Το agapotobasket.gr και ο Retromaniac κάνουν μια αναδρομή στις προηγούμενες εννιά «ερυθρόλευκες» παρουσίες στην τελική φάση της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης και ευελπιστούν το βράδυ της Κυριακής να υπάρχει μία ακόμα όμορφη ιστορία να προσθέσει στο αρχείο των επιτυχιών του ελληνικού μπάσκετ. Μπόνους η χαμένη ευκαιρία του να διεκδικήσει τον τίτλο για πρώτη φορά στην έδρα του.
Η χαμένη ευκαιρία της… γραμμής
Η ιστορία του Ολυμπιακού στα Final Four είναι αλήθεια πως ξεκίνησε με μια σειρά χαμένων ευκαιριών που στα πρώτα χρόνια στοίχειωναν τους φιλάθλους που πίστευαν πως το «Ιερό Δισκοπότηρο» του Πρωταθλητή Ευρώπης δεν θα ερχόταν ποτέ στην Ελλάδα. Η πρώτη από αυτές ήταν το 1993, όταν ο Ολυμπιακός έχασε στις λεπτομέρειες την πρόκριση για το Final Four που τη χρονιά εκείνη διεξήχθη στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας και μαζί την ευκαιρία να διεκδικήσει το τρόπαιο για πρώτη φορά στην ιστορία του και, μάλιστα, μέσα στην έδρα του.
Είχαν προηγηθεί οι τρεις ατυχείς προσπάθειες του μεγάλου Άρη να φτάσει στην κατάκτηση του τροπαίου, αφού η παρουσία του την τριετία 1988-’90 στα Final Four της Γάνδης, του Μονάχου και της Σαραγόσα δεν συνοδεύτηκαν με επιτυχία.
Ο προπονητής του «Αυτοκράτορα», Γιάννης Ιωαννίδης βρισκόταν ήδη από την προηγούμενη στον Πειραιά, ανταποκρινόμενος στο κάλεσμα του Σωκράτη Κόκκαλη να φτιάξει έναν μεγάλο Ολυμπιακό και με ηγέτη τον Ζάρκο Πάσπαλι, οδήγησε τους «ερυθρόλευκους» στον τελικό του πρωταθλήματος και, στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της επόμενης χρονιάς.
Οι «ερυθρόλευκοι» έφτασαν ως τα προημιτελικά της διοργάνωσης, όπου αντιμετώπισαν την –μετέπειτα Πρωταθλήτρια Ευρώπης – Λιμόζ του Μπόζινταρ Μάλκοβιτς με μειονέκτημα έδρας. Το σύστημα διεξαγωγής της εποχής προέβλεπε τον πρώτο αγώνα Ελλάδα με τους «ερυθρόλευκους» να κερδίζουν με 70-67 σε έναν αγώνα που έγινε στην Πάτρα και τους δύο επόμενους στη Γαλλία, εκεί όπου ο Ολυμπιακός πάλεψε, αλλά ηττήθηκε με 59-53 στον δεύτερο και όλα πλέον κρίνονταν στον τελευταίο αγώνα και πάλι στην έδρα της γαλλικής ομάδας.
Ο Ολυμπιακός πάλεψε μέχρι τέλους, προσπάθησε να διεκδικήσει την πρόκριση, αλλά στο τέλος η ατυχία δεν του το επέτρεψε. Στο πιο κρίσιμο σημείο της αναμέτρησης, ο Ζάρκο Πάσπαλι πάτησε κατά λάθος τη γραμμή, ο Ολυμπιακός ηττήθηκε με 60-58 και η Λιμόζ ήταν εκείνη που πανηγύρισε την πρόκριση. Η Γαλλική ομάδα ήταν αυτή που στον τελικό του ΣΕΦ επικράτησε αρχικά της Ρεάλ Μαδρίτης και στη συνέχεια της Μπενετόν Τρεβίζο, που στον ημιτελικό είχε αποκλείσει τον ΠΑΟΚ και κατέκτησε το τρόπαιο.
Δείτε τα τελευταία λεπτά του δραματικού αυτού αγώνα:
Ο πρώτος «εμφύλιος» και η πρώτη «μαχαιριά» από τον Ομπράντοβιτς
Ο Ολυμπιακός, μπορεί να ατύχησε να διεκδικήσει το τρόπαιο μέσα στην έδρα του, ωστόσο, η παρουσία του στη διοργάνωση σηματοδότησε την είσοδό του στις κορυφαίες ομάδες της Ευρώπης, κάτι που έμελλε να αποδείξει τα επόμενα χρόνια. Παρ’ όλα αυτά, το σερί των χαμένων ευκαιριών συνεχίστηκε, αφού οι Πειραιώτες είδαν το τρόπαιο να ξεγλιστρά από τα χέρια τους.
Τη σεζόν 1993-94, οι «ερυθρόλευκοι» έφτασαν μια «ανάσα» από την κατάκτηση του τροπαίου, όμως, η ατυχία, η έλλειψη καθαρού μυαλού, το τρίποντο του Κορνήλιους Τόμσον και η ευστροφία του Ζέλικο Ομπράντοβιτς που εγκαινίασε τη μακρά άσπονδη σχέση του με τον Ολυμπιακό στο Τελ Αβίβ, στέρησαν για μια ακόμα φορά την κορυφή στην ελληνική ομάδα.
Ο Ολυμπιακός πιο ώριμος και έμπειρος και με την προσθήκη του Παναγιώτη Φασούλα και του Ρόι Τάρπλεϊ ήταν από τα φαβορί της διοργάνωσης. Το Final Four διεξήχθη στο Τελ Αβίβ του Ισραήλ, ενώ το κίνητρο για την κατάκτηση του τροπαίου ήταν ακόμα μεγαλύτερο, αφού στον ημιτελικό βρέθηκαν αντιμέτωποι οι δύο «αιώνιοι» Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός, κάτι που σηματοδοτούσε την πρόκριση στον τελικό μιας ελληνικής ομάδας για πρώτη φορά στην ιστορία.
Για να φτάσει στο Final Four ο Ολυμπιακός απέκλεισε στα προημιτελικά την Μπάκλερ Μπολόνια έχοντας το πλεονέκτημα έδρας. Οι «ερυθρόλευκοι» ηττήθηκαν στην Ιταλία με 77-64, όμως, πήραν τις δύο επόμενες αναμετρήσεις στο ΣΕΦ με 89-69 και 65-62 και προκρίθηκαν στο Final Four για πρώτη φορά στην ιστορία τους.
Εκεί, βρέθηκαν αντιμέτωποι στον ημιτελικό με τον Παναθηναϊκό, που είχε αποκλείσει την Πρωταθλήτρια Ευρώπης, Λιμόζ, με 2-1 νίκες σε μια «μονομαχία» που περίμενε όλη η Ελλάδα με αγωνία. Οι «ερυθρόλευκοι» επικράτησαν με 77-72 και πήραν το εισιτήριο για τον τελικό όπου αντιμετώπισαν την Μπανταλόνα του Ζέλικο Ομπράντοβιτς που με τη σειρά της απέκλεισε την Μπαρτσελόνα στον δεύτερο «εμφύλιο» της διοργάνωσης.
