Το μπάσκετ όπως το παίζουμε στη γειτονιά μας - agapotobasket
Το μπάσκετ όπως το παίζουμε στη γειτονιά μας
Πόσες πιθανότητες μπορεί να διεκδικήσει η Εθνική απέναντι στην Κροατία; Θα το δούμε σε λίγες ώρες. Το βέβαιο είναι πως το έργο της είναι πολύ δύσκολο, αν αναλογιστεί κανείς ότι ήδη μετρά δύο σημαντικές απώλειες.
Το γνώριζε ότι θα παίζει με την πλάτη στον τοίχο από τη στιγμή που ήρθε η δεύτερη συνεχόμενη ήττα από την Φιλανδία. Κάθε παιχνίδι θα ήταν τελικός και εκεί θα έπρεπε να βγουν η ψυχή, η καρδιά, η μαχητικότητα, το πάθος, το ταλέντο, η ομαδικότητα. Όλα τα στοιχεία που έχουν φέρει στην Εθνική πολλές επιτυχίες στο παρελθόν.
"Τα χρόνια περνάνε, η Επίσημη Αγαπημένη μένει! Και μας συναρπάζει. Ακόμα και στα ναυάγιά της..."
Μπορεί οι πανηγυρισμοί από τη μεγάλη νίκη επί της Ισπανίας να μην έχουν ακόμα κοπάσει, ωστόσο, ο προπονητής και οι παίκτες της Εθνικής Ομάδας την έχουν ήδη σβήσει από το μυαλό τους και στρέφονται στην αναμέτρηση με τη Σλοβενία που θα κρίνει πολλά για τη συνέχεια.
Η ατυχία χτύπησε για ακόμα μια φορά την Εθνική Ομάδα, καθώς θα αναγκαστεί να πορευτεί για τη συνέχεια του τουρνουά χωρίς τον Λουκά Μαυροκεφαλίδη.
Τις καλύτερες αναμνήσεις έχει η Εθνική μας Ομάδα από τις αναμετρήσεις της με την Σλοβενία στα Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα, καθώς σε τέσσερις αναμετρήσεις η Ελλάδα μετρά τρεις νίκες και μόλις μία ήττα.
Η Σλοβενία αποτελεί τον πιο κρίσιμο μέχρι στιγμής αντίπαλο για την εθνική μας για την πρόκριση στην τελική οκτάδα της διοργάνωσης. Όχι μόνο γιατί είναι η οικοδέσποινα του τουρνουά, αλλά γιατί διαθέτει μια εξαιρετική ομάδα που συνδυάζει, ταλέντο, δύναμη και πάθος για τη διάκριση.
Είναι στιγμές που η εικόνα από μόνη της αρκεί. Η δύναμη της ανθρώπινης ψυχής, η φιλία, αυτή η ανδρική φιλία που πολλές φορές δεν έχει λογική εξήγηση, αλλά μπορεί να βγάλει τόσα συναισθήματα που δύσκολα μπορεί κάποιος να περιγράψει, η ομαδικότητα και ο αθλητισμός, εμφανίζονται σε ένα σύντομο διαφημιστικό σποτ της γνωστής ιρλανδικής μπίρας Guiness.
1/9/2006. Μέρα : Παρασκευή. Μέρος : στρατόπεδο. Πιο συγκεκριμένα θάλαμος φαντάρων εν αναμονή μεσημεριανής επιθεώρησης. Όσοι έχουν περάσει από αυτή τη διαδικασία που λέγεται ελληνικός στρατός, ξέρουν ότι στις περισσότερες των περιπτώσεων η διάθεση σου μέσα στο στρατόπεδο είναι από αδιάφορη έως κακή.
Ρε φίλε, την αγαπάω όσο δεν παίρνει αυτή την ομάδα. Και θα την αγαπάω no matter what! Το εννοώ! Αλλά μέχρι στιγμής έχει δείξει ότι είναι soft. Κεντάει στα εύκολα και κωλοκάθεται όταν τα πράγματα ζορίζουν έστω και λίγο. Προφανώς όχι όλοι οι παίκτες. Αλλά η χημεία της ομάδας σαν σύνολο. Κάπου χάθηκε το σήμα κατατεθέν μας. Το DNA μας. Το μαχαίρι στα δόντια. Κάπου πιστέψαμε ότι μπορείς να κερδίσεις μόνο με το ταλέντο, γιατί είναι από τις φορές που έτυχε να έχουμε πλεόνασμα.
