Η Ανθή Μπαλτά μίλησε στο agapotobasket.gr για το μεγάλο της κέρδος από την σεζόν που ολοκληρώθηκε, την επιστροφή της στον Ολυμπιακό, την προπονητική αλλά και την Εθνική ομάδα. 

Μια ιδιαίτερη χρονιά η περσινή για σένα. 
Ξεκίνησε κάπως ιδιαίτερα. Είχα βάλει στο μυαλό μου ότι θα είμαι στον Ολυμπιακό, ότι θα παίξουμε Ευρώπη και ξαφνικά δόθηκα δανεική. Ξεκίνησα μουδιασμένα, μέχρι να συνειδητοποιήσω τι γίνεται, να μπω στο κλίμα αλλά από τα πρώτα παιχνίδια κατάλαβα ότι το αγαπάω αυτό που κάνω. Με αγκάλιασαν στον Αθηναϊκό που πήγα και χωρίς πίεση να αποδείξω κάτι μου άνοιξαν το δρόμο να παίξω πιο απελευθερωμένα και να βγάλω ότι είχα μέσα μου. 

Νομίζω ότι στο τέλος το πρόσημο είναι θετικό. Το ευχαριστήθηκα και η δεύτερη θέση ήταν κάτι που το ήθελα από την αρχή γιατί είναι σαν να έχεις πάρει πρωτάθλημα δεδομένου ότι ο Ολυμπιακός έχει ξεφύγει από τα Ελληνικά δεδομένα. 

Ποιο ήταν το μεγαλύτερο κέρδος της Ανθής;
Έπαιξα πιο απελευθερωμένα με ένα προπονητή που πέραν της τακτικής στηρίχθηκε στο ταλέντο των παικτριών που είχε ώστε να το βγάλουν μέσα στο γήπεδο. Συνειδητοποίησα και εγώ ότι έκανα πράγματα που τα προηγούμενα χρόνια δεν τα έκανα. 

Επιστροφή στον Ολυμπιακό. Πως σκέφτεσαι και ονειρεύεσαι την Ευρωπαϊκή συμμετοχή. 
Όταν άκουσα το ενδεχόμενο της επιστροφής μου στον Ολυμπιακό χάρηκα πάρα πολύ. Δεν το περίμενα. Ποιος δεν θέλει να παίζει στον Ολυμπιακό, σε μια ομάδα που κάνει πρωταθλητισμό και πόσο μάλλον όταν τον υποστηρίζεις σε όλα τα αθλήματα. Νιώθω πάρα πολύ τυχερή που είμαι μέλος αυτής της ομάδας. Σαν σύλλογος στο γυναικείο μπάσκετ έχει ξεφύγει. Όλα αυτά είναι πολύ καλά αλλά υπάρχουν και απαιτήσεις. Η ομάδα θα πρέπει να πάρει το νταμπλ με όμορφο μπάσκετ και στόχος είναι το βήμα παραπάνω στην Ευρώπη. Πέρυσι ήταν η πρώτη χρονιά και η εμπειρία κάνει την ομάδα πιο έτοιμη για το βήμα παραπάνω. Οι προσωπικοί μου στόχοι είναι μέσα από την προπόνηση να βελτιώνομαι κάθε μέρα και να βάλω και εγώ το λιθαράκι μου ώστε να φέρει επιτυχίες ο Ολυμπιακός. 

Η Ανθή εκτός από παίκτρια είναι και προπονήτρια. 
Μου είχε ζητηθεί δυο χρονιές να βοηθήσω την Άμιλλα από την οποία ξεκίνησα ώστε να δουλέψω τις κορασίδες. Δυο χρονιές δεν μπορούσα λόγω υποχρεώσεων, μετά ξεκίνησα να πηγαίνω να βλέπω τα κορίτσια του γυναικείου. Δεν χρειάστηκε πολύ να μπω μέσα στο γήπεδο και να βοηθήσω. Ξεκίνησα την πρώτη χρονιά σαν βοηθός. Στη μέση της χρονιάς ο προπονητής παραιτήθηκε προτείνοντας στη διοίκηση εμένα να συνεχίσω. Μου έγινε η πρόταση, το είδα με πολύ θετικό μάτι και είπα το ναι. Μου αρέσει πάρα πολύ να ασχολούμαι με το μπάσκετ και εκτός από το να είμαι παίκτρια ήταν ένας ακόμα τρόπος για να ασχοληθώ με το αντικείμενο που αγαπάω. Σε αυτές τις κατηγορίες, καθώς μιλάμε για Γ τοπικό είναι μια παρέα η ομάδα γιατί έτσι πρέπει να είναι και μόνο έτσι μπορείς να αντεπεξέλθεις, οπότε είμαι περισσότερο φίλη με τα κορίτσια αλλά μέσα στο γήπεδο υπάρχει σεβασμός αμοιβαίος και ρόλοι. 