Ημιτελικός (19/4/1994): Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός 72-77
Παναθηναϊκός (Πολίτης): Αλβέρτης 2, Γκάλης 8, Παταβούκας 7, Οικονόμου 3, Βολκόφ 2, Βράνκοβιτς 11, Γεωργικόπουλος 3, Μυριούνης 6.
Ολυμπιακός (Ιωαννίδης): Μπακατσιάς, Σιγάλας 15, Σταμάτης, Πάσπαλι 22, Φασούλας 13, Τόμιτς 6, Τάρλατς, Τάρπλεϊ 21
Όλοι πίστευαν πως νικητής του τουρνουά θα είναι η ελληνική ομάδα, ωστόσο, οι προσδοκίες δεν ευοδώθηκαν. Το παιχνίδι ήταν κλειστό, οι άμυνες είχαν τον πρώτο λόγο, ενώ τα βαριά «ατού» του Ολυμπιακού βρέθηκαν σε κακή βραδιά.
Ο Ολυμπιακός είχε τον έλεγχο του αγώνα, προηγήθηκε με 57-52, όμως, έμεινε χωρίς πόντο για περισσότερα από πέντε λεπτά και με το τρίποντο του Κορνήλιους Τόμπσον η Μπανταλόνα πήρε τον τίτλο με 57-59. Ο Ζάρκο Πάσπαλι είχε και πάλι την ευκαιρία να χαρίσει την νίκη στην ομάδα του, όμως, αστόχησε σε δύο ελεύθερες βολές 4’’ πριν τη λήξη της αναμέτρησης και ο Ολυμπιακός δεν κατάφερε να φέρει τον πρώτο τίτλο Πρωταθλητή Ευρώπης στην Ελλάδα.
Τελικός (21/4/1994): Μπανταλόνα-Ολυμπιακός 59-57
Μπανταλόνα (Ομπράντοβιτς): Γιοφρέσα Ρ. 4, Γιοφρέσα Τ. 5, Βιγιακάμπα 16, Τόμπσον 9, Μοράλες 2, Μαρτίνεθ 17, Σμιθ 6.
Ολυμπιακός (Ιωαννίδης): Μπακατσιάς 2, Σιγάλας 14, Σταμάτης, Πάσπαλι 15, Φασούλας 2, Τόμιτς 10, Τάρλατς 2, Τάρπλεϊ 12.
Ο Έντι το «Πιστόλι» και το «τείχος» του Σαμπόνις
Την επόμενη χρονιά το σκηνικό επαναλήφθηκε με τους πρωταγωνιστές να είναι σχεδόν οι ίδιοι, αφού Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός βρέθηκαν ξανά αντιμέτωποι στον ημιτελικό, νικητές ήταν και πάλι οι «ερυθρόλευκοι», αλλά το τρόπαιο κατέληξε και αυτή τη φορά στα χέρια του Ζέλικο Ομπράντοβιτς με τη Ρεάλ Μαδρίτης και τους Άρβιντας Σαμπόνις και Τζόε Αρλάουκας να κάνουν «πάρτι» στον τελικό.
Ο Ολυμπιακός έφτασε στο Final Four αποκλείοντας την ΤΣΣΚΑ Μόσχας, έπειτα από την βαριά ήττα του με 95-65 στη Μόσχα και δύο νίκες στο Φάληρο, με 86-77 και 79-54, σε μια αναμέτρηση που όλοι θυμούνται πως κατέληξε σε αγώνα «3 on3» εξαιτίας της ομαδικής δηλητηρίασης που είχαν πάθει οι παίκτες της ρωσικής ομάδας. Από την πλευρά του ο Παναθηναϊκός απέκλεισε την Μπολόνια με 2-1 νίκες για να έχουμε την επανάληψη του σκηνικού του Τελ Αβίβ.
Υπήρχαν, ωστόσο, σημαντικές διαφορές. Ο Ζάρκο Πάσπαλι φορούσε πλέον την «πράσινη» φανέλα, ενώ τον αντίστροφο δρόμο είχε ακολουθήσει ο Αλεξάντερ Βολκόφ. Πρώτο «βιολί» των «ερυθρολεύκων» ήταν ο εντυπωσιακός Έντι Τζόνσον που στον ημιτελικό «εκτέλεσε» τον Παναθηναϊκό με 27 πόντους και 10 ριμπάουντ και οδήγησε την ομάδα του στη νίκη με 58-52 και την πρόκριση στον τελικό.
Εκεί τον περίμενε η Ρεάλ Μαδρίτης που στον δικό της ημιτελικό προκρίθηκε εύκολα με 62-49 της Λιμόζ και πλέον ήταν μπροστά στην μεγάλη πρόκληση να κατακτήσει το τρόπαιο μπροστά στο κοινό της. Ο Ολυμπιακός δεν κατάφερε να ακολουθήσει το ρυθμό των Ισπανών που επικράτησαν εύκολα με 73-61 και κατέκτησαν τον όγδοο τίτλο της ιστορίας τους.
Ημιτελικός (11/4/1995): Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός 52-58
Παναθηναϊκός (Κιουμουρτζόγλου): Αλβέρτης 3, Γεωργικόπουλος, Παταβούκας 2, Οικονόμου 12, Πάσπαλι 17, Γιαννάκης 3, Βράνκοβιτς 12, Παπαγιάννης, Πετσάρσκι 3, Μυριούνης
Ολυμπιακός (Ιωαννίδης): Μπακατσιάς 1, Σιγάλας 10, Σταμάτης, Καμπούρης, Τζόνσον 27, Νάκιτς, Φασούλας 6, Τόμιτς 5, Τάρλατς 5, Βολκόφ 4.
Ο Ρωμαίος «Αυτοκράτορας»!
Το πρώτο ευρωπαϊκό για την Ελλάδα ήρθε τελικά από τον Παναθηναϊκό το 1996 στην δραματική επικράτησή του επί της Μπαρτσελόνα και οι «ερυθρόλευκοι» γνώριζαν πως ήρθε επιτέλους και η δική τους ώρα.
Σε μια ονειρική χρονιά που ολοκληρώθηκε με το πρώτο triple crown για τον Ολυμπιακό, οι Πειραιώτες με τον Ντούσαν Ίβκοβιτς στο τιμόνι και τον Ντέιβιντ Ρίβερς να είναι ο απόλυτος ηγέτης της ομάδας, απέκλεισαν στον πρώτο γύρο των play off την Παρτιζάν Βελιγραδίου με 2-1 νίκες και, στη συνέχεια, «τιμώρησαν» τον Παναθηναϊκό, αποκλείοντάς τον με 2-0 νίκες. Ο Ολυμπιακός επικράτησε 49-69 μέσα στο ΟΑΚΑ και πήρε πανηγυρικά την πρόκριση με 65-57 στο ΣΕΦ.
