο.

Ποιες είναι οι πρώτες σου σκέψεις για την επόμενη μπασκετική σου μέρα;
Δεν έχω ακόμα... Αυτή τη στιγμή σκέφτομαι μόνο την ξεκούραση. Στην περίπτωση μου προέχει η δουλειά και αυτό θα καθορίσει και την μπασκετική μου συνέχεια. Το μόνο σίγουρο είναι ότι θέλω να συνεχίσω να παίζω και αυτή τη στιγμή που μιλάμε δεν έχει περάσει άλλη σκέψη από το μυαλό μου.

Δεν μπορώ να μην κάνω αναφορά στον κόσμο της Λευκάδας. Θέλω να μας περιγράψεις εσύ πως βίωσες όλη τη χρονιά την παρουσία του στην κερκίδα.
Θεωρώ ότι χωρίς τον κόσμο δεν θα υπάρχει ομάδα και ότι κάναμε εμείς μέσα στο γήπεδο το κάναμε για τον κόσμο μας. Αγαπάει πολύ την ομάδα, το δείχνει, έρχεται στο γήπεδο, φωνάζει και μας κάνει να νιώθουμε ντόπιες με τη συμπεριφορά τους.

Θα κλείσουμε την κουβέντα μας με μια ευχή για το μέλλον.
Να συνεχίσει η ομάδα να είναι καλά και να έχουμε όλοι υγεία.