Είναι λοιπόν κάτι με το οποίο θέλεις να ασχοληθείς και στο μέλλον.
Θέλω να ασχοληθώ αλλά δεν θέλω να τα μπερδέψω. Όλα πρέπει να γίνονται στο σωστό timing. Μέχρι να σταματήσω να αγωνίζομαι δεν θέλω να είμαι προπονήτρια με την αυστηρή έννοια της προπονήτριας. Είναι δύσκολο αυτά τα δυο να πάνε μαζί και να δίνεις και στα δυο κομμάτια όλο σου το είναι. Το μικρόβιο υπάρχει, σίγουρα με το που θα σταματήσω την καριέρα μου θα ασχοληθώ κατευθείαν. Μου αρέσει πάρα πολύ και είναι ένας τρόπος για να βρίσκομαι στο άθλημα που αγαπώ. 

Ποιες οι διαφορές των δυο ρόλων; 
Πολύ μεγάλες. Σαν προπονητής πρέπει να έχεις την φιλοσοφία σου αλλά να μπορείς να κοουτσάρεις και να συνεργαστείς με 12 παίκτριες συν όλο το υπόλοιπο τιμ. Οι ευθύνες είναι τεράστιες. Πρέπει να προσπαθείς να πάρεις από όλες τις αθλήτριες αυτό που μπορούν να δώσουν. Έχει μεγάλο μερίδιο ευθύνης να διαχειριστεί. Σαν αθλήτρια είναι λίγο πιο "χαλαρά" από την άποψη ότι έχεις την ευθύνη του εαυτού σου. Αν κάνω αυτά που πρέπει και μπορώ θα παίζω. Δεν ασχολείσαι με το υπόλοιπο κομμάτι. Είναι δύσκολα και τα δυο.  

Εθνική: Πως την είδες και μπορεί η πορεία της να φέρει πιο πολύ κόσμο στις κερκίδες;
Μπορεί να γίνει αυτό. Ήταν εκπληκτικό ότι πήγαινα για καφέ και στη τηλεόραση έπαιζε η Εθνική και άκουγα να λένε, η Μάλτση, η Καλτσίδου, η Σπανού και γύρναγα. Θα φέρει κόσμο αλλά το θέμα είναι να τον κρατήσουμε τον κόσμο. Ο κόσμος έδειξε το ενδιαφέρον του, την αγάπη του και πάντα κάτι τέτοιο γίνεται στις επιτυχίες. Το πρώτο βήμα έχει γίνει και πρέπει τώρα εμείς που ασχολούμαστε με το μπάσκετ να κρατήσουμε τον κόσμο στο γήπεδο. 

Αυτό που μου έχει μείνει από την Εθνική ήταν η ατάκα της Στέλλας στην Εβίνα: "τι κάνουμε;". Πρέπει να το είπαμε όλοι μεταξύ μας "τι κάνουν τα κορίτσια". Είναι εκπληκτικό αυτό που πέτυχαν. Δεν έχει σχέση μόνο το ταλέντο αλλά και η καρδιά και η ψυχή και τα κορίτσια απέδειξαν ότι διαθέτουν μπόλικη δόση από αυτό. Σαν Έλληνες στηριζόμαστε στην τακτική, στην πίστη, στον τσαμπουκά μας, στην ομαδικότητα. Ότι επιτυχίες έχουμε κάνει, μαζί και με λίγο τύχη, σε αυτά στηρίζονται. Είναι εκπληκτικό αυτό που έκαναν, είναι καθαρά δικό τους και του προπονητικού τιμ και τους αξίζουν πολλά συγχαρητήρια.