Στο Final Four που διεξήχθη στη Ρώμη, ο Ολυμπιακός επικράτησε εύκολα της Ολύμπια Λιουμπλιάνας στον ημιτελικό με 74-65 με σόου του Ρίβερς που σημείωσε 28 πόντους και προκρίθηκε στον τελικό, εκεί όπου αντιμετώπισε την Μπαρτσελόνα.
Ολυμπιακός-Ολίμπια Λιουμπλιάνας 74-65
Ολυμπιακός: Ρίβερς 28, Νάκιτς 10, Τάρλατς 10, Τόμιτς 8, Σιγάλας 7, Φασούλας 6, Παπανικολάου 5, Βελπ, Γαλακτερός, Μπακατσιάς.
Ολίμπια Λιουμπλιάνας:: Στεπάνια 12, Ντανέου 11, Χάουπτμαν 10, Τούσεκ 7, Μακ Ντόναλντ 7, Χένρι 6, Μίλιτς 5, Χόρβατ 4, Νεστέροβιτς 3, Κράλιεβιτς.
Η τρίτη συμμετοχή σε τελικό ήταν και η… τυχερή για τον Ολυμπιακό. Μέσα σε ένα γήπεδο που φλεγόταν από τους φίλους των «ερυθρολεύκων» ο Ντέιβιντ Ρίβερς και οι παίκτες του Ντούσαν Ίβκοβιτς χάρισαν μία συγκλονιστική παράσταση και κατέκτησαν με εμφατικό τρόπο το Κύπελλο επικρατώντας με 73-58 της Μπαρτσελόνα, διαφορά που εκείνη τη στιγμή ήταν η μεγαλύτερη στην ιστορία των τελικών.
Ο Πειραιάς «κάηκε» από τους πανηγυρισμούς των φιλάθλων του Ολυμπιακού που λίγες μέρες αργότερα πανηγύρισαν και τον τίτλο του Πρωταθλητή, επισφραγίζοντας την καλύτερη χρονιά της ιστορίας τους, όπου κατάφεραν να κατακτήσουν όλους τους τίτλους που διεκδίκησαν.
Ολυμπιακός-Μπαρτσελόνα 73-58
Ολυμπιακός (Ίβκοβιτς): Ρίβερς 26, Σιγάλας 7, Νάκιτς, Τάρλατς 11, Φασούλας 6, Μπακατσιάς 1, Παπανικολάου 11, Γαλακτερός, Τόμιτς 9 , Βελπ 2.
Μπαρτσελόνα (Ρενέσες): Τζόρτζεβιτς 6, Φερνάντεθ, Καρνισόβας 14, Χιμένεθ 16, Ρίβας 6, Ρ. Τζοφρέσα 9, Μπος, Εστεγέρ 3, Αντρέου 2, Ντουένιας 2.
Ο… σταθμός του Μονάχου
Δύο χρόνια αργότερα, ο Ολυμπιακός επέστρεψε στα Final Four και στην τελική φάση που διοργανώθηκε στο Μόναχο. Σε ένα τουρνουά, όπου την παράσταση έκλεψε η «υπερηχητική» Ζαλγκίρις Κάουνας του Γιόνας Καζλάουσκας, ο Ολυμπιακός έπεσε θύμα της εκπληκτικής τριάδας των Τάιους Έντνι, Άντονι Μπούι και Σαούλιους Στομπέργκας που άφησαν άφωνη όλη την Ευρώπη με τα κατορθώματά τους που μνημονεύονται ακόμα ως μια από τις πιο θεαματικές παραστάσεις σε Final Four.
Οι Πειραιώτες πέρασαν σχετικά άνετα στην τελική φάση, έχοντας αποκλείσει στα play off διαδοχικά με δύο νίκες σε ισάριθμες αναμετρήσεις τις Βαρέζε (78-66 και 83-77) και Βιλερμπάν (70-57 και 81-77) και πήγε στο Μόναχο με σκοπό να διεκδικήσει το τρίτο τρόπαιο της ιστορίας του.
Στον ημιτελικό, ωστόσο, ό,τι είχε σχεδιάσει ο Ντούσαν Ίβκοβιτς πήγε στράφι, αφού το εντυπωσιακό σύνολο του Γιόνας Καζλάουσκας έκανε «φύλλο και φτερό» όλα τα πλάνα του και πέρασε με χαρακτηριστική άνεση στον τελικό, επικρατώντας με 87-71.
Με εμφανή τα σημάδια της απογοήτευσης, οι «ερυθρόλευκοι» επικράτησαν στον μικρό τελικό της Τιμσίστεμ Μπολόνια των Καρνισόβας, Φούτσκα και Μουλαομέροβιτς με 74-63 και κατέκτησε την τρίτη θέση.
Στον τελικό, η Ζαλγκίρις επικράτησε και της Κίντερ Μπολόνια των Ντανίλοβιτς, Ριγκοντό, Σκονοκίνι και Νεστέροβιτς με 82-74 και κατέκτησε το τρόπαιο, έχοντας αφήσει ανεξίτηλο το σημάδι της στο ευρωπαϊκό μπάσκετ.
Ημιτελικός: Ζαλγκίρις Κάουνας – Ολυμπιακός 87-71
Ζαλγκίρις Κάουνας (Καζλάουσκας): Έντνι 13, Μ. Ζουκάουσκας 7, Ε. Ζουκάουσκας 5, Στομπέργκας 10, Αντομάιτις 15, Ζίντεκ 9, Μασιούλις 2, Μασκολιούνας 4, Μπούι 19, Σεστόκας 3.
Ολυμπιακός (Ίβκοβιτς): Κόμαζετς 7, Γκόλντγουάιρ 7, Βούκτσεβιτς 6, Παπανικολάου 12, Αντέ Μενσά 12, Φασούλας, Τόμιτς 2, Τάρλατς 15, Ομπέρτο 2, Ρότζερς 8.
Μικρός τελικός: Ολυμπιακός – Τιμσίστεμ Μπολόνια 74-63
Ολυμπιακός (Ίβκοβιτς): Κόμαζετς 13, Γκόλντγουάιρ 6, Βούκτσεβιτς 12, Παπανικολάου 9, Αντέ Μενσά 5, Φασούλας 7, Τόμιτς 3, Τάρλατς 6, Ομπέρτο 6, Ρότζερς 4.
Τιμσίστεμ Μπολόνια (Σκάνσι): Μουλαομέροβιτς 11, Γιάριτς 17, Πιλούτι 3, Φούτσκα 6, Νταμιάο 7, Καρνισόβας 14 , Μπετς 5.
Δέκα χρόνια και… δέκα μέρες
Χρειάστηκε να περάσουν δέκα ολόκληρα χρόνια για να ξαναβρεθεί ο Ολυμπιακός σε Final Four της Ευρωλίγκας. Κάθε επιστροφή, όμως, έχει και τις δυσκολίες της και αυτό οι «ερυθρόλευκοι» το έζησαν, παίρνοντας, ωστόσο, σημαντικά μαθήματα που τους βοήθησαν να χτίσουν την σύγχρονη ένδοξη ιστορία τους.
Ήταν το 2009, όταν με προπονητή πια τον Παναγιώτη Γιαννάκη, τους αδερφούς Γιώργο και Παναγιώτη Αγγελόπουλο στην ιδιοκτησία της ομάδας και ηγέτες στο παρκέ τους Θοδωρή Παπαλουκά, Λιν Γκριρ, Μίλος Τεόντοσιτς και Τζος Τσίλντρες, ο Ολυμπιακός επέστρεψε έπειτα από μια ολόκληρη δεκαετία στις τέσσερις κορυφαίες ομάδες της Ευρώπης.
Για να το πετύχει αυτό, επικράτησε με 3-1 νίκες της Ρεάλ Μαδρίτης (88-79 και 79-73 στις δύο πρώτες αναμετρήσεις στο ΣΕΦ, ήττα με 63-71 στον τρίτο αγώνα και «break» στον τέταρτο στη Μαδρίτη με 78-75).
Οι γερμανικές πόλεις, όμως, δεν αποδείχθηκαν γούρικες για τους Πειραιώτες που στον ημιτελικό βρέθηκαν ξανά αντιμέτωποι με τον Παναθηναϊκό, που στο μεταξύ είχε ήδη φτάσει τα τέσσερα τρόπαια Πρωταθλητή Ευρώπης. Οι «πράσινοι» εκείνη τη χρονιά διέθεταν τον κορυφαίο προπονητή της Ευρώπης, Ζέλικο Ομπράντοβιτς, αλλά και το για πολλούς πληρέστερο ρόστερ στην ιστορία τους, με τους Διαμαντίδη, Σπανούλη και Γιασικεβίτσιους να συνθέτουν μια «φονική» τριάδα στα γκαρντ, πλαισιωμένοι από σπουδαίους παίκτες, όπως οι Πέκοβιτς, Μπατίστ, Φώτσης, Περπέρογλου κ.α.
Ο μεγάλος ημιτελικός ήταν ίσως από τους πιο θεαματικούς που έχουμε δει σε Final Four και αντάξιο ενός ντέρμπι «αιωνίων». Ο Ολυμπιακός είχε την ευκαιρία να ισοφαρίσει στην τελευταία επίθεση και να στείλει το παιχνίδι στην παράταση, όμως, ο Γιάννης Μπουρούσης που έπαιζε με υψηλό πυρετό, αστόχησε και ο Παναθηναϊκός πέρασε στον μεγάλο τελικό επικρατώντας με 82-84.
Ο σέντερ των «ερυθρολεύκων» άνοιξε διάλογο με τους φίλους του Παναθηναϊκού, με τους οποίους έκλεισε… ραντεβού «σε δέκα μέρες», υπονοώντας τους τελικούς του ελληνικού πρωταθλήματος, κάτι που οι τελευταίοι δεν ξέχασαν όταν και πάλι το «τριφύλλι» επικράτησε, πετυχαίνοντας το δεύτερο triple crown της ιστορίας του (το πρώτο ήταν το 2007).
Ημιτελικός (2/5/2009): Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός 82-84
Ολυμπιακός (Γιαννάκης): Παπαλουκάς 9, Τσίλντρες 11, Βούιτσιτς 14, Μπουρούσης 10, Χαλπερίν 4, Γκριρ 18, Βουγιούκας, Πρίντεζης 9, Ερτσεγκ 4, Τεόντοσιτς 3, Πάργκο
Παναθηναϊκός (Ομπράντοβιτς): Κέτσμαν, Σπανούλης 18, Περπέρογλου 4, Μπατίστ 19, Φώτσης 5, Χατζηβρέττας, Νίκολας, Τσαρτσαρής, Διαμαντίδης, Πέκοβιτς 20, Γιασικεβίτσιους 18
Ο Ολυμπιακός ηττήθηκε και στον μικρό τελικό από την επίσης απογοητευμένη Μπαρτσελόνα με 79-95 και κατέλαβε την τέταρτη θέση στη διοργάνωση. Αντίθετα, ο Παναθηναϊκός, στην «επανάληψη» του τελικού της Αθήνας, επικράτησε της ΤΣΣΚΑ Μόσχας με 73-71 και κατέκτησε το τρόπαιο για πέμπτη φορά στην ιστορία του.
Μικρός τελικός (3/5/2009): Ολυμπιακός-Μπαρτσελόνα 79-95
Ολυμπιακός (Γιαννάκης): Παπαλουκάς 8, Πελεκάνος 3, Βούιτσιτς 12, Μιλόσεβιτς, Μπουρούσης 17, Χαλπερίν, Γκριρ 19, Βουγιούκας, Πρίντεζης 4, Έρτσεγκ 11, Τεόντοσιτς 5
Μπαρτσελόνα (Πασκουάλ): Μπαζίλε 3, Μπάρετ 4, Τρίας 5, Μπάρτον 6, Λάκοβιτς 14, Ναβάρο 14, Άντερσεν 20, Βάθκεθ 3, Ιλιάσοβα 7, Σάντα 4, Σαντιάγκο 10, Γκριμάου 5
Ο «Α-φ-άνατος» ημιτελικός και η υπόκλιση στην Μπαρτσελόνα
Το ζευγάρι του μικρού τελικού του 2009 έμελε ένα χρόνο αργότερα να βρεθεί ξανά αντιμέτωπο, αυτή τη φορά στον μεγάλο τελικό της διοργάνωσης. Ο Ολυμπιακός που είχε προσθέσει τον Λίνας Κλέιζα στη «μηχανή» του, επέστρεψε στο Final Four με σκοπό να διεκδικήσει ξανά το τρόπαιο.
Στα προημιτελικά οι «ερυθρόλευκοι» βρέθηκαν αντιμέτωποι με την Πρόκομ, την οποία απέκλεισαν σχετικά άνετα με 3-1 νίκες, (νίκες με 83-79 και 90-73 στο ΣΕΦ, ήττα στον πρώτο αγώνα στην Πολωνία με 78-81 και νίκη στο τέταρτο παιχνίδι με 86-70).
Ο Ολυμπιακός πήγε ίσως για πρώτη φορά στο Final Four με τον τίτλο ενός εκ των φαβορί, καθώς απέναντί του στον ημιτελικό είχε την έκπληξη της διοργάνωσης Παρτιζάν Βελιγραδίου που είχε αποκλείσει στα προημιτελικά την Μακάμπι Τελ Αβίβ με 3-1 νίκες. Οι περισσότεροι ήλπιζαν σε μια εύκολη επικράτηση των «ερυθρολεύκων» και έναν τελικό με την Μπαρτσελόνα, ωστόσο, υπολόγιζαν χωρίς το πολύ καλό σύνολο του Ντούσκο Βουγιόσεβιτς με τους ΜακΚάλεμπτ, Κέτσμαν, Βέσελι, Μάριτς να κάνουν τη ζημιά και να διεκδικούν τη νίκη και την πρόκριση μέχρι το τέλος.
Η Παρτιζάν προηγήθηκε με καλάθι του ΜακΚάλεμπ 65-67 μόλις 6,8’’ πριν το τέλος, ο Παναγιώτης Γιαννάκης πήρε τάιμ άουτ, ο Μίλος Τεόντοσιτς έκανε airballσε προσπάθεια για τρεις, αλλά ο «ιπτάμενος» Τζος Τσίλντρες πήρε το ριμπάουντ, κάρφωσε στο καλάθι και έστειλε την αναμέτρηση στην παράταση.
Ο Ολυμπιακός επικράτησε με 80-83 και πήρε το εισιτήριο για τον τελικό μέσα σε έξαλλους πανηγυρισμούς. Ο πρόεδρος των «ερυθρολεύκων», Παναγιώτης Αγγελόπουλος, στον ενθουσιασμό του δήλωσε πως ο Ολυμπιακός είναι… «Αφάνατος», κάνοντας λογοπαίγνιο με το μαλλί του Αμερικανού.
Ημιτελικός (8/5/2010): Παρτιζάν-Ολυμπιακός 80-83 παρ., 67-67 (κ.α.)
Παρτιζάν Βελιγραδίου (Βουγιόσεβιτς): Ρόμπερτς 5, ΜακΚάλεμπ 21, Κέτσμαν 11, Μιλόσεβιτς, Ράσιτς 5, Μίτροβιτς, Μπόζιτς 8, Μάριτς 17, Βέσελι 13, Τζέκιτς, Βράνες
Ολυμπιακός (Γιαννάκης): Παπαλουκάς 10, Πεν, Τσίλντρες 17, Βούιτσιτς, Βασιλόπουλος, Μπουρούσης 9, Κλέιζα 19, Μαυροκεφαλίδης, Μπέβερλι, Τεόντοσιτς 17, Σχορτσιανίτης 11
Ο τελικός δεν είχε την κατάληξη που περίμεναν οι φίλοι των «ερυθρολεύκων», αφού η Μπαρτσελόνα των Ναβάρο, Μάικλ και Ρούμπιο ήταν εμφανώς ανώτερη, πήρε τη νίκη με 86-68, επέστρεψε στον ευρωπαϊκό «θρόνο» και, παράλληλα, πήρε… εκδίκηση για την ήττα της στον μακρινό τελικό του 1997. Ο Ολυμπιακός έχασε έναν ακόμα τελικό FinalFour, ωστόσο, είχε επιστρέψει για τα καλά στο club των κορυφαίων ομάδων της Ευρώπης, κάτι που έμελλε να αποδείξει τα επόμενα χρόνια.
Τελικός (9/5/2010): Μπαρτσελόνα-Ολυμπιακός 86-68
Μπαρτσελόνα (Πασκουάλ): Μπαζίλε 6, Ρούμπιο 9, Ναβάρο 21, Βάσκεθ 6, Ν’ Ντονγκ 7, Μόρις 8, Σάδα 7, Λόρμπεκ 8, Μάικλ 14, Γκριμάου.
Ολυμπιακός (Γιαννάκης): Παπαλουκάς 12, Πεν, Τσίλντρες 15, Βούισιτς 2, Βασιλόπουλος, Μπουρούσης 9, Χαλπερίν, Κλέιζα 13, Μαυροκεφαλίδης 1, Μπέβερλι, Τεόντοσιτς 10, Σχορτσανίτης 6.
Το «θαύμα» της Πόλης και το «πεταχτάρι» του Πρίντεζη
Η διοίκηση του Ολυμπιακού είχε πλέον αντιληφθεί ότι για να φτιάξει μια ομάδα υψηλού επιπέδου δεν χρειάζεται μόνο να ξοδεύει δεκάδες εκατομμύρια, αλλά να κάνει σωστές επενδύσεις, μετρημένες και μυαλωμένες κινήσεις και να στηριχθεί σε νέα παιδιά, διψασμένα για τίτλους και διακρίσεις.
Η απόκτηση του Βασίλη Σπανούλη από τον Παναθηναϊκό το καλοκαίρι του 2010 και η επιστροφή του Ντούσαν Ίβκοβιτς στον πάγκο ήταν οι μεγάλες οικονομικές επενδύσεις της διοίκησης των «ερυθρολεύκων» που ήθελαν στο πρόσωπό τους να «χτίσουν» την ομάδα της επόμενης δεκαετίας.
Κι αν το πάθημα του 2011 με τα ακριβά συμβόλαια που, ωστόσο, δεν έφεραν αποτέλεσμα με τον οδυνηρό αποκλεισμό από την Σιένα στα προημιτελικά και την απώλεια του Πρωταθλήματος από τον για έκτη φορά Πρωταθλητή Ευρώπης Παναθηναϊκό, ήταν σκληρό, έγινε, όμως, ένα ισχυρό μάθημα που ακολουθεί τους «ερυθρόλευκους» έως σήμερα.
Η αρχή της σεζόν 2011-2012 βρήκε τον Ολυμπιακό να επενδύει στη νέα φουρνιά του ελληνικού μπάσκετ με τους Σλούκα, Μάντζαρη και Παπανικολάου να αποτελούν τον κορμό της ομάδας, τον Βασίλη Σπανούλη τον απόλυτο ηγέτη και τον Γιώργο Πρίντεζη σε αναβαθμισμένο ρόλο, ενώ αποκάλυψη της χρονιάς ήταν ο σέντερ «τσέπης» Κάιλ Χάινς.
Η σεζόν ξεκίνησε δύσκολα με τους «ερυθρόλευκους» να περνούν με δυσκολία στο Top 16. Η έλευση των Έισι Λο και Τζόι Ντόρσεϊ άλλαξε τις ισορροπίες, κάνοντας πιο συμπαγή τον Ολυμπιακό, που εμποτισμένος με την φιλοσοφία του Ντούσαν Ίβκοβιτς, έφτασε στο Final Four αποκλείοντας την Σιένα με 3-1 νίκες («break» στο πρώτο παιχνίδι με 75-82, ήττα στο δεύτερο με 81-80 και δύο νίκες στο ΣΕΦ με 55-75 και 69-76) και μαζί, παίρνοντας εκδίκηση για τον αποκλεισμό την προηγούμενη χρονιά.
Στην Πόλη ο Ολυμπιακός πήγε ως το απόλυτο αουτσάιντερ, αφού στον ημιτελικό είχε να αντιμετωπίσει την Μπαρτσελόνα, ενώ στον δεύτερο ημιτελικό συγκρούονταν η πανίσχυρη ΤΣΣΚΑ Μόσχας και ο Παναθηναϊκός, στο τελευταίο Final Four που συμμετείχε μέχρι σήμερα.
Στον ημιτελικό, ο Βασίλης Σπανούλης και η παρέα των «νεοσσών» έπιασαν σπουδαία απόδοση και με την εντυπωσιακή άμυνά τους και την αυταπάρνηση που επέδειξαν στο παρκέ, πήραν την πρόκριση στον τελικό με 68-64 και τρέλαναν όλη την Ευρώπη, αφού κανένας δεν πίστευε ότι θα τα καταφέρουν.
Η μεγάλη πρόκληση ήταν μπροστά τους, αφού στον τελικό περίμενε η ΤΣΣΚΑ που είχε αποκλείσει τον Παναθηναϊκό και όλοι ευελπιστούσαν σε μία αξιοπρεπή συμμετοχή που θα επισφράγιζε μια ούτως ή άλλως επιτυχημένη έως εκείνο το σημείο χρονιά.
Ημιτελικός (11/5/2012): Ολυμπιακός-Μπαρτσελόνα 68-64
Ολυμπιακός (Ίβκοβιτς): Χάινς 2, Άντιτς 4, Σπανούλης 21, Ντόρσεϊ 8, Κέσελ, Πρίντεζης 14, Παπανικολάου 9, Μάντζαρης 4, Σλούκας 2, Λο 4.
Μπαρτσελόνα (Πασκουάλ): Σάδα 6, Ουέρτας 4, Ναβάρο 18, Πέροβιτς 2, Βάσκεθ 8, Ουάλας 3, Ίνγκλς, Ν'Ντονγκ 10, Λόρμπεκ 9, Έιντσον, Μάικλ 4.
Η 13η Μαϊου 2012 είναι χαραγμένη στη μνήμη των φίλων όχι μόνο του Ολυμπιακού, αλλά ολόκληρου του ελληνικού μπάσκετ ως μία από τις μεγαλύτερες εποποιίες στην ιστορία των ευρωπαϊκών Κυπέλλων.
Ο Ολυμπιακός βρέθηκε να χάνει με 19 πόντους λίγο πριν το τέλος της τρίτης περιόδου και όλοι πίστευαν πως θα υποκλινόταν στην ανωτερότητα της «ρωσικής αρκούδας». Όλοι; Εκτός από τον Ντούσαν Ίβκοβιτς και τους παίκτες του που έκαναν μια απίστευτη κατάθεση ψυχής, μείωσαν σταδιακά τη διαφορά και έφτασαν στο τελευταίο δραματικό λεπτό που άλλαξε τη σύγχρονη ιστορία τους.
Με το σκορ στο 61-60 υπέρ των Ρώσων, ο Ραμούνας Σισκάουσκας αστόχησε σε δύο ελεύθερες βολές στα 9,7’’ πριν το τέλος. Ο Κώστας Παπανικολάου πήρε το αμυντικό ριμπάουντ, ο Βασίλης Σπανούλης κατέβασε τη μπάλα, μάζεψε πάνω του όλη την άμυνα της ΤΣΣΚΑ, πέρασε τη μπάλα την πιο κατάλληλη στιγμή στον Γιώργο Πρίντεζη, εκείνος έκανε το «πεταχτάρι» του και…
Ο Ολυμπιακός έγραψε μια από τις πιο σπουδαίες σελίδες στην ιστορία του Ευρωπαϊκού μπάσκετ, κάνοντας όλη την Ευρώπη να παραμιλά και με τον Ντούσαν Ίβκοβιτς να είναι εκείνος που οδήγησε τους «ερυθρόλευκους» στην κατάκτηση δύο τροπαίων Πρωταθλητή Ευρώπης.
Η κατάκτηση του Πρωταθλήματος μετά από λίγες ημέρες ήταν η απόδειξη ότι ο Σέρβος προπονητής είχε βάλει τη «σφραγίδα» του στην ομάδα του Πειραιά, από όπου αποχώρησε στο τέλος της σεζόν, αφήνοντας, ωστόσο, τεράστια κληρονομιά, κάτι που φάνηκε την αμέσως επόμενη χρονιά.
Τελικός (13/5/2012): ΤΣΣΚΑ ΜΟΣΧΑΣ-Ολυμπιακός 61-62
ΤΣΣΚΑ Μόσχας (Καζλάουσκας): Τεόντοσιτς 15, Λαβρίνοβιτς 5, Σισκάουσκας 8, Κρστιτς 11, Κιριλένκο 12, Βορόνοβ, Βοροντσέβιτς, Σβεντ 3, Καούν 2, Χριάπα 3, Γκόρντον 2.
Ολυμπιακός (Ιβκοβιτς): Χάινς, Άντιτς 7, Σπανούλης 15, Ντόρσεϊ, Κέσελ 3, Παπαδόπουλος, Πρίντεζης 12, Παπανικολάου 18, Μάντζαρης 3, Σλούκας 4, Λο.
Το «repeat» και η ανταμοιβή του Μπαρτζώκα
Ο Ντούσαν Ίβκοβιτς αποχώρησε ως Πρωταθλητής Ευρώπης και τον διαδέχθηκε ο Γιώργος Μπαρτζώκας, ο οποίος ανέλαβε να οδηγήσει τους «ερυθρόλευκους» και πάλι στην κορυφή. Το έργο του δεν ήταν εύκολο, αφού έπρεπε να διαχειριστεί μια βαριά κληρονομιά, όμως, ο Έλληνας τεχνικός δεν πτοήθηκε, εργάστηκε σκληρά και στο τέλος οι κόποι του δικαιώθηκαν, αφού η ομάδα του έπαιξε ολοκληρωτικό μπάσκετ στην τελική φάση, επικρατώντας με εντυπωσιακό τρόπο των αντιπάλων του.
Ο Ολυμπιακός προκρίθηκε στο Final Four αποκλείοντας στα προημιτελικά την Αναντολού Εφές, αφού πρώτα «έπαιξε με τη φωτιά». Οι Πειραιώτες προηγήθηκαν 2-0 νίκες παίρνοντας τα πρώτα παιχνίδια στο ΣΕΦ με 67-62 και 77-53, ηττήθηκαν στα δύο επόμενα παιχνίδια στην Τουρκία με 72-83 και 73-74 και στο πέμπτο παιχνίδι στο ΣΕΦ βρέθηκαν να χάνουν με 15 πόντους, ωστόσο, κατάφεραν να κάνουν την ανατροπή και να πάρουν την πρόκριση για το Λονδίνο με 82-72.
Στην βρετανική πρωτεύουσα, οι «ερυθρόλευκοι» βρέθηκαν αντιμέτωποι στον ημιτελικό με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας, η οποία τον περίμενε για να πάρει εκδίκηση για την ήττα της στον τελικό της προηγούμενης χρονιάς. Οι «ερυθρόλευκοι» όχι μόνο δεν το επέτρεψαν, αλλά παρουσιάστηκαν απόλυτα διαβασμένοι και συγκεντρωμένοι, έκαναν σχεδόν το τέλειο παιχνίδι και με εντυπωσιακό τρόπο πέρασαν στον τελικό επικρατώντας με 52-69.
Κορυφαίοι ήταν ο Έισι Λο και ο Βασίλης Σπανούλης, ενώ σπουδαίο παιχνίδι έκαναν και οι Κάιλ Χάινς και Πέρο Άντιτς που «κατάπιαν» τους ψηλούς της ρωσικής ομάδας.
Ημιτελικός (11/5/2013): ΤΣΣΚΑ Μόσχας – Ολυμπιακός 52-69
ΤΣΣΚΑ Μόσχας (Μεσίνα): Τεόντοσιτς 5, Μίτσοφ 3, Τζάκσον 7, Κρστιτς 2, Γουίμς 13, Έρτσεγκ 2, Βοροντσέβιτς 2, Κάουν 7, Χριάπα 11, Παπαλουκάς.
Ολυμπιακός (Μπαρτζώκας): Χάινς 13, Λο 6, Αντιτς 13, Σπανούλης 8, Περπέρογλου 8, Σερμαντίνι 5, Σλούκας 5, Πάουελ, Πρίντεζης 6, Παπανικολάου 5, Κατσίβελης.
Ο μεγάλος τελικός απέναντι στη Ρεάλ Μαδρίτης ήταν στο ξεκίνημά του σχεδόν «αντιγραφή» του τελικού της προηγούμενης χρονιάς, αφού οι παίκτες της ισπανικής ομάδας με τον «αέρα» της επικράτησής τους στον ημιτελικό επί της Μπαρτσελόνα, μπήκαν φουριόζοι και κατάφεραν να προηγηθούν μόλις στο πρώτο δεκάλεπτο με 27-10, βυθίζοντας στην απογοήτευση τους φιλάθλους των «ερυθρολεύκων».
Όσοι πίστεψαν πως ο Ολυμπιακός δεν μπορεί να επιστρέψει στο παιχνίδι και πως θα παραδώσει τα «σκήπτρα» στη «Βασίλισσα», διαψεύστηκαν κατηγορηματικά. Οι παίκτες των «ερυθρολεύκων» διέλυσαν κάθε αμυντικό σύστημα του Λάσο, έκαναν εμφάνιση… NBA πέτυχαν 90 πόντους στα υπόλοιπα τρία δεκάλεπτα και, με ηγέτη τον Βασίλη Σπανούλη που πέτυχε πέντε τρίποντα και 22 πόντους στο δεύτερο ημίχρονο, αλλά και τους εκπληκτικούς Έισι Λο και Στράτο Περπέρογλου, «φιλοδώρησαν» με 100-88 την Ρεάλ Μαδρίτης, κατακτώντας το δεύτερο συνεχόμενο και τρίτο συνολικά τρόπαιο της ιστορίας τους.
Ο Γιώργος Μπαρτζώκας έγινε ο πρώτος Έλληνας προπονητής που κατακτά την Ευρωλίγκα, ο Βασίλης Σπανούλης κατέκτησε το τρίτο του ευρωπαϊκό τρόπαιο και τον τίτλο του MVP σε ισάριθμα Final Four και ο Ολυμπιακός έγραψε μια ακόμα «χρυσή» σελίδα στην ιστορία του, με τους διαδοχικούς τίτλους που κατέκτησε.
Πάνω από όλα, έμεινε στην ιστορία για το απίστευτο μπάσκετ που παρουσίασε, αλλά και την κατάθεση ψυχής των παικτών του που, αποτελούν πλέον φόβητρο για κάθε ομάδα που βρίσκεται απέναντί τους, αφού κανείς δε μπορεί να είναι σίγουρος ότι οι «ερυθρόλευκοι» δεν μπορούν να γυρίσουν μια εις βάρος τους κατάσταση.
Τελικός (13/5/2013) Ολυμπιακός – Ρεάλ Μαδρίτης 100-88
Ολυμπιακός (Μπαρτζώκας): Χάινς 12, Λο 20, Άντιτς 10, Σπανούλης 22, Περπέρογλου 10, Σερμαντίνι 3, Σλούκας 11, Πάουελ 2, Πρίντεζης 5, Παπανικολάου 5, Κατσίβελης
Ρεάλ Μαδρίτης (Λάσο): Ντρέιπερ, Φερνάντεθ 21, Σουάρεθ 5, Ρέγες 4, Μίροτιτς 7, Ροντρίγκεθ 17, Μπέγκιτς 6, Κάρολ 5, Γιουλ 14
Ο «Άγιος Γεώργιος», ο… εφιάλτης του Βατούτιν και η εκδίκηση της Ρεάλ
Η χρονιά δεν ξεκίνησε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο για τον Ολυμπιακό και, κυρίως για τον προπονητή του, Γιώργο Μπαρτζώκα. Μπορεί να έγινε ο πρώτος Έλληνας προπονητής που κατέκτησε την Ευρωλίγκα και, μάλιστα με back-to-back με εμφατικό τρόπο, αλλά η… αδυναμία του να αντιμετωπίσει τον Παναθηναϊκό στις εγχώριες αναμετρήσεις, ήταν αυτό που δεν μπορούσε να δεχθεί ο «ερυθρόλευκος» κόσμος.
Η ήττα και ο αποκλεισμός για μια ακόμα φορά από τον «αιώνιο» αντίπαλο για το Κύπελλο, ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι για τους οπαδούς του Ολυμπιακού, που επεφύλαξαν άσχημη υποδοχή στην ομάδα και τον προπονητή, με προπηλακισμούς και ύβρεις που οδήγησαν το γυαλί στο να ραγίσει. Ο Γιώργος Μπαρτζώκας έθεσε την παραίτησή του, η διοίκηση της ομάδας την έκανε δεκτή και, έπειτα από ένα σύντομο μεταβατικό στάδιο με τον Μίλαν Τόμιτς στον πάγκο, ο Γιάννης Σφαιρόπουλος ανέλαβε να οδηγήσει τον Ολυμπιακό και πάλι σε επιτυχίες τόσο εντός όσο και εκτός των τειχών.
Στο τέλος της χρονιάς, ο Ολυμπιακός στέφθηκε Πρωταθλητής Ελλάδας, «σκουπίζοντας» με 3-0 τον Παναθηναϊκό στους τελικούς, όμως, νωρίτερα, είχε φτάσει με εντυπωσιακό τρόπο ένα βήμα πριν την κατάκτηση και της κορυφής της Ευρώπης.
Στην πρώτη φάση, οι «ερυθρόλευκοι» τα κατάφεραν περίφημα, τερματίζοντας στην πρώτη θέση του Δ’ ομίλου με απολογισμό 8 νίκες και 2 ήττες και μπήκαν στο Top «16» με βλέψεις να τερματίσουν όσο ψηλότερα γίνεται. Με απολογισμό 10 νίκες και 4 ήττες ο Ολυμπιακός τερμάτισε στην τρίτη θέση της βαθμολογίας, κάτω από την ΤΣΣΚΑ Μόσχας και τη Φενερμπαχτσέ και βρέθηκε στα play off απέναντι στη Μπαρτσελόνα του Τσάβι Πασκουάλ με μειονέκτημα έδρας.
Η ελληνική ομάδα ηττήθηκε στην πρώτη αναμέτρηση με 73-57, όμως, στη δεύτερη έπαιξε εκπληκτικό μπάσκετ και έκανε το break με 63-76, φέρνοντας τη σειρά για δυο παιχνίδια στο ΣΕΦ. Εκεί νίκησε δύσκολα στο τρίτο παιχνίδι με 73-71 και ακόμα πιο δύσκολα στο τέταρτο με τον… «Άγιο Γεώργιο» Πρίντεζη, ανήμερα της ονομαστικής του εορτής, να πετυχαίνει ένα εκπληκτικό buzzer beater τρίποντο και να στέλνει τον Ολυμπιακό στο Final Four της Μαδρίτης μέσα σε έξαλλα πανηγύρια από παίκτες και φιλάθλους.
Στις 15 Μαΐου 2015, στο “Palacio De Deportes De La Comunidad de Madrid”, ο Ολυμπιακός διασταυρώθηκε στον ημιτελικό για μια ακόμα φορά με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Η «ρωσική αρκούδα» ήταν αποφασισμένη να… ξεπλύνει την ντροπή από τις δυο προηγούμενες ήττες, ωστόσο, λογάριαζε χωρίς τον… Πειραιώτη (ή καλύτερα, τον Λαρισαίο) ξενοδόχο.
Η ΤΣΣΚΑ έλεγχε το παιχνίδι μέχρι το 37’ όταν και βρισκόταν μπροστά με 9 πόντους (63-54), έχοντας, μάλιστα περιορίσει εντελώς τον Βασίλη Σπανούλη που, μέχρι εκείνο το σημείο ήταν άφαντος με 0/8 σουτ συνολικά. Ο αρχηγός του Ολυμπιακού, όμως, στο σημείο εκείνο αποφάσισε να βγει ξανά μπροστά και με 11 πόντους στο διάστημα αυτό, οδήγησε την ελληνική ομάδα σε μια ακόμα επική ανατροπή και τον πρόεδρο της ΤΣΣΚΑ, Αντρέι Βατούτιν, στον… ψυχίατρο, μετά από μια ακόμα ήττα από τους «ερυθρόλευκους».
Το τρίποντο… μαχαιριά του βασίλη Σπανούλη με τον Νάντο Ντε Κολό κρεμασμένο πάνω του, 12’’ πριν τη λήξη της αναμέτρησης, έκανε το 66-69 και με το τελικό 68-70 οδήγησε τον Ολυμπιακό σε έναν ακόμα τελικό στην ιστορία του.
Ημιτελικός (13/5/2015): ΤΣΣΚΑ Μόσχας – Ολυμπιακός 68-70
ΤΣΣΚΑ Μόσχας (Ιτούδης): Ντε Κολό 18, Τεόντοσιτς 8, Νίκολς, Τζάκσον 9, Μαρκοϊσβίλι, Γουίμς 9, Βοροντσέβιτς 5, Καούν 11, Κριάπα 2, Χάινς 1, Κιριλένκο 5
Ολυμπιακός (Σφαιρόπουλος): Πετγουέι 5, Χάντερ 2, Ντάνστον 5, Σπανούλης 13, Παπαπέτρου 9, Σλούκας 10, Πρίντεζης 14, Αγραβάνης 2, Μάντζαρης 5, Λαφαγέτ 3, Ντάρντεν, Λοτζέσκι 2
Δυο μέρες αργότερα, στις 17 Μαΐου 2015, η Ρεάλ Μαδρίτης που στον ημιτελικό είχε επικρατήσει της Φενερμπαχτσέ με 96-87, περίμενε με άγριες διαθέσεις τον Ολυμπιακό, για να πάρει εκδίκηση και για τον χαμένο τελικό του Λονδίνου, δυο χρόνια νωρίτερα, αλλά και να εξιλεωθεί και για τον χαμένο της τελικό απέναντι στην Μακάμπι Τελ Αβίβ, το 2014.
Οι Μαδριλένοι, συνεπικουρούμενοι από την καυτή τους εξέδρα, έπιασαν τον Ολυμπιακό από το… λαιμό και πήραν τη νίκη χάρη σε ένα ξέσπασμα του Τζέισι Κάρολ στα μισά του τρίτου δεκάλεπτου, φτάνοντας στη νίκη με 78-59 και πανηγύρισαν έτσι, το ένατο τρόπαιο της ιστορίας τους.
Τελικός (17/5/2015): Ρεάλ Μαδρίτης – Ολυμπιακός 78-59
Ρεάλ Μαδρίτης (Λάσο): Ρίβερς 5, Φερνάντεθ 7, Νοτσιόνι 12, Ματσιούλις 9, Ρέγες 2, Ροντρίγκεθ 11, Αγιόν 2, Κάρολ 16, Γιουλ 12, Μπουρούσης, Σλότερ Μ. 2
Ολυμπιακός (Σφαιρόπουλος): Πετγουέι 2, Χάντερ 10, Ντάνστον 4, Σπανούλης 3, Παπαπέτρου, Σλούκας 10, Πρίντεζης 11, Αγραβάνης, Μάντζαρης 1, Λαφαγέτ 1, Ντάρντεν, Λοτζέσκι 17
Ο Ολυμπιακός έχει την ευκαιρία να διεκδικήσει τον τέταρτο τίτλο Πρωταθλητή Ευρώπης της ιστορίας του. Ανεξάρτητα, όμως, από ό,τι και να γίνει στην αγαπημένη του Κωνσταντινούπολη, αυτό που έχουν πετύχει οι παίκτες των «ερυθρολεύκων», είναι να κερδίσουν τον σεβασμό των αντιπάλων τους και να τον βλέπουν ως έναν πάντα επικίνδυνο αντίπαλο.
Ευχή όλων είναι να επιστρέψει με το τρόπαιο και να φέρει μία ακόμα μεγάλη επιτυχία για τις ελληνικές ομάδες. Σε κάθε περίπτωση, η παρουσία του και μόνο στην τελική φάση της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης και τα επιτεύγματά του στις προηγούμενες διοργανώσεις, δίκαια περιλαμβάνουν τον Ολυμπιακό ως μία από τις καλύτερες ομάδες της Ευρώπης.
